Για παράδειγμα αν δεν είχαμε υποκύψει στις πιέσεις κάποιου φίλου να βγούμε τη δεδομένη μέρα στο δεδομένο μέρος δε θα είχαμε γνωρίσει ποτέ το «x» άτομο που ενδεχομένως να άλλαζε τη καθημερινότητα μας. Αν όμως αποφασίζαμε να μείνουμε σπίτι;
Κάπως έτσι λοιπόν ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης έχει τοποθετήσει την ιστορία του Δημήτρη και της Χριστίνας. Δύο παράλληλες ιστορίες που ακροβατούν ακριβώς στην απόφαση του Δημήτρη να βγει από το σπίτι του το δεδομένο βράδυ του 2009. Με βασικό γνώμονα μια ερωτική ιστορία, σε μια εποχή που τίποτα δεν είναι πια το ίδιο, ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης εμπνέεται να πραγματευτεί το αναπάντητο ερώτημα των ανθρώπινων σχέσεων, στη συγκεκριμένη εποχή που οι έννοιες έρωτας, αγάπη , σχέσεις, απιστία, μοναξιά, πρέπει να βρουν ένα νέο τρόπο να συμβαδίσουν με τις κοινωνικοοικονομικές αλλαγές του παρόντος.
http://www.youtube.com/watch?v=-wKEaNBvIbs
Ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στις εποχές είναι το ζεύγος Κοκοβίκου από τη ταινία του Γιώργου Τζαβέλλα, «Η δε γυνή να φοβείται τον άνδρα», με τη Μάρω Κοντού και το Γιώργο Κωσταντίνου να ενσαρκώνουν τον Αντωνάκη και την Ελενίτσα 45 χρόνια μετά, δημιουργώντας ένα δέος απέναντι στη δύναμη της προσαρμογής με βασικό γνώμονα την αγάπη, και φυσικά ένα vintage και ρετρό κλίμα καθώς το “Πρωινή Θέα” του Κώστα Καπνίση και το “Σ’αγαπώ” του ιδίου και της Μάρως Κοντού κατέχουν μια ιδιαίτερη τοποθέτηση στο soundtrack του «Aν». Ο συμβολισμός της τοποθεσίας των γυρισμάτων στη γραφική περιοχή της Πλάκας, θέλει ακριβώς να «παντρέψει» το ρομαντικό στοιχείο της παλιάς Αθήνας με τη λατέρνα στο δρόμο, με την Αθήνα του σήμερα. Την Αθήνα δηλαδή των ΜΑΤ και της εξαθλίωσης, ως έρμαιο της οικονομικής κρίσης.
Οι βασικοί συντελεστές της ταινίας είναι ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης, με πρωταγωνιστικό ρόλο και τα ινία της σκηνοθεσίας και του σεναρίου στα χέρια του, η Μαρίνα Καλογήρου, η Μάρω Κοντού, ο Γιώργος Κωνσταντίνου, ο Θέμις Μπαζάκα, η Μαρία Σολωμού, ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, ο Φάνης Μουρατίδης, ο Τάκης Σπυριδάκης και ο Τάσος Ιορδανίδης . Την μουσική της ταινίας υπογράφει ένας από τους καλύτερους Έλληνες εκπροσώπους μας στο Hollywood, o Κώστας Χρηστίδης που στο παρελθόν έχει γράψει μουσική για μερικά από τα μεγαλύτερα blockbusters των τελευταίων ετών καθώς επίσης και για ελληνικές παραγωγές όπως το “Poker face” και το “Eduart”.
Trailer
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=SYClMECGonI
Το soundtrack της ταινίας, όπως και όλες οι μουσικές επενδύσεις που υπογράφει με το εξαιρετικό του γούστο ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης, είναι ένα ταξίδι μέσα στο χρόνο, αλλάζει με απίστευτη ευστοχία διάφορα είδη μουσικής και καταλήγει να δημιουργεί μοναδικά compilations που μπορούν να προκαλέσουν ένα σωρό διαφορετικά συναισθήματα. Δεν έχει σημασία πως μπορεί να ταιριάζει ο Chopin με την Σοφία Βέμπο και τους Archive, αλλά οι αμέτρητες εικόνες που μπορούν να σου φέρουν στο νου ακούγοντας τα. Το μόνο πρέπει να κάνεις είναι να ανοίξεις το μυαλό και την καρδιά σου και μετά;… «Κλείσε τα μάτια»!
