ΕΙΔΑΜΕ…

«Αττική Οδός» των Μιχάλη Ρέππα – Θανάση Παπαθανασίου

Είναι ένα έργο από τα πολλά που επαναλαμβάνονται για δεύτερη χρονιά στη θεατρική Αθήνα. Παράλληλα είναι η δεύτερη φορά που ασχολούμαστε φέτος με μια συγγραφική προσπάθεια τoυ γνωστού διδύμου μέσα από τη στήλη μας. Η διαφορά είναι ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα σύγχρονο δράμα το οποίο δείχνει να βασίζεται κατά ένα μεγάλο κομμάτι του στο δυνατό καστ ηθοποιών. Παρόλα αυτά, η έντονη πλοκή είναι αυτή που φαίνεται να κυριαρχεί, καθώς προχωρά η έκβαση του έργου και να χαρακτηρίζεται τελικά ως το μεγάλο ατού αυτής της παράστασης. Τελικά όμως καταφέρνει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να διαπραγματευθεί με πειθώ τα προβλήματα της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας στην οποία ζούμε και προσπαθούμε να επιβιώσουμε;

Ο Μιχάλης Ρέππας και ο Θανάσης Παπαθανασίου θέλησαν να μας μιλήσουν για μια ιστορία, στην οποία έχουν τοποθετήσει στο κεντρικό της πυρήνα δύο γυναίκες. Η πρώτη αποτελεί το «στύλο» μιας μεγάλης μεσοαστικής οικογένειας, η δεύτερη κρατά το ρόλο μια λαϊκής γυναίκας που προσφέρει πιστά τις υπηρεσίες της ως οικιακή βοηθός στην οικογένεια της πρώτης και μένει μαζί με το μικρότερο γιο της στο σπιτάκι του κήπου. Από αυτές τις ηρωίδες ξεκινά η διήγηση δύο οικογενειών με λάθη, πάθη, δυσκολίες και αντιξοότητες βλέποντας τις γυναίκες αυτές να προσπαθούν να κρατήσουν τις οικογένειες τους «με νύχια και με δόντια». Το ανατρεπτικό στοιχείο της υπόθεσης εμφανίζεται όταν εκείνες παρουσιάζονται έτοιμες να οδηγηθούν ακόμα και στο θάνατο, σίγουρες ότι με αυτό το τρόπο πρόκειται να εξασφαλίσουν την ηρεμία και ευτυχία στα μέλη της… Ναι, το έργο περιέχει χαρακτήρες που αντικατοπτρίζουν την ελληνική πραγματικότητα της εποχής που ζούμε. Μιλάει με σκληρότητα για τα χάλια των σύγχρονων Νεοελλήνων και σίγουρα υπάρχουν ρόλοι πάνω στους οποίους θα αναγνωρίσεις το πατέρα, το φίλο σου ή τον αδερφό σου. Βεβαίως η υπερβολή δεν λείπει αλλά ας μην ξεχνάμε πως μιλάμε για τέχνη και η τέχνη πολλές φορές δικαιολογεί τέτοιες συμπεριφορές, ειδικά όταν διακρίνεις πως η παράσταση είναι «καλυμμένη» ούτως ή άλλως με ένα ρεαλιστικό «πέπλο» στο σύνολό της.

