Γλυκερία, Dilec Koc, Αρετή Κετιμέ στο «Σμυρνέικο Μινόρε» (ρεπορτάζ, βίντεο + αποκλειστικές δηλώσεις)

Κατά τις 20:30 οι μουσικοί και η Αρετή Κετιμέ κάνουν ένα τελευταίο έλεγχο στον ήχο πριν τη μεγάλη συναυλία. Μια ώρα μετά η υπομονή του κοινού λύεται με το video wall στο πίσω μέρος της σκηνής να φωτίζει γράφοντας «Σμυρνέικο Μινόρε» και φωτογραφίες από την καταστροφή της Σμύρνης εναλλάσσονται. Πριν την εμφάνιση της τραγουδίστριας, αναγγέλθηκε πως στο κοινό βρισκόταν ο Δήμαρχος Γαλατσίου και ο Πρόεδρος του Πολιτισμικού Χώρου και δόθηκε το βήμα στη Γλυκερία.

Μετά το πρώτο τραγούδι, η Γλυκερία ανοίχτηκε στον κόσμο για το συναισθηματικό της δέσιμο με το Γαλάτσι, «Εδώ στο Γαλάτσι έζησα πολλά χρόνια μουσικά. Είμαι συναισθηματικά δεμένη. Καλούμαστε με την μπάντα μου 90 χρόνια μετά την Καταστροφή της Σμύρνης να κάνουμε μια μαύρη επέτειο. Έχουμε όμως τα τραγούδια κληρονομιά. Καλά να περάσουμε!». Και κάπως έτσι δίνει το σύνθημα στην καλοκουρδισμένη της μπάντα για να ξεκινήσει το επόμενο τραγούδι. Σειρά ήταν για το «Τι Σε Μέλλει Εσένα» και παρόλο που δεν είχα ξαναεκτεθεί σε σμυρνέικο πρόγραμμα, δε σας κρύβω πως με το συγκεκριμένο τραγούδι ένοιωσα πολλά συναισθήματα, βίωσα εικόνες και βούρκωσα. Δεν άργησα λοιπόν να καταλάβω πως θα ζούσα ένα πρόγραμμα άκρως συναισθηματικό και ιστορικής αξίας θα έλεγα καθώς βλέπουμε όλη την κοινωνία και τα προβλήματα των προσφύγων μέσα από τα τραγούδια τους.

Τραγούδια όπως τα «Ήθελα να έρθω το βράδυ», «Σαν πας στα ξένα» και «Χαρικλάκι» δε θα μπορούσαν να λείπουν από το «Σμυρνέικο Μινόρε». Μετά το πρώτο τέταρτο του προγράμματος στη μουσική συντροφιά της Γλυκερίας προστέθηκε ο Λάζαρος Κουλαξίδης, παίκτης ακορντεόν και η κορυφαία ερμηνεύτρια είχε τα καλύτερα λόγια για τον μεγάλο μουσικό «Με πολλή μεγάλη χαρά σας ανακοινώνω πως έχουμε μαζί μας τον Λάζαρο Κουλαξίζη. Είχε σταματήσει για διάφορους προσωπικούς του λόγους να παίζει, αλλά δεν μπορούσε να αντισταθεί στην ομορφιά αυτών των τραγουδιών.»

Έφτασε το σημείο που η Γλυκερία παρουσιάζει στο κοινό την Αρετή Κετιμέ ένα από τα αγαπημένα παιδιά της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής. Η τραγουδίστρια είχε να πει μόνο τα καλύτερα για την Αρετή «Και τώρα ήρθε η ώρα για ένα αστέρι σε μικρότερη ηλικία (μακάρι να μπορούσα να σας δείξω την ταπεινότητα και το άξαφνο βλέμμα της Αρετής ακούγοντας τη λέξη «μικρότερη ηλικία» καταλαβαίνοντας πως μιλά για εκείνην). Σπουδαία μουσικός και τραγουδίστρια. Την ξέρω πολλά χρόνια, από το ξεκίνημά της». Ερμήνευσαν μαζί ένα ντουέτο και μετά η Γλυκερία δίνοντας χώρο στην Αρετή, αποχωρεί από την σκηνή και μας προτρέπει να την απολαύσουμε.

Πρόκειται για μια σπάνια καλλιτέχνιδα, ένα σεμνό, ταλαντούχο κορίτσι που μπορεί να σε ταξιδέψει με το σαντούρι και τη φωνή της αλλά και με τα αξιαγάπητο και αθώο βλέμμα της.

