Γυρνώντας τον χρόνο πίσω, και συγκεκριμένα το 1993, βλέπουμε 5 άντρες να σχηματίζουν στην Θεσσαλονίκη τα Ξύλινα Σπαθιά. Οι άντρες αυτοί είναι οι : Παύλος Παυλίδης, Βασίλης Γκουνταρούλς, Σταύρος Ρωσσόπουλος, Πάνος Τόλιος και Χρήστος Τσαπράζης. Συνεργαζόμενη με μια ανεξάρτητη εταιρία , όπως οι περισσότεροι ροκ καλλιτέχνες στο ξεκίνημά τους, την Ano Kato Records, κυκλοφορούν την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά με τίτλο Ξεσσαλονίκη. Τραγούδι αναφορά του εν λόγω δίσκου το πολύ ιδιαίτερο και δημοφιλές: Ο Βασιλιάς Της Σκόνης!
Η πρώτη τους δισκογραφική δουλειά, δείχνει σίγουρα τι θα ακολουθήσει καθώς τα τραγούδια είναι πολύ δυνατά. Έτσι το 1995, τους βλέπουμε να υπογράφουν με την Virgin και να κυκλοφορούν τον δίσκο «Πέρα από τις πόλεις των ασφάλτων». Δίσκος όμως που δεν κυκλοφόρησε αμέσως καθώς η προηγούμενη εταιρία τους έτρεχε στα δικαστήρια για δικαιώματα. Για να έχουμε όλοι αυτόν τον δίσκο στα ράφια μας, όπως καταλαβαίνετε κέρδισαν την δικαστική μάχη και έτσι τον Νοέμβριο κυκλοφορούν τον δίσκο και το 1996 τον κάνουν χρυσό. Τα Ξύλινα Σπαθιά, είχαν ήδη δώσει το στίγμα τους στην μουσική σκηνή αυτού του τόπου και είχαν ήδη αποκτήσει αυθεντικό ροκ μουσικό κοινό! Άλλωστε κομμάτι αυτής της δουλειάς είναι και το Λιωμένο Παγωτό.. Κομμάτι σταθμός της ελληνικής ροκ που διασκευάζεται και θα συνεχίσει να διασκευάζεται από μικρά μπαράκια του κέντρου μέχρι τις μεγαλύτερες πίστες της χώρες.
Ένα χρόνο μετά, το 1997 κυκλοφορούν τον επόμενο τους δίσκο με τίτλο Μια ματιά σαν βροχή. Ο δίσκος γίνεται χρυσός και αυτό αποδεικνύει την μεγάλη αγάπη του κόσμου για το συγκρότημα το οποίο έχει καθιερωθεί μόνιμα από τα must της ελληνικής ροκ. Εν τω μεταξύ τα Ξύλινα Σπαθιά δέχονται πρόταση από το Mtv να εμφανιστούν στο HQ club του Λονδίνου όπου ο Τάκης Καννέλος των Mode Plagal είχε πάρει τη θέση του Πάνου Τόλιου στα ντράμς. Η πρόταση αυτή όμως, δεν πρέπει να περνιέται έτσι στο μυαλό μας, αλλά να εστιάσουμε για να δούμε πόσο σημαντικοί και απαραίτητοι έχουν γίνει πια ώστε να χαίρουν της αναγνώρισης του εξωτερικού. Εν τω μεταξύ, το «Πέρα από τις πόλεις των ασφάλτων», γίνεται πλατινένιο με το all time classic Λιωμένο Παγωτό να αγαπιέται όλο και πιο πολύ.
Έναν χρόνο μετά και ο Τάκης Καννέλος αποχωρεί δίνοντας έτσι την… ευκαιρία να περάσουν κι άλλοι από τα ντράμς του συγκροτήματος και τότε έρχεται ο Γιάννης Μήτσης.
Σημαντική στιγμή στην καριέρα τους είναι όταν τον Σεπτέμβριο του 1998, κάνουν support στα ροκ είδωλα : Rolling Stones. Μεγάλη στιγμή καθώς ίσως μιλάμε για το μεγαλύτερο ( ή έστω ένα από τα μεγαλύτερα) ροκ συγκρότημα του πλανήτη. Και γνωρίζουμε πολύ καλά πως όταν η ονομασία της μπάντας σου είναι : Rolling Stones, δεν κάνεις καθόλου τυχαίες επιλογές για Support. Είναι μια θέση που πολύ την λαχταρούν και ένας την λαμβάνει. Και εδώ οι τυχεροί ( που σημαίνει ταλαντούχοι ) είναι τα Ξύλινα Σπαθιά, μια μεγάλη και στερεωμένη αξία της ελληνικής ρόκ.
