Κίτρινα Ποδήλατα: Ένα εκρηκτικό live με διάθεση και ενέργεια στα ύψη! | φωτορεπορτάζ + videos

Τα Κίτρινα Ποδήλατα μετά το περσινό sold-out live επανήλθαν δυναμικά στη σκηνή της Λιοσίων 205 και αποζημίωσαν τους φίλους τους που βρέθηκαν κοντά τους για να υποστηρίξουν με θέρμη το συναυλιακό αυτό γεγονός.

Φτάσαμε από νωρίς στο Gagarin που είχε ήδη ανοίξει τις πόρτες του και άρχιζε να γεμίζει από κόσμο. Με μια γρήγορη ματιά η πλειοψηφία του κοινού, κυρίως νεολαία δυο γενεών, να δίνει το παρών και να στηρίζει έμπρακτα το συγκρότημα. Η συναυλία ξεκίνησε στις 22.30 με τους Γιώργο Ράλλη στα τύμπανα και Κώστα Ξηρογιάννη στο μπάσο να παίρνουν τις θέσεις τους στη σκηνή. Αμέσως μετά την είσοδό του επί σκηνής έκανε ο Γιώργος Παντελιάς υπό τους ηλεκτρικούς ήχους του «Κρατησέ με», ένα νέο τραγούδι που θα συμπεριλαμβάνεται στον δίσκο που ετοιμάζει το συγκρότημα, με τον κόσμο να χαρίζει το πρώτο του ζεστό χειροκρότημα.

Σειρά είχε το «Ακόμα μια ζωή» κι ο Αλέξανδρος, (με εκκεντρικό μωβ μαλλί), τα σπάει κυριολεκτικά από την έναρξη και παίζει κιθάρα με μια χορδή λιγότερη, ενώ δέχεται τα πειράγματα του αδερφού του. Τη σκυτάλη παίρνει η ερμηνεία του «Γύρισα για σένα» από τη φωνή του Αλέξανδρου και οι όλοι οι θεατές συμμετέχουν δυνατά στο ρεφρέν.

«Το επόμενο ομώνυμο τραγούδι θα είναι στο άλμπουμ που θα κυκλοφορήσουμε σε λίγο καιρό και αναφέρεται στη γενιά των δεκάξι που σε αυτή τη δύσκολη και περίεργη εποχή δεν ξέρει τι να κάνει.. αυτούς θέλαμε να εμπνεύσουμε και σας το παρουσιάζουμε» ήταν ο πρόλογος του τραγουδιστή για το τραγούδι «Ετών 16» που ακολούθησε.

Σε όλη τη διάρκεια του live, τις δυνατές μελωδίες αλλά και τις όμορφες μπαλάντες ανέδειξε ακόμη περισσότερο, η realtime σκηνοθεσία από πολλές κάμερες που βρίσκονταν στον χώρο και έστελναν την εικόνα μέσα σε ένα μεγάλο video wall στημένο στην πλάτη της σκηνής καθώς και η συνύπαρξη του συγκροτήματος μαζί με άλλους καλλιτέχνες.

Κάποια τεχνικά προβλήματα που προέκυψαν στο video wall  κατά τη διάρκεια της συναυλίας δεν πτόησαν τα Κίτρινα Ποδήλατα που στη συνέχεια έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό. Ιδιαίτερες και ξεχωριστές στιγμές της βραδιάς, τα εικονικά ντουέτα του συγκροτήματος με τους Σπύρο Παπαδόπουλο στο τραγούδι «Μόνο η αγάπη», Βασίλη Καζούλη στο «Σβήσε μου τα φώτα», Δήμητρα Γαλάνη στην «Ξένη ακτή» και Βασίλη Παπακωνσταντίνου στο κομμάτι «Το ποντίκι και ο αετός».

Με τη διάθεση να ανεβαίνει όλο και περισσότερο, τα Κίτρινα Ποδήλατα μας πήγαν «Από τα σαλόνια στ’ αλώνια», αλλά μας παρουσίασαν κι άλλα ακυκλοφόρητα τραγούδια τους όπως το «Όσο ανασαίνω ζω». Φυσικά ερμήνευσαν μοναδικά γνωστά κι αγαπημένα τραγούδια άλλων καλλιτεχνών όπως το «Για που το έβαλες καρδιά μου» του Ορφέα Περίδη και το «Lovesong» των Cure.

Για τη συνέχεια το συγκρότημα καταφέρε να περάσει την ταυτότητά του, τον ήχο του, την αισθητική του χαμηλώνοντας τα γκάζια σε πιο εσωτερικές και όμορφες πινελιές με το «Χελιδόνι του χειμώνα» και το παλαιότερο «Ποτέ ξανά» που όπως είπε ο frontman «είναι αφιερωμένο από έναν ερωτευμένο φίλο, τον Γιώργο στην κοπέλα του τη Γιώτα».

Είχε φτάσει η ώρα ο συναυλιακός χώρος να πάρει κυριολεκτικά φωτιά με το κοινό να δίνει το ρυθμό και να τραγουδάει παρέα τα αγαπημένα «Θυμάμαι όσα είχες πει», «Να σε δω να γελάς», «Ταξιδεύω το εγώ μου», «Μη μ’αγγίζεις», «Θα πάρω φόρα».

Κάπως έτσι για δυο γεμάτες ώρες, τα Κίτρινα Ποδήλατα μας είχαν κρατήσει συντροφιά σε ένα Gagarin πλημμυρισμένο από αστείρευτη ενέργεια και καλή διάθεση. Ο κόσμος ζητάει το encore και φυσικά το συγκρότημα το δίνει απλόχερα στα τραγούδια «Κράτησέ με» και «Λαβύρινθος».

Με τα λόγια του Γιώργου Παντελιά «Να μη μασάτε, να μην το βάζετε κάτω και στο τέλος όλα θα πάνε καλά» η μουσική αυτή γιορτή  έφτανε στο τέλος της. Σε μια χώρα βουτηγμένη στη μιζέρια και τη μαυρίλα, που και το χαμόγελο από τον συνάνθρωπό μας αντιμετωπίζεται πλέον με δυσπιστία, μια συναυλία έρχεται να μας θυμίσει αυτά που έχουμε πια ξεχάσει: την δύναμη της μουσικής, της ψυχής, του γινόμαστε «ένα» και του συναισθήματος που ήταν γραμμένο στην μπλούζα του τραγουδιστή «You may say I’m a dreamer, but I’m not the only one».