Με επτά τραγούδια –σαν σημειώσεις ενός προσωπικού ημερολογίου όπου η κάθε λέξη είναι φορτισμένη με το μέγιστο της αίσθησης– ο Νότης Σφακιανάκης στον νέο του δίσκο, «Ερωτικόν», εμφανίζεται πιο άμεσος από ποτέ, και πιο λιτός εκφραστικά να μηδενίζει με την αρρενωπή φωνή του την απόσταση ανάμεσα στον ίδιο και τον ακροατή…
Από το πρώτο κιόλας τραγούδι του δίσκου που ήδη κατακτάει τα ραδιόφωνα, το «Κλείνω τις κουρτίνες» (σε στίχους και μουσική, Βασίλη Δήμα), η εγκατάλειψη και ο χωρισμός αλλά και η παρουσία του τρίτου προσώπου εκφράζονται χωρίς περιστροφές, όπως το άλας που κρύβεται στο δάκρυ!
Στην αμφιθυμία και στις μεταστροφές του έρωτα αναφέρονται και τα τρία πρώτα τραγούδια, «Έτσι είναι ο έρωτας», «Ξέχασέ με» και «Ο άλλος μου ευατός» (σε στίχους και μουσική Β. Δήμα) και στη διαπίστωση πως η καρδιά είναι ίσως κάτι τ’ ανάρμοστο αφού μας κάνει να υποφέρουμε.
Ο έρωτας, σαν μια από τις επιλογές που προηγούνται και που θα ζήσουν μετά απ’ αυτόν, γίνεται πρωταγωνιστής στη λαϊκή μπαλάντα «Πόσο σ’ αγάπησα» (σε μουσική,Τάκη Σούκα και στίχους, Κώστα Μπαλαχούτη), ενώ στο «Άκουσέ με καλά» (Μουσική, στίχοι: Γιώργος Μουκίδης) το δίλημμα είναι ο απόλυτος έρωτας ή η μοναξιά.
Η απάντηση βρίσκεται στο τελευταίο τραγούδι, ένα δυνατό ζεϊμπέκικο των Χρ. Γερμενή (μουσική) και Βασίλη Γιαννόπουλου (στίχοι), με τίτλο «Χίλιες φορές». Την δίνει ο ίδιος ο Νότης: «Στο Ερωτικόν άφησα την ελπίδα να βγει νικητής στο τραγούδι που κλείνει τον δίσκο και έτσι αισιόδοξα να τελειώσει αυτή η ενότητα!»
Το «Ερωτικόν», που αποτελεί την δεύτερη ενότητα ενός κύκλου νέων μεγάλων τραγουδιών του Νότη Σφακιανάκη κυκλοφορεί στις 25 Απριλίου με την εφημερίδα ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ και στις 26 Απριλίου στα δισκοπωλεία με προνομιακή τιμή 7 ευρώ. Αναμένουμε τους επόμενους μήνες το «Χορευτικόν», με 7 τραγούδια χορευτικού περιεχομένου για να ολοκληρωθεί η τριλογία ΜΑΤΩΜΕΝΟ ΔΑΚΡΥ. Η διεύθυνση παραγωγής του δίσκου είναι του Μανώλη Βλάχου.
Ένα έργο τολμηρό στην σύλληψή του –όπως όλοι οι δίσκοι του Νότη–, καθηλωτικό, επίκαιρο και αιχμηρό και ταυτόχρονα διορατικό για όλα κείνα που περιμένουμε, κι ονειρευόμαστε. Ένας δίσκος που μας αφορά. Σκηνοθετημένος, ενορχηστρωμένος και ερμηνευμένος με την γνωστή ευαισθησία αλλά και μαεστρία του Νότη Σφακιανάκη να ανιχνεύει με πάθος το σπουδαίο μέσα στα μικρά, απλά κι ουσιαστικά ζητήματα της κάθε μέρας.
Διαβάστε επίσης
