Συνέντευξη | Γιώργος Σαμπάνης: «Θεωρώ ότι η έπαρση δεν ταιριάζει σε ανθρώπους που κάνουν καλά τη δουλειά τους»!

Για τον Γιώργο Σαμπάνη οι συστάσεις πλέον είναι περιττές! Η δουλειά του και η πλούσια δισκογραφία του μιλούν από μόνα τους όλα αυτά τα χρόνια. 

Το όνομα του έχει γίνει συνώνυμο της επιτυχίας…και όχι μόνο της δικής του επιτυχίας, καθώς ως συνθέτης έχει χαρίσει δεκάδες τραγούδια σε σπουδαίους συναδέλφους του. Κάθε νέα του κυκλοφορία αγγίζει την κορυφή σε χρόνο ρεκόρ και μονοπωλεί για καιρό το ενδιαφέρον μας. 

Ο δημοφιλής καλλιτέχνης, αδιαμφισβήτητα, αποτελεί ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο στην ελληνική μουσική!

Το tralala.gr και η Ελεάννα Καπάνταη τον συνάντησαν στην επίσημη παρουσίαση του νέου τραγουδιού με τίτλο «Άγρια Θάλασσα», που κυκλοφορεί από την Cobalt Music, για μία ζεστή, ενδιαφέρουσα και ειλικρινή κουβέντα…

Γιώργο πόσο χαίρομαι που σε συναντώ! Σε τι φάση σε βρίσκουμε αυτόν τον καιρό; Πως είσαι;

Με βρίσκεις σε μία φάση στη ζωή μου που προσπαθώ να ξαναβρώ τον εαυτό μου, να θυμηθώ λίγο το ποιος ήμουν πριν με απορροφήσει τόσο έντονα το κομμάτι της μουσικής. Προσπαθώ να βρω λίγο τον αθλητή που έχω μέσα μου και τον άνθρωπο που έκανε και άλλες δραστηριότητες εκτός από τη μουσική. Και με βρίσκεις και σε μία δημιουργική φάση που έχω γράψει αρκετά τραγούδια, ένα από αυτά είναι και η «Άγρια Θάλασσα» που μου άρεσε πολύ και το κυκλοφόρησα πριν από λίγο καιρό.

«Παράξενα Δεμένοι» λοιπόν ο τίτλος του δίσκου σου. Εσύ είσαι παράξενα δεμένος με ανθρώπους και καταστάσεις;

Πολύ! Γενικά και οι δύο λέξεις έχουν να κάνουν πολύ με τη ζωή μου. Είναι δύο λέξεις που έχουν ουσία και μπορώ να καταλάβω ακριβώς τι σημαίνουν στη δική μου ζωή.

Αν ήσουν ένα από τα τραγούδια σου, ποιο θα ήταν αυτό;

Το «Ό,τι Και Να Είμαι»…Ίσως είναι το πιο κοντινό δείγμα στίχου στην καριέρα μου που μπορεί να θυμίζει μία πλευρά του εαυτού μου.

Η χρονιά που πέρασε ήταν άκρως επιτυχημένη για σένα. Έδωσες τραγούδια σου στην Νατάσα Θεοδωρίδου, στον Νίκο Οικονομόπουλο, στον Γιώργο Μαζωνάκη, στην Μελίνα Ασλανίδου. Τι άλλο να περιμένουμε;

Έχω γράψει για πολλούς καλλιτέχνες αλλά αποφάσισα να μαζέψω λίγο τη σύνθεση και να ασχοληθώ με τον δικό μου, επερχόμενο δίσκο και τα τραγούδια που θα βγάλω ως Γιώργος Σαμπάνης, οπότε δεν ξέρω αν θα γίνει κάτι άλλο αυτή τη στιγμή.