Ένα ταξίδι στο χρόνο
Ο Κώστας Καπνίσης, έγινε γνωστός ως ο συνθέτης μερικών από τα διαχρονικότερα τραγούδια όλων των εποχών στην Ελλάδα αλλά και για την προσφορά του στον κινηματογράφο εφόσον έχει γράψει τη μουσική για περισσότερες από 110 ταινίες! Μέσα από την ταινία του «Τζένη Τζένη» ξεχώρισε το μουσικό θέμα της «Πρωινής Θέας» αλλά και το κλασσικό «Σ’αγαπώ» που ερμήνευσε με τον πιο αισθαντικό τρόπο η Μάρω Κοντού στην ταινία «Η δε γυνή να φοβείται τον άντρα» το 1965! Η λατέρνα του Χριστόφορου οικειοποιείται τα δύο αυτά νοσταλγικά τραγούδια και φέρνει στο μυαλό θύμησες αλλά και ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον!
Κώστας Καπνίσης – Πρωινή Θέα
Κώστας Καπνίσης / Μάρω Κοντού – Σ’αγαπώ
http://www.youtube.com/watch?v=NT3J9iFcd5k
Η φωνή της Σοφίας Βέμπο μας μεταφέρει στο 1936 όταν όλη η Αθήνα τραγουδούσε το πασίγνωστο «Κάτι με τραβά κοντά σου». Τα δισκάκια των 78 στροφών που ηχογραφούσε με την Κολούμπια εκείνη την περίοδο έμελλαν να γίνουν ανεκτίμητη κληρονομιά για την ιστορία της ελληνικής μουσικής. Το τραγούδι αυτό ήταν επίτευγμα της συνεργασίας της με τους Αιμίλιο Σαββίδη, Γαϊτάνο και Μιχάλη Σογιούλ.
Σοφία Βέμπο – Κάτι Με Τραβάει Κοντά Σου
https://www.youtube.com/watch?v=Y5W-kBGNnas
Η Στέλλα Γκρέκα (κατά κόσμον Στυλιανή Λαγκαδά) υπήρξε για ένα μικρό χρονικό διάστημα το «ελληνικό αστέρι» των Αστικών κέντρων και μια από τις μεγαλύτερες εκπροσώπους των ελαφρών τραγουδιών. Κατά την περίοδο που ήταν παντρεμένη με τον σκηνοθέτη Ορέστη Λάσκο και με την πολύτιμη βοήθεια του, η Γκρέκα ηχογράφησε μια σειρά μεγάλων επιτυχιών που υπέγραφαν μεγάλοι δημιουργοί της εποχής. Ανάμεσα τους, τίτλοι τραγουδιών που θυμόμαστε ακόμα και σήμερα όπως τα: «Πάμε στ’άγνωστο», «Τι κι αν χαθείς» και το περιβόητο «Χθες το βράδυ ονειρεύτηκα» του 1946.
Στέλλα Γκρέκα – Χθες Το Βράδυ Ονειρεύτηκα
Η Δανάη Στρατηγοπούλου ήταν Ελληνίδα τραγουδίστρια, μουσικός, συγγραφέας, καθηγήτρια της ελληνικής λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Σαντιάγκο της Χιλής καθώς και φωνητικής μουσικής σε πολλά ωδεία. Με το ψευδώνυμο «Αργυρώ Καλιγά», είχε εκδώσει πολλά βιβλία και μεταφράσεις, ενώ έγινε γνωστή και για τις μεταφράσεις πολλών στίχων του Πάμπλο Νερούδα που την είχε χαρακτηρίσει «μεγάλη καλλιτέχνιδα» . Η αξεπέραστη ερμηνεία της στο τραγούδι «Ας ερχόσουν για λίγο» του Μιχάλη Σουγιούλ και του Μίμη Τραϊφόρου, έρχεται από τα τέλη του 1940 και διασκευάζεται πάντα με μεγάλη επιτυχία από πολλούς σύγχρονους καλλιτέχνες όπως Στέλλα Γαδέδη, Μανώλη Φάμελλο, Αρλέτα, Μαρινέλλα, Τάνια Τσανακλίδου, Νίνα Λοτσάρη, Μπάμπη Τσέρτο κ.α.
