ΜΑΡΚΟΣ ΔΕΛΗΒΟΡΙΑΣ & ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΠΑΒΑΡΟΤΙ
Shine (2000), Green City (2001), Night Flight (2003), Pictures of her (2004), Your Mother’s Jacuzzi (2007), Maria and the Photo Frame (2010).
Το καινούριο του πόνημα κυκλοφορεί με την καλλιτεχνική επωνυμία Μάρκος Δεληβοριάς και οι Φίλοι του Παβαρότι και φέρει τον τίτλο «Κάτω από τη Γη». Και όντως, κάτω από τη γη, βρίσκονται τα καλλιτεχνικά στάνταρντς αυτού του δίσκου!
Καταρχήν, είναι εμφανής η διάθεση του δημιουργού να εμπορευματοποιήσει την δουλειά του, εγκαταλείποντας τον αγγλόφωνο στίχο που μέχρι πρότινος υποστήριζε με θρησκευτική ευλάβεια, για τον πιο εμπορικό ελληνικό.
Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας την φτηνή δικαιολογία ότι ο ίδιος δεν τα καταφέρνει στην ερμηνεία ελληνικών τραγουδιών -λες και είναι από το Brooklyn- καταφεύγει στην βοήθεια κάποιων διασημοτήτων, τους οποίους προσκαλεί να ερμηνεύσουν τα τραγούδια του, σε μια ύστατη προσπάθεια να δημιουργήσει μια εμπορική επιτυχία. Εγκαταλείποντας δε κάθε αξιοπρέπεια, ο ένας από αυτούς είναι ο μισητός του ξάδερφος, Φοίβος Δεληβοριάς, την φήμη του οποίου αποπειράται να καπηλεύσει, δημιουργώντας μια σύγχυση με το να συστεγάσει τα ονόματά τους μέσα στον ίδιο δίσκο, και κατ’ επέκταση στα διάφορα youtube, facebook κλπ. Κίνηση κωμική, κάπως σαν να φτιάχνει εμπορική επιχείρηση ο Ντόναλντ με τον ξάδερφο Γκαστόνε. Καλεί επίσης τον δήθεν γόη των Υπογείων Ρευμάτων και χρόνιο συνοδοιπόρο στα αποτυχημένα του ταξίδια, τον νεάζοντα Κώστα Παρίση.
Φωτεινή εξαίρεση στο βλάσφημο τούτο έργο η παρουσία του Δημήτρη Μπαλογιάννη, ο οποίος ερμηνεύει τα: Στο Κρανίο του Άρη Βελουχιώτη και τι βρήκε η Σφαίρα εκεί και Στο Ψυχιατρείο. Εξαιρετική παρουσία ερμηνευτικά και ακόμα πιο σπουδαίος σαν τραγουδοποιός, μιας και ο γράφων έχει την σπάνια τύχη να έχει ακούσει τον πρώτο δίσκο του νεαρού Λαρισαίου, πριν αυτός κυκλοφορήσει.
Υποστήριξη για τον δίσκο του βρίσκει ο Μάρκος Δεληβοριάς μόνο στην μακρινή Κίνα όπου κάποιος δισκοκριτικός γράφει: «Δίσκοι σαν το Κάτω από τη Γη δίνουν νόημα στην υπόθεση δισκογραφία σε μια εποχή που αμφισβητείται το νόημα του ηθογραφήματος ως υλικού προϊόντος, με όλα τα παράνομα downloads, την πειρατεία κλπ. Μια σπουδαία δουλειά όσον αφορά την αξία των συνθέσεων, των στίχων, της άρτιας ενορχήστρωσης και παραγωγής, μα και της σχεδιαστικής και γραφιστικής εργασίας, μια και ο φέρελπις κομίστας και σερβιτόρος Διονύσης Γαλάνης, κατάφερε να δημιουργήσει μια μικρή εικαστική έκρηξη! Τελικά ένας δίσκος που δεν του αξίζει να τον κατεβάσετε από το youtube αλλά που αξίζει να τον έχετε στο σαλόνι σας στη μορφή που φαντάστηκαν οι δημιουργοί του. Αγοράστε τον! Τώρα!»