Βιογραφία | Stevie Wonder, o θρύλος της soul

Πολυτάλαντος ο Stevie Wonder (πραγματικό όνομα Steveland Judkins) παρά το γεγονός ότι γεννήθηκε τυφλός. Γεννήθηκε στο Μίτσιγκαν στις 13 Μαΐου του 1950. Σε ηλικία 11 ετών υπέγραψε συμβόλαιο με την εταιρία Motown Records και μέχρι τώρα συνεργάζεται μαζί της έχοντας ηχογραφήσει πάνω από 30 Top10 τραγούδια και έχοντας βραβευθεί με 22 βραβεία Grammy, τα περισσότερα για άνδρα καλλιτέχνη.

Το επίθετό του προέκυψε από τον παραγωγό της Motown Records, ο οποίος μόλις τον ανακάλυψε στα έντεκά του, τον ονόμασε Little Stevie Wonder.

Η πρώτη του μεγάλη επιτυχία ήρθε το 1963 με το τραγούδι Fingertips το οποίο έγινε Νο1 στα αμερικάνικα ποπ και R&B charts. Εμπορικές όμως επιτυχίες παρουσίασε αρκετά αργότερα, τη δεκαετία του 80, με το Hotter Than July, που έγινε το πρώτο του πλατινένιο άλμπουμ, το οποίο περιείχε το γνωστό τραγούδι Happy Birthday. To 1984, το τραγούδι του I Just Called to Say I Love You έγινε Νο1 σε Αμερική και Μεγάλη Βρετανία και θεωρείται η μεγαλύτερη του εμπορική επιτυχία.

http://www.youtube.com/watch?v=QwOU3bnuU0k

Εκ γενετής τυφλός, ο Wonder γεννήθηκε ως Steveland Judkins (αργότερα Morris) στο Saginaw του Michigan. Όταν ο μικρούλης Stevie Wonder ήταν τεσσάρων η μητέρα του παράτησε τον πατέρα του και μετακόμισε με τα τρία παιδιά της στο Detroit. Εκεί ξεκίνησε να παίζει διάφορα μουσικά όργανα σε πολύ μικρή ηλικία, μεταξύ των άλλων πιάνο, φυσαρμόνικα, drums και μπάσο. Και φυσικά, όπως κάθε μετέπειτα επιτυχημένος μαύρος μουσικός, έκανε την παιδική του μουσική θητεία στην εκκλησιαστική χορωδία.

Στην κυριολεξία, πάντως, μεγάλωσε τραγουδώντας μέσα στη δισκογραφική εταιρεία Motown, από την ηλικία των 12, αφού μόλις τον έφερε ο Ronnie White των Miracles μπροστά στον Berry Gordy, Jr. Ο τελευταίος του προσέφερε την ίδια στιγμή το συμβόλαιο. Από μικρή ηλικία ο Wonder είχε αναπτύξει το ταλέντο του στη φυσαρμόνικα και τα bongos. Έτσι λοιπόν το “Hitsville” της Motown’s μετατράπηκε στο δεύτερο σπιτικό για το Wonder, όπου και γνώρισε στα παρασκήνιά του, τους θρυλικούς μέντορες και δασκάλους του, τον μπασίστα James Jamerson και τον drummer Benny Benjamin.

Αν και τα πρώτα του singles δεν είχαν εμπορική επιτυχία, το πληθωρικό προ-εφηβικό θαύμα του Wonder άρχισε να ξετυλίγεται στις ζωντανές εμφανίσεις του. Γι’ αυτό το λόγο δεν ξαφνιάστηκε κανένας, όταν η πρώτη του επιτυχία, το “Fingertips, Part 2”, προέκυψε από ένα αυτοσχέδιο encore, ηχογραφημένο ζωντανά από το Regal Ballroom του Chicago και κυκλοφόρησε από τη Motown τον Αύγουστο του 1963. Τότε ήταν που ο Gordy τον μετονόμασε σε “Little Stevie Wonder”. Το νεαρό της ηλικίας του και το ταλέντο του ήταν ένας πρωτοποριακός και εμπορικά αξιοποιήσιμος συνδυασμός για τα δεδομένα της εποχής και σε αυτόν ακριβώς βασίστηκαν οι ακόλουθες κυκλοφορίες του. Παράλληλα βέβαια τον προέβαλαν ως τον πιο κατάλληλο κληρονόμο του Ray Charles, όχι μόνο λόγω του παρόμοιου soulful τρόπου ερμηνείας, αλλά και λόγω της κοινής αναπηρίας των δύο καλλιτεχνών.