Δανάη Στρατηγοπούλου – Ας Ερχόσουν Για Λίγο
Εν έτει 1947 ο Osvaldo Farrés μας ερμηνεύει για πρώτη φορά ένα από τα κλασσικότερα τραγούδια που γράφτηκαν στα ισπανικά. Το “Quizás, Quizás, Quizás” που αργότερα διασκευάστηκε τόσο στην ισπανική όσο και στην αγγλική του version όσο κανένα άλλο. Μια από τις πιο όμορφες διασκευές του μας χάρισε και η Ισπανίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια Sara Motiel όταν το 1963 το ερμήνευσε για τις ανάγκες της ταινίας “Noches de Casablanca” στην οποία πρωταγωνιστούσε. Η συγκεκριμένη version ντύνει εκτός των άλλων και ένα από τα trailers του «Αν» χαρίζοντας του μια από τις πιο ρομαντικές σκηνές του!
Sara Montiel – Quizas Quizas Quizas
Ο Bobby Darin είναι ένας από τους πιο ερωτικούς τραγουδιστές που γέννησε ποτέ η Αμερική και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από την έντονη pop-cabaret «θητεία» του στην δισκογραφική εταιρεία της Capitol. H καταπληκτική τεχνική του και η ρυθμική αίσθηση που εξέφρασε μέσα από την διασκευή του “Call me irresponsible” των Sammy Cahn και James Van Heusen προσθέτει πάντα μια απρόβλεπτη και σίγουρα «ανεύθυνη» γοητεία που μαγνητίζει.
Bobby Darin – Call Me Irresponsible
Η πιο χαρακτηριστική σκηνή που μπορεί κανείς να θυμάται τον Dooley Wilson είναι αυτή από την ταινία “Casablanca”, όπου ερμηνεύει ως “Sam” το τραγούδι “As time goes by”. H βαρύτονη φωνή του «χορεύει» πάνω στις νότες του πιάνου που την συνοδεύουν προσφέροντας πάντα μια ψυχική ηρεμία και έναν ρομαντισμό που δύσκολα θα ξεπεραστεί μέσα στο «πέρασμα του χρόνου»!
Dooley Wilson – As Time Goes By
Το τραγούδι “I’ll be seeing you” γράφτηκε το 1938 από τους Sammy Fain και Irving Kahal για το θεατρικό musical “Right this way”. H πρώτη του εκτέλεση ανήκει στην ηθοποιό Tamara Drasin, ωστόσο αργότερα διασκευάστηκε αμέτρητες φορές και μάλιστα από τα μεγαλύτερα ονόματα της jazz που έχουν υπάρξει! Ανάμεσα στους Ann Murray, Frank Sinatra, Bing Crosby, Etta James, Brenda Lee, Michael Buble κ.α. στεκόμαστε στην ερμηνεία της Billie Holiday που διασκεύασε το 1944 το τραγούδι αυτό χαρίζοντάς του μια ερμηνεία που όχι μόνο το ανέδειξε ως ένα από τα κλασσικότερα jazz τραγούδια, αλλά που κατόρθωσε να συνδέσει άτυπα, το όνομα της με το “I’ll be seeing you”, ως η πρώτη του ερμηνεύτρια.