Σου είναι πιο εύκολο να γράφεις όταν έχεις ωραία διάθεση; Πότε αισθάνεσαι πιο «παραγωγικός»;

Όταν πιάνω την κιθάρα μου και κάθομαι με σκοπό να γράψω, συνήθως κάτι γράφω. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι πάντα ωραίο. Συνήθως, υπάρχει μία θεία έμπνευση που κάποια στιγμή σκάει, κάτι συμβαίνει και αυτό το παίρνω και το επεξεργάζομαι. Η διάθεση δεν έχει σημασία. Και χωρισμένος έχω γράψει τραγούδια και ευτυχισμένος σε σχέση και μόνος μου ήρεμος και μόνος μου ανήσυχος έχω γράψει. Δεν έχω παρατηρήσει να έχω κάποια συγκεκριμένη διάθεση όταν γράφω. Αν υπήρχε αυτό, θα το επέβαλα συνέχεια στον εαυτό μου για να γράφω.

Σε αγχώνει η επιτυχία; Το γεγονός ότι τα περισσότερα τραγούδια σου φτάνουν στην κορυφή είναι κριτήριο για το επόμενο τραγούδι που θα κυκλοφορήσεις;

Δεν συγκρίνω ποτέ τα τραγούδια μου! Γι’ αυτό και αν έχεις παρατηρήσει υφολογικά τα τραγούδια μου δεν μοιάζουν μεταξύ τους. Μοιάζει ο ήχος αλλά δεν μοιάζει η σύνθεση. Το «Μη Μιλάς» δεν μοιάζει με το «Κανείς Δεν Ξέρει», το «Κανείς Δεν Ξέρει» δεν μοιάζει με το «Πριν Πεις Σ’ Αγαπώ» και το «Πριν Πεις Σ’ Αγαπώ» δεν μοιάζει με το «Μόνο Αν Θες Εμένα» ή με το «Μόνο Εξ Επαφής» ή τώρα με την «Άγρια Θάλασσα»…είναι πολύ διαφορετικά τραγούδια έτσι όπως το έχω εγώ στο μυαλό μου.
Το μόνο κοινό που υπάρχει σε όλα είναι το δικό μου χέρι, το δικό μου άγγιγμα…και το άγγιγμα της Ελεάνας Βραχάλη.

Υπάρχουν τραγούδια που σου αρέσουν πολύ και ζηλεύεις που δεν τα έχεις γράψει εσύ;

Υπάρχουν πολλά τραγούδια που μου αρέσουν. Μπορώ να σου πω αγαπημένα μου τραγούδια από κάθε συνθέτη στην Ελλάδα.

Για δικούς σου λόγους, ξεχωρίζεις κάποιον συνθέτη;

Δεν μπορώ να το κάνω αυτό, όχι γιατί δεν θέλω να φανώ άδικος με τους υπόλοιπους, αλλά γιατί για να μπορέσω να φτάσω στο επίπεδο να γράφω άκουσα κάποιους ανθρώπους που έφτιαξαν την αισθητική μου. Όσο άκουγα τον Σταύρο Κουγιουμτζή, άκουγα και τον Σταύρο Ξαρχάκο. Όσο άκουγα τον Μίκη Θεοδωράκη, άκουγα και τον Μάνο Χατζηδάκι, τον Γιώργο Ζαμπέτα, τον Μανώλη Χιώτη, τον Ορφέα Περίδη, τον Σωκράτη Μάλαμα, τον Θανάση Παπακωνσταντίνου. Τον Αντώνη Βαρδή και τον Χρήστο Νικολόπουλο…υπάρχουν πολλοί που άκουσα. Τον Δήμο Μούτση που είναι εξαιρετικός. Όλοι τους είναι ιερά τέρατα, δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον. Είναι όλοι εξαιρετικοί. Ο Μάνος Λοΐζος ας πούμε είναι από τους πολύ αγαπημένους μου.

Η καραντίνα σε βρήκε εν μέσω εμφανίσεων με την Καίτη Γαρμπή. Πως το βίωσες όλο αυτό;

Στεναχωρήθηκα για τους ανθρώπους που δουλεύουν στο μαγαζί και που δεν είχα την ευκαιρία να αποχαιρετήσω τους φίλους μου, να κλείσουμε λίγο πανηγυρικά.
Μία μέρα μετά το live, με γεμάτο το μαγαζί, με ειδοποίησαν ότι το βράδυ δεν θα ανοίξουμε.

