Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης πάντα συνεπής στο καλοκαιρινό μας ραντεβού! (φωτορεπορτάζ απο το Θέατρο Βράχων)

Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης καταφέρνει κάθε φορά να σε παίρνει από το παρόν και να αρχίζεις ένα ταξίδι στο όνειρο. Είσαι εκεί αλλά ταυτόχρονα νοιώθεις ότι δεν είσαι.. Νοιώθεις ότι όλα αυτά που δεν μπορείς να εκφράσεις με λόγια, ένα κομμάτι του αρκεί για να περιγράψεις όλα αυτά που έχεις βαθιά μέσα σου… Η μουσική του, οι στίχοι του και η φωνή του σαν γλυκές σειρήνες καλούν τα συναισθήματα να εξωτερικευτούν και να ακολουθήσουν τον ρυθμό των κομματιών.

Η βραδιά ξεκίνησε με τα κομμάτια «Παράκληση» και «Εκτός τόπου και χρόνου» και στην συνέχεια μας σύστησε τους εξαιρετικούς μουσικούς του. Για το επόμενο τραγούδι δεν χρειάστηκε να ξεκινήσουν τα λόγια για να το αναγνωρίσει το κοινό. Από τα πρώτα δευτερόλεπτα της μουσικής το θέατρο Βράχων ξέσπασε σε χειροκροτήματα μόλις αναγνώρισαν τον «Καθρέφτη».

Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης μοιράστηκε μαζί μας την ιστορία του πως γράφτηκε το τραγούδι «Αρετούσα» και μας εξομολογήθηκε πως : « Για να μπορέσω να γράψω τους στίχους, συνειδητοποίησα πως έπρεπε να γίνω πρώτα εγώ ο ίδιος Ερωτόκριτος». Στο όνειρο στο οποίο ταξιδεύαμε μπορούσαμε να σταθούμε δίπλα «Στο άδειο παράθυρο» και να παρατηρήσουμε στον ουρανό «Εναέρια τρένα» . Από το σημείο που καθόμουν έβλεπες το μισό φεγγάρι πάνω από την σκηνή να στέκεται προστάτης των τραγουδιών και να ακούει προσεκτικά μαζί με εμάς τον «Βυθό» και το «Όνειρο ήταν» . Δεν θα ήταν περίεργο αν «Μαύρες πεταλούδες» μας έκαναν συντροφιά σε αυτό το μουσικό ταξίδι…

«Ο δρόμος σου είσαι εσύ» είναι ένα τραγούδι το οποίο πραγματικά κάθε φορά που το ακούω με βάζει σε ένα λαβύρινθο σκέψεων με αισιόδοξο μήνυμα στο φινάλε. «Ο προσκυνητής», «Σταγόνες στον γιαλό», «Θα ‘μαι κοντά σου όταν με θες» «Δεν μπορώ», «Με τόσα ψέματα» ποιος δεν τα έχει τραγουδήσει; Ποιος δεν έχει κλάψει με τους στίχους τους; Εξαιρετικά τραγούδια για φινάλε! Το ταξίδι κάπου εδώ τελείωσε αλλά τα τραγούδια του Αλκίνοου Ιωαννίδη θα είναι πάντα εισιτήριο για τον κόσμο των συναισθημάτων. Καλή αντάμωση…