Μουσικά ντουέτα: Φλέρυ Νταντωνάκη – Δημήτρης Ψαριανός ”Τα λιανοτράγουδα” (1972)

Ένα από αυτά τα τραγούδια, είναι ντουέτο και λέγεται ”Τα λιανοτράγουδα”. Ερμηνευτές αυτού του ντουέτου και παράλληλα όλου του δίσκου είναι η Φλέρυ Νταντωνάκη (Ελευθερία Παπαδαντωνάκη) και ο Δημήτρης Ψαριανός, δυο πρωτοεμφανιζόμενοι -τότε- και άγνωστοι στο ευρύ κοινό καλλιτέχνες.

Οι στίχοι ανήκουν στο Παραδοσιακό Δημοτικό Τραγούδι και η μουσική στο Μάνο Χατζιδάκη. Το κομμάτι βρίσκεται επίσης στο album ”Χορός με τη σκιά μου” (1987) σε ερμηνεία Δήμητρας Γαλάνη και Ελευθερίας Αρβανιτάκη, καθώς και στο ”Ανυπεράσπιστοι Έρωτες” (2008) με ερμηνευτές την Τάνια Τσανακλίδου και τον Κώστα Θωμαΐδη.

Φλέρυ Νταντωνάκη – Δημήτρης Ψαριανός ”Τα λιανοτράγουδα” (1972)

Στίχοι: Παραδοσιακό

Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Άλλες ερμηνείες:

Τάνια Τσανακλίδου – Κώστας Θωμαΐδης

http://www.youtube.com/watch?v=V9oEbzrgO2o

Δήμητρα Γαλάνη – Ελευθερία Αρβανιτάκη

Μίλτος Πασχαλίδης – Πέμυ Ζούνη (2007 Live στο Ηράκλειο)

http://www.youtube.com/watch?v=bHngWcljVdU

Στίχοι:

Απ’ όλα τ’ άστρα τ’ ουρανού ένα είναι που σου μοιάζει

ένα που βγαίνει το πουρνό όταν γλυκοχαράζει.

Κυπαρισσάκι μου ψηλό, ποια βρύση σε ποτίζει,

που στέκεις πάντα δροσερό, κι ανθείς και λουλουδίζεις.

Να ‘χα το σύννεφ’ άλογο και τ’ άστρι χαλινάρι

το φεγγαράκι της αυγής να ‘ρχόμουν κάθε βράδυ.

Αν μ’ αγαπάς κι είν’ όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω

γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.

Της θάλασσας τα κύματα τρέχω και δεν τρομάζω

κι όταν σε συλλογίζομαι, τρέμω κι αναστενάζω.

Τι να σου πω; Τι να μου πεις; Εσύ καλά γνωρίζεις

και την ψυχή και την καρδιά εσύ μου την ορίζεις.

Να ‘χα το σύννεφ’ άλογο και τ’ άστρι χαλινάρι

το φεγγαράκι της αυγής να ‘ρχόμουν κάθε βράδυ.

Αν μ’ αγαπάς κι είν’ όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω

γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.

Εγώ είμ’ εκείνο το πουλί που στη φωτιά σιμώνω,

καίγομαι, στάχτη γίνουμαι και πάλι ξανανιώνω.

Σαν είν’ η αγάπη μπιστική, παλιώνει, μηδέ λιώνει

ανθεί και δένει στην καρδιά και ξανακαινουργιώνει.

Χωρίς αέρα το πουλί, χωρίς νερό το ψάρι

χωρίς αγάπη δε βαστούν κόρη και παλικάρι.

Αν μ’ αγαπάς κι είν’ όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω

γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.

απο τη Ντίνα Κιοσέ