Ολοκληρώνοντας το «Βάλε με στην Αγκαλιά σου», η Γλυκερία επιστρέφει στην σκηνή για να συνεχίσει το πρόγραμμα. Το κοινό νοιώθει τα συναισθήματα, ενώ μερικές γυναίκες σηκώθηκαν και χόρεψαν στον ρυθμό των τραγουδιών. Προσωπικά, απόλαυσα το 5χρονο κοριτσάκι που χόρευε με τραγούδια που δημιουργήθηκαν πριν γεννηθεί η γιαγιά της.

Λίγο πριν τις 11, είχε φτάσει η ώρα να υποδεχτούμε και την τρίτη γυναίκα της σμυρναϊκής συντροφιάς μας, την Dilec Koc. Για να χρησιμοποιήσω τα λόγια της Γλυκερίας «Στην όμορφη παρέα μας φιλοξενούμε μια αγαπημένη μας τουρκάλα, πολιτογραφημένη πλέον ελληνίδα, την Dilek Koc. Τη γνωρίσαμε από την ταινία «Πολίτικη Κουζίνα» σε ένα τραγούδι της Ευανθίας Ρεμπούτσικα». Η μουσική τους συνεύρεση ήταν πραγματικά εκπληκτική. Απολαύσαμε την Dilec και με την Γλυκερία, και με την Αρετή και μόνη της και ήρθε ξανά η σειρά της Γλυκερίας.

Σε αυτό το σημείο του προγράμματος, είχε ακόμη περισσότερη ενέργεια, ερμηνεύοντας τα «Τα Παιδιά της Γειτονιάς» και «’Έσπασες τα πιάτα».

«Ελλάδα όλα τα μπορείς» φωνάζει η Γλυκερία πριν υποδεχτεί ξανά στην σκηνή την Dilec για να ολοκληρώσουν το «Σμυρνέικο Μινόρε» με την Αρετή Κετιμέ.

Μετά από ένα εντυπωσιακό φινάλε, το κοινό έφυγε κάτι παραπάνω από ικανοποιημένο. Μια όμορφη περιοδεία είχε μόλις ξεκινήσει.

Δε θα μπορούσα να φύγω από το Άλσος Βεϊκου, χωρίς να περάσω από τα παρασκήνια για να μιλήσω με την Γλυκερία, να εκφράσω το θαυμασμό μου. Μια γυναίκα αληθινή, αισιόδοξη, συνειδητοποιημένη, καλοδιάθετη, με μια ακτινοβολία που φαίνεται από μέτρα μακριά. Δέχτηκε εμένα, και τον φωτογράφο μας, παρά την δικαιολογημένη ανάγκη της για να ξεκουραστεί και να ηρεμήσει. Έδειχνε ικανοποιημένη και συναισθηματικά γεμάτη για την συναυλία που μόλις είχε δώσει και έτοιμη να απαντήσει στις ερωτήσεις μας:

Κυρία Γλυκερία, 90 χρόνια μετά την καταστροφή της Σμύρνης, έρχεστε στην καλοκαιρινή σας περιοδεία να κάνετε ένα σμυρνέικο πρόγραμμα, το «Σμυρνέικο Μινόρε». Τι σημαίνει για εσάς αυτό το ρεπερτόριο;

Γλυκερία: Για μένα σημαίνει πάρα πολλά αυτό το ρεπερτόριο, τα τραγούδια αυτά είναι η βάση για να εξελιχθεί το ελληνικό τραγούδι. Μιλάμε ουσιαστικά τώρα εντάξει; Πάνω σε αυτά τα τραγούδια στηρίχτηκε το ρεμπέτικο τραγούδι, δανείστηκε πάρα πολλά στοιχεία. Μετά το ρεμπέτικο τραγούδι ήρθε το λαικό τραγούδι, το νέο λαικό τραγούδι και το σύγχρονο λαικό όπως το ξέρουμε σήμερα και όλα αυτά στηρίχτηκαν στους βυζαντινούς δρόμους στους οποίους στηρίζεται το σμυρνέικο τραγούδι. Το σμυρνέικο τραγούδι λοιπόν για μένα είναι πάρα πολύ σημαντικό. Αισθάνομαι όταν τραγουδώ τα τραγούδια αυτά σαν να έχω ζήσει στην εποχή εκείνη, τα αισθάνομαι πολύ βαθιά μέσα στην καρδιά μου, τα αγαπώ πολύ. Μέσα από αυτά τα τραγούδια με γνώρισε και με αγάπησε ο κόσμος. Εγώ το θεωρώ πολύ σημαντικό αυτό. Εγώ τραγουδώντας αυτά τα τραγούδια έβγαλα αλήθειες.

