Λάκης Παπαδόπουλος-Vassilikos live: Classic Vintage (φωτορεπορτάζ και videos)

Το χαρακτηριστικό που κάνει αυτή τη συνεργασία να ξεχωρίζει είναι ότι οι δύο καλλιτέχνες ακολουθούνε λίγο αντίστροφες πορείες. Ο Λάκης, έχοντας γράψει ουκ ολίγα κλασσικά τραγούδια δε παύει να παραμένει στο προσκήνιο (ως δημιουργός) δίνοντας τραγούδια σε ποπ είδωλα όπως η Τάμτα ή ο Σάκης Ρουβάς. Ο Vassilikos απ την άλλη ξεκίνησε σαν ένας πρωτοπόρος του ελληνόφωνου indie ροκ (όσο και αν ο ίδιος απεχθάνεται τον χαρακτηρισμό) με τους Raining Pleasure και στην πορεία φανέρωσε μια μουσική παρελθοντολαγνεία (με τη καλή έννοια) διασκευάζοντας Χατζηδάκι, Τσιτσάνη και εσχάτως στον τελευταίο δίσκο του, από Bucharach και Brel μέχρι Cohen και Herman’s Hermits.

Αυτό που ενώνει τους δύο καλλιτέχνες είναι δίχως αμφιβολία η ποπ-ροκ ευαισθησία τους. Άλλωστε θα το αναφέρουν και αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της παράστασης ότι είναι αμφότεροι επηρεασμένοι από Beatles. O τίτλος της συνάντησης είναι ‘Retr-Audio’ και θα αποδειχθεί ότι είναι ο πλέον κατάλληλος για να τη περιγράψει.

Η πρεμιέρα πραγματοποιήθηκε εν μέσω του καλοκαιρινού Φθινοπώρου που βιώνει η Αθήνα και η Παρασκευιάτικη βόλτα προς το Νέο Κόσμο ήταν ιδιαίτερα ευχάριστη. Το πάρκο απέναντι στη Θαρυπού είχε ακόμα παιδιά να κάνουν βόλτες με το ποδήλατο ενώ πηγαδάκια είχαν δημιουργηθεί έξω από το μαγαζί περιμένοντας και τους τελευταίους της παρέας για να μπούνε μέσα. Στις 22:30 ο κάτω χώρος του Σταυρού είχε ήδη γεμίσει ενώ στις 23:15 που ανέβηκε η μπάντα στη σκηνή ήδη άρχιζε να γεμίζει και ο εξώστης.

Καταργώντας την τυπικότητα που θέλει τον έναν καλλιτέχνη να ‘ανοίγει’ για τον άλλο, Λάκης και Vassilikos εμφανίστηκαν παρέα και ξεκίνησαν το πάρτι με beatles και “I saw her standing there”. Η μπάντα που τους συνοδεύει αποτελούταν από τους Σωτήρη Ντούβα στα τύμπανα, Μίκη Ατταλειάδη στο μπάσο, Άγγελο Αϊβαζή στη κιθάρα και Βασίλη Τριανταφυλλόπουλο στα πλήκτρα ενώ ο lead κιθαρίστας που συνόδευε τον Λάκη ήταν ο Στέλιος Μακρυπολίδης.

Γυριστρούλα:

Ο Vassilikos αποχωρέι και ο Λάκης αναλαμβάνει το ζέσταμα του κοινού ξεκινώντας με το βαρύ πυροβολικό του. “Γυριστρούλα”, “Σε ζητάω”, το καινούριο “Πάρε Ποδήλατο” και τα “Μπλε Παπούτσια”

Σε ζητάω:

Προς στιγμή ηρεμούν τα πράγματα με “Νευρωτικό γραφείο” και ο Λάκης παραχωρεί τη σκηνή στον Vassiliko που ξεκινάει με Paul Anka και “You are my destiny”, Ben E King και “Ι (who have nothing)”, Michel Legrand και “Windmills of your mind” και μια σπαραχτική ερμηνεία στο δικό του “Song of the wolf”.

Ανεμώνα του Σικάγο:

Στη σκηνή επιστρέφει ο Λάκης συνεχίζοντας τον καταιγισμό από κλασσικά τραγούδια με “Ανεμώνα του Σικάγο”, “Ερημιά μου” και τα πάντα συγκινητικά “Πράγματα που δεν έκανες”.

Ερημιά μου:

Η rock n roll διάθεση συνεχίζεται με το “Θρίλερ”, τη “Μενεξεδιά” και μπόλικο χιούμορ από τον Λάκη που πείραζε τους θεατές στα πρώτα τραπέζια.

