Οι Lexicon Project καλωσόρισαν το “χειμώνα” στο Passport

Πριν εμφανιστούν στην σκηνή, οι Lexicon Project, για τους οποίους η αλήθεια είναι ότι  είχα  ακούσει πολύ θετικά σχόλια, εμφανίστηκαν οι «Lost in Delusion», μια νεανική μπάντα-σχολική  την λές-, αλλά   πολύ ελπιδοφόρα  φωνητικά και  μουσικά, ερμηνεύοντας κομμάτια δικά  τους   αλλά  και από την  ευρύτερη ρόκ σκηνή, μεταφέροντας έτσι στο  κοινό  ένα κομμάτι  από  την  φρεσκάδα  και  τον ενθουσιασμό τους…

Η άνοδος στην σκηνή της μπάντας, ατμοσφαιρική, εμείς ακούμε το ορχηστρικό “Νεωρείων 37”, ενώ παράλληλα παρακολουθούμε  βίντεο lexicon project-made, ένας  συνδυασμός  που τον  βρήκα  εμπνευσμένο ως   ιδέα,  η  ταυτόχρονη δημιουργία δηλαδή ενός  οπτικού-εικαστικού δρώμενου  πέρα από  το μουσικό… και επειδή μίλησα  για το καλωσόρισμα του χειμώνα, ο frontman, των Lexicon, Μιχάλης Κεχαγιάς  εμφανίζεται επί σκηνής (σε total british εμφάνιση)  και:

“Λέει πως έρχεται ο χειμώνας

Κι εσύ δεν είσαι πουθενά

Από το βάθος της κρυψώνας

Ακούς τον κόσμο να μιλά”

από τα πιο γνωστά  κομμάτια  στο ευρύ κοινό,  που ξεχώρισε αρκετά και ραδιοφωνικά, στη συνέχεια  περνάμε σε κομμάτια από την ελληνική και ξένη σκηνή, αγαπημένα και που σίγουρα  αποτέλεσαν μουσικές αναφορές -επιρροές  για την  μπάντα, όπως, το “hold me thrill me, kiss me kill me” των  U2 και η αγαπημένη  “Ρίτα”, των Ξύλινων Σπαθιών…

Και  επειδή  οι Lexicon, βρίσκονται ήδη στην διαδικασία ηχογράφησης  και προετοιμασίας του  δεύτερου  τους  δίσκου, ακούμε ένα καινούριο κομμάτι, “Δεν είναι η θάλασσα φιλί” ,κινούμενο στιχουργικά και μουσικά στο  γνώριμο ύφος  της   μπάντας, το οποίο θα ακούσετε και  εσείς σύντομα…

Ενδιάμεσα βέβαια, παρεμβάλλονται μουσικά, καλλιτέχνες-φίλοι  του συγκροτήματος, επί σκηνής   όπως  ο Δημήτρης  Κοργιαλάς και η Ευρυδίκη ιδιαιτέρως ενθουσιασμένη, η οποία, ερμήνευσε δυο κομμάτια από τον νέο της δίσκο (“Ονειρεύομαι ακόμα μαμά”), “Μια ζωή για μένα ” και  το “Ένα”, ντουέτο με τον Μιχάλη Κεχαγιά των Lexicon, σε στίχους και  μουσική  Δημήτρη  Κοργιαλά, από τις πιο όμορφες στιγμές τις βραδιάς, κατά την γνώμη μου…

Και  οι μουσικές -φιλικές παρεμβολές, συνεχίζονται   με την Salina, με δύο κομμάτια, το  πιο  γνωστό  και hit, “Πονάει η αγάπη” και  το καινούριο  “Λύκε Λύκε Είσαι Εδώ; ” Φτάνοντας, περίπου στη μέση της βραδιάς -ώρα για τους Lexicon Project να  επανεμφανιστούν – ακούμε δικά τους κομμάτια από τον πρώτο τους δίσκο “Ας κάνουμε τη νύχτα, μέρα….”

“Στου δρόμου την τύχη αφέθηκα,

γιατί τα φρένα μου κάναν νερά.

Αυτός ο κόσμος και η χαρά

έχουν κοινά μυστικά”,

το  ” Άδειο κουτί”, την  “Μαρία” αλλά  και από τον   επερχόμενο  δίσκο, “Δεν είναι ο κόσμος για σένα” (σε  στίχους και μουσική   Κοσμά  Μπρούσαλη), με έντονο ρυθμό  και  αρκετά  επίκαιρο στίχο  και  τα  “Παζάρια”.

