22 Μαΐου σήμερα, και όπως κάθε πρωί ανοίξαμε τον υπολογιστή μας, πήγαμε στη βιβλιοθήκη του media player για να επιλέξουμε τη μουσική υπόκρουση. Η επιλογή δεν θα είναι τυχαία. Ανοίγουμε το φάκελο με την ονομασία Morrissey-Discography και απλά ενεργοποιούμε την τυχαία αναπαραγωγή. Διότι σαν σήμερα, 22 Μαΐου 1959 γεννήθηκε μια από τις πιο πικρόγλυκες και μελαγχολικές φωνές, ο μοναδικός μας Morrissey!
Και για να τιμήσουμε τα γενέθλιά του αποφασίσαμε να κάνουμε μια mini αναδρομή για να θυμηθούν οι παλιοί και να μάθουν οι νέοι τους λόγους που η λέξη Morrissey δημιουργεί μια γλυκιά ανατριχίλα και όχι μόνο.
ΤΗΕ SMITHS
Πίσω το 1982 δύο νέοι μουσικοί, o Morrissey και ο Johnny Marr συναντιούνται, συμπαθιούνται, αποκτούν ιδιαίτερη χημεία-ίσως από τις πιο χαρακτηριστικές χημείες στη μουσική ιστορία, και αποφασίζουν να ενώσουν τις δυνάμεις τους δημιουργώντας μια πρωτοποριακή βρετανική indie-rock μπάντα, με την χιουμοριστική ονομασία The Smiths, τονίζοντας περήφανα τη πατρίδα τους ( Το Smith αποτελεί χαρακτηριστικό όνομα αλλά και επώνυμο στη Μεγάλη Βρετανία).
Μην έχοντας ιδέα ότι πρόκειται να αποτελέσουν ένα από τα πιο θρυλικά συγκροτήματα της alternative Brit-Rock το 1984 κυκλοφορούν το debut album τους, “The Smiths” με επιτυχίες όπως το “What Difference Does It Make?”, “Hand in Glove”, και “Still ill” να το καθιερώνουν ένα από τα 100 Καλύτερα Albums όλων των εποχών.
http://www.youtube.com/watch?v=d0TZZZcC9l4
Η επιτυχία τεράστια και η τετράδα των The Smiths ένα χρόνο αργότερα, το 1985, κυκλοφορεί το δεύτερο studio album του με κινηματικό τίτλο “Meet Is Murder” που υποδηλώνει ξεκάθαρα τις διατροφικές διαφορές του Morrissey, και γίνεται πλέον είδωλο και του κινήματος των Vegan. Ποιος θα ξεχάσει το “How Soon is Now?”, το μαύρο διαμάντι του δίσκου?
To τρίτο album θα έρθει το 1986 για να κάνει όλη τον κόσμο να μιλάει για τους The Smiths, σφραγίζοντας ότι πρόκειται για μουσικό φαινόμενο. Το “The Queen Is Dead” αποτελεί ακόμα και σήμερα σπάνιο album και οι επιτυχίες “There Is A Light That Never Goes Out”, “I Know It’s Over”, “Bigmouth Strikes Again”, “The Boy With a Thorn in His Side” και “Some Girls Are Bigger Than Others” το κάνουν να αποτελεί κατά πολλούς τη κορυφαία τους δουλειά.
http://www.youtube.com/watch?v=DRtW1MAZ32M
http://www.youtube.com/watch?v=5sQPZ9dD9v8
Βρισκόμενοι στο ζενίθ της καριέρας τους, το 1987 κυκλοφορεί το τέταρτο και τελευταίο album της καριέρας των Smiths, “Strangeways, Here We Come” με τις επιτυχίες να συνεχίζουν η μία μετά την άλλη. “Girlfriend In A Coma”, “I Started Something I Couldn’t Finish”, “Stop Me If You Think That You’ve Heard This Before” και “Last Night I Dreamt That Somebody Loved Me” αποτελούν κλασσικά ακούσματα ακόμα και σήμερα.
http://www.youtube.com/watch?v=t_qPTyy4itI
Και έτσι ξαφνικά, ανακοινώνεται ότι οι The Smiths διαλύονται. Μέσα σε πέντε χρόνια δράσης, μετά από τέσσερα μοναδικά albums που παρόλη τη ταχύτητα δεν έχασαν τα ποιότητά τους οι The Smiths σταματούν χωρίς ιδιαίτερη εξήγηση και χωρίς καμία απόπειρα επανασύνδεσης, πράγμα ίσως που τους εδραιώνει στο ύψιστο ως θρύλους.
