Ο Γιάννης Χαρούλης μάγεψε τον Βοτανικό: «Μπράβο μωρέ κοπέλι!» | φωτορεπορτάζ

Πήγαιναν 6 μήνες από την τελευταία εμφάνιση του Γιάννη Χαρούλη στην Αθήνα και η επιστροφή του στη πρωτεύουσα θα περιλάμβανε τρεις εμφανίσεις στις οποίες θα γέμιζε το Βοτανικό (κάτι είχαμε καταλάβει όταν προστέθηκε και τρίτη μέρα στις 2 αρχικές ημερομηνίες) και θα έκανε όλους ανεξαιρέτως να φύγουν από το μαγαζί με το χαμόγελο της ικανοποίησης, όπως μόνο εκείνος ξέρει…

10 η ώρα είχε πάει όταν ο Λασιθιώτης με τους 4 συντρόφους του βγήκαν στη σκηνή. Βγήκε με τη μαντινάδα: “Χίλια καλώς εσμίξαμε, χίλια και δυο χιλιάδες / ο κάμπος με τα λούλουδα και με τις πρασινάδες” και από’κει και πέρα αποτέλεσε οδηγό στο ταξίδι μας σε όλες τις γωνιές του ελληνικού τραγουδιού που απέδωσε με το δικό του ιδιέταιρο τρόπο. Ξεκίνησε με τραγούδια του Θανάση Παπακωσταντίνου από τις “Μαγγανείες” και η μουσική του παλέτα δεν ξέχασε να συμπεριλάβει τραγούδια κρητικά (δεν γινόταν και διαφορετικά!), ηπειρώτικα, Θεωδοράκη και πολλά άλλα, χωρίς να ξεχνά φυσικά και την προσωπική του δισκογραφία.

Ιδιέταιρη στιγμή ήταν όταν ερμήνευσε το “Αύγουστος” του Νίκου Παπάζογλου εκφράζοντας τον ταπεινό του θαυμασμό απέναντι στο μεγάλο τραγουδοποιό. Με την απλότητα και το χαμόγελό του έκανε τον κάθε έναν μέσα στον χώρο να αισθάνεται οικεία. Με την ειλικρήνεια και τα τραγούδια του κατέφερε να κάνει όλους παρέα. Με τη φωνή και τη μοναδικότητά του μας κάλεσε στο να αφήσουμε τα προβλήματα στην άκρη και να παρασυρθούμε στο ρυθμό του…

Όσοι είχαν φτάσει μέχρι το Βοτανικό ήταν έτοιμοι να παραδοθούν αμαχητί στα προστάγματα του Κρητικού. Πέραν του ότι ο χώρος ήταν γεμάτος, ήταν η ζεστή ατμόσφαιρα που είχε δημιουργηθεί που έκανε τη στιγμή τόσο μοναδική με τον κόσμο να τραγουδάει τα περισότερα από τα τραγούδια και να τα χορεύει (παρά το στρίμωγμα που υπήρχε κοντά στη σκηνή) χωρίς να ξεχνά να επιβραβεύει σε κάθε ευκαιρία τον ερμηνευτή.

Το χειροκρότημα και επεφημιές εμφατικά και ασταμάτητα στον αποχαιρετισμό… Ο ίδιος ο Χαρούλης στάθηκε στο κέντρο μετρημένος στις εκφράσεις του, κεφάτος και με πολύ όρεξη να παίξει μουσική. Με τους άνθρωπους που τον συνόδευαν επί σκηνής έδιναν την εντύπωση περισότερο της παρέας με το να ανταλάσουν μορφασμούς και να τραγουδάνε μαζί τα κομμάτια.

Ο Κωνσταντής Πιστιόλης (πνευστά), ο Μιχάλης Πορφύρης (τσέλο, παιγμένο πότε με δάκτυλα, πότε με δοξάρι), ο Παύλος Συνοδινός (ηλεκτρική κιθάρα) και ο Πάνος Τόλιος (τύμπανα) έχοντας πολύ καλό στήσιμο ηχητικά κατάφερναν να τραβήξουν από τον μπροστάρη τα βλέματα σε στιγμές. Τα όργανα ξεχώριζαν μεταξύ τους άνετα και το να βλέπεις τους πέντε να τζαμάρουν χοροπηδώντας συγχρονισμένα ήταν από τα highlight της βραδιάς…

Ο Γιάννης Χαρούλης έκλεισε με την ευχή “Να’μαστε καλά να ανταμόνουμε”. Και δεν είναι λίγοι αυτοί που ανυπομονούν να τον ανταμώσουν σύντομα στο σανίδι..

Ρεπορτάζ: Γιώργος Κορέλης

Φωτορεπορτάζ: Δημήτρης Δαδακλής