Βιογραφία | Νικόλας Άσιμος
Μικρός υπήρξε αρκετά φιλομαθής…! Σαν μαθητής, του άρεσε να διαβάζει εξωσχολικά βιβλία και στο σχολείο ήταν από τους πρώτους μαθητές. Μελέτη ελάχιστη (κυρίως στο γυμνάσιο)! Από μικρός ήταν ζωηρός, αμφισβητούσε, έψαχνε τη ζωή, θυμάται ο αδερφός του Δημήτρης Ασιμόπουλος!
Στο Δημοτικό κρατούσε τη σημαία. Στο γυμνάσιο δεν τα ήθελε καθόλου αυτά και καθησύχαζε τους γονείς του καθώς τον έβλεπαν να μην διαβάζει. ”Εγώ τα ξέρω, δεν παν να χτυπιούνται, εγώ θα γράψω στα γραπτά” έλεγε χαρακτηριστικά! Είχε πολύ μεγάλη σιγουριά για τον εαυτό του. Οι καθηγητές του ήταν διχασμένοι. Και τον συμπαθούσαν αλλά και δεν τον ανέχονταν!
Το 1967 εγγράφεται στη Φιλοσοφική σχολή του Α.Π.Θ. Τα χρόνια της φοιτητικής του ζωής ασχολήθηκε ενεργά με το θέατρο, ενώ παράλληλα έγραφε τραγούδια και τραγουδούσε σε μπουάτ! Συχνά είχε προβλήματα με την αστυνομία: ήταν η περίοδος της Χούντας και της λογοκρισίας που αυτή επιβάλλει. Το 1973 φεύγει από τη Θεσσαλονίκη και πηγαίνει στην Αθήνα! Η πρώτη του συμμετοχή στη δισκογραφία ήταν το 1974 με το τραγούδι Ρωμιός-Μηχανισμός σε ηλικία 25 χρόνων!
http://www.youtube.com/watch?v=CqMSHVzle4I
Συνεχίζει να ασχολείται με το θέατρο και τελειώνει μια ιδιωτική σχολή Δραματικής Τέχνης. Γράφει τραγούδια τα οποία δε δισκογραφεί επίσημα, αλλά τα γράφει μόνος του σε κασέτες τις οποίες πουλάει σε διάφορους δρόμους της Αθήνας. Δίνει ακόμα μουσικές παραστάσεις σε μπουάτ της Πλάκας, και συνεργάζεται με καλλιτέχνες όπως ο Γιάννης Ζουγανέλης, ο Σάκης Μπουλάς, ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας και η Κατερίνα Γώγου!
http://www.youtube.com/watch?v=baWjhN6_71E http://www.youtube.com/watch?v=NDkYcEmh5G4
Το 1976 απέκτησε μία κόρη από τη σχέση του με την Λίλιαν Χαριτάκη, εκτός γάμου. Το 1977 φυλακίστηκε προσωρινά μαζί με άλλους 5 εκδότες και συγγραφείς. Αποφυλακίστηκαν και οι 5 μετά από πρωτοβουλία του Διονύση Σαββόπουλου.
Το 1978 χρόνο άνοιξε ένα μαγαζάκι στα Εξάρχεια, στην οδό Καλλιδρομίου. Ήταν ο «Χώρος Προετοιμασίας» όπως το ονόμασε, αλλά και διαμονής, αφού αυτό ήταν και το σπίτι του. Εκεί έγραφε, συνέθετε τα τραγούδια του, πουλούσε βιβλία, παιχνίδια για παιδιά, πρόχειρα κοσμήματα κατασκευής γνωστών του, κασέτες δικές του κυρίως, φωτιστικά, πήλινα, κάρτες παλιές και πολλά άλλα.
Το ίδιο χρόνο κατατάχτηκε στον στρατό. Ωστόσο δεν υπηρέτησε, αλλά πήρε απαλλαγή στράτευσης καταφέρνοντας να του αναγνωριστεί ότι πάσχει από Σχιζοειδή ψύχωση.
