ΕΙΔΑΜΕ…

«Ο θαυματοποιός» του Brian Friel

Είναι μια παράσταση που έτυχε να δω τρεις μέρες πριν ολοκληρώσει το κύκλο της, αλλά ήταν τόσο σπουδαία ως προσπάθεια και αποτέλεσμα που δεν θα μπορούσα να την αγνοήσω. Εξάλλου μέσα από αυτή τη στήλη δεν έχουμε ως μοναδικό σκοπό να προτείνουμε τις σπουδαιότερες παραστάσεις για τη ψυχαγωγία σας, αλλά και να φιλτράρουμε μέσα από το πρίσμα της προσωπικής μας άποψης παραστάσεις που κρίνονται άξιες για να βρίσκονται και να υπάρχουν στη θεατρική Αθήνα του σήμερα.

«Γεννημένο» το 1979 από το πιο αναγνωρισμένο εν ζωή Ιρλανδό συγγραφέα, το έργο δανείζεται το τίτλο του από το κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας. Ο Φρανκ Χάρντι χρησιμοποιεί το ιδιαίτερό του «χάρισμα» για να βγάλει χρήματα και περιπλανιέται στους οικισμούς της Ουαλίας και της Σκωτίας με την ικανότητα να επουλώνει τις πληγές των ασθενών και να απαλύνει το πόνο τους. Στην ουσία πρόκειται για έναν τσαρλατάνο, εθισμένο στο αλκοόλ και το ψέμα, με μια ψυχή – «ερείπιο» και μια κατεστραμμένη ζωή, που κάποιες φορές δείχνει να τα «κουτσοκαταφέρνει», όπως φαίνεται, με το στοιχείο της αυθυποβολής ενώ τις περισσότερες φορές αναζητά την επιβράβευση χαρίζοντας ψεύτικες ελπίδες. Κυνικός και σκληρός ως χαρακτήρας, «κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του» για να μην αντιμετωπίσει τις συνέπειες μιας κατάστασης αλλά προσδοκά να επιστρέψει στη πατρίδα του και ελπίζει σε μια καλύτερη ζωή. Το έργο «μοιράζεται» σε τρεις μονολόγους και το ενδιαφέρον βρίσκεται στο γεγονός πως ο κάθε ρόλος καταθέτει τη δική του αλήθεια, παρεκκλίνοντας από τους υπόλοιπους δύο και βάζοντας τους θεατές σε περίεργες σκέψεις για τις λεπτές ισορροπίες μεταξύ αλήθειας και πλάνης. Ο Άρης Λεμπεσόπουλος ως Φρανκ Χάρντι εξιστόρησε τη δική του εκδοχή, η Μαριάνθη Σοντάκη ως Γκρέις και ερωμένη του θαυματοποιού μίλησε για τη δική της ζωή και η «τρικυμία» των μονολόγων ολοκληρώθηκε με το Χρήστο Στέργιογλου, στο ρόλο του μάνατζερ Τέντι.

Με το τρόπο που είναι δομημένο, έχω την αίσθηση πως το έργο θα γνώριζε την απόλυτη απογείωση αν παρουσιαζόταν σε μικρότερη αίθουσα. Κατά τα άλλα όμως, η μουσική που έπαιζε πριν το ξεκίνημα της παράστασης δημιουργούσε την κατάλληλα ατμόσφαιρα και βοηθούσε αισθητά ώστε να μπούμε στο κατάλληλο κλίμα. Με την είσοδό του στη σκηνή, ο Άρης Λεμπεσόπουλος πέτυχε έναν εξαιρετικό «Χάρντι» χάρη στους εκφραστικούς και κινησιολογικούς του κώδικες.