Ο Wonder έκανε την επόμενη Top Ten επιτυχία του το 1965 με το “Uptight (Everything’s Alright)”. Από τότε και μετά, η φωνή του βάθυνε, ενώ μετά την περιοδεία του με τους Rolling Stones, το 1964, διευρύνει τους μουσικούς του ορίζοντες με το rock & roll. Το πιο απροσδόκητο πάντως γεγονός ήταν η soul εκδοχή του πλέον κορυφαίου τραγουδιού όλων των εποχών και ύμνου για τα ανθρώπινα δικαιώματα “Blowin’ in the Wind”, από το Wonder (#9 pop, #1 R&B). Αυτή η αναπάντεχη εκδοχή του τραγουδιού, που κέρδισε την εύνοια του ίδιου του Bob Dylan, ήταν ένα πρώτο δείγμα της κοινωνικής ευαισθησίας που διέθετε ο Wonder και την οποία θα εμφάνιζε δυναμικά την επόμενη δεκαετία.

http://www.youtube.com/watch?v=14hskyBXkPo

Μόλις άρχισε να βρίσκει τον καλλιτεχνικό του εαυτό, ο πιο σίγουρος και γεμάτος αυτοπεποίθηση έφηβος Wonder άρχισε να κυκλοφορεί τη μία επιτυχία μετά την άλλη και κλασικά πλέον κομμάτια του είδους, όπως τα “I Was Made to Love Her”, “For Once in My Life”, “My Cherie Amour” και “Signed, Sealed, Delivered”. Το τελευταίο μάλιστα ήταν παραγωγή του ίδιου του Wonder, γεγονός που έθεσε τις βάσεις για τα αριστουργηματικά albums, που θα κυκλοφορούσε μέσα στα ’70s.

http://www.youtube.com/watch?v=1vxVyaYuGYE

http://www.youtube.com/watch?v=shwwvSsHz5w

Καθώς ανέτειλε η επόμενη δεκαετία, ο Wonder κέρδισε τη σκληρή μάχη με τον αυταρχικό Berry Gordy για να αποκτήσει τον καλλιτεχνικό έλεγχο της δουλειάς του. Το 1971, ήταν μια χρονιά σταθμός για τη Motown. Δύο από τους καλλιτέχνες της ηχογράφησαν τα  Where I’m Coming From του Wonder και το What’s Going On, του Marvin Gaye και με αυτόν τον τρόπο έσπασαν το αυστηρό μουσικό καλούπι της εταιρείας, το οποίο συνοδεύτηκε από μεγαλύτερη έμφαση στα albums και σε μία νέα ανακάλυψη  επιτυχημένων και με μεγάλη επιρροή καλλιτέχνες. Το Where I’m Coming From – από το οποίο ανέβηκε στο Top Ten το “If You Really Love Me” – αποδείχθηκε ότι ήταν απλά η προθέρμανση για το τι θα επακολουθούσε.