Κάτι τέτοιο δεν είχε ωστόσο καμία σχέση με την πραγματικότητα γιατί, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στην αυτοβιογραφία του, υιοθέτησε αυτή την συμπεριφορά γιατί ήταν αντίθετος προς τη στράτευση και απλά ήταν ένα σχέδιο για να την αποφύγει. Την περίοδο 1980 – 1981 έγραψε το βιβλίο του Αναζητώντας Κροκάνθρωπους, το οποίο δεν εκδόθηκε επίσημα, αλλά κυκλοφόρησε από τον ίδιο σε φωτοτυπημένα αντίγραφα…!
Τα τελευταία χρόνια, και μετά τον θάνατό του, το βιβλίο αυτό έχει κυκλοφορήσει και από εκδοτικό οίκο.
Το 1982 κυκλοφόρησε το πρώτο του δίσκο μακράς διάρκειας με τίτλο Ο Ξαναπές. Μελοποίησε το “Ουλαλούμ” του Γιάννη Σκαρίμπα…!
http://www.youtube.com/watch?v=OZNok77TJ_g http://www.youtube.com/watch?v=tGv4xuV-Wps http://www.youtube.com/watch?v=JzOV2FF9pjk
Το 1987 κατηγορήθηκε άδικα για το βιασμό μίας κοπέλας και οδηγήθηκε για λίγο στο ψυχιατρείο. Το γεγονός αυτό είχε σημαντικές συνέπειες στη ψυχολογία του και στις 17 Μαρτίου του 1988 κρεμάστηκε στο σπίτι του, που ονόμαζε χώρο προετοιμασίας… Πέθανε σε ηλικία περίπου 39 ετών!
Επίσης, πληροφορίες λένε ότι είχε φτιάξει ένα είδους ημερολόγιο, στο οποίο κατέγραφε τις τελευταίες 15 ημέρες…. Σε αυτές τις 15 ημέρες έψαχνε κάτι που θα του “έδινε” λόγο να ζει…! Σε όλες τις ημέρες είχε σημειώσει Χ (δηλαδή ότι δεν έβρισκε) και στην 15η ημέρα σημείωσε επίσης X, οπότε και αυτοκτόνησε. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι ο θάνατός του, η αυτοκτονία του, ήταν σαν προγραμματισμένα!
Μετά θάνατον, κυκλοφόρησαν δύο ακόμη δίσκοι του: «Το φανάρι του Διογένη» με τη συμμετοχή της Σωτηρίας Λεονάρδου και το «Γιουσουρούμ – Στο φαλιμέντο του κόσμου», με τη συμμετοχή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου.
Δισκογραφία
(1974) Ρωμιός- Μηχανισμός, single.
(1978)Παράνομη κασέτα Νο.000001 «Κασέτα με το βαρέλι που για να βγει το σπάει»
(1979) Τριπλή κασέτα μπελά με χωρίς ταμπέλα που περιέχει:
Παράνομη κασέτα No.000002 «Είμαι παλιάνθρωπος»
Παράνομη κασέτα No.000003 «Γιατί φοράς κλουβί»
Παράνομη κασέτα No.000004 «Κλάστε ελευθέρως»
(1982) ”Ο Ξαναπές” Συμμετέχουν ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και η Χάρις Αλεξίου.
(1986) Τριπλή κασέτα που περιέχει:
Παράνομη κασέτα No.000005 «Ο Σάλιαγκας»
Παράνομη κασέτα No.000006 «Η Ζαβολιά»
Παράνομη κασέτα No.000007 «Πάλι στην Ξεφτίλα»
(1987) Παράνομη κασέτα No.000008 «Το Φανάρι του Διογένη»
(1987) Συμμετοχή με 5 τραγούδια στο δίσκο «Χαιρετίσματα» του τραγουδιστή Βασίλη Παπακωνσταντίνου.
(1989) «Το Φανάρι του Διογένη». Ο δίσκος αυτός κυκλοφόρησε μετά θάνατον και περιέχει κομμάτια από την Παράνομη κασέτα No.000008 με μερικές απουσίες λόγω παρέμβασης από την δισκογραφική εταιρία. Συμμετέχει η Σωτηρία Λεονάρδου.
(1992) «Στο φαλημέντο του κόσμου».
(Μετά θάνατον.) Περιέχει επιλογές από τις παράνομες κασέτες. Συμμετέχει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου.
Πηγές:
www.wikipedia.org
www.sansimera.gr
www.mousikorama.gr
Επιμέλεια-Προσαρμογή: Χριστίνα Κωσταβάρα