Ένα ιδιαίτερο σημείο που οπωσδήποτε αξίζει   να αναφερθεί είναι  οι διασκευές των Lexicon Project, σε κομμάτια ήδη γνωστά, άλλοτε  του  ιδίου μουσικού ύφους και άλλοτε διαφορετικού, πράγμα  το οποίο  έχει  και  περισσότερο ενδιαφέρον  φυσικά:  το  να προσαρμόσεις  στο δικό σου ύφος και στην δική σου  αισθητική ένα τελείως  διαφορετικό άκουσμα, δίνοντας  του  άλλη πνοή…

Έτσι, έδωσαν   τελείως διαφορετικό  στίγμα και έφεραν στα μέτρα τους  χωρίς   να το αλλοιώσουν φυσικά, το “Γράμμα” του Σωκράτη  Μάλαμα, την ιδιαίτερη  “Καταθλιπτικά”, από τις Ρόδες ακόμη  και το “Το μπαρ το ναυάγιο”, της λατρεμένης Αρλέτας, ενώ θα  μπορούσε να  αποτελέσει  ιδιαιτέρως  παρακινδυνευμένο  εγχείρημα, το βρήκα πολύ εύστοχο  ως διασκευή-  και  η  ικανότητα τους αυτή στα περί διασκευών, συγκαταλέγεται  στα  συν  όχι μόνο του συγκεκριμένου live  αλλά της   μπάντας, εν γένει.

Ο κύκλος  των φιλικών συμμετοχών λοιπόν, κλείνει επί σκηνής, με την εμφάνιση του Γιώργου Δημητριάδη-συστάσεις δεν χρειάζονται, ο  οποίος    πέρα  από το   ότι  πραγματικά, έδωσε χρώμα   με  τα τραγούδια του, τόνισε και το πόσο σημαντικό είναι, να βλέπεις  το πρόσωπο  σου  στα πρόσωπα, νεότερων  ανθρώπων που ψάχνουν -γράφουν -πειραματίζονται ,και   να τους βλέπεις  ενδεχομένως  να “συνεχίζουν ” μουσικά  και  να εξελίσσονται…

Φτάνοντας  προς  το τέλος και έχοντας  ήδη, αποφασίσει  ότι πρόκειται  για  μια μπάντα που αξίζει  να  την ξαναδείς  και  που μελλοντικά  σίγουρα ,θα μας δώσει περισσότερα πράγματα  μουσικά, εφόσον  το  πρώτο δείγμα  και για τα δεδομένα της ελληνικής σκηνής, ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικό, οι  Lexicon, επιχειρούν τον συνδυασμό, κυρίως δυο κομματιών: ”Something in the way” των Nirvana και  «Το βιβλίο των ηρώων» του Παύλου, για μένα προσωπικά   η  πιο συγκινητική στιγμή της βραδιάς και για την σύλληψη της  όλης  ιδέας  και  για  τον “μύθο” που περιβάλει  αυτά  τα  δυο πρόσωπα, την μουσική παρακαταθήκη  που  μας άφησαν -τον τρόπο που έφυγαν κι οι δύο- τα κοινά -τις διαφορές -την μουσική  που ενώνει   υποσυνείδητα  ανθρώπους-ζωές και ανακινεί συναισθήματα…

Underneath the bridge

My tarp has sprung a leak

And the animals I’ve trapped

Have all become my pets

And I’m living off of grass

And the drippings from my ceiling

It’s okay to eat fish

‘Cause they don’t have any feelings

Something in the way   

Στο βιβλίο των ηρώων του τρόμου

βρήκα τις φάτσες που ζητούσες χθες

ζαρωμένος στη γωνιά του δρόμου

περνάς τις μέρες σου με προσευχές

οι Lexicon Project   αποτελούνται από  τους:

οι Μιχάλης Κεχαγιάς (φωνή, πιάνο, mellotron, synths), Κοσμάς Μπρούσαλης (τύμπανα), Γιάννης Κοκκώνης (κιθάρα, μελλόντικα, φωνητικά), Πάνος Χαραλαμπίδης (κιθάρες, φωνητικά) και Τάσος Κακογιάννης (μπάσο)