Πολλοί οι φίλοι που μαζεύτηκαν για να τιμήσουν την ερμηνεύτρια, να χαρούν μαζί της, να χειροκροτήσουν την επιτυχία της. Ανάμεσά τους διακρίναμε τον κύριο Μίμη Πλέσσα, φυσικά τον συνθέτη Δημήτρη Παπαδημητρίου, τον συνθέτη – στιχουργό Νίκο Ζούδιαρη, τον σκηνοθέτη Λάμπη Ζαρουτιάδη, αλλά και πολλά πρόσωπα του ραδιοφώνου, αγαπημένες φωνές.
Από την αρχή της βραδιάς το CD “Live” της Φωτεινής Δάρρα, μας κρατούσε συντροφιά όσο πίναμε χαλαρά το κρασί μας, όσο σερβιτόροι και άνθρωποι του μαγαζιού φρόντιζαν να μη μας λείψει τίποτα, να νιώσουμε όσο πιο άνετα, ευχάριστα και φιλικά γίνεται. Με χαρά και έκπληξη διαπιστώσαμε ότι σ’ αυτόν τον δίσκο η καλλιτέχνης μας χαρίζει ρεπερτόριο τελείως διαφορετικό από αυτό που την είχαμε συνηθίσει. Εκτός από τα τραγούδια με τα οποία την αγαπήσαμε, ερμηνεύει πολλά λαϊκά τραγούδια του ’60 – ’70 συνθετών όπως ο Ζαμπέτας, ο Καλδάρας, ο Χατζιδάκις, ο Μούτσης, ο Πλέσσας.
Όπως μας εξήγησε η υπεύθυνη από την Λύρα, ο δίσκος αυτός συνδυάζει μέσα σε μία μόνο βραδιά, μουσικά είδη και τραγούδια που για πρώτη φορά συναντώνται στο ίδιο πρόγραμμα. Γεμάτο χρώματα, αρώματα, συναίσθημα και παρουσία κόσμου είναι αυτό το “Live” και τόσο… ζωντανό, που δεν χρειάστηκε καμία τεχνολογική παρέμβαση.
Λίγο μετά τις 10 μμ, η δισκογραφική εταιρεία έφερε γύρω της όλους τους συντελεστές του δίσκου και αφού ευχαρίστησε όλους για την δουλειά τους, την τόσο εμπνευσμένη και δημιουργική, μα και τον κόσμο που τόσο πολύ στήριξε τη δουλειά αυτή, απένειμε χρυσούς δίσκους σε όλους τους δημιουργούς. Ο Νίκος Ζούδιαρης, ο Κώστας Φασουλάς, ο Γιώργος Κορδέλλας, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου και φυσικά ο Μίμης Πλέσσας ήρθαν με χαρά και ικανοποίηση να παραλάβουν το… βραβείο τους. Καθώς τα φλας των φωτογράφων έκαναν «την νύχτα μέρα» μέσα στην αίθουσα, ήταν φανερά τα πλατιά χαμόγελα όλων και τα γεμάτα ικανοποίηση βλέμματα.
Η ίδια η Φωτεινή Δάρρα παίρνοντας το μικρόφωνο μας είπε «Σας ευχαριστώ όλους που βρίσκεστε απόψε εδώ, με τιμά η παρουσία σας. Πρέπει να σας πω ότι χαίρομαι για την αποδοχή του κόσμου. Όταν αξιώνεσαι να δεις αυτό, νιώθεις ότι έφτασες τον πρώτο στόχο σου. Θυμάμαι πολύ έντονα την πρώτη φορά που ανέβηκα να τραγουδήσω μπροστά σε κόσμο, ένα τραγούδι του Δημήτρη Παπαδημητρίου. Μέχρι τότε ήμουν ηθοποιός. Όταν πήρα το πρώτο χειροκρότημα το θεώρησα πολύ σημαντικό. Λέγοντας πώς ένοιωσα αμέσως μετά, στον συνθέτη, ο ίδιος μου ζήτησε να βρω να ξαναδιαβάσω το ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη, Το πρώτο σκαλί.».
Προς τιμή μας και για χάρη μας, εις ανάμνηση της εποχής, συγκινημένη μας διαβάζει ένα απόσπασμα του ποιήματος αυτού.
Κι αν είσαι στο σκαλί το πρώτο, πρέπει
νάσαι υπερήφανος κ’ ευτυχισμένος.
Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι·
τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.