Θα έλεγα ότι όλοι οι ηθοποιοί κατάφεραν να ακολουθήσουν τη σκηνοθετική γραμμή με επιτυχία. Έξοχοι στους ρόλους τους η Τζένη Ρουσσέα και ο Γιώργος Τζώρτζης που υποδύονται το ζευγάρι και είναι απολαυστικοί στις συνομιλίες μεταξύ τους. Με άλλα λόγια, ειλικρινά αξίζει να ξεβολευτείς από το καναπέ του σπιτιού σου και να πας στο θέατρο να παρακολουθήσεις έστω και μια φορά ηθοποιούς τέτοιας στόφας. H εμπειρία της Μαρίας Αντουλινάκη τη βοήθησε να κατακτήσει με ιδιαίτερη ευκολία το ρόλο της. Ακόμα και φυσιογνωμικά, ήταν σίγουρα μια εύστοχη επιλογή από τους σεναριογράφους. Όμως δεν μπορώ να κρύψω πως θα ήθελα να είχα προλάβει τη περασμένη σεζόν ως υπηρέτρια Ντίνα την Ελένη Γερασιμίδου, την οποία θεωρώ μια απ’ τις καλύτερες ηθοποιούς της γενιάς της. Πολύ καλοί στους ρόλους τους οι: Σταύρος Καραγιάννης, Κατερίνα Τσάβαλου, Αλεξάνδρα Κουλούρη και Σταύρος Ζαλμάς, αν και οι δυνατότητες του τελευταίου θεωρώ ότι βρίσκονται πέρα απ’ τις δυνατότητες του συγκεκριμένου ρόλου. Φωτεινή η προσπάθεια του Σταύρου Μερμήγκη και του Γιάννη Τσιμιτσέλη, θα τους έβλεπα με ευχαρίστηση ξανά σε ο,ποιαδήποτε άλλη παράσταση. Και τέλος, αλλά όχι τελευταία στις προτιμήσεις μου, η ηθοποιός Ράνια Σχίζα που με εντυπωσίασε τόσο με τα σκηνικά όσο και με τα υποκριτικά της προσόντα. Όχι, δεν έχει σχέση με αυτό που βλέπετε στη τηλεόραση και εννοώ βεβαίως πως είναι πολύ καλύτερη επί σκηνής. Τηρώντας τις λεπτές ισορροπίες του ρόλου της, χωρίς σε καμία περίπτωση να ξεπεράσει τα όρια και να κινδυνεύσει να χαρακτηριστεί γραφική, έπλασε μια ηρωίδα που κατάφερε να γίνει συμπαθής από το κοινό, παρ’ όλες τις «εκρήξεις» του χαρακτήρα της. Καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου καταλαβαίνεις πως η μουσική έχει επιλεχθεί με προσοχή, υπογραμμίζοντας καίρια βασικές στιγμές και σκηνές της παράστασης.

Αυτό που πραγματικά θα ήθελα να επισημάνω είναι πως η έντονη βωμολοχία σίγουρα δεν κάνει το έργο πιο σκληρό απ’ ότι είναι. Μπορείς να το κάνεις με άλλους τρόπους και αν για κάποιους αυτή είναι η πιο εύκολη λύση, τελικά φτάνεις στο σημείο να καταλαβαίνεις πως δεν αποδεικνύεται ούτε και η σωστή! Το βράδυ που βρέθηκα στο θέατρο ήταν και ολόκληρες οικογένειες εκεί, με κορίτσια στην αρχή της εφηβείας τους. Δεν θέλω να φανώ σεμνότυφη, αλλά γιατί να μη δίνεται η ευκαιρία σε πιο νεαρές ηλικίες να παρακολουθήσουν ένα σοβαρό έργο που να τους περνάει μηνύματα, χωρίς να ακούς τους ηθοποιούς να αναλώνονται σε χυδαίους διαλόγους;;; H αντίδρασή μου είναι στο γεγονός ότι γινόταν απλά για να γίνει και όταν συνέβαινε, δεν υπήρχε απλά καμία ουσία και κανένας λόγος για να συμβεί. To ίδιο θυμάμαι πως είχα παρατηρήσει όταν είχα βρεθεί πριν μερικά χρόνια στο «Πειραιώς 131» για να παρακολουθήσω τη κωμωδία «Φούστα – Μπλούζα» και απ’ ότι φαίνεται, είναι «χούι» των συγκεκριμένων συνεργατών και για μένα βασικό τους μειονέκτημα, το οποίο πρέπει να αποβάλλουν…

ΜΕΧΡΙ 13 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

ΘΕΑΤΡΟ: ΕΜΠΟΡΙΚΟΝ

• Σκηνοθεσία: Μιχάλης Ρέππας – Θανάσης Παπαθανασίου
• Σκηνικά: Αντώνης Δαγκλίδης
• Κατασκευή σκηνικών: Παναγιώτης Λαλουδάκης
• Κοστούμια: Έβελυν Σιούπη
• Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
• Φωτογραφίες παράστασης: Νικόλας Κομίνης
• Διεύθυνση: Σαρρή 11, Ψυρρή
• Τηλέφωνο: 210.3211750

