Βιογραφία | Nick Cave
Συμμετείχε επίσης στα συγκροτήματα The Boys Next Door και The Birthday Party.
Ο Nicholas Edward Cave, όπως είναι ολοκληρωμένο το όνομά του, γεννήθηκε στο Warracknabeal της Αυστραλίας στις 22 Σεπτεμβρίου του 1957. Η μητέρα του ήταν βιβλιοθηκάριος και ο πατέρας του δάσκαλος των Αγγλικών. Έχει δύο μεγαλύτερους αδελφούς, τον Tim και τον Peter και μία αδελφή, τη Julie. Μεγάλωσε σαν Αγγλικανός, γεγονός που εξηγεί την επίδραση που άσκησε πάνω στο έργο του η Βίβλος. Ο Cave σπούδασε στο Caulfield Grammar School της Μελβούρνης και στο Art School (τμήμα τέχνης του Caulfield Institute of Technology), στο οποίο παρέστη μόνο 2 χρόνια. Στο Caulfield o Cave γνώρισε τον Mick Harvey, με τον οποίο δημιούργησε ένα σχολικό συγκρότημα, που αργότερα θα γινόταν οι Boys Next Door.
H πρώτη ηχογράφηση που κυκλοφόρησε ο Cave ήταν το “These Boots Are Made For Walking” το 1978, ενώ στη συνέχεια, τον επόμενο χρόνο, κυκλοφόρησε και το album “Door Door”. Την μπάντα αποτελούσαν ο Nick, o Mick Harvey, o Tracy Pew, o Phillip Calvert και ο Rowland S. Howard. Το 1978 χάνει τον πατέρα του ο οποίος σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, γεγονός που τον επηρέασε βαθύτατα. Την περίοδο αυτή αρχίζει και η περιπέτεια του με την ηρωίνη και τις ναρκωτικές ουσίες.
Οι Boys Next Door μετονομάστηκαν σε Birthday Party το 1980, όταν κυκλοφόρησε το άλμπουμ με το ίδιο όνομα. Μόλις άλλαξαν όνομα, η μπάντα μετακόμισε από την Αυστραλία στο Λονδίνο. Οι Birthday Party είχαν τεράστια επίδραση στην τότε Βρετανική ροκ σκηνή, κυρίως εξαιτίας του ωμού συναισθήματος και του πνεύματος που εξέφραζαν στη μουσική τους. Ο δίσκος “Prayers on Fire” κυκλοφόρησε το 1981 και το “Junkyard” το 1982. Η μπάντα μεταφέρθηκε στο Δυτικό Βερολίνο και διαλύθηκε το 1983, έχοντας πρώτα παραδώσει τρία studio albums και δύο EPs. Το τελευταίο τους EP “Mutiny” ήταν το απόλυτο μανιφέστο της ακραίας τέχνης των Birthday Party.
http://www.youtube.com/watch?v=eDbfJJUGElw http://www.youtube.com/watch?v=KvlS4BwTUQw http://www.youtube.com/watch?v=jaCD4F3EO94 http://www.youtube.com/watch?v=jcaXD–UINo
Το 1984 δημιουργούνται οι “Bad Seeds” με τον Cave στο μικρόφωνο, τον Blixa Bargeld (από τους Einstürzende Neubauten) στην κιθάρα, τον Mick Harvey στα drums, τον Barry Adamson(πρώην μπασίστα των Magazine)στο μπάσο.
Μόνιμοι κάτοικοι Βερολίνου πια, συναναστρέφονται με σκηνοθέτες, ποιητές, μουσικούς της περιθωριακής σκηνής της πόλης και κυκλοφορούν το πρώτο τους άλμουμ, “From Her To Eternity”. Ένα βαρύ και δύσκολο άλμπουμ, που ξεφεύγει από τις punk κιθάρες των Βirthday Ρarty. Ο Cave αποκαλύπτει το μεγάλο του ταλέντο σαν τραγουδιστής και συνθέτης. Το group ακολουθεί τις μουσικές του ιδέες και αγκαλιάζει τους μαύρους στίχους του με τρόπο μοναδικό. Παίζει ο καθένας με την προσωπικότητά του βγάζοντας παράλληλα ένα μουσικό σύνολο που δεν μπορούσε τότε να ενταχθεί σε κάποιο είδος μουσικής. Οι δίσκοι από δω και πέρα θα γράφουν “Nick Cave and The Bad Seeds”, και τα πράγματα μπαίνουν στη σειρά τους. Είναι ο Nick Cave και το συγκρότημά του. Έτσι ήθελε πάντα να είναι. Όχι από βεντετισμό, αλλά γιατί είχε καταλάβει ότι μόνο αν έκανε σόλο καριέρα θα είχε την ελευθερία που ζητούσε. Παράλληλα το υπόλοιπο group (μεγάλοι μουσικοί όλοι τους και πρωτοποριακοί)κατανοούσε ότι δεν μπορούσε να φυλακίσει τον Cave μέσα στα όριά του.
