Ημισκούμπρια live! «I Will show you how το παίζουν το κοντσέρτο» | φωτορεπορτάζ

Ο…Παντελίδης στα 17άχρονα του….ΠΑΣΟΚ

Τα Ημισκούμπρια βρέθηκαν επί σκηνής για τον εορτασμό των 17 τους χρόνων, έπαιξαν με τον ενθουσιασμό της ηλικίας αυτής, «κάφρισαν» με λεπτότητα της ηλικίας αυτής και χάρισαν σε όλους μια βραδιά βουτηγμένη στα 90’s στις πλάκες και στα παιδιά που έγιναν άντρες και… γκομενάρες αλλά δεν που ποτέ δεν μεγάλωσαν.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Mε το που άνοιξαν οι πόρτες ο DJ Vanilla προετοίμασε το έδαφος με ένα set αφιερωμένο στα 90’s με πολλά γνωστά τραγούδια που έκαναν κάποιους να χορεύουν. Ολοκλήρωσε με το “Killing in the Name of” και έδωσε με αυτό τον τρόπο alley hoop πάσα στους Trendy Hooliguns, οι οποίοι έσκασαν με τον ύμνο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. παρακαλώ και ξεκίνησαν με μια διασκευή σε Παντελίδη. Η μπάντα έπαιζε ψυχωμένα και έβγαζε πολύ ενέργεια. Τα groove-άτα riffs έκαναν πολύ κόσμο να κοπανηθεί ενώ ένας αεικίνητος και υπερβολικά πλακατζής Σέξπυρ στη φωνή τράβαγε την προσοχή πάνω του, πάσαρε σε καίρια σημεία το μικρόφωνο στο κοινό και ανέβαζε την μπάντα ένα επίπεδο. Αν δεν υπήρχε το πρόβλημα με τις πολύ μπουκωμένες κιθάρες στον ήχο θα άγγιζαν το τέλειο, ο ήχος στο 11, οι κιθαρίστες να δίνουν πόνο και να βγάζουν τσαμπουκά και με τραγούδια σαν τα “Σπάσε”, “Παίζει πρόβλημα”, “Τους μπάτσους αγαπώ”, “Κάνει καλό”, “Mωρή” και “Γουάλα-Γουάλα” (το οποίο ζήτησε ο Μιθριδάτης) να δυναμιτίζουν την κατάσταση τι άλλο να ζητήσει κανείς; Να πως κάποιος αξιοποιεί μισή ώρα επάνω στη σκηνή…

Ένας πρύτανης στα decks

Δεν πέρασαν πέντε λεπτά από την ώρα που οι Trendy Hooliguns αποχώρησαν και να’σου ο Πρύτανης να παίρνει τη θέση του πίσω από τα μηχανήματα και να βάζει ένα βιντεάκι με σπάνιες και γνωστές φωτογραφίες από το παρελθόν του συγκροτήματος και να επισημαίνει σε όλους το λόγο της συναυλίας, τα 17 χρόνια των Ημίζ…

Λίγο αργότερα, Mεντζέλος και Μιθριδάτης βγαίνουν σε ένα πανζουρλισμό επευφημιών και ξεκινάνε με “Τα Ημίζ είναι ‘δω” και “Καταλάβατε”. Ήδη από την αρχή φαινόταν πως το πράγμα θα κύλαγε: ένας Mιθριδάτης να πηγαίνει πέρα-δώθε σαν επιληπτικό πιθήκι, ένας Mεντζέλος να είναι πιο στατικός, αλλά και αυτός να μη βάζει κώλο κάτω και οι δυό τους να πετάνε ατάκες κατά ριπάς ανάμεσα στα τραγούδια ξεκαρδίζοντας άπαντες. Τέτοιος αυθορμητισμός σπάνια απαντάται…

Mετά τα δυο πρώτα ξεκίνησε ο πραγματικός ‘κατήφορος’, με τα ‘Θα σηκωθώ νωρίς’, ‘Δημόσιο φορέβα’, ‘Πως να σου το πω’, ‘Brazil-Ημιζ 1-0’, ‘Greek Lover’, ‘Ο Κύρης του Σπιτιού’, ‘Με τη Μαμά σου’ ‘Je sui Bossu’, ‘Σεξ’, ‘Γυναίκα Λαϊκιά’ και ‘Αν ήσουν άλλος’ να παίζονται με αυτή ακριβώς τη σειρά και να θυμίζουν σε όλους μας γιατί αγαπάμε τα Ημισκούμπρια. Τα επικά κλιπς προβάλλονταν στο Video wall πίσω από το συγκρότημα. Το κοινό ήξερε τα τραγούδια απ’ έξω και δημιουργούσε την ιδανική ατμόσφαιρα για την τριάδα, εκτοξεύοντας στα ύψη την απόδοσή της.