Ήταν μια ερμηνεία που «επιβλήθηκε» στο χώρο χωρίς φαμφάρες και κινήσεις περιττές. Είναι αλήθεια πως τέτοιου είδους έργα δεν είναι εύκολα για ηθοποιούς που δεν έχουν «ψηθεί» στο θέατρο. Και ο Άρης Λεμπεσόπουλος όχι μόνο απέδωσε το ρόλο του για άλλη μια φορά με ευστοχία και ακρίβεια αλλά τον ανέδειξε μοναδικά και παράλληλα το έκανε να φαίνεται και εξαιρετικά εύκολο! Από την άλλη πλευρά, ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα τη Μαριάνθη Σοντάκη επί σκηνής… Και πραγματικά με συγκίνησε, την απόλαυσα! Η αξιόλογη ηθοποιός έπλασε μια, συναισθηματικά φορτισμένη, γυναίκα με άρρωστο παρελθόν, σπαρακτικό παρελθόν και αμφίβολο μέλλον, που παράτησε τα πάντα για να ακολουθήσει τον έρωτα της ζωής της αλλά στην ουσία πρόκειται για ένα πλάσμα ευάλωτο, που εμφανίζεται ως έρμαιο των αποφάσεων και των επιλογών του. Ο τρίτος μονόλογος μοιάζει αρχικά να αποκαθιστά τα πράγματα βρίσκοντας την αλήθεια κάπου στη μέση, αλλά τελικά καταλαβαίνεις πως τίποτα δεν είναι βέβαιο και μάλλον τις περισσότερες φορές, ούτε και αληθινό… Απίστευτος ο Χρήστος Στέργιογλου στο ρόλο του αφοσιωμένου μάνατζερ και φίλου, περνούσε με εξυπνάδα από το κωμικό στο δραματικό και υποδύθηκε έναν χαρακτήρα με έντονες εξάρσεις αλλά και τεράστιες πληγές…

Δυστυχώς, η συγκεκριμένη παράσταση δεν είχε την απαιτούμενη διαφήμιση, αλλά ούτε και την επιτυχία που της άξιζε. Ευελπιστώ όμως ότι η κατηγορία των «ψαγμένων» θεατών θα είχε μάθει γι’ αυτήν και θα είχε φροντίσει να μη τη χάσει… Κρίμα που διήρκησε μόνο τρεις μήνες, αν και στο διάστημα που είχε προκαθοριστεί για να παρουσιαστεί στο ελληνικό κοινό, στάθηκε και τα έβγαλε εις πέρας αξιοπρεπώς. Επικροτούμε αυτές τις προσπάθειες και θα περιμένουμε ανάλογες στο εγγύς μέλλον. Τέτοιες ερμηνείες άλλωστε αποτελούν «θησαυρό» ανεκτίμητης αξίας για το ελληνικό θέατρο…

ΘΕΑΤΡΟ: ΙΛΙΣΙΑ – ΝΤΕΝΙΣΗ

• Σκηνοθεσία – Μετάφραση: Αλέξης Ρίγλης
• Σκηνικά: Γιώργος Γαβαλάς
• Κοστούμια: Νικόλας Γεωργίου
• Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
• Φωτογραφίες παράστασης: Βασίλης Καρύδης
• Διεύθυνση: Παπαδιαμαντοπούλου 4, Ιλίσια
• Τηλέφωνο: 210.7210045

ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ…

«Ψυχώ/σεις» εμπνευσμένο από το «Ψυχώ» του Robert Bloch

O θεατρικός οργανισμός «OldStage» παρουσιάζει τη παράσταση «Ψυχώ/σεις» σε κείμενο Αντώνη Πέρη και σκηνοθεσία Γρηγόρη Χατζάκη, για 30 μόνο παραστάσεις κάθε Πέμπτη έως και Δευτέρα από τη Πέμπτη 20 Ιανουαρίου έως το τέλος Φεβρουαρίου 2011.