Και σε αυτό το υπέροχο ταξίδι έχετε μαζί σας την Dilek, μια γυναίκα τουρκικής καταγωγής. Πως αισθάνεστε από αυτή τη σύνδεση Ελλάδας-Τουρκίας μέσα από τη μουσική;

Γ: Κοιτάξτε να σας πω. Τους ανθρώπους δεν υπάρχει τίποτα που τους χωρίζει. Η μουσική είναι κάτι που ενώνει όλο τον κόσμο. Υπάρχουν κι άλλα πράγματα που ενώνουν τους ανθρώπους. Στην ουσία δεν υπάρχει τίποτα που χωρίζει τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι προέρχονται από την ίδια γη. Είμαστε άνθρωποι, όντα πλασμένα από την ίδια πάστα. Έχουμε καρδιά, αισθήσεις, σώμα, έχουμε μια βιολογία που κάποτε τελειώνει και πάει κάπου αλλού, ενεργειακά δεν ξέρω πως. Αγαπώ πολύ την Dilek, είναι μια σπουδαία τραγουδίστρια. Έχουμε μια σπουδαία συνεργασία. Τη γνωρίζω από τα πρώτα της βήματα, εδώ στην Ελλάδα. Γνωρίζω για την Dilek πως αγαπάει πολύ αυτό που κάνει, αγαπάει τους Έλληνες και αγαπάει το ελληνικό τραγούδι. Είναι πλήρως ενσωματωμένη στα ελληνικά ήθη και της αρέσει πάρα πολύ που ζει εδώ.

«Ο λόγος που εγώ τραγουδάω είναι γιατί έχω εσωτερικά μια πολύ μεγάλη ανάγκη να επικοινωνώ με τους ανθρώπους, αυτός είναι ο τρόπος μου. Η μουσική είναι μεγαλείο γιατί μπορεί να αγγίσει τις καρδιές των ανθρώπων και να ντύσει όλες τις καταστάσεις της ζωής…»

Φάνηκε πάρα πολύ αυτό από την ενέργεια που είχατε οι δυο σας στην σκηνή. Μου άρεσε επίσης όταν δώσατε χώρο στην Αρετή (Κετιμέ) που είναι μια νέα καλλιτέχνιδα. Πόσο σημαντικό είναι να μπαίνει νέο αίμα στη μουσική; Τι είναι η Αρετή για εσάς;

Γ: Η Αρετή είναι ένα σπουδαίο ταλέντο πραγματικά. Είναι από τα λίγα παιδιά που συνεχίζουν την παράδοση. Όταν λέμε παράδοση δεν εννοούμε ότι μένουμε προσκολλημένοι σε ένα παλιό είδος. Η παράδοση είναι ένα πολύ σημαντικό εφαλτήριο για να πάμε μπροστά. Μας δίνει όλα αυτά που χρειαζόμαστε για να προχωρήσουμε τη μουσική μας, να προχωρήσουμε στη ζωή μας γιατί αυτοί οι άνθρωποι που ζήσαν και δημιούργησαν αυτά τα τραγούδια είχαν μεγάλο πολιτισμό. Η Αρετή τα σέβεται αυτά τα πράγματα, σέβεται τη μουσική, σέβεται την παράδοση. Αλλά το κάνει αυτό, γιατί αγαπάει πραγματικά αυτό το είδος της μουσικής. Είναι ένα σπουδαίο ταλέντο. Πέρα από σπουδαίος μουσικός, είναι και μια από τις καλύτερες νέες τραγουδίστριες και ένα απίστευτα προσγειωμένο παιδί. Δεν ξέρω αν πρέπει να είναι τόσο προσγειωμένη, τόσο ταπεινή. Δεν ξέρω αν πρέπει στον κόσμο αυτό που δουλεύει να είναι τόσο ταπεινή, ίσως αυτό να είναι αρνητικό. Δε λέω και εγώ είμαι ταπεινή και εμένα μου αρέσουν τα απλά πράγματα και έχω παραμείνει ένας απλός άνθρωπος, αλλά η Αρετή νομίζω ότι το παρακάνει. Είναι σπουδαίος άνθρωπος. Μεγάλο ταλέντο.

