Νατάσσα Μποφίλιου–Θέμης Καραμουρατίδης–Γεράσιμος Ευαγγελάτος: Οι μάγοι με τα δώρα! | ρεπορτάζ + δηλώσεις

Σιχαίνομαι την Ιερά Οδό! Σκοτεινός δρόμος, κρύος. Πλησίαζα στον Βοτανικό όταν είδα δεξιά μου λίγο φως. Ήταν η Νατάσσα Μποφίλιου, αποτυπωμένη πάνω σε ένα λευκό φόντο, με κόκκινα χείλη! Σκέφτηκα.. «από κάπου έρχεται μια μακρινή μουσική, σε ξεσηκώνει». Είναι σαν να σε καλεί σε άλλο, δικό της κόσμο! Πέρυσι μας έφεραν με το έτσι θέλω «Μέρες Φωτός» σε πείσμα των καιρών. Φέτος, στον Κύκλο στην Ιερά Οδό, εκεί που κάποτε ήταν το πέρασμα των αθηναίων για τα Ελευσίνια μυστήρια, θα έρθει τώρα «Το Πέρασμα των Μάγων».

Παρακολούθησα ως αργά μια από τις τελευταίες τους πρόβες! Ωραία τραγούδια, διαφορετικά από αυτά που έλεγαν ως τώρα. Έξυπνες επιλογές από το ρεπερτόριό τους που έχουμε να ακούσουμε καιρό, διασκευές και καινούργιες ενορχηστρώσεις. «Έχω περισσότερο άγχος από κάθε άλλη φορά», μου είπε η Νατάσσα λίγο αργότερα. Και στα αλήθεια, φαίνεται αγχωμένη, προσπαθώντας να καταφέρει να τα προλάβει όλα, αλλά στο βάθος εύκολα διακρίνεις την σιγουριά της πως όλα θα πάνε κατ’ ευχή! Κι αυτό γιατί έχει γερά θεμέλια που της χάρισαν ο Γεράσιμος και ο Θέμης. Εξάλλου αυτό γιορτάζουν με την νέα τους παράσταση. Μια γιορτή για όλα όσα έχτισαν τα δέκα χρόνια που συνυπάρχουν καλλιτεχνικά!

«Δεν θέλω ρεαλισμό, θέλω μαγεία» έλεγε η Μπλανς στο «Λεωφορείον ο Πόθος». Οι τρεις αυτοί μάγοι λοιπόν, μας φέρνουν φέτος με το πέρασμά τους, μαζεμένα όλα τα δώρα που μας έκαναν αυτά τα δέκα χρόνια!

Η Νατάσσα, ο Γεράσιμος και ο Θέμης, μας προσκαλούν στο «Πέρασμα των Μάγων»…

ΥΓ. Μπορείτε να δείτε και το αποκλειστικό φωτογραφικό υλικό μιας από τις τελευταίες πρόβες τους στην σκηνή του Κύκλου!

Ας υποθέσουμε ότι μεταφερόμαστε μαγικά σε ένα παράλληλο σύμπαν και ξαφνικά ξυπνάμε μετά από δυο-τρεις μήνες! Τι θα έχει πάρει μαζί του «Το Πέρασμα των Μάγων»;

Νατάσσα: Ουφ! Έφυγε ένα βάρος! Επειδή «Το Πέρασμα των Μάγων» συμβολίζει για μας, σαν παράσταση και σαν έκφραση, όλα αυτά τα δώρα που άφησαν μέσα μας οι καλλιτέχνες που αγαπήσαμε και γνωρίσαμε, αλλά και τις περιπλανήσεις μας, τους φίλους μας, τους ανθρώπους της ζωής μας και άλλα τόσα.. νομίζω ότι μετά το πέρασμά τους θα έχουν εδραιώσει όλα αυτά μέσα μας ακόμη περισσότερο, και θα έχει κλείσει αυτή η διαδρομή με τις επιτυχίες της, τις αποτυχίες της και όσα ζήσαμε! Θα βάλω τα κλάματα…

Θέμης: Εγώ ελπίζω να ξυπνήσουμε μετά από κάποιους μήνες και η παράσταση αυτή να έχει γίνει όπως ακριβώς την ονειρευόμαστε, γιατί την ονειρευόμαστε σαν να επισφραγίζει και να συγκεντρώνει ότι έχουμε κάνει μέχρι τώρα! Την αγάπη μας, την φιλία μας, την συνεργασία μας και όλες τις παραστάσεις που κάναμε με τον τρόπο που πέρασαν αυτά από μέσα μας! Θα βάλω και εγώ τα κλάματα..