http://www.youtube.com/watch?v=oPPO2zdPxyU http://www.youtube.com/watch?v=4ChE4c_g4B0
Τον επόμενο χρόνο κυκλοφορεί το “The First Born Is Dead” που δίνει την ευκαιρία στον Cave να δείξει την αγάπη του στα Blues, αλλά και την ικανότητά του να τα τραγουδάει. Στον δίσκο αυτό περιέχεται το περίφημο “Tupelo” που είναι ο τόπος γέννησης του Elvis Prisley, του αγαπημένου του τραγουδιστή.
Το 1986 ξαφνιάζει τον κόσμο, βγάζοντας το “Kicking Against The Pricks”. Είναι ένα άλμπουμ με 14 διασκευές, τραγούδια κολλήματα του Cave προφανώς στιχουργικά, αφού μουσικά είναι αλλοπρόσαλλα και ανήκουν σε πολλά μουσικά είδη. Εκπληκτικές διασκευές που τιμούν τα πρωτότυπα τραγούδια, παιγμένα όμως με τελείως προσωπικό στυλ. Ρεσιτάλ ερμηνείας από τον Cave και παιξίματος από τους Bad Seeds.
http://www.youtube.com/watch?v=t22wGvzdi8g http://www.youtube.com/watch?v=tA00eXVWiN8 http://www.youtube.com/watch?v=Uw_Khlt3NiQ
Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί το “Your Funeral, My Trial” που περιέχει το πιο θεατρικό κομμάτι που έγραψε ποτέ το εκπληκτικό “The Carny”, δείχνοντας ότι η δημιουργικότητα του βρίσκεται σε πλήρη έξαρση και το ταλέντο του είναι αστείρευτο.
Το 1988 βρίσκει τον Cave να πραγματοποιεί όνειρα και σχέδια ετών, αποκαλύπτοντάς μας νέες πτυχές του δημιουργικού του οίστρου. Συμμετέχει με την μπάντα του στα “Φτερά του Ερωτά”, το αριστούργημα του Wim Wenders που στο μεταξύ είχε γνωρίσει στο Βερολίνο, παίζοντας επί σκηνής δύο τραγούδια (αξέχαστη η σκηνή που τραγουδάει το “From Her To Eternity” με τον άγγελο πίσω του). Την ίδια χρονιά, γράφει την μουσική, μέρος του σεναρίου και κρατά το ρόλο ενός τροφίμου φυλακών στο έργο “Ghosts Of The Civil Death” και παράλληλα κυκλοφορεί το πρώτο του βιβλίο με τίτλο “King Ink”, που αποτελεί μια συλλογή στίχων και εργασιών.
Τον Σεπτέμβριο κυκλοφορεί το κατά πολλούς καλύτερο άλμπουμ του, “Tender Prey” με το θρυλικό “Mercy Seat” και το πιο αγαπημένο του τραγούδι, το “Deanna”. Εκείνη την εποχή, η χρόνια έξη του στα ναρκωτικά φτάνει σε οριακό σημείο. Βρίσκεται σε κακό χάλι, συλλαμβάνεται στο Βερολίνο για κατοχή ηρωίνης και μπαίνει σε κλινική αποτοξίνωσης.
http://www.youtube.com/watch?v=Ahr4KFl79WI http://www.youtube.com/watch?v=m-bmGskFUMw
Το 1989 αποτοξινωμένος πλέον, εκδίδει το δεύτερο βιβλίο του με τίτλο “And The Ass Saw The Angel” που πραγματεύεται τους μυθικούς τόπους και χαρακτήρες του Αμερικάνικου Νότου. Παράλληλα εγκαταλείπει μόνος του το Βερολίνο και πηγαίνει στο Sao Paolo της Βραζιλίας όπου ζει για δύο χρόνια και ερωτεύεται την Viviane Carneiro. Οι δυο τους το 1991 αποκτούν έναν γιο, τον Luke, αλλά ποτέ δεν παντρεύτηκαν. Ο Cave έχει άλλο έναν γιο που γεννήθηκε το 1991, τον Jethro, ο οποίος ζει με την μητέρα του, Beau Lazenby, στην Αυστραλία. Η επιρροή της Βραζιλίας είναι εμφανής στο “The Good Son”, album που κυκλοφόρησε το 1990. Η μουσική είναι σαφώς πιο μελωδική και φιλική από οποιοδήποτε προηγούμενο album. O Kid Congo έκανε την εμφάνιση του στο album αυτό ως μέλος των Bad Seeds, αν και έπαιζε ήδη για μεγάλο διάστημα στη μπάντα.
