Συνέντευξη | Νίκος Απέργης: «Το περιστατικό του θανάτου του Παντελή καλό θα ήταν να γίνει παράδειγμα για κάποιους που την πικρόχολη κριτική την έχουν για πρωινό».

Μ’ αρέσει όταν σ’ αυτό το χώρο έχω την ευκαιρία να συζητάω με ανθρώπους που έχουν κάτι να πουν, χωρίς να φοβούνται να εκφέρουν την άποψη τους ή να χαϊδεύουν τα αυτιά του κόσμου. Ένας από αυτούς είναι και ο Νίκος Απέργης, που απασχολεί μόνο με τη δουλειά του. Τον ρώτησα για το νέο του τραγούδι, το Dream Show, για τη Eurovision αλλά και για το ξαφνικό θάνατο του Παντελή Παντελίδη και εκείνος μου απάντησε με χαρά σε όλα.

Όλα αυτά στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο tralala.gr.

Νίκο καλωσόρισες στο tralala.gr. Σε τι φάση σε συναντάμε;

Γεια σας! Σας ευχαριστώ για μια ακόμα για ακόμα μια φιλοξενία στο tralala. Αυτή την περίοδο με συναντάτε στο «τρέξιμο» για την προώθηση του νέου μου τραγουδιού «Σπάσε τα φρένα» και φυσικά στις live εμφανίσεις που κάνω σε club της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, αλλά και της υπόλοιπης Ελλάδας και Κύπρου.

Πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο σου τραγούδι «Σπάσε τα φρένα», είναι μία δημιουργία δική σου και του Αλέξανδρου Ελευθεριάδη. Μίλησε μας λίγο γι’ αυτό.

Όπως σας είπα και πριν μόλις κυκλοφόρησε το νέο μου τραγούδι από την Cobalt. Ένα τραγούδι που είναι από τα αγαπημένα μου και έχω γράψει τη μουσική, ενώ τους στίχους τους έχω γράψει παρέα με τον φίλο μου και πολύ ταλαντούχο Αλέξανδρο Ελευθεριάδη. Είναι μια ρυθμική μπαλάντα που ουσιαστικά προτρέπει να «σπάσεις τα φρένα» να μην βάζεις όρια στον έρωτα, να το ζεις ως το τέρμα.

Είσαι ένας καλλιτέχνης που σε γνωρίσαμε μέσα από το Dream Show σε μια διαφορετική περίοδο για τη μουσική. Ποιες διαφορές διακρίνεις στο τότε και στο τώρα;

Στο Dream Show συμμετείχα το 2006, 10 χρόνια πριν. Σε μια σαφώς καλύτερη εποχή για την μουσική και το τραγούδι, αλλά και γι’ αυτού του είδους τις εκπομπές. Οι τηλεθεάσεις ήταν πολύ υψηλές λόγω του ότι αυτά τα shows ήταν ακόμα φρέσκα και φυσικά το «μετά» είχε πολύ καλύτερες προοπτικές για τους συμμετέχοντες και τη δισκογραφία αλλά και στα νυχτερινά μαγαζιά. Θυμάμαι, αμέσως μετά το παιχνίδι δούλευα 5μερα στο Romeo. Σήμερα τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα γιατί υπάρχει υπερπροσφορά τραγουδιστών την ίδια στιγμή που τα νυχτερινά μαγαζιά είναι σαφώς λιγότερα και δουλεύουν δυο μέρες τα περισσότερα. Επίσης, υπάρχει και τεράστια πτώση της δισκογραφίας που αυτό κάνει ακόμα δυσκολότερα τα πράγματα για τους καλλιτέχνες.

Βλέπουμε συναδέλφους σου να δοκιμάζουν το ρόλο του παρουσιαστή. Έχεις σκεφτεί να το κάνεις και συ;

Όχι, δεν το έχω σκεφτεί και δεν νομίζω ότι θα ήμουν καλός σε κάτι τέτοιο. Έχω σπουδάσει πολύ μουσική και τραγούδι, δουλεύω πολύ πάνω στη δουλειά μου, προσπαθώ να γίνομαι όλο και καλύτερος ώστε να κάνω πάντα τη δουλειά που χρόνια αγαπάω.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στη καριέρα σου μέχρι τώρα;