Ήταν περίοδος δημιουργίας για σένα ή ξεκουράστηκες;

Και η ξεκούραση δημιουργία είναι. Με την ξεκούραση βρίσκεις τον εαυτό σου, οπότε δημιουργείς μετά. Ξεκουράστηκα, έκανα και κάποια πράγματα μουσικά. Τον τελευταίο καιρό γράφω…

Πως βλέπεις την τόσο δυναμική είσοδο της rap / trap στη μουσική βιομηχανία;

Δεν μπορώ να σου πω ότι το έχω καταλάβει. Δεν είμαι ένας άνθρωπος που ακούει τα πάντα με μανία. Αυτό συνέβαινε παλιότερα στη ζωή μου. Τα τελευταία χρόνια η μουσική για μένα είναι περισσότερο παρέα παρά αντικείμενο μελέτης, οπότε δεν γνωρίζω πολλά από τον συγκεκριμένο χώρο για να σου πω αν μου αρέσει ή όχι. Κάποια πράγματα που άκουσα μου άρεσαν, κάποια άλλα όχι. Θεωρώ όμως ότι είναι μια μουσική επανάσταση που την έχει ανάγκη ο κόσμος. Ο κόσμος και τα παιδιά εκεί έξω πρέπει να φτιάξουν τα δικά τους πρότυπα, τη δική τους κατάσταση, να έχουν τους δικούς τους ήρωες. Με αυτή την έννοια μου αρέσει αυτό που έχει συμβεί. Μουσικά δεν μπορώ να το αναγνωρίσω γιατί δεν είμαι γνώστης. Ακούω πολλούς που είναι αφοριστικοί και άλλους που μιλούν θετικά…δεν μπορώ να σου πω κάτι.
Έχω ακούσει ένα τραγούδι του Bloody Hawk και ένα του Toquel και μου άρεσαν πάρα πολύ, άλλα δεν μου άρεσαν καθόλου.

Θα συνεργαζόσουν με κάποιον καλλιτέχνη από αυτό το είδος μουσικής;

Δεν νομίζω ότι οι άνθρωποι από αυτό το είδος της μουσικής μπορούν να εκφραστούν μέσα από τα λαϊκά μαγαζιά ή από τις μουσικές σκηνές. Νομίζω ότι είναι πολύ συγκεκριμένο αυτό που κάνουν. Εγώ μπορεί να συνεργαζόμουν γιατί αυτό πουλάει αλλά δεν ξέρω αν αυτούς τους συμφέρει. Δεν έχει νόημα. Τα παιδιά αυτά απευθύνονται σε ένα συγκεκριμένο κοινό και σκίζουν. Δεν υπάρχει λόγος να έρθουν εδώ.

Δεν μιλάς πολύ στα μέσα, εκτός αν χρειάζεται να επικοινωνήσεις την δουλειά σου.

Δεν είμαι πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση…δεν έχω και πολλά να πω. Είμαι ένα παιδί μίας αστικής οικογένειας, γεννήθηκα στην Αθήνα. Ο πατέρας μου καθηγητής, η μητέρα μου χωρίς να το έχει σπουδάσει αλλά δούλευε σε λογιστήριο. Χώρισαν οι γονείς μου, μας μεγάλωσε η μαμά…πήγαινα στίβο όποτε για πολλά χρόνια η ζωή μου ήταν μόνιμα προπόνηση…πολλές ώρες. Πάντα ντροπαλός ήμουν, πάντα πολύ συγκεκριμένος στον τρόπο που κινούμαι. Δεν ήμουν ποτέ από τη φύση μου ένας άνθρωπος που εκφράζεται με το να επικοινωνεί πράγματα. Μου αρέσει να κάνω παρέα με ανθρώπους αλλά όχι να δηλώνω κάτι.