Νατάσσα: Μα είμαστε πάρα πολύ συγκινημένοι, αλήθεια! Είναι λυτρωτική η παράσταση, μας αποφορτίζει γιατί περνάει απ’ όλα τα σημεία μας, από την αρχή μέχρι το σήμερα! Έχει τραγούδια που με έναν τρόπο ήτανε πρόκληση για εμάς. Και το πιο ωραίο που μου συμβαίνει προσωπικά σ’ αυτή την παράσταση είναι ότι συναντάω έναν άλλο μου εαυτό. Δηλαδή ακούω ξανά αυτά τα τραγούδια και είμαι ένας άλλος άνθρωπος! Νιώθω αλλιώς μέσα μου όταν τα λέω. Είναι σαν να τα βλέπω από απόσταση και τα νιώθω αλλιώς.

Γεράσιμος: Πάντως, το Πέρασμα των δικών μας Μάγων δεν παίρνει, μόνο φέρνει. Εν προκειμένω μακρινές μουσικές που μας καλούν να τις ακολουθήσουμε σε μια πορεία προς το Φως. Είναι ένα κάλεσμα προς την αισιοδοξία μέσα από τραγούδια δημιουργών που θεωρούμε πνευματικούς μας γονείς.

Κλείνετε λοιπόν έναν κύκλο, σε ένα μαγαζί που λέγεται Κύκλος! Παίζετε με τις λέξεις…

Γεράσιμος: Η αλήθεια είναι ότι εμείς δώσαμε το όνομα στο συγκεκριμένο μαγαζί. Αρχικά προέκυψε από την κυκλική σκηνή του. Στην πορεία συνειδητοποιήσαμε ότι αυτή η παράσταση σηματοδοτεί και το κλείσιμο ενός κύκλου στην κοινή μας πορεία. Μας αρέσει η σημειολογία των λέξεων. Είμαστε ανοιχτοί στους συμβολισμούς.

Νατάσσα: Κλείνουμε έναν κύκλο σε ένα μαγαζί που λέγεται Κύκλος πάνω σε μια κυκλική σκηνή.. και για μένα κλείνει και μια δεκαετία σημαντική για την ζωή ενός ανθρώπου, καθώς ξεκίνησα 20 χρονών να ασχολούμαι δημιουργικά με την τέχνη αυτή, και φτάνω φέτος 30.

Αναπολείς συχνά αυτά τα 10 χρόνια;

Νατάσσα: Όχι δεν τα αναπολώ καθόλου! Είναι μια δεκαετία που δεν πήρα χαμπάρι πότε πέρασε! Και τώρα που την ξανακοιτάζω μέσα από την παράσταση, αυτό που είναι το καμάρι μου, είναι πως βλέπω ότι καταφέραμε σε μια τόσο δύσκολη δουλειά και σε τόσο δύσκολες συνθήκες, να κάνουμε το όνειρο μας πραγματικότητα. Αλλάξανε όλα, χωρίς όμως να έχει αλλάξει τίποτα! Δηλαδή έχω ακόμη έναν ίδιο εαυτό! Και αυτό σε μια τόσο διαβρωτική εποχή όπου η σχέση μας, η φιλία μας, η αγάπη μας, οι ψυχές μας.. έμειναν αναλλοίωτα. Και θα ξανά βάλουμε τα κλάματα…

Πείτε μου την καλύτερη και την χειρότερη σας στιγμή μέσα σε αυτά τα 10 χρόνια που περιλαμβάνει αυτός ο κύκλος!