Billie Holiday – I’ll Be Seeing You
Το “Por una cabeza” είναι ίσως το πιο δημοφιλές αργεντίνικο tango που ακούσαμε ποτέ. Γράφτηκε το 1935 από τους Carlos Gardel και Alfredo Le Pera και παρόλο που ο ρυθμός του tango παραπέμπει σε έναν από τους πιο ρομαντικούς χορούς που υπάρχουν, οι στίχοι του τραγουδιού κάνουν λόγο… για άλογα! Η φράση “Por una cabeza” («για ένα κεφάλι») αναφέρεται στην νίκη ενός αλόγου που κερδίζει μόνο με «ένα κεφάλι διαφορά» και ο στιχουργός κάνει σαφή αναφορά σε έναν τζογαδόρο του ιπποδρόμου που συγκρίνει τον εθισμό του αυτό με το πάθος του στο γυναικείο φύλο! Πολλές ορχηστρικές διασκευές του έχουν κοσμήσει ήδη τεράστιες Χολιγουντιανές παραγωγές με κορυφαία την σκηνή όπου ο Al Pacino το χορογραφεί μοναδικά στο “Scent of a woman”.
Carlos Gardel / Alfredo Le Pera – Por Una Cabeza
Μια από τις μεγαλύτερες τραγουδίστριες της jazz όπως η Nina Simone, δεν θα μπορούσε να μην συμμετέχει στο soundtrack αυτό. Το “Wild is the wind” (1959) είναι μια από τις πρώτες επιτυχίες της καριέρας της και σαφώς πρόκειται για μια ακόμα διασκευή. Η πρωτότυπη εκτέλεση του ανήκει στον Johnny Mathis που το 1957 του εξασφάλισε επίσης μια υποψηφιότητα για Oscar τραγουδιού για την ομότιτλη ταινία.
Nina Simone – Wild Is The Wind
Με φωνή που εκτείνεται σε τρεις οκτάβες και αμέτρητες επιτυχίες στην jazz, «η Πρώτη Κυρία του τραγουδιού», Ella Fitzgerald είναι μια από τις πιο πολυβραβευμένες τραγουδίστριες στην ιστορία της μουσικής! Το soundtrack του «Αν…» την φιλοξενεί, δικαίως, δύο φορές! Την μία με το τραγούδι “It’s wonderful” (1959) των George και Ira Gershwin καθώς και με την συνεργασία της στο “Into each life some rain must fall” (1944) με το φωνητικό κουαρτέτο των The Inkspots!
Ella Fitzgerald – It’s Wonderful
Ella Fitzgerald & The Ink Spots – Into Each Life Some Rain Must Fall
Χωρίς Λόγια
Εκτός από την μουσική επένδυση του Κώστα Χρηστίδη, το soundtrack του «Αν…» περιλαμβάνει επίσης ορχηστρικά θέματα από κλασσικές συμφωνίες μέχρι και electro instrumental δημιουργίες!
Ένας από τους διασημότερους πιανίστες όλων των εποχών, o Daniel Barenboim, αναλαμβάνει την εκτέλεση της κλασσικής σύνθεσης του “Νocturne #2 in E Flat op.” σε ρυθμό lento sostenuto του Frédéric Chopin. Οι συνθέσεις αυτές θεωρούνται από τις πιο σημαντικές μικρού μήκους δημιουργίες για πιάνο που γράφτηκαν ποτέ και διατηρούν ακόμα και σήμερα σημαντικό ρόλο στα μοντέρνα συναυλιακά ρεπερτόρια. Αν και τα nocturnes είναι μια μουσική εφεύρεση του Ιρλανδού συνθέτη John Field, ο Chopin δημιούργησε πάνω σε αυτά και τα έκανε ακόμα πιο δημοφιλή.
Daniel Barenboim – Νocturne #2 in E Flat op.
Από τα nocturnes του Chopin, περνάμε στην 7η συμφωνία του Ludwig van Beethoven και στην σύνθεση του “Symphony Nr. 7 A-dur op.92” που ακούμε υπό την μουσική διεύθυνση του αυστριακού μαέστρου Carlos Kleiber με την Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βιέννης σε ρυθμό Poco Sostenuto – Vivace.