Η κλασσική ιστορία του Robert Bloch, γνωστότερη από την κινηματογραφική μεταφορά της από τον Alfred Hitchcock, η οποία κλείνει φέτος 50 χρόνια από την προβολή της, γίνεται η έμπνευση για το έργο, μέσα από μια ψυχαναλυτική ανάγνωση. Η παράσταση παρακολουθεί επί της ουσίας μέσα από το μυαλό του ίδιου του πρωταγωνιστή της, ενός παράξενου «μεσήλικου παιδιού». Ολόκληρος ο θεατρικός χωροχρόνος μεταμορφώνεται συνεχώς, μέσα από την ψυχοσύνθεση του χαρακτήρα και την ερμηνεία του πάνω στα γεγονότα. Ο ρεαλισμός συνδυάζεται με υπερρεαλιστικές εικόνες του ασυνειδήτου, σε μία καθ’ όλα ανατρεπτική θεατρική κατάδυση, που κόβει την ανάσα.

Λίγα λόγια για το έργο:

Τόπος: Καλιφόρνια
Χρόνος: Δεκαετία του 1950

Σε ένα ξεχασμένο μοτέλ, το οποίο διευθύνει ο μεσήλικας Νόρμαν Μπέιτς με τη μητέρα του, μία σειρά φόνων λαμβάνει χώρα. Με αφορμή τη διαλεύκανση του μυστηρίου και μέσα σε νουάρ ατμόσφαιρα, ο Bloch καταφέρνει να εμβαθύνει στην ψυχοσύνθεση των ιδιαίτερων χαρακτήρων του εικονοποιώντας, μέσα από το περιβάλλον και τους χώρους που κινούνται, τις βασικότερες από τις Φροϋδικές θεωρίες (Οιδιπόδειο, Εγώ/Υπερεγώ/Εκείνο).

Πρωταγωνιστούν: Χάρης Ασημακόπουλος, Βέρα Λάρδη, Αντώνης Κρόμπας, Βαγγέλης Αλεξανδρής, Γιάννης Κουμούνδρος, Κωνσταντίνα Χαρατσάρη, Σοφία Ρουπάκη.

ΘΕΑΤΡΟ: Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού «Beton 7»

• Κείμενο: Αντώνης Πέρης
• Σκηνοθεσία – Επιμέλεια Φωτισμών: Γρηγόρης Χατζάκης
• Βοηθός σκηνοθέτη: Δημήτρης Βαρβαντάκης
• Σκηνικά – Κοστούμια: Δανάη Χατζάκη
• Πρωτότυπη μουσική: Χρίστος Θεοδώρου
• Κινησιολογική Επιμέλεια: Μαριέλα Νέστορα
• Φωτογραφίες: Κωστής Ζάγκας
• Διεύθυνση: Πύδνας 7, Βοτανικός (Στάση Μετρό Κεραμεικός)
• Τηλέφωνο: 210.7512625

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Από Πέμπτη εώς Δευτέρα στις 21.15

Τιμές εισιτηρίων:
18 και 15€ (φοιτητικό)

EΡΧΕΤΑΙ…

«COCK»

Παλιότερα θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια ιστορία – ταμπού. Εν έτει 2011 όμως θεωρείται σίγουρα ένα έργο – πρόκληση τόσο για τη σκηνοθέτιδά του Κατερίνα Ευαγγελάτου όσο και για τους πρωταγωνιστές του. Ο 30χρονος Mike Bartlett απέσπασε για το συγκεκριμένο έργο το βραβείο Olivier για το 2009 και αποφάσισε μέσω της γραφής του να θίξει το θέμα της συντροφικότητας και της σεξουαλικής ταυτότητας με αιχμηρές αναφορές και δεικτικό χιούμορ. Ο Γιώργος Κοτανίδης, ο Μάκης Παπαδημητρίου, η Ιωάννα Παπά και ο Δημήτρης Μοθωναίος αναλαμβάνουν «να βγάλουν το φίδι από τη τρύπα» και να το σκοτώσουν, βοηθώντας το κεντρικό ήρωα να ανακαλύψει τη σωστή απάντηση στο βασανιστικό του δίλημμα! Με τολμηρό λόγο και ένα ανεπανάληπτο καστ ηθοποιών, η ενδιαφέρουσα εξέλιξη του έργου πρόκειται να «ξεδιπλωθεί» στο θέατρο «Θησείον» από τη Πέμπτη 27 Ιανουαρίου.