Μετά από αυτό τον καλπασμό από hits, το πράγμα αλλάζει πολύ για να το διαδεχτεί η ‘σοβαρή’ πλευρά των Ημιζ με τον Μεντζέλο και το Μιθριδάτη να τραγουδάνε από ένα δικό τους τραγούδι και να βγαίνουν μαζί για να εκτελέσουν την ‘Πτώση’ (σσ. Τι κομμάτι θέε μου!). Ένα διάλειμμα με το ‘Οδηγο και Πίνω’ και συνεχίζουμε υποδεχόμενοι τον Stereo Mike (εξ’αιτίας του μπασκετικού φανελακίου προσφωνήθηκε Mr. Μπράτσο!) ο οποίος κατέφθασε από το Λονδίνο μόνο για να τιμήσει τα Ημισκούμπρια…

Και Stereo Mike επί σκηνής

Ο Stereo Mike είχε έρθει για να δώσει ανάσες στους τραγουδιστές, οι οποίοι βρίσκονταν μεν στη σκηνή, αλλά είχαν μάλλον δεύτερο ρόλο. Ο Stereo Mike είχε πολύ ενέργεια μέσα του και την έβγαλε παίζοντας 4 τραγούδια (τα ‘Όπου με πάει η μουσική’, ‘Δες καθαρά’, ‘Αναγνώριση’ και ‘Φεύγω’) όντας εξαιρετικός.

Μπορεί ο Stereo Mike να ήταν το βαρύ όνομα στο τομέα των guest δεν ήταν μόνος του. Στη σκηνή μετά από αυτόν ανέβηκαν κατά σειρά ο Don Φρίκας, οι Τρύπα Crew, ο Dj Vanilla, ο Σέξπυρ και τέλος οι Trendy Hooliguns, με τους οποίους έπαιξαν το ‘Fight for Your Right to Party’ των Beastie Boys με ένα τεράστιο ‘RIP MCA’ στην οθόνη πίσω τους, στην πιο παθιασμένη ίσως στιγμή της βραδιάς, αφιερωμένη στο μεγάλο μουσικό.

Καλοί οι guest, αλλά το κλείσιμο ήταν προσωπική υπόθεση με την τριάδα να μένει μόνη της μετά από πολύ ώρα στη σκηνή, έκλεισαν με τρομερό σερί παίζοντας όπως πρέπει τα classics ‘Τρέχα Μαδαφάκα Τρέχα’ του Μιθριδάτη (τι εννοείς βγήκε πέρισυ; έγινε κλασικό στο μέσο της πρώτης ακρόασης!), ‘Ο Μοναχός’, ‘Βουκολικό’, ‘Μαγική Τσατσάρα’, ‘Πυρετός το Σαββατόβραδο’, ‘Πάμε όλοι μαζί σε μια παραλία’ και ‘Στη Ντισκοτέκ’. Η εμφάνιση των Ημίζ κράτησε πάνω από τρεις ώρες και κέρδισε το στοίχημα του να μην κουράσει καθόλου, το χιούμορ των Ημίζ και των guest ήταν καίριο: πολύ θα ήθελα να δώσω ένα μικρό best of αυτών που ειπώθηκαν, αλλά είναι τόσα πολλά που δεν πιάνονται τα άτιμα σε ένα κείμενο.

Άψογη εμφάνιση που άφησε ακόμα και τον πιο φετιχιστή με τη μπάντα να φύγει με το χαμόγελο στο σβέρκο και του έδωσε ευχάριστες αναμνήσεις που θα τον στοιχειώνουν για αρκετό καιρό ακόμα…

Ρεπορτάζ: Γιώργος Κορέλης

Φωτορεπορτάζ: Ελένη Σεργίου