Μεταξύ 1972 και 1976, ο Wonder κάνει ένα σερί επιτυχημένων albums, στα οποία αποκορυφώνεται η καλλιτεχνική του δημιουργία που άλλαξε το σκηνικό της pop μουσικής. Αλλά δε σταματάει εκεί. Προσεγγίζει όλες τις φυλές και ηλικίες με ένα ευφάνταστο μουσικό μίγμα pop, soul και τεχνολογίας. Αυτή η φλογερή, βαθιά και παθιασμένη δουλειά – που κατεύθυνε τα albums του Music of My Mind, Talking Book, Innervisions, Fulfillingness’ First Finale και το διπλό Songs in the Key of Life – σχολίαζε και προβλημάτιζε για κοινωνικά, προσωπικά, θρησκευτικά και φιλοσοφικά ζητήματα, μέσα σε ενιαία μουσικά και εννοιολογικά πλαίσια. Αν και τον ίδιο τον απασχολούσε ο κάθε δίσκος ως ολότητα, ο Stevie Wonder συνέχισε να σκαρφαλώνει τα pop charts με singles από τα εν λόγω projects, πέντε από τα οποία έφτασαν στο Νο1: “Superstition”, “You Are the Sunshine of My Life”, “You Haven’t Done Nothin'” (που τα έβαζε με τον τότε πρόεδρο Richard Nixon), “I Wish” και “Sir Duke” (αφιερωμένο στον Duke Ellington). Σε μουσικό επίπεδο ο Wonder έφερε, με αυτά τα albums, το synthesizer στο προσκήνιο της σύγχρονης μουσικής, όχι για να χρησιμοποιηθεί για τα εφέ του, αλλά ως ένα καλή τη πίστει μουσικό όργανο που τελικά θα προκαλούσε σε μονομαχία προτεραιότητας την ηλεκτρική κιθάρα.

http://www.youtube.com/watch?v=0uQCJ6PzRdA

Η μετέπειτα καλλιτεχνική πορεία του Wonder δεν ήταν ίδιου επιπέδου με αυτή της δεκαετίας των ’70s, κατά την οποία μας προσέφερε απλόχερα τις ιδιοφυείς μελωδίες του και τους κοινωνικούς προβληματισμούς του. Παρ’ όλ’ αυτά ο Wonder παραμένει μία ενεργή, αν και με διαλείμματα, δύναμη στα δισκογραφικά και συναυλιακά, μουσικά δρώμενα. Μεταξύ των άλλων, τα ’80s ηχογράφησε ένα τραγούδι αφιερωμένο στον Bob Marley (“Master Blaster [Jammin’]”) που έφτασε στο Νο1 και φυσικά τον ύμνο για την κληρονομιά που άφησε ο ανεπανάληπτος Dr. Martin Luther King (“Happy Birthday”) και το οποίο αποτέλεσε την αιχμή του δόρατος του κινήματος της μαύρης κοινότητας, στον αγώνα για να καθιερώσει την ημερομηνία γέννησης του μεγάλου μαύρου ηγέτη, σε εθνική εορτή των ΗΠΑ.

Το 1995, ο Wonder κυκλοφόρησε το 25ο album του στη Motown, Conversation Peace. Θα περνούσαν δέκα χρόνια μέχρι να ξανακυκλοφορήσει άλλη δουλειά του, δηλαδή το A Time 2 Love.

Το πρώτο single, “So What the Fuss”, κυκλοφόρησε τον Απρίλιο. Το επόμενο, “From the Bottom of My Heart” έγινε ραδιοφωνική επιτυχία. Στο album υπάρχει επίσης και ένα ντουέτο με την India Arie στο κομμάτι “A Time to Love”.

Η νέα χιλιετία, βρήκε το μουσικό-θαύμα ενταγμένο στο Πάνθεον των μουσικών θρύλων της soul και ως το βασικό εμπνευστή του neo-soul ρεύματος.

Δισκογραφία:

Studio albums

The Jazz Soul of Little Stevie

Tribute to Uncle Ray

With a Song in My Heart

Stevie at the Beach

Up-Tight

Down to Earth

I Was Made to Love Her

Someday at Christmas

Eivets Rednow

For Once in My Life

My Cherie Amour

Signed, Sealed & Delivered

Where I’m Coming From

Music of My Mind

Talking Book

Innervisions

Fulfillingness’ First Finale

Songs in the Key of Life

Hotter than July

In Square Circle

Characters

Conversation Peace

A Time to Love

Live albums

Recorded Live: The 12 Year Old Genius

Stevie Wonder Live

Live at the Talk of the Town

Natural Wonder

Πηγές:

grooveroots.wordpress.com

www.gopop.gr

entertainment.in.gr

en.wikipedia.org

Επιμέλεια-προσαρμογή: Σοφία Παφτούνου