Κρυσταλλία: «Το όνειρό μου δεν είναι να γίνω η «Νούμερο ένα τραγουδίστρια», αλλά να πω ωραία τραγούδια»

Όπως δηλώνει στο περιοδικό «Down Town Κύπρου», διανύει μια από τις καλύτερες περιόδους της ζωής της, ενώ μόλις τελείωσαν οι ολιγοήμερες διακοπές της και ξεκινάει το τρέξιμο: «Ξεκουράστηκα όσο μπορούσα και τώρα ξεκινάω επαγγελματικά ραντεβού: Ψάχνω νέα κομμάτια καθώς και νέους χώρους για να εμφανιστώ από τον χειμώνα. Γενικά, είμαι σε μία πολύ ευχάριστη και δημιουργική φάση. Τα άλλαξα όλα στη ζωή μου! Έφυγα από το συγκρότημα των Otherview, αλλάζω ρεπερτόριο, εταιρία, τα αλλάζω όλα».

Συνεχίζει, μιλώντας για την αποχώρησή της από το συγκρότημα των Otherview λέγοντας πως δεν είναι γενικά άνθρωπος των αλλαγών και όπως λέει «Αγαπάω πολύ την ασφάλεια, τη ρουτίνα της καθημερινότητας, την ευχάριστη επανάληψη και την όποια προστασία σού παρέχει αυτό. Όμως, όταν μία συνεργασία δεν πάει άλλο, δεν σε αντιπροσωπεύει πια και, σιγά-σιγά, σε κάνει άλλον άνθρωπο από αυτόν που πραγματικά είσαι και θέλεις να δώσεις, τότε πρέπει να φύγεις. Όταν το ευχάριστο κλίμα δίνει τη θέση του στους καυγάδες, στα νεύρα, τότε πρέπει να επικρατήσει η ψυχραιμία και η λογική. Πρέπει και οι δύο πλευρές να επιλέξουν το καλύτερο για όλους».

Ακόμη, συνεχίζει με τα μελλοντικά της σχέδια για τραγούδια που δηλώνει πως «Δεν ξέρω αν θα είναι πιο έντεχνα, ξέρω ότι θα είναι τραγούδια που θα αγαπώ από την αρχή, που θα τα πιστέψω αμέσως και θα είναι «η Κρυσταλλία» σ’ αυτά», ενώ συμπληρώνει «Φαντάσου ότι ενώ ως έφηβη ήμουν «ροκού» και «μεταλλού», παράλληλα τραγουδούσα Χατζηδάκι και Μαυρουδή. Μου αρέσει και το λαϊκό τραγούδι. Βασικά, μου αρέσει το καλό ελληνικό τραγούδι. Και το καλό, δεν έχει όρια».

Τέλος, η Κρυσταλλία μιλάει για την εμπειρία της στην πλέον σόλο καριέρα που επέλεξε «Πολλά συγκροτήματα ξεχωρίζουν, δεν έχει να κάνει με το αν είσαι μόνος σου ή όχι. Άλλωστε, εμένα το όνειρό μου δεν είναι να γίνω η «Νούμερο ένα τραγουδίστρια», αλλά να πω ωραία τραγούδια. Τώρα, εύλογα θα με ρωτήσεις «γιατί, σε χαλάει αν γίνεις Νούμερο ένα;». «Όχι!», θα σου πω. Ξέρεις τι βλέπω καθημερινά στους μεγάλους τραγουδιστές; Είναι ωραίο που τους αγαπάει ο κόσμος, που βγάζουν πολλά χρήματα, που τους ξέρουν όλοι, όμως δεν πνίγονται που δεν μπορούν να ζήσουν την προσωπική τους ζωή, όπως ακριβώς τη θέλουν; Που σε κάθε τους βήμα, καραδοκεί από πίσω τους κι ένας paparazzi; Αυτό είναι πνιγηρό».