Το 1992 κυκλοφόρησε το άλμπουμ “Henry’s Dream” και το ακολούθησε μια παγκόσμια περιοδεία. Το line up ωστόσο είχε αλλάξει και πάλι. Μέλη τώρα ήταν οι Nick Cave, Blixa Βargeld, Mick Harvey, Thomas Wydler, Martyn P. Casey και Conway Savage. Η περιοδεία χρησιμοποιήθηκε για να ηχογραφήσουν το μοναδικό τους επίσημο live cd, το οποίο κυκλοφόρησε το 1993 ως “Live Seeds”. To cd προοριζόταν σαν κάτι το εορταστικό για τα 10 χρόνια ύπαρξης των Bad Seeds και πουλήθηκε μαζί με ένα βιβλίο φωτογραφιών του Peter Milne. Το βιβλίο περιέχει φωτογραφίες από την περιοδεία 1992-1993.Το 1993 επιστρέφει στο Λονδίνο.
http://www.youtube.com/watch?v=CYbOHXMtelU http://www.youtube.com/watch?v=kv0Fy3eS81g
Το 1994 κυκλοφόρησε το εκπληκτικό “Let Love In”, με παραγωγό τον Tony Cohen, που οι δεσμοί του με τον Cave ξεκινάνε από τους Birthday Party.
http://www.youtube.com/watch?v=P51IVqf28Hs http://www.youtube.com/watch?v=RrxePKps87k
Το “Murder Ballads” του ΄96 ήταν το αποκορύφωμα του πολυετή ενθουσιασμού του Cave για τη «γλώσσα της βίας» και επέτρεψε για περαιτέρω τολμηρό πειραματισμό στο μουσικό στιλ. Οι συνεργασίες με την Kylie Minogue και την P.J Harvey στα “Where The Wild Roses Grow” και “Henry Lee” αντίστοιχα, οδήγησαν σε επιτυχίες στα mainstream chart και στη μεγαλύτερη μέχρι τότε προβολή των Bad Seeds. Το άλμπουμ αυτό παρουσίασε δύο ακόμα μέλη των Bad Seeds: ο Warren Ellis πρόσθεσε ένα δονούμενο βιολί και ο Jim Sclavunos τα ατμοσφαιρικά κρουστά.
http://www.youtube.com/watch?v=Nbe5RERDh4k http://www.youtube.com/watch?v=lDpnjE1LUvE http://www.youtube.com/watch?v=QzmMB8dTwGs
Στο μεταξύ ο Cave, ο Harvey και ο Bargeld συνέχισαν τους κινηματογραφικούς τους δεσμούς με τον John Hillcoat γράφοντας μουσική για τη δεύτερη ταινία του “To Have And To Hold” του ΄96. Παράλληλα εκδόθηκε και η δεύτερη ανθολογία στίχων και εργασιών του Cave, το “King Ink II”. Ο Nick Cave προτάθηκε για «Καλύτερος Άνδρας Καλλιτέχνης» στα μουσικά βραβεία του MTV την ίδια χρονιά. Εκείνος αρνήθηκε την τιμή, λέγοντας ότι δεν θα ήθελε να ανταγωνίζεται άλλους ανθρώπους σε οτιδήποτε αφορά την τέχνη.
Το άλμπουμ, “The Boatman’s Call”, κυκλοφόρησε το Μάρτιο του ΄97. Αυτή θεωρείται ίσως η πιο προσωπική δουλειά του Cave, με όμορφη απλότητα στη μουσική και μαγική ατμόσφαιρα και με τον τραγουδιστή να εξερευνά θέματα, όπως αγάπη, πίστη και απώλεια.
http://www.youtube.com/watch?v=LnHoqHscTKE http://www.youtube.com/watch?v=Dd51SEljBU0
Το “The Best Of Nick Cave And The Bad Seeds” κυκλοφόρησε το ΄98, όπως επίσης και ένα video με διάφορα τραγούδια. Την εποχή αυτή παίρνει την απόφαση να απεξαρτηθεί οριστικά από την ηρωίνη και το αλκοόλ στα οποία ήταν εθισμένος για πάνω από 20 χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου γνωρίζει την τωρινή του σύζυγο, Susie Bick, την οποία παντρεύτηκε το καλοκαίρι του 1999 και έχουν αποκτήσει δυο δίδυμους γιους τον Arthur και τον Earl. Εντωμεταξύ,τo “And The Ass Saw The Angel-Readings and Music” επανακυκλοφόρησε.
