Πάμε Θέατρο | Η Άννα Φιλιππάκη & ο Ιάσονας Μανδηλάς στη Μελωδία της Ευτυχίας

Την Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η Συνέντευξη Τύπου της παράστασης παρουσία των συντελεστών. Η Άννα Φιλιππάκη υποδύεται τη Λιζ Φον Τραπ, μεγάλη κόρη της πρωταγωνιστικής οικογένειας, ενώ ο Ιάσονας Μανδηλάς τον Ρολφ, αγαπητικό της Λιζ και σημαντικό παράγοντα σε μια ναζιστική ομάδα που εκκολάπτεται και δημιουργεί προβλήματα στην οικογένεια Φον Τραπ. Οι δύο ηθοποιοί πόζαραν για εμάς και μας μίλησαν λίγο πριν την επίσημη πρεμιέρα της παράστασης.

Πως αισθάνεστε που ανεβαίνει η Μελωδία της Ευτυχίας;

Άννα: Είναι ένα έργο το οποίο μου άρεσε από μικρή, το έβλεπα συνέχεια. Να λοιπόν, που είμαι ανάμεσα σε τέτοιους ταλαντούχους συνεργάτες. Νιώθω ευλογημένη να είμαι σε αυτή την παράσταση!

Ιάσονας: Νιώθουμε περήφανοι να είμαστε ανάμεσα σε αυτούς τους ανθρώπους και τους καμαρώνουμε επί σκηνής όταν δεν παίζουμε. Ένιωθα εκτεθειμένος στην αρχή, αλλά με την στήριξη των ηθοποιών που έχουν μεγαλύτερη εμπειρία από μένα, μπόρεσα να απελευθερωθώ. Είναι μια δουλειά που αξίζει να την αγκαλιάσει το κοινό.

Ανάμεσα στη Λιζ και τον Ρολφ δημιουργείται ένα όμορφο ειδύλλιο με φόντο την άνοδο του ναζισμού. Μιλήστε μου λίγο γι’ αυτό…

Άννα: Η Λιζ είναι ένα κορίτσι 16 ετών, οπότε έχει αρχίσει να ωριμάζει και να θέλει να γίνει κοπέλα. Ερωτεύεται παράφορα τον Ρολφ ο οποίος όμως έχει αρχίσει να επηρεάζεται από τα γεγονότα της εποχής και μετά πληγώνεται από αυτό. Είναι πολύ ωραίο αυτό που συμβαίνει μεταξύ τους γιατί είναι αθώο, αυθόρμητο και παράφορο.

Ιάσονας: Ο Ρολφ είναι 17 χρονών κι αισθάνεται πια μεγάλος, πως μπορεί να κάνει τα πάντα. Είναι μια γενιά που πολιτικοποιείται και φανατίζεται έντονα από τη νεανική τους ηλικία. Το φινάλε της θεατρικής εκδοχής δίνει μια ελπίδα ότι ο Ρολφ μπορεί ν’ αλλάξει και να γυρίσει πίσω στη Λιζ. Οι χαρακτήρες που υποδυόμαστε έχουν ένα βαθμό δυσκολίας και μας βοηθούν να εξελιχθούμε.

Σε αυτή την ασταθή κατάσταση στο θέμα της εργασίας, τι σημαίνει για εσάς να κάνετε θέατρο;

Άννα: Είναι το παν! Το να είσαι και να υπάρχεις στο θέατρο, είναι το νόημα της ζωής μας. Όταν θέλεις κάτι τόσο πολύ, δεν μπορείς να φανταστείς τη ζωή σου χωρίς αυτό.

Ιάσονας: Το θέατρο είναι ανάγκη για μας. Αισθάνομαι πολύ τυχερός που βγαίνοντας από τη σχολή βρήκα σχεδόν αμέσως δουλειά. Δε θα μπορούσα να υπάρξω χωρίς το θέατρο.

Ξεχωρίστε μου μια φράση από το έργο που έχει κάποιο ιδιαίτερο νόημα για εσάς…

Άννα: Λέει η Λιζ «η ζωή μου σαν το τραγούδι που πρέπει ν’ ακουστεί». Μακάρι η ζωή όλων των ανθρώπων να είναι ένα τραγούδι που κάποια στιγμή θ’ ακουστεί.

Ιάσονας: Εγώ δεν έχω κάποια φράση που ξεχωρίζω, αλλά μια σκηνή προς το τέλος όπου πρέπει να το παίξω σκληρός, αλλά είμαι έτοιμος να «σπάσω» κι αυτό δίνει μια ελπίδα πως κάτι θ’ αλλάξει. Αυτό χρειαζόμαστε άλλωστε, αγάπη κι ελπίδα.

Δηλώσεις στον Αναστάση Πινακουλάκη
Φωτογραφία: Βασιλική Μουρίκη

Info:
Η παράσταση «Η Μελωδία της Ευτυχίας» έκανε πρεμιέρα απόψε στο Παλλάς. Για περισσότερες πληροφορίες διαβάστε εδώ.