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Κάθε Τετάρτη (λαϊκή), Παρασκευή και Κυριακή στις 21:30
Σάββατο στις 18:45

Τιμές εισιτηρίων:
Πλατεία – Θεωρείο: 23€
Εξώστης: 22€
Φοιτητικό: 16€
Ομαδικό: 18€

Ημέρες και ώρες λειτουργίας ταμείων:
Τρίτη εώς Σάββατο 10.00 – 13.00 και 17.00 – 21.30
Κυριακή 12.00 – 21.30

ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ…

«Συμβολαιογράφος» του Νίκου Βασιλειάδη 

Η Αντιδημαρχία Πολιτισμού – Παιδείας – Τουρισμού του Δήμου Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο της «Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας» στις 8 Μαρτίου παρουσιάζει τη τραγική κωμωδία του Νίκου Βασιλειάδη στο θέατρο «Άνετον». Η θεατρική διασκευή είναι της Εμμανουέλας Αλεξίου και του Γιώργου Καραμίχου, σε σκηνοθεσία του Γιώργου Καραμίχου.

Μια παράσταση, απολογία και εξομολόγηση μαζί. Μια απλή πράξη. Ερασμία. Μια γυναίκα με πάθος. Σε λάθος χώρο και λάθος χρόνο. Σε μια επαρχιακή πόλη της Ελλάδος, η Ερασμία, μια χήρα εγκλωβισμένη σε ένα περίπτερο και στα ήθη της μικρής κοινωνίας, οδηγείται στην απουσία. Το τριχωτόν της παρειάς της υποδηλώνει τη θέρμη της, αλλά για την πολίχνη όπου ζει, μια χήρα είναι απλώς μια μεταχειρισμένη. Χωρίς δικαιώματα. Αντίδοτο στη φαντασίωσή της, τα κολοκυθάκια. Και ο νοών…νοείτω. Το κακό όμως δεν αργεί να γίνει. Ο πειρασμός εμφανίζεται. Και είναι κοντός, αλλά με προσόντα. Κι η Ερασμία πώς να πάει κόντρα στη λίμπιντο; Θύτης και θύμα μαζί, επιθυμεί το απαγορευμένον. Κι όταν τολμά να το προκαλέσει, η τιμωρία άμεση. Ο λόγος είναι συμβόλαιο και το υπεσχημένον οφείλει να τηρηθεί.

ΣΤΟ ΡΟΛΟ ΤΗΣ ΕΡΑΣΜΙΑΣ: Η ΥΡΩ ΜΑΝΕ

ΘΕΑΤΡΟ: ΑΝΕΤΟΝ

• Σκηνοθεσία: Γιώργος Καραμίχος
• Θεατρική διασκευή: Εμμανουέλα Αλεξίου – Γιώργος Καραμίχος
• Βοηθός σκηνοθέτη: Βιργινία Κυπριώτη
• Σκηνικά: Χριστίνα Κωστέα
• Σχεδιασμός φωτισμών: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
• Κοστούμια: Έλενα Παπανικολάου
• Μουσική επιμέλεια: Γιώργος Νανούρης
• Τραγούδι παράστασης: Κώστας Λειβαδάς
• Φωτογραφία αφίσας: George Alexandrakis
• Art Work: Amarildo Topalis
• Υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων: Αντώνης Κοκολάκης
• Υπεύθυνη περιοδείας: Γκέλλυ Σαρηγιάννη
• Παραγωγός: Ρούλα Νικολάου
• Παραγωγή: FIDELITE PRODUCTIONS
• Διεύθυνση: Παρασκευοπούλου 42, Θεσσαλονίκη
• Τηλέφωνο: 2310.869869

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Τρίτη 8/3, Τετάρτη 9/3 και Πέμπτη 10/3 στις 21.30

Τιμές εισιτηρίων:
Τρίτη: Γενική είσοδος 10€
Τετάρτη & Πέμπτη: Γενική είσοδος 15€

Προπώληση εισιτηρίων:
Στο ταμείου του θεάτρου και στο εκδοτήριο της πλατείας Αριστοτέλους