Το 1999, έρχεται ένας ακόμη δίσκος με το όνομα Τροφή για τα θηρία και σίγουρα αποτέλεσε τροφή για τους πιστούς θαυμαστές του συγκροτήματος. Η έντονη παραγωγικότητά τους, εκφράζεται μουσικά έναν χρόνο μετά που έχουμε ακόμη έναν δίσκο με την έναρξη της νέας χιλιετίας. Μαζί λοιπόν με το «Ένας Κύκλος Στον Αέρα» κλείνει και ο κύκλος των studio albums των Ξύλινων Σπαθιών. Καθώς είναι ο τελευταίος ηχογραφημένος σε στούντιο δίσκος τους.
Ακολουθεί το Ξύλινα Σπαθιά Live το 2003 αλλά και ένα Best Of που σηματοδοτεί το τέλος του ιστορικού συγκροτήματος και προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα! Χαρά γιατί όλοι οι πιστοί του συγκροτήματος διαθέτουν στα χέρια τους τα αγαπημένα τραγούδια τους που αποτελούν διαμαντάκια της ελληνικής μουσικής αλλά και συναισθήματα λύπης που αυτός ο δίσκος είναι ο τελευταίος που κυκλοφορεί με το όνομα: Ξύλινα Σπαθιά.
Επειδή όμως τα μεγάλα ταλέντα δεν σταματάνε εκεί που σταμάτησε το γκρουπ και επειδή είναι και αξιόλογοι αυτόνομοι καλλιτέχνες, παρακολουθούμε τα τελευταία χρόνια τα μουσικά βήματα του Παύλου Παυλίδη ( με το νέο του σχήμα: B – Movies ) αλλά και του Γιάννη Μήτση και του Βασίλη Γκουταρούλη. Ευτυχώς καθώς θα ήταν αδικία αυτοί οι ξεχωριστά ταλαντούχοι άνθρωποι να σταματήσουν να ασχολούνται με τα μουσικά δρώμενα της χώρας. Κάτι σίγουρα θα μας έλειπε καθώς είναι γνωστό ότι μας λείπει η καλή μουσική που αγαπάμε και είναι ευλογία για εμάς που συνεχίζουν ακόμα και ως μονάδες.
Τα Ξύλινα Σπαθιά, πέρα από σπουδαίοι μουσικοί τέλεσαν και βασικοί εκπρόσωποι ( μαζί με Σιδηρόπουλο, Τρύπες κλπ) της Ροκ Μουσικής. Οι στίχοι τους, χτύπησαν κοινωνικά κατεστημένα καθώς δεν δίστασαν να γράψουν για τα ναρκωτικά αλλά και την θλίψη που υπάρχει γύρω μας αλλάζοντας πολλά πρόσωπα. Επηρέασαν κοινωνικά, πέρασαν δυναμικά μηνύματα αλλά και επηρέασαν πολλούς μεταγενέστερους. Άλλωστε μαζί με του Πυξ Λαξ, αποτελούν κι αυτοί συγκρότημα που ο κάθε νέος γρατζουνά στην πρώτη του κιθάρα, καθώς αποτελούν ένα ροκ σχολείο για πολλούς από εμάς.
Όλοι ελπίζουμε σίγουρα μια μέρα σε μια επανένωσή τους. Θέλουμε να ακούσουμε νέα τραγούδια από αυτούς ως σχήμα με τον γνωστό πού δυνατό ηλεκτρονικό ήχο που βγαίνει από την κιθάρα τους και την βασική φωνή του συγκροτήματος , Παύλο Παυλίδη να μας ταξιδεύει σε μέρη ελεύθερα με ροκ νοοτροπία.
Εύχομαι στους απανταχού fans να συνεχίσουν τα ταξιδεύουν με τις μελωδίες που υμνούν τα ανθρώπινα συναισθήματα σε όλο το φάσμα τους..!
Σας αφήνω με το κλασικό: Λιωμένο Παγωτό και με μια ευχή η μουσική κοινωνία μας, να συνεχίσει να γνωρίζει τόσο γνήσιους εκπροσώπους της ροκ!!
Διαβάστε επίσης