Από την άλλη, στη μουσική έχουμε δει καλλιτέχνες που κάθε αλλά παρά ταπεινοί είναι. Καλλιτέχνες που μπήκαν μπροστά στα φώτα και έκαναν μια άσχημη ζωή. Εσείς όμως ποτέ δεν ήσασταν έτσι …

Γ: Νομίζω πως αν κάποιος άνθρωπος ακολουθεί αυτό προστάζει η καρδιά του και η ψυχή του, ζει καλύτερα. Το να ζω όπως θέλω εγώ, χωρίς ψεύτικα πράγματα, χωρίς επιφάνεια, χωρίς φλούδες είναι καλύτερο για την υγεία μου. Πιστέψτε με. Ζω με τον τρόπο που θέλω να ζω. Δεν κάνω τίποτα παραπάνω.

Ένα από τα σημεία που μου άρεσαν πολύ στη συναυλία σας ήταν όταν είπατε «Ελλάδα όλα τα μπορείς». Ως καλλιτέχνης τι ελπίδες θα δίνατε στους νέους που ήρθαν να σας ακούσουν παρά τα προβλήματα της εποχής, την ανεργία και τη γενικότερη μιζέρια;

Γ: Αυτό που είπα το εννοώ και είναι πάρα πολύ σημαντικό. Το να ανατρέψουμε καταστάσεις είναι στο δικό μας χέρι. Είπα «Ελλάδα όλα τα Μπορείς» για τους νέους. Πιστεύω στους νέους και στο ότι οι νέοι είναι το μέλλον. Τα ηνία πρέπει να τα πάρουν οι νέοι άνθρωποι γιατί ζουν στο σήμερα, ζουν στην εποχή, έχουν προχωρημένα μυαλά, έχουν γνώσεις από τη φύση όχι από τη μόρφωση. Η μόρφωση από μόνη της δεν πιστεύω ότι δίνει πολλά πράγματα, η ίδια η φύση από την εξέλιξη δίνει δυνάμεις στον άνθρωπο. Επειδή τα σημερινά παιδιά γεννιούνται τώρα παίρνουν στοιχεία από την εποχή, από την ίδια τη φύση που αλλάζει. Αυτά τα νέα παιδιά πρέπει να είναι αυτοί που θα κυβερνήσουν τον κόσμο. Στο άμεσο μέλλον, όχι πολύ μακριά. Και όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά παγκόσμια. Οι αλλαγές που θα γίνουν φαίνονται και θα γίνουν αυτές οι αλλαγές αλλιώς δεν βγάζει πουθενά. Έχουν ανατραπεί όλα τα συστήματα, όλα! Πεποιθήσεις, οικονομικά συστήματα, τα πάντα. Όλα έχουν καταρρεύσει. Τόπο στα νέα παιδιά.

Χρειαζόμαστε λοιπόν όλοι έναν «Ντόκτορ» να μας βοηθήσει..

Γ: (Γελάει) Ναι το είπαμε κι αυτό. Χρειαζόμαστε έναν ντόκτορ, αλλά ο ντόκτορ είναι τα νέα παιδιά…

Μια καλοκαιρινή περιοδεία ξεκινά… Γνωρίζω πως ευχαριστιέστε τις περιοδείες γιατί βλέπετε τον κόσμο, επικοινωνείτε…

Γ: Ναι. Μου αρέσει πάρα πολύ γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι γεννημένος για να κάνει κάτι. Εγώ είμαι προικισμένη από τη φύση μου να κάνω αυτό που κάνω, να τραγουδώ. Το να τραγουδάς και το να έχεις μια ωραία φωνή δε σημαίνει κάτι. Αυτό υποτίθεται πως πρέπει να είναι η βάση. Αυτό πρέπει να το έχεις. Οκ, μπορεί και να το χω. Αλλά το παν είναι να έχεις τη διάθεση και την πρόθεση να επικοινωνείς με τους ανθρώπους. Να θέλεις να δώσεις στους ανθρώπους. Ο λόγος που εγώ τραγουδάω είναι γιατί έχω εσωτερικά μια πολύ μεγάλη ανάγκη να επικοινωνώ με τους ανθρώπους, αυτός είναι ο τρόπος μου. Να μπορώ να μιλώ μαζί σας, μαζί σου και με όλο τον κόσμο. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος από τη μουσική γιατί η μουσική είναι μεγαλείο, μπορεί να αγγίξει τις καρδιές των ανθρώπων, να ντύσει όλες τις καταστάσεις της ζωής και χαίρομαι πολύ που ο θεός μου έδωσε αυτό το… ταλέντο.

Σας ευχαριστώ πολύ, με γεμίσατε

Γ: Εγώ, ευχαριστώ.

Από εμάς και το tralala.gr «Καλή επιτυχία στη συνέχεια της περιοδείας σου, Γλυκερία!»

Δειτε όλες τις φωτογραφίες από τη συναυλία της Γλυκερίας στο Άλσος Βεΐκου πιο κάτω.