Νίκος Βέρτης: «Την Ελλάδα δεν την σώζει τίποτα»

Σε πρόσφατη συνέντευξη του στο tralala.gr και την Σοφία Μπεκιάρη, ο τραγουδιστής μίλησε για τις διαφορές που βλέπει ανάμεσα στην Ελλάδα και την Ολλανδία, στην οποία έχει μεγαλώσει. Θεωρεί πως οι Έλληνες είναι ένας λαός που δύσκολα μπορείς να τον κυβερνάς. Πιστεύει ο Νίκος Βέρτης πως η Ελλάδα θέλει ένα ηγέτη για να μπορέσει να ορθοποδήσει. Τονίζει:

«Ψηφίζω αλλά όχι πάντα λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Βασικά μου αρέσει και η διαμαρτυρία, η λευκή ψήφος, αλλά στην Ελλάδα απ’ ότι έχω μάθει η λευκή ψήφος έχει καταργηθεί. Παγκοσμίως όμως απ’ ότι ξέρω ισχύει, ώστε στην περίπτωση που το 51% ψηφίσει λευκό σημαίνει πως δεν θέλει κανένα από τα κόμματα άρα αναιρούνται όλα. Αυτό το πράγμα πριν από 4-5 χρόνια η πολιτικοί της χώρας μας το αλλάξανε, πολύς κόσμος δεν το ξέρει, άρα πιθανώς να ψηφίζουν αυτό που θέλουν αυτοί. Αυτό που προσπαθώ να πω αυτή τη στιγμή είναι πως την Ελλάδα δεν την σώζει τίποτα. Επειδή έχω μεγαλώσει στην Ολλανδία έχω καταλάβει πως δεν είμαστε λαός που εύκολα κυβερνάς, άλλωστε πολλοί φιλόσοφοι έχουν πει πως τον Έλληνα δεν μπορείς να τον κυβερνήσεις, ούτε να τον κουμαντάρεις. Αυτό που χρειάζεται ο Έλληνας είναι ένας ηγέτης και δεν σημαίνει πως πρέπει να είναι αυστηρός, αλλά να έχει ένα όραμα, πυγμή και να δίνει αυτός την γραμμή. Ένας είναι ο ηγέτης, αν δεν υπάρχει και κάνουν 100 άνθρωποι κουμάντο δεν μπορεί ποτέ να γίνει τίποτα. Σε ένα σπίτι για παράδειγμα, σε μια οικογένεια, είναι ο πατέρας η μητέρα και τα παιδιά. Αν ο πατέρας δεν είναι αυτός που πρέπει, το σπίτι είναι ό, τι να ‘ναι, αν η μητέρα δεν κάνει κουμάντο στο σπίτι ή τη δουλειά της είναι επίσης ό, τι να ‘ ναι, ο καθένας πρέπει να μοιράζει τα πόστα του. Στην Ελλάδα αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα, ότι δεν υπάρχει ένας ηγέτης, αυτός που θα πάρει το ρίσκο. Να ψηφίσουμε έναν άνθρωπο και να λέμε ψηφίζουμε αυτόν»

Και στην συνέχεια είπε ότι ο λαός και ο κάθε πολίτης αρχίζει να ξυπνάει σιγά- σιγά:

«Ο κόσμος ξυπνάει. Όποια χώρα του κόσμου και να είναι, λόγω του διαδικτύου, λόγω της παγκοσμιοποίησης που πραγματικά υπάρχει, ο λαός, -άσχετο με την πολιτική και τα μεγάλα πολιτικά κεφάλαια που προσπαθούν να κάνουν άλλα πράγματα-, να διαχωρίσουν, ο κόσμος βλέπεις πως αντιδρά, δημιουργεί μια εξέγερση και δεν μπορείς εύκολα να κάνεις αυτό που θέλεις. Ακόμα και η Τουρκία που εμείς την θεωρούσαμε πολύ πιο πίσω από μας, έχει αποδείξει πως έχει την δύναμη να πολεμάει ενάντια σε έναν ηγέτη που τους έχει κάνει μεν κάποια καλά, οικονομικά η χώρα έχει μια ανάπτυξη ή αυτό πιστεύαμε τουλάχιστον εμείς τόσο καιρό, και τελικά αυτός ο ηγέτης είναι τύραννος, και ξαφνικά πέσαμε από τα σύννεφα. Παρ΄ όλα αυτά όμως βλέπεις πως ο κόσμος έχει τα κότσια να βγει στους δρόμους. Εγώ δεν είμαι υπέρ της βίας, μου αρέσουν οι ειρηνικές διαδηλώσεις, αλλά τη μέρα που πηγαίνουμε να ρίξουμε την ψήφο μας, και το λέω πάντα αυτό και στον εαυτό μου, πρέπει να έχω σκεφτεί καλά τι θα ψηφίσω. Όχι πως θα είμαι απόλυτα σίγουρος, αλλά να είμαι λίγο παραπάνω σίγουρος για αυτόν που θα πάω να ρίξω την ψήφο μου»