«Γύρω απ´ τον Ήλιο» | Μια νέα δισκογραφική δουλειά από τον Μανώλη Φάμελλο

Ακολούθησε (ως όφειλε) μια συμφωνία σιωπής που έδωσε ένα φιλί από δυόσμο με την Νατάσσα Μποφίλιου στο καλοκαίρι που (ξανά) μας πέρασε.

 Σήμερα η τελευταία δισκογραφική αποστολή του Μανώλη Φάμελλου, με τίτλο «Γύρω απ´ τον Ήλιο» φτάνει στο πέρας της. Για την ολοκλήρωση της εργάστηκαν μια σειρά από ευτυχείς, αλλά και ατυχείς συμπτώσεις…  εκατοντάδες θραύσματα του χρόνου και του κενού…και τελικά και κυρίως μια μικρή παρέα στον Κεραμεικό και μια μεγάλη ορχήστρα εγχόρδων. Όλα άλλωστε  δεν συμβαίνουν χάρη στην γενναιοδωρία των φίλων και την έκτακτη αρμονία των στιγμών; Έτσι ξεκινάει το τραγούδι…

Αντίθετα από ότι δηλώνει ίσως ο τίτλος του, ο δίσκος αυτός δεν επιχειρεί ένα άλμα προς το μέλλον. Αναγνωρίζει όμως, ότι ίσως να χρειαστεί να φτάσουμε πολύ μακριά για να μιλήσουμε (για το καθόλου προφανές) εδώ και τώρα. Νιώθει πως είναι ρομαντικός αλλά ξέρει πως γι αυτό δεν μπορεί να μιλά. Και ξεκινάει ένα τραγούδι…

Όπως και τόσοι άλλοι πριν από αυτόν, ο δίσκος αυτός είναι μια αυτοπροσωπογραφία.

Και τα χρώματα του αλλάζουν διαρκώς μέσα σε ένα εύθραυστο τοπίο, γύρω από ένα μυστικό που αποκαλύπτεται επειδή ακριβώς δεν μπορεί να ειπωθεί. Έπειτα κρύβεται ξανά και ξεκινάει ένα τραγούδι…

ΜΙΚΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ–ΒΟΛΙΚΑ ΨΕΜΑΤΑ

(ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ)

Ώρες ηχογράφησης: 310

Ώρες μίξης: 187

Ώρες σύνθεσης: από 54 έως 172

Ώρες στιχουργίας: 17x24

Ώρες ρεμβασμού και περισυλλογής: ανυπολόγιστες

Ώρες τεχνικών και πρακτικών διευθετήσεων: όπως παραπάνω

Και κάπως έτσι ξεκινάει ένα τραγούδι

Κ36:Ανατολικό Kreuzberg, Βερολίνο όπου (όπως ίσως και οπουδήποτε αλλού) είναι παράξενα ωραία όταν βρέχει.

Γύρω απ´ τον Ήλιο: Άσκηση προσεδάφισης αλλά με το βλέμμα ψηλά.

Μία ήσυχη θλίψη: Γράφτηκε για την Nalyssa Green αρκετές δεκαετίες πριν, μέσα στην άνοιξη που πέρασε και την περίμενε υπομονετικά να γεννηθεί και να μεγαλώσει.

Μυστικό μονοπάτι: εναέριο πέρασμα μεταξύ συνειδητότητας και διαύγειας. Οδηγεί στο ξέφωτο.

Ένα φιλί από δυόσμο: Προσοχή δεν είναι καραμέλα με τεχνητές γλυκαντικές ουσίες.

http://www.dailymotion.com/video/x25joae_%CE%BC%CE%B1n%CF%89%CE%BB%CE%B7%CF%83-%CF%86%CE%B1%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%BBo%CF%83-n%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CF%83%CE%B1-%CE%BC%CF%80o%CF%86i%CE%BBio%CF%85-%CE%B5n%CE%B1-%CF%86i%CE%BBi-%CE%B1%CF%80o-%CE%B4%CF%85o%CF%83%CE%BCo_music

Μην ρωτάς αν σ´ αγαπώ. Αλλά τελικά εσύ αποφασίζεις.

Μια θέση στο τρένο. Σημείωμα από ένα κουπέ της αιωνίως τρέχουσας δεκαετίας του ’80

Μια ιστορία παλιά: Περί της επινόησης του παρελθόντος. Εναλλακτικός υπότιτλος  “Εσωτερικοί αμυντικοί σχεδιασμοί του εαυτού“

Ο εχθρός: Ο κατηράμενος Κάρολος Μπωντλαίρ μας ευλογεί αναθεματίζοντας τον παμφάγο χρόνο.

Αργά απ´ την αρχή: άρα αργότερα από το τέλος. Μικρή ελεγεία στην παράδοση του συμβολισμού

Ο δρόμος μέσα στο σκοτάδι: Ολιγόλεπτος ύμνος στην απερισκεψία. Μαθήματα επανεκκίνησης για εγκλωβισμένους σε χρόνο κενό.

Φθινοπωρινό: και όπως είπαμε κατ´ αρχάς όλα ξεκινούν από κάποιου είδους τέλος.

Έτσι ξεκινάει κι ένα τραγούδι…