Γεράσιμος: Αν σου πω ότι δεν τις ξεχωρίζω; Είναι μια ζωντανή σχέση με εναλλαγές χαράς και μελαγχολίας, όπως κάθε ουσιαστική σχέση. Σημασία έχει ότι το πρόσημο σε κάθε απολογισμό που κάνουμε είναι πάντοτε θετικό. Είναι μεγάλη ευλογία αυτή η συνύπαρξη. Όποιος έχει αγαπήσει και λάβει το δώρο να δημιουργήσει με τους ανθρώπους που αγαπάει καταλαβαίνει τι εννοώ.

Νατάσσα: Για μένα πάντως η καλύτερη μας στιγμή ήτανε οι «Μέρες του Φωτός», αυτή δηλαδή η επανένωση, γιατί όπως είχαμε ξανά πει συνέβη σε μια στιγμή που είχαμε αποφασίσει ότι θα κάνουμε ένα διάλλειμα. Ήρθε όμως ξαφνικά αυτή η δουλειά και αλλάξανε μαγικά όλα όσα είχαμε στο μυαλό μας! Η χειρότερή μας στιγμή από την άλλη, ήτανε σαφώς η παράστασή μας στο Μετρό το 2011. Νομίζω πως ήτανε μια πολύ κακή στιγμή και για τους τρεις μας, για δικούς μας λόγους.

Θέμης: Και για μένα η χειρότερή μου στιγμή ήτανε αυτή την περίοδο, που είχα έναν πολύ άσχημο τσακωμό με τον Γεράσιμο, και ήμασταν ένα βήμα πριν πούμε τέλος και στην φιλία μας, και στην συνεργασία μας και σε όλα. Χάλια μαύρα! Αλλά η καλύτερη και πιο συγκινητική στιγμή μου ήτανε στην Κύπρο, σε μια από τις πρώτες μας συναυλίες εκεί, όπου κάναμε πρόβα στο πρόγραμμά μας και τραγουδάει ξαφνικά η Νατάσσα το «Αστέρι μου»! Ένιωσα σαν να συγκεντρώνονται μέσα μου όλα τα συναισθήματα που είχα από την σχέση μας μέχρι εκείνη την στιγμή. Ένιωσα τόσο τυχερός, ευτυχισμένος και συγκινημένος, που μου έχει μείνει μέσα στο μυαλό!

Νατάσσα: Δεν το ήξερα αυτό.. το ακούω πρώτη φορά!

Τι θα ακούσουμε λοιπόν μετά από αυτόν τον 10ετή κύκλο;

Νατάσσα: Θα ακούσετε ένα πρόγραμμα που έχει τις πιο φωτεινές μας στιγμές από την συνεργασία μας και κομμάτια που πάντα θέλαμε να έχουμε στα προγράμματά μας αλλά ποτέ δεν τα τολμούσαμε!

Θέμης: Είναι μια παράσταση που ακολουθεί χωρίς να το καταλάβουμε την ίδια αιώνια συνταγή που έχουμε μέσα μας όλα αυτά τα χρόνια όταν φτιάχνουμε ένα πρόγραμμα. Δηλαδή, ρίχνουμε την ιδέα λίγους μήνες πριν, είμαστε τρισευτυχισμένοι, μετά την ακυρώνουμε για κάποιο λόγο, μετά την ξαναφέρνουμε στο μυαλό μας και αποφασίζουμε να την υλοποιήσουμε, αλλά μόλις γίνει αυτό, μας φαίνεται ότι είναι χάλια και το μετανιώνουμε! Υπάρχει δηλαδή πάντα η μέρα που τα τινάζουμε όλα στον αέρα και λέμε ότι δεν συνεργαζόμαστε ξανά μαζί και τέτοια! Λίγες μέρες πριν όμως, έρχεται η στιγμή που κατεβαίνουμε από την σκηνή και νιώθουμε ότι κάναμε το σωστό τελικά…

Το χειρότερο κομμάτι στην προετοιμασία μιας παράστασης πιο είναι;

Γεράσιμος: Να εφευρίσκουμε συνεχώς τους εαυτούς μας. Να τονίσουμε μια διαφορετική απόχρωση ενός τραγουδιού που ο ακροατής μας το έχει ακούσει πολλές φορές και νομίζει πως το έχει κάνει δικό του. Να ξύνουμε συνεχώς πληγές που έχουν κλείσει προκειμένου να ανανεώνεται η συγκίνηση, η δική μας πρώτα απ’ όλα, που θέλουμε να εισπράξει κάποιος. Αυτό όμως είναι που μας κρατάει και ζωντανούς και ερωτευμένους με αυτό που κάνουμε.