«Υπερπαραγωγή» του Δημήτρη Δημόπουλου 

Λίγο πριν την κατάρρευση της χώρας, το τέλος του κόσμου και την επίτευξη της παγκόσμιας ειρήνης, ο Δημήτρης Δημόπουλος παρουσιάζει από τις 18 Φεβρουαρίου το νέο σταντ – απ μονόλογό του με τίτλο «Υπερπαραγωγή». Πρόκειται για το μετά-υπαρξιακό δράμα ενός συνανθρώπου μας που αμφισβητεί την εθνική του ταυτότητα, απάγεται από εξωγήινους, παραληρεί στη θέα των γκρίκλις μα στο τέλος βρίσκει τη λύτρωση στα μυστικά της γλώσσας. Μια «Υπερπαραγωγή» προδιαγραφών εξωτερικού – μα προϋπολογισμού εσωτερικού – όπου ο ήρωας μάχεται με μοναδικά του όπλα το μικρόφωνό του και το γέλιο του κοινού.

Ο Δημήτρης Δημόπουλος ασχολείται επαγγελματικά με το σταντ – απ ως κειμενογράφος και παρουσιαστής από το 1996 στις «Νύχτες Κωμωδίας», όπου το 2008 πρωτοπαρουσίασε το σταντ – απ μονόλογο «Αντί Διδακτορικού». Ο μονόλογος αυτός συνεχίστηκε για δύο σεζόν στην Αθήνα (Nixon) και τη Θεσσαλονίκη (θέατρο «Σοφούλη»), καθώς και σε άλλες πόλεις στην Ελλάδα. Ένα πρώτο δείγμα της «Υπερπαραγωγής» παρουσιάστηκε στο Βοb Theatre Festival (θέατρο «Χώρα», Μάιος 2010). Παράλληλα με το σταντ – απ, ο Δημήτρης Δημόπουλος εργάζεται ως μεταφραστής και ηθοποιός στο θέατρο και τη μεταγλώττιση.

Στη θεατρική περίοδο 2010-2011 υπογράφει τις πρώτες του σκηνοθεσίες, στη μουσική κομεντί «Δε Λουκ» (Void, παραγωγή: 4actors) και στη μουσικοθεατρική βραδιά «Вечерние песни ][ Νυχτερινά τραγούδια» (Knot Gallery, παραγωγή: Οι όπερες των ζητιάνων).

ΓΙΑ 12 ΜΟΝΟ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ!

Μέχρι 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011

ΘΕΑΤΡΟ: NIXON (screening room)

• Κείμενα – Παρουσίαση: Δημήτρης Δημόπουλος
• Φωτογράφιση: Κατερίνα Πασπαλιάρη
• Οργάνωση παραγωγής: 4actors
• Διεύθυνση: Αγησιλάου 61β, Κεραμεικός

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21.15

Τιμές εισιτηρίων:
Γενική είσοδος: 10€

EΡΧΕΤΑΙ…  

«ΠΗΡΟΥΝΙ»

Αυτός είναι ο τίτλος του νέου συγγραφικού «παιδιού» του Χάρη Ρώμα! Ένα έργο που πρόσφατα πήρε τη τελική του μορφή, επιβεβαιώνοντας τη φήμη ότι ο σεναριογράφος και ηθοποιός δεν πρόκειται να μας στερήσει τη παρουσία του, ούτε σε σκηνοθετικό αλλά ούτε σε υποκριτικό επίπεδο. Το θέμα είναι σε ποια σκηνή θα φιλοξενηθεί, ποιοι είναι οι ηθοποιοί που θα τον πλαισιώνουν αλλά και πολλά άλλα ερωτήματα …τα οποία, προς το παρόν, μένουν αναπάντητα! Το μέλλον θα δείξει…

«ΧΑΡΤΙΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ»