No Milk Today:

Ο Vassilikos επιστρέφει με Herman’s Hermits και “No milk today”, Bucharach και “The Look of Love” ένα παιχνιδιάρικο “Dream a little dream of me” και ένα γλυκερό “Sealed with a kiss”.

Το Παλιό μου Παλτό:

Κάπου εκεί η υπόλοιπη μπάντα αποσύρεται και στη σκηνή μένουν ο Λάκης με τον Vassiliko και τις κιθάρες τους. Ο Λάκης αστειεύεται ότι θα τα ‘σφάξει’ τα τραγούδια αλλά δικά του είναι οπότε γούστο του καπέλο του. Ξεκινάνε με “Παλιό μου Παλτό” και μαζική συμμετοχή από τον κόσμο. Η πλάκα από τον Λάκη συνεχίζεται παρουσιάζοντας το “And I love her” σαν συνεργασία του με τον Paul MacCartney.

Πάρε Πασά μου:

«Βασίλη, εσύ θα κάνεις την Ελένη» μας λέει ο Λάκης σαν εισαγωγή του “Πάρε πασά μου” με τον Vassiliko να αναλαμβάνει τα ‘γυναικεία’ φωνητικά και τον κόσμο να τραγουδάει το ρεφρέν.

Σερενάτα:

Συνέχεια με “Σερενάτα” που εξελίσσεται σε “Αυτός ο άλλος”, ενώ ο Vassilikos στη συνέχεια μας προσφέρει μια πολλή όμορφη ερμηνεία στα “Ήσυχα Βράδια” και ακολούθως ο Λάκης τον αφήνει μόνο στη σκηνή να μας τραγουδάει “Henry Lee”.

Ήσυχα Βράδια:

Το πρώτο μέρος του προγράμματος κλείνει με Λάκη και “Έτσι απλά σ’ αγαπώ”, με τον Στέλιο Μακρυπολίδη να μένει μόνος στη σκηνή αναλαμβάνοντας να ντύσει μουσικά το διάλειμμα.

Έτσι Απλά Σ’ αγαπώ:

Το δεύτερο μέρος της βραδιάς ξεκινάει με Vassiliko και ένα στοιχειωτικό “Nature Boy”.

Fake:

Συνέχεια με το χατ-τρικ των διαφημιστικών επιτυχιών των Pleasure με “Love me, love me, love me”, “Fake” και “Capricorn” που μας ταξιδεύει μια δεκαετία πίσω.

Capricorn:

Ακολουθεί το Brel-ικό “If you go away” σε μια έντονα Ταραντινική εκτέλεση, ενώ στη συνέχεια ο Vassilikos αφήνει στην άκρη τη κιθάρα και ξεκινάει το χορό με “Dancing Queen”.

Dancing Queen:

Η επιστροφή του Λάκη στη σκηνή γίνεται με το ‘διαδραστικό’ “Έλα Γοριλάκι” που περιλαμβάνει πολύ παιχνίδι με το κοινό ενώ η συνέχεια με “Έρχεται Κρύο”, “Ιωάννα και Μαριέττα” τη “μπαλάντα της φυλακής” και το “Τραγούδι μου” κατευνάζει τα πνεύματα.

Έλα Γοριλάκι:

Ο Vassilikos παρουσιάζει τους συντελεστές της βραδιάς και ο Λάκης συνεχίζει ατμοσφαιρικά με “Και θα χαθώ” και “Κουρσάρο” δίνοντας τη σκυτάλη στον Vassiliko να συνεχίσει με “Yesterday”.

To δεύτερο μέρος της βραδιάς ολοκληρώνεται με ένα σπαραχτικό ντουέτο στο “Για να σ’ εκδικηθώ”, ενώ η επιστροφή για encore βρίσκει τον Λάκη να παραχωρεί τη σκηνή στον Vassiliko για να μια εξαιρετική εκτέλεση του “Kemal” και ένα δυναμικότατο “Whole Lotta Love”.

H βραδιά κλείνει με τον Λάκη να επιστρέφει topless για να ξαναπαίξει τη “Γυριστρούλα” και να μας καληνυχτίσει οριστικά γύρω στις 3 τα ξημερώματα.

Γυριστρούλα:

Όσο αλλοπρόσαλλη κι αν ακουγόταν στην αρχή η περίεργη αυτή συνεργασία, άλλο τόσο επιτυχημένη κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Το πείραμα έδωσε θετικά στοιχεία και μακάρι η ανταπόκριση του κόσμου να είναι ανάλογη της πρεμιέρας.