Φαίνεσαι πολύ προσγειωμένος…οι επιλογές σου, ο τρόπος που διασκεδάζεις, που μιλάς. Δεν έχεις νιώσει ποτέ να «καβαλάς το καλάμι»;

Μέσα στον στίβο γνώρισα τους πιο σημαντικούς αθλητές της εποχής μου…σπουδαίους αθλητές. Δεν είδα κανέναν από αυτούς να έχει έπαρση. Θεωρώ ότι η έπαρση δεν ταιριάζει σε ανθρώπους που κάνουν καλά την δουλειά τους. Η έπαρση ταιριάζει σε ανθρώπους οι οποίοι δεν ξέρουν που πατάνε και που βρίσκονται. Δεν μπορείς να είσαι επηρμένος επειδή τραγουδάς καλά ή επειδή γράφεις καλά τραγούδια…αν θεωρήσουμε ότι είναι καλά…είναι και θέμα γούστου. Δηλαδή το καλό είναι μετρήσιμο σε σχέση με τι; Είναι καλός τραγουδιστής ο Σαμπάνης σε σχέση με ποιον; Με τον Φρέντι Μέρκιουρι;

Σε σχέση και με την αποδοχή του κόσμου;

Η αποδοχή του κόσμου είναι πολύ σχετική. Αν την ψωνίσω εγώ τι θα έπρεπε να κάνει κάποιος που έχει πουλήσει 500 εκατομμύρια δίσκους και απευθύνεται σε όλο τον κόσμο; Τα μουσικά δεδομένα είναι παγκόσμια και είναι πολύ συγκεκριμένα. Η μουσική έχει την ευκαιρία μέσα από το YouTube, ο Spotify κτλ να ακούγεται σε όλο τον πλανήτη.

Ο αθλητισμός είναι αυτός που σε έχει κάνει να διατηρείς χαμηλούς τόνους;

Δεν έχω χαμηλούς τόνους. Κρατάω χαμηλούς τόνους στο επάγγελμα μου, δεν είμαι έτσι σαν άνθρωπος. Ίσα ίσα, είμαι πολύ έντονος άνθρωπος, απλά στην δουλειά είναι έτσι η δουλειά μου.
Ο κόσμος έχει τόσα προβλήματα, έχει ανάγκη να ακούει και εμένα να λέω ό,τι να ναι; Θέλει να ακούει εμένα να τραγουδάω…μακάρι δηλαδή να θέλει να με ακούει να τραγουδάω…νομίζω είναι υπεραρκετό αυτό!

Εκτός από τη μουσική, εσύ ως Γιώργος, πως διασκεδάζεις; Τι άλλο κάνεις που δεν ξέρουμε;

Η μουσική πια για μένα δεν είναι ακριβώς διασκέδαση. Είναι τρόπος έκφρασης. Πολλές φορές μπορεί να κρύβει και πόνο ή στεναχώρια. Διασκεδάζω βλέποντας αγαπημένους φίλους, περνάω πολύ ωραία ταξιδεύοντας. Μου αρέσουν πολύ τα ταξίδια και η παρέα με ανθρώπους που αγαπώ και έχω την ανάγκη να τους δω. Μου αρέσει η κοινωνικότητα, μαζεύω στο σπίτι μου ή σε άλλα μέρη φίλους και μιλάμε. Κυρίως όμως τα ταξίδια…πάντα μέσα στη χρονιά κάνω 5-6 ταξίδια. Ακόμη και όταν δεν είχα χρήματα το έκανα αυτό. Και όταν δεν δούλευα, έβρισκα ένα τρόπο.
Μου αρέσει να βλέπω μέρη, να γνωρίζω ανθρώπους, να παίρνω εμπειρίες και να ανοίγει το μάτι μου…Θεωρώ υπερβολικά βαρετό το να μένεις στάσιμος στο ίδιο μέρος χωρίς να κάνεις τίποτα.

Ελπίζουμε σύντομα να σε ξαναδούμε…μέχρι τότε τι να σου ευχηθούμε;

Υγεία! Όλα τα άλλα είναι δρομολογημένα!

Συνέντευξη & Επιμέλεια: Ελεάννα Καπάνταη