Όταν ο σπόρος ενός καταπιεσμένου έρωτα αναζήτησε την απόλυτη αγάπη, γεννήθηκαν τα «Χάρτινα λουλούδια» του Egon Wolf, ένα έργο το οποίο πρόκειται να αναβιώσει στη μικρή σκηνή του θεάτρου «Χώρα» η Παναγιώτα Βλαντή και ο Δημήτρης Γκουτζαμάνης, πρόσφατα απόφοιτος της δραματικής σχολής του «Εθνικού Θεάτρου». Ο Μπαρρακούντα δέχεται τη βοήθεια της Εύας, μιας αγνής από αισθήματα, κοπέλας και εκμεταλλεύεται τις καλές της προθέσεις με σκοπό να ανέλθει στη μεσαία τάξη, προσπαθώντας να την πείσει να τον ακολουθήσει σε ένα καταστροφικό τέλος. Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1970 και έχει αποσπάσει το σημαντικότερο θεατρικό βραβείο της Λατινικής Αμερικής. Η μετάφραση και η σκηνοθεσία είναι του Χρήστου Καρχαδάκη, που μετά το «Θάνατο και τη κόρη» καταπιάνεται ξανά με έργο Χιλιανού συγγραφέα. Η πρεμιέρα αναμένεται να πραγματοποιηθεί στις 18 Μαρτίου, με σκοπό οι παραστάσεις να διαρκέσουν ως τη Κυριακή των Βαΐων.

«ΤΡΙΤΟ ΣΤΕΦΑΝΙ»

Δεν είναι τυχαίο που σε περιόδους κρίσης το θέατρο γνωρίζει τη μεγαλύτερη απήχηση που είχε ποτέ! Και ακόμα πιο τυχαίο δεν είναι σίγουρα που ακούμε ήδη να «μαγειρεύονται» οι θεατρικές συμφωνίες της επόμενης σεζόν… Έτσι λοιπόν το «Τρίτο στεφάνι» που έσπασε ταμεία πέρυσι στη σκηνή «Κοτοπούλη – Ρεξ» του Εθνικού Θεάτρου, έκανε μια ανάπαυλα φέτος και «ξανά προς τη δόξα τραβά» τον επόμενο χειμώνα! Το έργο θα φιλοξενηθεί από το θέατρο «Παλλάς» και το καστ των πρωταγωνιστριών θα παραμείνει ανέπαφο, τουλάχιστον όσο αφορά τη Νένα Μεντή, τη Φιλαρέτη Κομνηνού και τη Τάνια Τρύπη. Να επισημάνουμε πως πρόκειται για την ίδια θεατρική μεταφορά του πολυσυζητημένου βιβλίου του Κώστα Ταχτσή που κατέκτησε κοινό και κριτικούς σε συγγραφή και σκηνοθεσία του Σταμάτη Φασουλή.

EΠΙΣΗΣ…

ΠΡΕΜΙΕΡΑ!

Σας παραθέτουμε φωτογραφίες από την επιτυχημένη πρεμιέρα στο θέατρο «Βεάκη», στην οποία συναντήσαμε τους: Βασίλη Τσιβιλίκα, Χρήστο Χατζηπαναγιώτη, Πίτσα Παπαδοπούλου, Γιώργο Κατσαρό, Κώστα Αρζόγλου, Παναγιώτη Πετράκη, Αντιγόνη Δρακουλάκη, Δάφνη Λαμπρόγιαννη, Νεφέλη Ορφανού και πλήθος επωνύμων από το καλλιτεχνικό χώρο που συγκινήθηκαν, απόλαυσαν και δεν παρέλειψαν να δώσουν τα θερμά τους συγχαρητήρια σε συντελεστές και ηθοποιούς της παράστασης!