SOLO ΚΑΡΙΕΡΑ
Έντεκα χρόνια μετά τη διάλυση των Smiths, o Morrissey ξεκινάει ξαφνικά και δειλά τη solo του καριέρα που μετράει μέχρι στιγμής εννέα studio albums και πολλά compilations. Με debut album το “Viva Hate”-τίτλος που υποδηλώνει τη πιθανή πικρία του από το άδοξο τέλος των Smiths, το 1988 o Μοz επιστρέφει αποδεικνύοντας ότι η αξία δε μπορούσε να χωρέσει μόνο σε πέντε χρόνια δράσης. Το “Every Day Is Like Sunday” και το “Suedehead” το αποδεικνύουν περίτρανα.
http://www.youtube.com/watch?v=y7Gee3THtb8
Τα επόμενα πέντε album, “Kill Uncle”-1991, “Your Arsenal”-1992, “Vauxhall and I”-1994, ” Southpaw Grammar”-1994, “Maladjusted”-1997 κυκλοφορούν με ιλιγγιώδη ταχύτητα, αλλά χωρίς την επιτυχία που είχε μέχρι εκείνη τα στιγμή το όνομα Morrissey. Όχι ότι δεν αγαπήθηκαν ή η ποιότητα δεν ήταν αξιοπρεπής, αλλά ο πήχης με το “Viva Hate” είχε ανέβει στη κορυφή και κανένα από τα αυτά τα albums δε κατάφερε να το αγγίξει. Κάποιες από τις επιτυχίες εκείνων των χρόνων είναι οι ακόλουθες.
H όχι και τόση μεγάλη επιτυχία των τελευταίων του albums, καθώς και προβλήματα υγείας που αντιμετώπισε ο Morrissey, τον έκαναν να απομακρυνθεί για εφτά ολόκληρα χρόνια από τη δισκογραφία. Και ενώ όλοι νόμισαν ότι δεν είχε κάτι άλλο να δώσει, το 1994 επιστρέφει κάτι παραπάνω από δυναμικά με το έβδομο studio album του, “You Are Te Quarry”. Με επιτυχία αντίστοιχη των χρυσών χρόνων των Smiths και του “Viva Hate”, το ένα κομμάτι μετά το άλλο θύμιζαν τους λόγους που ο Morrissey είχε λατρευτεί τόσο πολύ. “Fist of The Gang To Die”, “Let Me Kiss You”, “I Have Forgiven Jesus” φέρνουν ξανά τον Moz στη κορυφή.
H επιτυχία συνεχίζεται, και μέσα από το όγδοο album “Ringleader Of Tormentors” που κυκλοφόρησε το 2006 ο αγαπητός μας κρατάει γερά τη κορυφή. Γραμμένο στη Ρώμη, και σε συνεργασία με τους μεγαλύτερους μουσικοσυνθέτες τα Ιταλίας, από πολλούς θεωρείται πιο σκοτεινή και βαθιά δουλειά του και ακόμα και σήμερα η αξία της είναι σταθερή. “You Have Killed Me”, “The Youngest Was The Most Loved”, “In The Future When All’s Well”, “Life is A Pigsty”, “Dear God Please Help Me” είναι κομμάτια που ο Morrissey μοιράζεται απλόχερα την ίδια του τη ψυχή.
http://www.youtube.com/watch?v=FnCJZjEDYrI
Φτάνοντας στο τέλος συναντούμε το τελευταίο studio album του Morrissey, “The Years Of Refusal” που κυκλοφόρησε το 2009. Συνεχίζοντας τους βαθυστόχαστους και μελαγχολικούς τίτλους, σε πιο σύγχρονο ύφος, κομμάτια όπως “That’s How People Grow Up”, “I’m Throwing My Arms Around Paris”, “Something is Squeezing my Skull” και “All You Need Is Me” αποδεικνύει ότι μετά από 27 χρόνια καριέρας, η έμπνευσή του δεν έχει τελειώσει.
Βασιλιάς λοιπόν της βρετανικής alternative μουσικής κουλτούρας, εξαιρετική παρέα για βράδια με ένα απλό κόκκινο κρασί, η φωνή του, οι στίχοι του και οι βαθιές του ερμηνείες απλά σε παρασύρουν στη κλασσική και μοναδική, όπως έχουμε πολλάκις πει, γλυκομορρισσεϋίστικη μελαγχολία!
Από τη Μαριτίνα Κανελλακοπούλου
Διαβάστε επίσης