Η πιο δύσκολη στιγμή στην καριέρα μου ήταν δυο χρόνια μετά το παιχνίδι όταν η τότε επιχείρηση που με είχε «αναλάβει» και που φυσικά δεν με άφηνε προηγουμένως ν’ αποφασίσω τίποτα για τον εαυτό μου (δισκογραφικά) ούτε βεβαίως να υπογράψω σε κάποια εταιρία, αποφάσισε μια μέρα ότι δεν θα συνεχίσει τη συνεργασία μαζί μου. Τότε βρέθηκα σε δύσκολη θέση αφού δεν μου είχαν κάνει ακόμα δίσκο και είχαν περάσει και δυο χρόνια από το παιχνίδι. Τότε συνειδητοποίησα ότι δεν πρέπει να περιμένεις τίποτα από κανέναν και ότι πρέπει να τρέξεις εσύ για τον εαυτό σου ή τουλάχιστον να έχεις μια πολύ καθαρά επαγγελματική στάση απέναντι σε όλους.

Πρόσφατα έφυγε από τη ζωή ένας ταλαντούχος καλλιτέχνης, ο Παντελής Παντελίδης. Με αφορμή αυτό και όλα τα καλά λόγια που γράφτηκαν αφού πέθανε πιστεύεις ότι είμαστε λίγο υποκριτές σαν λαός; Γιατί όταν ζούσε είχε δεχτεί «πόλεμο» από τους ανθρώπους του χώρου.

Η υποκρισία δεν έχει να κάνει με το λαό τόσο, όσο με τους ανθρώπους του χώρου. Ο λαός τον αγάπησε από την αρχή τον Παντελή, συνέχισε να τον αγαπάει και τέλος όταν χάθηκε ήταν ακόμα πιο ηχηρό το «αντίο» του. Οπότε δεν υπήρξε υποκρισία στο λαό. Στους ανθρώπους του χώρου όμως, ναι, υπήρξε και υπάρχει και θα υπάρχει πάντα υποκρισία. Δυστυχώς, έτσι είναι και λυπάμαι πολύ γι ‘ αυτό. Όσον αφορά τον πόλεμο που λέτε, αυτό το τραγικό περιστατικό καλό θα ήταν να γίνει παράδειγμα για κάποιους που την πικρόχολη κριτική την έχουν για πρωινό, να είναι λίγο πιο προσεκτικοί στο μέλλον, να μην προσβάλλουν ανθρώπους, να μην μηδενίζουν τα πάντα με αυθάδεια και μίσος.

Εσύ την αρνητική κριτική πως την αντιμετωπίζεις;

Την αρνητική κριτική την λαμβάνω σοβαρά υπ όψιν μου όταν αυτή προέρχεται από κάποιο άτομο που έχει τα προσόντα και τις γνώσεις για να κρίνει. Όταν προέρχεται από κάποιον που δεν έχει αυτά τα προσόντα και απλά έχει το βήμα ώστε να κριτικάρει τον οποιονδήποτε τότε απλά με ενοχλεί προς στιγμήν και μετά μου περνάει.

Η Ελλάδα στη φετινή Eurovision κάνει μία στροφή προς το ελληνικό στοιχείο, με στίχους στα ελληνικά, τα αγγλικά αλλά και την ποντιακή διάλεκτο. Πως σου φαίνεται σαν ιδέα;

Πολύ καλή κίνηση, χαίρομαι που το τραγούδι θα θυμίζει κάτι από την Ελλάδα και μακάρι να πάει καλά. Θα έπρεπε πιο συχνά τα τραγούδια που μας εκπροσωπούν να περιέχουν ελληνικά στοιχεία και στίχους.

Θα σε ενδιέφερε μελλοντικά να εκπροσωπήσεις την Ελλάδα στο διαγωνισμό;

Όχι, γενικά δεν είμαι φαν της Eurovisionκαι διαφωνώ σε πολλούς κανόνες που έχει στην ψηφοφορία. Σε κάποιον άλλο διεθνή διαγωνισμό με περισσότερο «χαρακτήρα» θα συμμετείχα κι ας είχε πολύ λιγότερη λάμψη.

Και τέλος κάτι από τα νέα σου σχέδια που θα ήθελες να μας αποκαλύψεις;

Είμαι σε συζητήσεις για τις καλοκαιρινές εμφανίσεις και κάνω κάποια ντέμο στο στούντιο για να βρω ένα καλό τραγούδι που θα είναι το επόμενο που θα βγάλω.

Συνέντευξη: Κατερίνα Γκίνη