Carlos Κleiber, Wiener Philarmoniker – Symphony Nr. 7 A-dur op.92
Ο Guy και η Elisabeth (Zab) Skornik λειτουργούν μαζί ως ομάδα από το 1978 και θεωρούνται από τους πρωτοπόρους του “New age”. Ο Guy είναι δεξιοτέχνης των keyboards ενώ η Elisabeth είναι υπεύθυνη για τον χειρισμό όλων των μηχανημάτων που προσθέτουν στις συνθέσεις τους. Είναι από τα πιο διάσημα ντουέτα για μουσικές δημιουργίες στον κινηματογράφο και την τηλεόραση ενώ αυτό που τους καθιστά μοναδικούς αλλά και εκκεντρικούς ταυτόχρονα, είναι η σουρεαλιστική «συμβίωση» των συνθέσεων τους με ήχους οικιακών συσκευών. Μέσα από το album τους “Crisis & consequence” ακούμε τα scores από το “House for sale” και “Global Market”.
Guy and Elisabeth Skornik – Ηouse For Sale
Guy and Elisabeth Skornik – Global Market
H μουσική σύνθεση του “Peer Gynt, Op. 23” γράφτηκε το 1875 από τον Νορβηγό Edvard Grieg, για το ομότιτλο θεατρικό έργο του Henrik Ibsen και έκανε πρεμιέρα μαζί με το έργο στην πόλη Christiana (σημερινό Oslo), ένα χρόνο αργότερα. Το 1888 και 1891 o Gieg δημιούργησε οχτώ διαφορετικές πράξεις για το ίδιο έργο εκ των οποίων η μία είναι η πασίγνωστη “Suite No.1, Op 46: Anitra’s Dance” που ακούγεται και στην ταινία.
Berdien Stenberg – Peer Gynt Suite No 1, Op 46: Anitra’s Dance
O κορυφαίος σαξοφωνίστας Stanley Getz, γνωστός και με το ψευδώνυμο “The Sound”, θεωρείται ένας από τους καλύτερους «τενόρους-σαξοφωνίστες όλων των εποχών». Είναι κυρίως γνωστός για την διάδοση του bossa-nova με την παγκόσμια επιτυχία του “Girl from Ipanema” το 1964. Εδώ συναντάμε το θέμα του “Nobody else but me” μέσα από το ομότιτλο album που ηχογραφήθηκε το 1964 αλλά κατάφερε να κυκλοφορήσει ακριβώς μετά από 30 χρόνια λόγω της παρατεταμένης επιτυχίας που γνώριζε ο Getz εκείνη την περίοδο με την βραζιλιάνικη μουσική που συνέθετε!
Stan Getz – Nobody Else But Me
Μοντέρνοι καιροί
Μεταφερόμαστε σε πιο μοντέρνους ρυθμούς όπου συναντάμε μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της εγχώριας αλλά και παγκόσμιας δισκογραφίας.
To progressive βρετανικό group των Archive συμμετέχει παραδοσιακά ακόμη μια φορά στις μουσικές επιλογές του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, με το εδραιωμένο trip-hop avant ganrde και σχεδόν baroque στοιχείο τους, αυτή τη φορά με μια πιο μυστήρια πινελιά, αυτή του “Nothing else”, παρμένο από τα πρώτα μουσικά βήματα των Archive και το debut album τους, “Londium”, που κυκλοφόρησε το 1996.
Archive – Nothing else
http://www.youtube.com/watch?v=VU-zurp7HJg
To τραγούδι “The Shadow of your smile” γνωστό και ως “Love theme from The Sandpiper” από την ομότιτλη ταινία του 1965, κυκλοφόρησε αρχικά ως ένα solo για τρομπέτα από τον Jack Sheldon ενώ αργότερα έγινε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Tony Bennett που του εξασφάλισε το Grammy για το καλύτερο τραγούδι της χρονιάς καθώς και το Oscar για το καλύτερο τραγούδι από ταινία. Πρόκειται για ένα, επίσης, πολύ-διασκευασμένο τραγούδι με περισσότερες από 100 διαφορετικές εκτελέσεις. Εδώ το ακούμε από τον Aaron Neville που το συμπεριέλαβε το 2003 στο ενδέκατο studio album του “Nature Boy: The Standards Album”.