Θέμης: Γενικά ωστόσο στην προετοιμασία, εγώ μισώ την διαδικασία της αναζήτησης των οδηγών των κομματιών. Η οργάνωση δηλαδή του πως παίζεται το κάθε κομμάτι. Πρέπει να ψάξεις, να βρεις την κατάλληλη ενορχήστρωση και όλα αυτά, που λόγο διαδικασίας σου κόβουν την δημιουργία στο μισό. Είναι εξαντλητικό.

Νατάσσα: Για μένα το χειρότερο κομμάτι είναι η στιγμή που ψάχνουμε τα τραγούδια που θα πούμε, αλλά και η προτελευταία πρόβα! Είναι φρίκη για μένα αυτή η πρόβα. Γιατί εκεί έρχονται όλα μπροστά σου αλλά δεν προλαβαίνεις να κάνεις τίποτα. Ευτυχώς μέχρι στιγμής η τελευταία πρόβα μας πάντα τα καθάριζε όλα και ξεκινούσαμε καλά, αλλά μέχρι να φτάσουμε εκεί είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα…

Θέμης: Και είναι δύσκολο να μείνεις ψύχραιμος μέσα σε αυτή την διαδικασία. Γιατί μπορεί κάτι να το αλλάξουμε εκατό φορές! Μπορεί να ακούσεις μια γνώμη ενός φίλου ή ενός συνεργάτη που τυχαίνει να ακούει μια πρόβα, και να σε βάλει πάλι σε νέες σκέψεις και αλλαγές…

Νατάσσα: Γι αυτό κι εγώ εκνευρίζομαι όταν ρωτάς.. και δεν μ’ αφήνεις και εσύ εμένα να ρωτάω, και πηγαίνουμε και ρωτάμε κρυφά (γέλια). Αυτό όμως πραγματικά είναι λάθος, γιατί μπορεί ο θεατής να έχει μια αίσθηση για αυτό που του παρουσιάζεις, αλλά το θέμα είναι να αρέσει πρώτα σε εμάς. Και αυτό γιατί πρέπει να το πιστέψουμε και να πάμε τον ακροατή κάπου. Όταν πιστεύεις ένα τραγούδι, ότι και αν είναι, θα καταφέρεις με κάποιον τρόπο να το περάσεις στους από κάτω. Το διαπιστώσαμε και πέρυσι που παρουσιάζαμε μια ολόκληρη σεζόν μια παράσταση με δώδεκα παν-άγνωστα κομμάτια. Και δεν είναι ότι είμαστε π.χ. η Αλεξίου που όλα τα άλλα της τραγούδια τα ξέρει το σύμπαν. Εμάς υπήρχαν πολλοί που δεν ήξεραν κανένα κομμάτι μας. Αλλά επειδή εμείς τα πιστεύαμε, μπορέσαμε να τους τα περάσουμε!

Η περσινή αυτή επιτυχία δημιουργεί περισσότερο άγχος φέτος ή μια μεγαλύτερη ασφάλεια;

Θέμης: Ρεπερτοριακά είναι πιο ασφαλής, αλλά αυτό παράλληλα είναι και μεγάλος κίνδυνος, γιατί δεν καταλαβαίνεις αν λειτουργεί στους από κάτω. Υπάρχει ο κίνδυνος να βγει ένα άνευρο πράγμα και να δημιουργήσει στατικότητα. Χρειάζονται δυνατές συναισθηματικές και αισθητικές διακυμάνσεις!