Ύστερα από μακροχρόνια αναμονή, ο Nick Cave and The Bad Seeds κυκλοφόρησαν το 2002 το μεγαλοπρεπές “No More Shall We part” και το 2003 το “Nocturama”, ένα άλμπουμ που ηχογραφήθηκε μέσα σε μια εβδομάδα, ένα άλμπουμ ελεύθερο από αναστολές, μια δυνατή πνοή αδάμαστου ομαδικού πνεύματος, ο ήχος οκτώ μουσικών που χαλάρωσαν και απλά το διασκέδασαν.
http://www.youtube.com/watch?v=nokGZZZmmmU http://www.youtube.com/watch?v=_bTEMXRDI-0 http://www.youtube.com/watch?v=P1C8JefPfj4 http://www.youtube.com/watch?v=LsBJ62jSCl0
Ο Nick Cave και οι The Bad Seeds επιστρέφουν το 2004, χωρίς να έχουν πλέον στην σύνθεσή τους τον Blixa Bargeld, με το διπλό cd “Abattoir Blues” και “The Lyre Of Orpheus”. Κατά τη διάρκεια που έγραφαν το cd στο studio, το γκρουπ πειραματίστηκε με ένα ευρύ φάσμα υλικού, progressive rock, heavy metal, blues, country. Η όλη διαδικασία έγινε με ένα παιχνιδιάρικο, χιουμοριστικό και απελευθερωτικό τρόπο και ταίριαξε άνετα με το γνώριμο ήχο των Bad Seeds. Ένα καλό παράδειγμα της παιχνιδιάρικης αυτής ατμόσφαιρας είναι το πρώτο single “Nature Boy”, ένα ευχάριστο ποπ κομμάτι σχετικά με το πώς η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο. Όπως λέει και ο ίδιος ο Cave “είναι ένα μεταδοτικό, sexy κομμάτι αληθινής ποπ και νιώσαμε πραγματικά καλά κάνοντας κάτι τέτοιο”.
http://www.youtube.com/watch?v=7V97ahVeoas http://www.youtube.com/watch?v=JquzYr-5bE4
Το 2005 ο Nick Cave and The Bad Seeds, κυκλοφορούν ένα τριπλό cd, το “B-Sides & Rarities”, το οποίο περιλαμβάνει B-sides κομμάτια, σπάνιες εκτελέσεις και κομμάτια που είχαν ακουστεί ως soundtracks σε ταινίες. Την ίδια επίσης χρονιά κάνει πρεμιέρα και η ταινία The Proposition, το σενάριο και η μουσική της οποίας ανήκουν στον Nick Cave. Πρόκειται για ένα ποιητικό και άγρια βίαιο Western γυρισμένο στην Αυστραλία. Η ταινία αποσπά πολύ καλές κριτικές στα διάφορα φεστιβάλ που παίρνει μέρος και κερδίζει πολλά βραβεία [2006 Venice Film Festival: Gucci Award (for the script to The Proposition), 2005 Inside Film Awards: Best Music (The Proposition), 2005 Film Critics Circle Of Australia Awards: Best Musical Score (The Proposition)].
Τον Ιανουάριο του 2009, o Cave και η μπάντα του επιμελήθηκαν την έκδοση του περίφημου μουσικού φεστιβάλ All Tomorrow’s Parties, το πρώτο στην Αυστραλία, σε όλη την χώρα.
Στις 13 Σεπτεμβρίου 2012 οι Grinderman (ένα side project των Nick Cave and the Bad Seeds), κυκλοφόρησαν το δεύτερο και τελευταίο στούντιο άλμπουμ τους, το “Grinderman 2”.
http://www.youtube.com/watch?v=YovCWp20nJ0 http://www.youtube.com/watch?v=16GQDM4Siok
To 2011, o Cave ηχογράφησε μια διασκευή των Zombies, το “She’s Not There“ με την Neko Case, το οποίο χρησιμοποιήθηκε στο τέλος του πρώτου επεισοδίου του τέταρτου κύκλου του True Blood.
Δισκογραφία:
Albums
1984 From her to eternity
1985 The first born is dead
1986 Your funeral, my trial
1986 Kicking against the pricks
1988 Tender prey
1992 Henry’s dream
1993 Live Seeds
1994 Let love in
1995 Murder ballads
1997 The boatman’s call
1998 The best of Nick Cave and the Bad Seeds
1999 And the ass saw the angel – Readings and music
2000 The secret life of the love song / The flesh made word
2001 No more shall we part
2003 Nocturama
2004 Abattoir blues / The lyre of Orpheus
2008 Dig!!! Lazarus, Dig!!!
2010 : Grinderman 2
Πηγές: www.musicheaven.gr
wikipedia.org
www.mic.gr
Επιμέλεια–προσαρμογή: Σοφία Παφτούνου