Πρόκειται για το έργο «Όσκαρ» ή «Αγαπητέ Θεέ» του Eric – Emmanuel Schmitt, ο οποίος τα τελευταία δέκα χρόνια θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Γάλλους συγγραφείς. Βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και έργα του έχουν ανέβει σε 30 χώρες! Το έργο, το οποίο έχει αφιερώσει στη Daniele Darrieux, διαδραματίζεται σε ένα νοσοκομείο και αφορά ένα παιδάκι 10 ετών το οποίο πάσχει από καρκίνο και πρόκειται να πεθάνει σε λίγες μέρες. Με τη βοήθεια μιας νοσοκόμας με την οποία δημιουργεί μια μοναδική σχέση, αποφασίζει κάθε μέρα της ζωής του να την ζήσει μεγαλώνοντας ανά δεκαετία και να προσποιείται ότι είναι ένας έφηβος που τελειώνει το σχολείο, ένας νεαρός που ψάχνει για δουλειά, ένας άντρας που θέλει να παντρευτεί και να κάνει οικογένεια… Πρόκειται για ένα μάθημα ζωής που φιλοδοξούμε ότι θα καθηλώσει τους θεατές!

Η παράσταση ανεβαίνει με πρωταγωνίστριες την Άννα Φόνσου και τη Τζέσυ Παπουτσή. Και μια σύμπτωση: αυτό το θέατρο όταν είχε πρωτοανοίξει, το είχε εγκαινιάσει η Άννα Φόνσου και τώρα μετά από τόσα χρόνια επιστρέφει! Η σκηνοθεσία είναι του Γιώργου Ρεμούνδου, τη μετάφραση έχει κάνει ο Αντώνης Γαλαίος, ενώ τα σκηνικά – κοστούμια είναι της Αναστασίας Αρσένη.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ!

«Amadeus»… Στη λατινική του έκφραση σημαίνει «εκείνος που τον αγαπούσε ο Θεός»! Από την άλλη πλευρά όμως, στο έργο του Peter Shafer δύο σπουδαίοι μουσουργοί και δύο διαφορετικοί καλλιτεχνικοί κόσμοι συγκρούονται και μπλέκονται σε μια ανελέητη ιστορία φθόνου και αντιζηλίας. Σας παραθέτουμε πληροφορίες καθώς και μερικές φωτογραφίες από τη συνέντευξη τύπου που σημειώθηκε το μεσημέρι της 16^ης Φεβρουαρίου στο θέατρο «Βρετάνια».  

Πρωταγωνιστούν: Δημήτρης Λιγνάδης ως Αντόνιο Σαλιέρι, Χριστόφορος Παπακαλιάτης ως Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ και Δανάη Σκιάδη ως Κονστάνζ Βέμπερ. Παίζουν με αλφαβητική σειρά: Μιχάλης Γκίνος, Αντώνης Δημητροκάλης, Σπύρος Κυριαζόπουλος, Νίκος Σταυρακούδης, Γιάννης Φίλιας, Μενέλαος Χαζαράκης.  

ΘΕΑΤΡΟ: ΒΡΕΤΑΝΙΑ

• Διασκευή – Σκηνοθεσία: Δημήτρης Λιγνάδης
• Μετάφραση: Αλέξανδρος Κοέν
• Σκηνικά – Κοστούμια: Εύα Νάθενα
• Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
• Μουσική: Wolfgang Amadeus Mozart
• Επιμέλεια κίνησης – Χορογραφίες: Λία Τσολάκη
• Video Art: Graal
• Συνεργάτης Σκηνοθέτης: Άκης Γουρζουλίδης
• Φωτογραφίες: Γιάννης Μπουρνιάς
• Φωτογραφίες παράστασης: Renee Revah
• Παραγωγή: Κάρολος Παυλάκης
• Διεύθυνση: Πανεπιστημίου 7, Σύνταγμα
• Τηλέφωνο: 210.3221579

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Τετάρτη-Πέμπτη-Παρασκευή-Σάββατο στις 21.15
Λαϊκή απογευματινή Σαββάτου στις 18.00
Κυριακή στις 19.00

Τιμές εισιτηρίων:
25€ Α’ Πλατεία
20€ Β΄Πλατεία
16€ Φοιτητικό
Κάθε Πέμπτη για τους άνω των 60 ετών και κάτω των 26 ετών: 16€
(μόνο με επίδειξη αστυνομικής ταυτότητας)

Ώρες λειτουργίας ταμείου
10.30 – 13.30 & 17.00 – 21.30 (εκτός Δευτέρας)

Για αναφορές, δημοσιεύσεις και δελτία τύπου, μην ξεχνάτε να επικοινωνείτε μαζί μας στο [email protected]