Δεν θα είστε όμως μόνοι σας στον Κύκλο…

Νατάσσα: Θα έχουμε μαζί μας μια πάρα πολύ ωραία μουσικό-θεατρική ομάδα, τους Guillotinas Project, της οποίας ηγείται ο Άγγελος Παπατριανταφύλλου! Για μένα ο Άγγελος είναι ένας από τους πιο σπουδαίους καλλιτέχνες που έχω γνωρίσει, αλλά και ο παιδικός κολλητός μου φίλος! Πηγαίναμε μαζί στους πανελλήνιους μαθητικούς αγώνες, μου έμαθε να τραγουδάω καθώς με συνοδεύει κάποιος μουσικά, άκουσε τα πρώτα μου τραγούδια, άκουσα και εγώ τα πρώτα του τραγούδια και μέσα από την σχέση μας κάναμε τα πρώτα μας σημαντικά βήματα στην μουσική μας δομή. Οι Guillotinas Project λοιπόν κάνουνε μια πάρα πολύ ιδιαίτερη performance. Συστήνω σε όλους τους αναγνώστες σας, όπου τους πετύχουνε, να τους παρακολουθήσουνε! Είναι μια πολύ ωραία εμπειρία οι παραστάσεις τους.

Θέμης: Τα παιδιά συνδυάζουν πάρα πολλά στοιχεία καμπαρέ με την κλασσική μουσική, και φέρνουν ένα γκροτέσκο αποτέλεσμα. Είναι ότι πιο μαγικό έχω δει τα τελευταία χρόνια!

Έχετε πει ότι αυτή θα είναι η τελευταία σας παράσταση στην Αθήνα…

Νατάσσα: Είναι η τελευταία μας παράσταση στην Αθήνα, γιατί μετά από αυτή την δεκαετία που δουλεύαμε ασταμάτητα πάνω στις ιδέες μας και το ρεπερτόριό μας, έχουμε την ανάγκη να πάρουμε μια απόσταση. Μια απόσταση στην ουσία από τον ίδιο μας τον εαυτό! Θα ξεκουραστούμε λοιπόν και θα δοκιμάσουμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό, και πάλι οι τρεις μας, αλλά σε άλλους ρόλους. Θεωρώ ότι αυτό θα μας κάνει πολύ καλό καλλιτεχνικά!

..οι δικοί σας «Μάγοι» ποιοι είναι;

Θέμης: Οι άνθρωποι της ζωής μου και η μουσική..

Γεράσιμος: Οι άνθρωποι, καλλιτέχνες και δημιουργοί, που με εμπνέουν σε μαύρους καιρούς να συνεχίσω να δημιουργώ. Οι φίλοι που με στηρίζουν και με κάνουν να πιστεύω ότι δεν είμαι αλλόκοτος και μόνος, οι γονείς μου που μου επέτρεψαν να αντιμετωπίζω ποιητικά τον κόσμο χωρίς ποτέ να με περιορίσουν. Τέλος και πάνω απ’ όλα εκείνα “τα παιδιά που συναντώ όταν θα βγω” και μέσα στα χρόνια τα γνώρισα από κοντά, έρχονται, με βρίσκουν και μου υπενθυμίζουν ότι είμαστε περισσότεροι απ’ όσο πίστευα όταν έγραψα το στίχο.

Νατάσσα: Σίγουρα είναι και για ‘μένα οι άνθρωποι μου, η οικογένεια και οι φίλοι μου, αλλά και τα καλλιτεχνήματα που με έχουνε επηρεάσει και με έχουνε διαμορφώσει σαν άνθρωπο. Η Τέχνη γενικά με λύτρωσε και με έσωσε σαν ψυχοσύνθεση..

Από τον Τάσο Μπιμπισίδη

Φωτογραφίες: byRon

Νατάσσα Μποφίλιου – «Το Πέρασμα των Μάγων» 

Επιμέλεια προγράμματος: Γεράσιμος Ευαγγελάτος

Ενορχηστρώσεις: Θέμης Καραμουρατίδης 

Συμμετέχουν οι Guillotinas Project 

ΚYKLOS Live Stage (Ιερά Οδός 74, Βοτανικός – Τηλ. 210 3424 299)

Είσοδος: 12 ευρώ με μπύρα ή κρασί

Τιμή φιάλης ουίσκι: 100 ευρώ / τέσσερα άτομα

Τιμή φιάλης κρασιού: 50 ευρώ / δύο άτομα