Aaron Neville – The Shadow Of Your Smile
Μια από τις πιο έντονες παρουσίες στη σημερινή μουσική σκηνή, η Lana Del Rey απογειώνει το ατμοσφαιρικό σκηνικό της ταινίας, καθώς το αισθησιακό και γεμάτο πάθος ύφος του “Blue Jeans” αντικατοπτρίζει απόλυτα τα πάθη και το φόβο του έρωτα όταν συνειδητοποιείς τη δύναμή του. Μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της Lana Del Rey, μέσα από το album της “Born To Die”, που κυριολεκτικά έχει κυριαρχήσει στα charts από το φετινό καλοκαίρι.
Lana Del Rey – Blue Jeans
O Monsieur Minimal είναι ένας από τους λίγους Έλληνες τραγουδοποιούς που έχει καταφέρει να τραβήξει τα «βλέμματα» πολλών ξένων παραγωγών πάνω του. Μετά από συνεργασίες με μεγάλες εταιρείες για την μουσική επένδυση διαφημίσεων τους, τα νέα «ταξιδιάρικα» τραγούδια του (κατά κόσμον) Χρήστου Τσιτρούδη, θα είναι αυτά που θα ακούγονται σε μια από τις επόμενες τηλεοπτικές σειρές του MTV. Μέσα από το ντεμπούτο album του με τίτλο “Lollipop” ακούμε το τραγούδι “Love Story” που εκτός από το ελληνικό airplay κατάφερε να γίνει μεγάλη επιτυχία και στην γειτονική Τουρκία.
Monsieur Minimal – Love Story
http://www.youtube.com/watch?v=5RtqsnYMVbc
H πρώην τραγουδίστρια του συγκροτήματος των Texas, Sharleen Spiteri, διασκευάζει την μεγάλη επιτυχία του Noel Harrison “The Windmills of your mind” που απέσπασε το 1968 το Oscar καλύτερου τραγουδιού για την ταινία “The Thomas Crown Affair”. Έκτοτε πολλά μεγάλα ονόματα το έχουν επαναφέρει στην επιφάνεια και σχεδόν πάντα καταφέρνει να εξασφαλίσει υψηλές θέσεις στα charts και αρκετές πωλήσεις σε όποιον το διασκευάζει, πράγμα που το αναγάγει αυτόματα σε ένα από τα κλασσικότερα τραγούδια του παγκόσμιου κινηματογράφου.
Sharleen Spiteri – The Windmills Of Your Mind
Ένα από τα μεγαλύτερα διαμάντια του soundtrack του “Αν”, το “Wildest Moments” αποτελεί το τρίτο single του debut album της Jessie Ware, “Devotion”, μετά το “Running” και το “110%”. Οι επιτυχίες των εν λόγω singles έχουν φέρει το “Devotion” στις υψηλότερες θέσεις των charts όλης της Ευρώπης, ειδικά μετά τη παρουσίασή του από την επίσημη ιστοσελίδα της εφημερίδας Guardian που προσέλκυσε μεγάλο αγοραστικό κοινό να γευτεί τη νέα αυτή δουλειά. Το “Wildest Moments” δημιουργεί ένα κλίμα μαγείας με την ιδιαίτερη μουσική του παραγωγή και τη φωνή της Jessie Ware, και μεταδίδει ίσως το βασικό μήνυμα της ταινίας: «Maybe in the wildest moments, we can be the greatest», περνώντας ένα κλίμα αισιοδοξίας παρά τις δύσκολες καταστάσεις.
Jessie Ware – Wildest Moments
Ένας από τους πιο αμφιλεγόμενους τραγουδιστές της διεθνούς hard-rock σκηνής, ο Marilyn Manson, μας δίνει την πιο «άγρια» νότα στο soundtrack. Το 1995 διασκευάζει την μεγάλη επιτυχία των Screamin’ Jay Hawkins, “I put a spell on you” που κυκλοφόρησε με το remix EP του “Smells like children”. To τραγούδι ακούγεται επίσης και σε ένα από τα trailers του «Αν…», παρουσιάζοντας σαφώς μερικές από τις πιο σκληρές και «σκοτεινές» σκηνές της ταινίας.