«ΚΑΡΜΕΝ»

Τη «Κάρμεν» θα ενσαρκώνει κάθε βράδυ από τη Παρασκευή 4 Μαρτίου και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, με τη συνοδεία live jazz μουσικής, η ταλαντούχα Μαρία Ναυπλιώτου στη σκηνή του θεάτρου «Κάππα». Ουσιαστικά πρόκειται για μια νέα επεξεργασία της παράστασης του Στάθη Λιβαθινού, που παρουσιάστηκε το περασμένο Ιούλιο σε μια αυλή νεοκλασικού κτιρίου στη περιοχή του Μεταξουργείου. Η προπώληση έχει ήδη ξεκινήσει από τις 10 Ιανουαρίου στα ταμεία του θεάτρου, άρα όσοι πιστοί προσέλθετε…

«ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΕΣ ΜΕΡΕΣ»

Στη σκηνή του «Απλού Θεάτρου» η Ράνια Οικονομίδου έχει καταθέσει σπουδαίες ερμηνείες τα τελευταία χρόνια. Με τις «Ευτυχισμένες Μέρες» του Samuel Beckett η Ελληνίδα ηθοποιός θα προσθέσει άλλη μια σπουδαία ερμηνεία στη καλλιτεχνική της πορεία και η επιτυχία μοιάζει να είναι μονόδρομος όταν έχεις αρωγό σου τον Αντώνη Αντύπα στη σκηνοθεσία. Τα ιδιαίτερα σκηνικά του Γιώργου Πάτσα θα ζωντανέψουν στιγμές από τις διηγήσεις της ηρωίδας Γουίνι και το θεατρόφιλο κοινό θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει το αποτέλεσμα της συνεργασίας τους από σήμερα, Τετάρτη 26 Ιανουαρίου…

EΠΙΣΗΣ…

Ολοκληρώνονται τη Κυριακή 30 Ιανουαρίου οι παραστάσεις του έργου του Τζο Όρτον «Τι είδε ο μπάτλερ» στο θέατρο «Δημήτρης Χορν» σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου.

Πρόκειται για μια παράσταση ευφυή, ιδιαίτερη, ανατρεπτική, με ένα σπάνιο χιούμορ που πήρε τις καλύτερες κριτικές και διαδόθηκε όσο λίγες από ένα ενθουσιασμένο κοινό. Η επιτυχία του συμπληρώθηκε από μια εξαιρετική διανομή με τη Λυδία Φωτοπούλου, την Άννα Καλαϊτζίδου, το Γιώργο Γλάστρα, το Κώστα Μπερικόπουλο, τον Αλέξανδρο Αλπίδη και το Θάνο Τοκάκη.

ΘΕΑΤΡΟ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΟΡΝ

• Σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος
• Μετάφραση: Θωμάς Μοσχόπουλος- Τάσος Βάρβαρος
• Σκηνικά: Κωνσταντίνος Κυπριωτάκης
• Κοστούμια: Claire Bracewell
• Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
• Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής
• Κίνηση: Μάρθα Κλουκίνα
• Μετάφραση: Θωμάς Μοσχόπουλος- Τάσος Βάρβαρος
• Διεύθυνση: Αμερικής 10, Αθήνα
• Τηλέφωνο: 210.3612500

Ημέρες και ώρες λειτουργίας ταμείων:

Δευτέρα έως Σάββατο 10.00 – 13.00 & 17.00 – 21.30

Κυριακή 12.00 – 21.30

Για αναφορές, δημοσιεύσεις και δελτία τύπου, μην ξεχνάτε να επικοινωνείτε μαζί μας στο [email protected]