Συνεχίζοντας ευχαρίστησε πολύ τον συνθέτη Δημήτρη Παπαδημητρίου για την στήριξή του όλα αυτά τα χρόνια, γιατί πίστεψε από την πρώτη στιγμή σ’ αυτήν, ενώ εκείνη δεν πίστευε ποτέ ό,τι θα γίνονταν όλα όσα ακολούθησαν. Δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει, ξεχωριστά όλους τους συντελεστές του δίσκου αλλά και όλους τους συντελεστές της Λύρα, τους συνεργάτες της μουσικούς, που την στηρίζουν στη σκηνή, και φυσικά τον κόσμο και τους ραδιοφωνικούς παραγωγούς που πίστεψαν σ’ αυτό το “Live”, το αγάπησαν και το παρουσίασαν στις εκπομπές τους.
Λίγο πριν την απονομή η ίδια δήλωσε στο tralala.gr
Πείτε μας τι διαφορετικό έχει η τελευταία δισκογραφική δουλειά σας, που την κάνει ξεχωριστή;
Το ξεχωριστό σ’ αυτή τη δουλειά είναι ότι έχει απόλυτη αλήθεια. Είναι μια ζωντανή ηχογράφηση, δεν υπάρχει καμιά στουντιακή παρέμβαση. Να σας πω την αλήθεια, μπήκα μέσα στο στούντιο για να διορθώσω πράγματα αλλά συνειδητοποίησα ότι το συναίσθημα που έχεις όταν τραγουδάς ζωντανά δεν μπορεί να το αντικαταστήσει κανένα στούντιο. Καμία τεχνική, κανένα μηχάνημα. Αυτή την αίσθηση που έχεις την ώρα που έχεις τον κόσμο από κάτω, δεν μπορεί, πραγματικά τίποτα να την αντικαταστήσει.
Έτσι λοιπόν, αυτό που νομίζω ότι την κάνει ξεχωριστή είναι ότι είναι “live”. Είναι η πρώτη “live” δουλειά μου. Ο πρώτος δίσκος που τραγουδάω ζωντανά, αληθινά και με κόσμο από κάτω. Αυτό νομίζω είναι το πιο σημαντικό.
Την ώρα που ο κόσμος αποχωρεί από μια εμφάνισή σας, από μια συναυλία σας, τι θα θέλατε να έχουν πάρει μαζί τους από εσάς;
Θέλω, σε κάθε τραγούδι που λέω να εισπράττει ο κόσμος αυτό ακριβώς που λέει το τραγούδι. Αυτό με ενδιαφέρει πάρα πολύ. Όταν λέω ένα τραγούδι το οποίο είναι όπως αυτό που ακούμε τώρα «Έτσι είν’ η ζωή», ένα τραγούδι ευχάριστο, ένα τραγούδι ξέγνοιαστό, θέλω να εισπράττει αυτή την ξενοιασιά. Όταν λέω ένα δραματικό τραγούδι, ένα θλιβερό τραγούδι, να συμπάσχει μαζί μου γιατί εκείνη την ώρα συμπάσχω κι εγώ. Να αισθανόμαστε τα ίδια πράγματα. Να μπορώ να μεταδίδω αυτό που αισθάνομαι στον κόσμο.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Τι να περιμένουμε από εσάς στη συνέχεια;
Ελπίζω σε πολλά περισσότερα καλλιτεχνικά. Θέλω να γίνω καλύτερη. Να προχωρήσω. Να πω κι άλλα ωραία τραγούδια. Ελπίζω να με αξιώσει ο Θεός να έχω στη ζωή μου κι άλλες τόσο καλές συνεργασίες όπως μέχρι τώρα. Να με εμπιστεύονται έτσι όπως με εμπιστεύονται και τώρα. Να με αξιώσει ο Θεός να βρίσκομαι κοντά σε τόσο σημαντικούς συνθέτες όσο είναι ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, ο Μίμης Πλέσσας, που απόψε είναι μαζί μας και μου κάνει πολύ μεγάλη τιμή. Να τραγουδάω τραγούδια όπως το «Το πέλαγο είναι βαθύ» του Μάνου Χατζηδάκι, που δεν είναι πια κοντά μας αλλά μας χάρισε αυτή την απίστευτη κληρονομιά. Θέλω να τραγουδάω μεγάλους συνθέτες. Κι επίσης να προσεγγίζω, όσο το δυνατόν, την αλήθεια των τραγουδιών που τραγουδάω. Α, και να κάνω φίλους! Αυτό για μένα είναι το πιο σημαντικό : να κάνω φίλους.
Ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σας, χάρηκα πάρα πολύ που σας γνώρισα και εύχομαι να έρθουν στη ζωή σας τα καλύτερα! Ελπίζω να σας θαυμάσω επάνω στη σκηνή πολύ σύντομα.
Εγώ ευχαριστώ πάρα πολύ, να είστε καλά.
Διαβάστε επίσης
