Είναι ένας δίσκος μυθοπλασίας του διαστήματος που «βρέθηκε τυχαία» κάπου εδώ.
«Μια κρυφή ελεγεία για την απώλεια μνήμης -ή την πιθανή παραίσθησή της-, για το ταξίδι που έγινε –ή ό,τι νομίζουμε σχετικά- και αυτό που πρέπει να συνεχιστεί», αναφέρει ο Μανώλης Γαλιάτσος.
Ένα παιχνίδι στο χώρο και το χρόνο. Το 2011; Έτσι φαίνεται. Ας δανειστούμε ως αφετηρία το παρόν, ως στιγμή του μέλλοντος ή το μέλλον, ως στιγμή του παρόντος και ας ταξιδέψουμε μαζί του γιατί εκτός όλων των άλλων στάθηκε αφορμή για μια σπουδαία συνεργασία του Μανώλη Γαλιάτσου με τον εξαιρετικό σολίστα της τρομπέτας Σωκράτη Άνθη.
Ένας δίσκος βασισμένος στον ήχο, το ήθος και την εσωτερική μυστική διαδρομή του Σωκράτη Άνθη. Γραμμένος το 2011 και αφιερωμένος στον άνθρωπο με την τρομπέτα, που ως θερμή ύλη, κατευνάζει την παγερή κι ανησυχητική αίσθηση εδώ, έξω, σύμφωνα με το σημείωμα του ίδιου του συνθέτη.
Με ένα βαρύ και πλούσιο βιογραφικό στις αποσκευές του ο Σωκράτης Άνθης (στενός συνεργάτης του Χατζιδάκι, σολίστ με ορχήστρες της Ελλάδας και του εξωτερικού, κορυφαίος στην Ορχήστρα των Χρωμάτων, ιδρυτικό μέλος του κουϊντέτου Χάλκινων Πνευστών “MELOS BRASS” κλπ.) παραμένει πάντα πρέσβης της άποψης ότι η κάθε μέρα διδάσκει καινούργια πράγματα πάνω στη μουσική και γι’ αυτό εξακολουθεί να μένει ανοιχτός στην αναζήτηση νέων αισθητικών προσεγγίσεων κι εκφραστικών οδών.
Το «2O11: Εδώ Έξω» είναι ένα έργο που γράφτηκε για να ερμηνευθεί από τον Σωκράτη Άνθη και του αφιερώνεται.
Το εικαστικό μέρος του δίσκου είναι του Δανιήλ Γουδέλη.
Καλή ακρόαση!
2O11: Εδώ, έξω
1.Αναζητώντας Τα Βήματα
2.Ποιος Σου Έμαθε Να Περπατάς Στ’ Αστέρια; ( Άσε Να Σε Θαυμάσω)
3.Ο Πειρασμός Των Λωτοφάγων
4.Στην Αρχή Ήταν Η Ανατολή
5.Μαρστιχουάνα
6.Εδώ, Έξω, Οι Ψίθυροι, Το Θαυμαστό!
7.Το Αστέρι Που Χάσαμε
8.24 Υπό Το Σεληνόφως (Το συμπόσιο Της Ευφορίας)
9.Αν Φύγω, Θα’ ρθεις Μαζί Μου;
10.Ανάκληση Μνήμης
11.Μας Σκέφτεσαι Κάποτε;
Ο δίσκος κυκλοφορεί από την Puzzlemusik, Κωδικός: PIECE 018
Σημείωμα του δίσκου:
«Το 2Ο11: Εδώ, Έξω είναι μια μυθοπλασία του διαστήματος και μια μεταφορά για την υποχρεωτική αναχώρηση και την άμεση μετατροπή του άγνωστου σε αναγκαστική συνθήκη οικείου. Μπορεί να μας διώχνουν εδώ και χρόνια και να μην το καταλαβαίνουμε. Ίσως θα ‘πρεπε να τους αιφνιδιάσουμε κι όταν ξυπνήσουν ένα πρωί, εμείς να είμαστε πολύ μακριά. Η αλήθεια όμως είναι ότι έχουμε ήδη φύγει … κι αυτό το σημείωμα δεν ξέρουμε πότε ακριβώς έχει γραφτεί και σε ποιαν ακτή του χρόνου ξεβράστηκε. Αυτό για το οποίο είμαι πολύ πιο σίγουρος, είναι ότι το υλικό αυτό που βρήκα τυχαία – γιατί κανείς άλλος δεν διέκρινε σ’ αυτό κάποιαν αξία ώστε να το περισυλλέξει, υπήρχε εκείνη την εποχή, σ’ εκείνη τη χώρα, άγραφος νόμος σύμφωνα με τον οποίον τα πάντα έπρεπε να μετατρέπονται σε σκουπίδια – απετέλεσε για μένα την αφορμή για την ολοκληρωμένη συνεργασία μ’ έναν μουσικό του οποίου η “αόρατη” επίδραση συχνά κατεύθυνε τις επιλογές μου, προσφέροντας ακριβές νόημα στη δυναμική των εμφάσεων, την έκφραση και το μέτρο τους. Τα χαρακτηριστικά και το ύφος της συγκεκριμένης δουλειάς, συμπληρώθηκαν (το υλικό, όπως προείπα, βρέθηκε τυχαία) από την “ανάγνωσή” μου της μουσικής του προσωπικότητας και τη βασική του αρχή σαφήνειας στη διατύπωση. Τον ήχο του, αλλά και – κυρίως – την εσωτερική, μυστική διαδρομή του. 2Ο11 λοιπόν, ο άνθρωπος με την τρομπέτα, ως η θερμή ύλη που κατευνάζει την παγερή κι ανησυχητική αίσθηση εδώ, έξω.
Η εργασία αυτή δεν μπορεί παρά να σου αφιερώνεται, Σωκράτη».
Μανώλης Γαλιάτσος
Διαβάστε επίσης
