Κώστας Μακεδόνας: Που πάς χωρίς αγάπη, στο μουσικό προαύλιο Badminton

Η πόρτα ανοίγει, η μυρωδιά από τα γλαστράκια βασιλικό που υπήρχαν στα τραπέζια κατακλύζουν το χώρο και το προαύλιο Badminton μας καλωσορίζει για άλλο ένα μουσικό ταξίδι.

Τα φώτα χαμήλωσαν, η σκηνή φωτίστηκε και στο video wall γράφει… “Zampetas Cinema”. Μπουζούκι αγάπη μου!!! Το απόλυτο ορχηστρικό κομμάτι! Δεν θα μπορούσε να αρχίσει καλύτερα η βραδιά. Δυνατό χειροκρότημα και με το τέλος του κομματιού ανεβαίνει στην σκηνή ο Κώστας Μακεδόνας μαζί με την Σαββέρια Μαργιολά. Άνετοι, χαμογελαστοί χωρίς μια “πόρτα κλειστή στα χείλη τους” ξεκινάνε ένα ταξίδι που κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει τι θα γίνει κατά την διάρκεια… Κομμάτια όπως, “το περιστέρι”, “αγωνία”, “που πας χωρίς αγάπη”, “βαλίτσα” κ.α μας συντρόφευαν στο πρώτο μέρος του αφιερώματος στον Γιώργο Ζαμπέτα και στα κινηματογραφικά τραγούδια της δεκαετίας 1963. Η ανερχόμενη, Σαββέρια Μαργιολά με κέφι και αυτοπεποίθηση ερμήνευσε αρκετά κομμάτια και καταχειροκροτήθηκε από τον κόσμο.

Το ολιγόλεπτο διάλλειμα πέρασε και “Σήκω χόρεψε συρτάκι”!!! Το τραγούδι που έγινε εντολή, ξεσήκωσε μια παρέα και ήταν μόνο η αρχή! Ακόμα και όσοι ήταν καθιστοί αν παρατηρούσε κανείς το σώμα τους, ήταν σε απόλυτο συγχρονισμό τα πόδια και τα χέρια τους, έτοιμοι να σηκωθούν! Πήραμε την ανάσα μας στον “πενηντάρη”, συντροφεύσαμε τους δύο καλλιτέχνες στα “δειλινά” αγαπημένο κομμάτι της Κατερίνας Ζαμπέτα που βρισκόταν στο μουσικό προαύλιο αλλά το γλέντι ξαναφούντωσε! “Βοριάς είναι η αγάπη σου”, “φανταράκι”, “ο μαθητής” μας πήγαν μέχρι το τέλος. Γύρω μου άνθρωποι όλων των ηλικιών να τα δίνουν κυριολεκτικά όλα, φωνή και παρουσία.

Μέσα από το τραγούδι “ο αράπης” ο Κώστας Μακεδόνας μας συστήνει τους μουσικούς και όσους συνέβαλαν για να πραγματοποιηθεί αυτό το μουσικό δρώμενο. Στην κιθάρα ο Γιώτης Σαμαράς, στο ακορντεόν ο Δήμος Πολυμέρης, πιάνο ο Νίκος Καλαντζάκος και στο μπουζούκι ο Δημήτρης Μαργιολάς. Καταχειροκροτήθηκαν όχι μόνο από εμάς που βρισκόμασταν στον προαύλιο χώρο αλλά και από το πάνω διάζωμα όπου έβγαινε ο κόσμος για να φύγει. Η σκηνή άδειασε μα ο κόσμος δεν άφηνε τον Κώστα Μακεδόνα να φύγει. Επανήλθε ερμηνεύοντας “Μάλιστα κύριε”, “Στον λευκό τον πύργο” και έκλεισε αυτή την υπέροχη βραδιά με τους “θαλασσινούς”.

Σε δηλώσεις του μας είπε πως, ο κόσμος είναι πάντα καλός όταν του προσφέρεις ό,τι καλύτερο μπορείς και πως αυτό που έχει στηθεί φέτος εδώ, σε επιμέλεια του Μιχάλη Κουμπιού είναι πάρα πολύ ωραίο!

Είναι μια δύσκολη περίοδος αυτή που διανύουμε και μας παραπέμπει σε μια διαφορετική εποχή όπου μας γεμίζει ρομαντισμό! Σε ερώτηση αν υπάρχουν καλλιτέχνες που θα πάρουν ερέθισμα από τα γεγονότα για να γράψουν κομμάτια ή μουσική μας απάντησε πως, θα είναι το μόνο θετικό αυτής της κατάστασης. Μπορεί να ξαναγεννηθούν πολλά πράγματα όπως γεννήθηκαν τότε, σε πολέμους, δικτατορία, μετανάστευση…

Τόνισε με μεγάλη χαρά “Όποιος αξίζει πρέπει να υποστηρίζεται” και ο λόγος είναι για την Σαββέρια Μαργιολά. Κλείνοντας, αναφέρθηκε στην νέα του δισκογραφική δουλειά με τίτλο “αντικριστά” σε στίχους Νίκου Μώραλη και μουσική Γιώργου Θεοφάνους. Μας εξέφρασε την ιδιαίτερη χαρά του γιατί είναι τόσο γρήγορα n1 στα ελληνικά airplay charts των ελληνικών ραδιοφώνων και… πως να μην είναι άλλωστε!