Μια βραδιά με κρητική και όχι μόνο μουσική παρέα με τον Μιχάλη Τζουγανάκη! | Φωτορεπορτάζ & δηλώσεις
Βρεθήκαμε στο Ρυθμός Stage παρέα με πολλούς Κρητικούς και όχι μόνο για να γευτούμε την μαγεία της παραδοσιακής αλλά και της εναλλακτικής μουσικής. Ο Μιχάλης Τζουγανάκης προς μεγάλη έκπληξη πολλών θαμώνων του μαγαζιού, παρουσίασε ένα διαφορετικό πρόγραμμα από αυτά που μας έχει συνηθίσει.
Με τα χέρια στο λαούτο!
Ανέβηκε στην σκηνή έχοντας στα χέρια του το λαούτο και άνοιξε το πρόγραμμα με ένα ‘διαφορετικό’ τραγούδι. Μας τραγούδησε το τραγούδι «Ζηλεύει η νύχτα» του Ορφέα Περίδη. Στην συνέχεια μας καλωσόρισε στο πρόγραμμα λέγοντας «Εύχομαι να έχουμε ένα καλό ταξίδι στο νου και στην ψυχή».
Το πρόγραμμα συνέχισε με κρητικά τραγούδια όπως τα «Φωτιά μου», «Ψυχής μου τόπους», «Πώς να σωπάσω», «Ήθελα να ‘μουν άρωμα», «Αυτό δεν είναι πόνος», «Κάποτε όρκο εδώσαμε» και άλλε γνωστές μαντινάδες.
Η ανατροπή!
Η ανατροπή έγινε όταν ο Μιχάλης Τζουγανάκης ερμήνευσε το τραγούδι «Της αγάπης μαχαιριά» των αδελφών Κατσιμίχα, το οποίο ενορχήστρωσε και παρουσίασε με ένα δικό του τρόπο αρκετά διαφορετικό. Αργότερα, τραγούδησε το τραγούδι «Όνειρο ήτανε» του Αλκίνοου Ιωαννίδη. Ακόμη το πρόγραμμα περιείχε και Διονύση Σαββόπουλο με το τραγούδι «Θαλασσογραφία».
Highligth της βραδιάς ήταν ο γιος του, Αλέξανδρος Τζουγανάκης που πήρε το μικρόφωνο και παρέα με το λαούτο του μας τραγούδησε το τραγούδι «Τι να θυμηθώ», ένα από τα αγαπημένα του τραγούδια. Μετά το τέλος της ερμηνεία του ο Μιχάλης Τζουγανάκης του ψιθυρίζει «Μπράβο γιέ μου!».
Επίσης σημαντική στιγμή της βραδιάς ήταν όταν πατέρας και γιός τραγούδησαν παρέα. Κάπως έτσι μας ταξίδεψαν σε μοναδικά μουσικά μονοπάτια όχι ξεχασμένα αλλά διαφορετικά!
Διαβάστε τι δήλωσε αποκλειστικά στο tralala.gr ο Μιχάλης Τζουγανάκης:
Τι να περιμένουμε να δούμε από εσάς στην σκηνή; Στο πρόγραμμα γράφει κρητική μουσική και όχι μόνο…
Ξεκινάμε από την ρίζα του τόπου μας γιατί όποιος σέβεται το παρελθόν μπορεί να χειρίζεται καλύτερα το μέλλον. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου παραδοσιακό τραγουδιστή, περισσότερο με θεωρώ έναν πειραματιστή που ψάχνεται. Ψάχνομαι για νέους ήχους, για νέα ακούσματα και όχι μόνο. Δεν θα έλεγα ότι υπηρετώ την κρητική μουσική και γι αυτό στο πρόγραμμα γράφει «…και όχι μόνο». Θα παίξουμε φυσικά και κρητική μουσική αλλά γενικά το πρόγραμμα μας έχει διαφορετικούς ήχους, είναι πιο παγκόσμιο δεν περιορίζεται στην κρητική μουσική. Μπορούν να το αποδεχτούν περισσότεροι άνθρωποι, περισσότερες κουλτούρες και όχι μόνο Κρητική.
Άγχος έχετε πριν από κάθε εμφάνιση σας;
Άγχος έχω πριν από κάθε εμφάνιση μου, πάντα είναι το ίδιο, λογικό είναι. Όσο προετοιμασμένος και να ‘σαι κάθε φορά είναι ξεχωριστή η στιγμή, είσαι σαν ακροβάτης στον αέρα. Αν θέλεις να λειτουργείς και να εκφράζεσαι μουσικά και τραγουδιστικά μέσα από τα ένστικτο και την αλήθεια και αν θες να διεκπεραιώνεις πραγματικά αυτό που έχεις στο πρόγραμμα, τότε είναι λογικό να υπάρχει άγχος.
Είπατε ότι δεν θεωρείτε τον εαυτό σας Κρητικό παραδοσιακό τραγουδιστή…
Μα δεν είμαι, ένας παραδοσιακός θα παίξει το βιολί και το λαούτο, θα παίξει τα κομμάτια με άλλο τρόπο. Θεωρώ ότι αυτό του κάνουν κάποιοι άλλοι καλύτερα από ‘μένα. Εμένα προσωπικά μ’ αρέσει να πειραματίζομαι και να προχωρώ, να λαμβάνω το τίμημα της κρίσης και της απόρριψης και γενικά να παίρνω το ρίσκο. Την παραδοσιακή μουσική την υπηρέτησα μικρός, την ξέρω και την έμαθα από πρώτο χέρι. Τώρα πια δεν νομίζω ότι πρέπει να ανακυκλώνω το ίδιο και το ίδιο, πρέπει να πάω πιο πέρα.
Η δισκογραφία βοηθάει σ’ αυτό το ‘διαφορετικό’ που υπηρετείτε;
Μα η δισκογραφία τώρα είναι το διαδίκτυο. Και μάλιστα δίνει την ευκαιρία να έχουν περισσότερη πρόσβαση και να μας ακούνε περισσότεροι.
Δεν θεωρείτε δηλαδή ότι το διαδίκτυο κάνει κακό στην μουσική.
Όχι ίσα ίσα καλό κάνει. Αρκεί βέβαια να το χρησιμοποιούμε με τρόπο σωστό δηλαδή να λειτουργήσουν οι άνθρωποι λειτουργικά μέσα απ’ αυτό. Σε λίγο καιρό ακόμη θα είναι και καλύτερα, θα έχουμε πρόσβαση παντού.
Η οικονομική κρίση επηρέασε την μουσική κατά την άποψη σας;
Οπωσδήποτε επηρεάζει την μουσική και την τέχνη. Αλλά ο άνθρωπος για να απαλύνει τις πληγές του και για ψυχική του ισορροπία ‘αναγκάζεται’ να καταλήξει στην τέχνη, στην μουσική. Και γίνονται και καλά πράγματα πολλές φορές. Μην ξεχνάτε ότι την εφταετία γραφτήκαν μεγάλα πράγματα, δεν λέω ότι τώρα είναι εφταετία αλλά οπωσδήποτε είναι μια κατάσταση η οποία προβληματίζει την κοινωνία μας και αυτό θα έχει μια αντίδραση. Πιστεύω ότι αυτό τον καιρό φτιάχνονται πράγματα στα καλλιτεχνικά εργαστήρια. Το όπλο μας για την αντίδραση δεν είναι το ντουφέκι, αλλά ο καθένας στον τομέα του να δώσει το καλύτερο και εμείς οι μουσικοί με την σειρά μας να υπηρετήσουμε το καλό.