Λάμπης Λιβιεράτος: “Στο ξεκίνημά μου κυνήγησα κάποια πράγματα, ώστε να τα πετύχω”
Στην πολυσυζητημένη εκπομπή της Ελεονώρας Μελέτη “#Hashtag” έδωσε συνέντευξη ο Λάμπης Λιβιεράτος και μίλησε για όλα εκείνα που έφεραν ανακατατάξεις στη ζωή του το τελευταίο διάστημα, όπως ο χωρισμός του με την Εύη Αδάμ αλλά και η κατάθλιψη που πέρασε.
Η εκπομπή είχε θέμα την “Αρχή” όπως επιλέγει ο καθένας να την ερμηνεύσει, όπως την νοηματοδοτεί ο καθένας μας. Για τον τραγουδιστή Λάμπη Λιβιεράτο η νέα αυτή “αρχή” έχει πολλές εκφάνσεις κι έτσι η παρουσιάστρια επέλεξε να είναι εκείνος ο καλεσμένος που θα την αναλύσει.
“Γενικά είμαι ήσυχος άνθρωπος. Εκτός από το ξεκίνημά μου που κυνήγησα κάποια πράγματα για να τα πετύχω, μετά ερχόντουσαν πράγματα και με έβρισκαν με την έννοια της πρόκλησης. Μου αρέσουν πάρα πολύ οι προκλήσεις και είμαι και ριψοκίνδυνος και μου αρέσει και το ρίσκο. Πάντα μου έβαζαν ένα “μικρόβιο” και ξεκινούσα κάτι να κάνω, δεν το κυνηγούσα πάντα εγώ αυτό το ξεκίνημα. Κάποιος μου έριχνε μια ιδεούλα, κάποιος μου πετούσε το “δόλωμα” κι εγώ τσίμπαγα γι’αυτό έκανα ξεκινήματα σε διάφορους τομείς”, δήλωσε ο ίδιος για την καριέρα του στο τραγούδι και ιδίως το μουσικό του ξεκίνημα.
Παράλληλα, σχολίασε την δύσκολη ψυχολογική κατάσταση που βίωσε, κατάσταση η οποία τον απομάκρυνε από τις πολυαγαπημένες κόρες του και του έφερε πολλά προβλήματα. “Είχα αρκετούς φίλους μου που μου στάθηκαν πολύ στα δύσκολα. Φυσικά υπήρξαν και κάποιοι που δεν μου στάθηκαν καθόλου, αντίθετα ήθελαν να με πατήσουν για να πάω πιο χαμηλά. Αυτούς τους ανθρώπους ευτυχώς τους έχω βγάλει από τη ζωή μου και δεν με ενδιαφέρει αν υπήρξαν τότε. Αυτό που πρόσεξα ήταν ποιοι μου στάθηκαν ανιδιοτελώς. Είχα “γονατίσει” ψυχολογικά και γενικότερα. Υπήρχε μια περίοδος σκότους στην ζωή μου. Δεν μπορούσα να αντιδράσω, ένιωθα σαν κοιμισμένος, σαν ναρκωμένος. Ένιωθα ότι είχε ναρκώσει το μυαλό και η ψυχή μου, δεν είχα τη δύναμη να χτυπήσω το χέρι στο τραπέζι και να πω: “stop”. Το έκανα αυτό, βέβαια, κάποια στιγμή. Έχω πλήρη συνείδηση του τι μου έχει συμβεί και δεν έχω αφήσει κανένα κενό σε όλο αυτό το πράγμα. Τώρα το βλέπω σαν έναν εφιάλτη που είδα και ξαφνικά ξύπνησα. Ο Θάνος Καλλίρης πίστεψε σε μένα την περίοδο που δεν πίστευε κανένας”.