Marilyn Manson – I put a spell on you
Η φουτουριστική retro πρωτοπορία στην μουσική των The Puppini Sisters τις καθιέρωσε ήδη ως ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά φωνητικά trios που αναγέννησαν το burlesque. Έχουν ήδη 4 studio albums στην δισκογραφία τους που βασίζονται κυρίως σε remakes παλιών αλλά και πρόσφατων επιτυχιών πάντα στο γνώριμο swing ύφος που τις χαρακτηρίζει. Εδώ τις συναντάμε σε ένα ακόμα ενδιαφέρον remake του πασίγνωστου “I feel pretty” από το soundtrack του βραβευμένου musical “West Side Story”.
The Puppini Sisters – I Feel Pretty
Μια από τις πιο ταλαντούχες πρωτοεμφανιζόμενες τραγουδίστριες της χώρας μας, η Ειρήνη Σκυλακάκη ερμηνεύει την πρώτη της επιτυχία “In the light” που πραγματικά μας μαγνητίζει με την φωνή αλλά και την μελωδία της. Χωρίς πολλές φαμφάρες και με ένα χαμηλών τόνων προφίλ η Ειρήνη, συνεχίζει την ανοδική της πορεία στο χώρο της μουσικής εμμένοντας στον πρωταρχικό της στόχο… την δημιουργία! Έτσι συγκέντρωσε 10 από τα πιο όμορφα τραγούδια της που μπορείτε να βρείτε στο ντεμπούτο album της με τίτλο “Wrong direction”.
Irene Skylakaki – In The Light
Η Δήμητρα Γαλάνη, μια από τις μεγαλύτερες φωνές της ελληνικής δισκογραφίες συνεργάζεται με τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη για δεύτερη φορά μετά την τεράστια τηλεοπτική επιτυχία του «Δυο μέρες μόνο» όπου ερμήνευε το ομότιτλο τραγούδι στους εναρκτήριους τίτλους της. Το «Αν» είναι το ολοκαίνουριο τραγούδι σε σύνθεση της ίδιας της Δήμητρας Γαλάνη και σε στίχους του Παρασκευά Καρασούλου, που αναμένεται να συμπεριληφθεί στην επίσημη κυκλοφορία του soundtrack!
Δείτε εδώ το επίσημο Tracklist από το soundtrack του “Αν…”:
1) Δήμητρα Γαλάνη – Αν…
2) Irene Skylakaki – Into the night
3) Jessie Ware – Wildest moments
4) Archive – Nothing else
5) Monsieur Minimal – Love Story
6) The Puppini Sisters – I feel preety
7) Ella Fitzgerald & Her Savoy Eight – It’s wonderful
8) Aaron Neville – The shadow of your smile
9) Dooley Wilson – As time goes by
10) Nina Simone – Wild is the wind
11) Billie Holliday – I’ll be seeing you
12) Stan Getz – Nobody else but me
13) Ella Fitzarald & The Ink Spots – Into each life some rain must fall
14) Berdien Stenberg – Anitra’s dance(from Peer Gynt Suite No 1 Opus 46)
15) Marilyn Manson – I put a spell on you
Και ενώ όλοι αναρωτιούνται «Αν» υπάρχει ελπίδα για τον ελληνικό κινηματογράφο ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης απαντάει με μια υπέροχη, low budget παραγωγή που έχει ήδη στεφθεί με μεγάλη εισπρακτική επιτυχία, απτόητος (και δικαίως) από την όποια κριτική του ασκείται… Ευχαριστούμε Χριστόφορε!
(+bonus video) «Αν…» behind the scenes
IMDb «Χριστόφορος Παπακαλιάτης»
Επιμέλεια: Θοδωρής Κολλιόπουλος & Μαριτίνα Κανελλακοπούλου
