Πάμε Θέατρο: Έλληνες του θεάτρου και του κινηματογράφου!|Αυτοί που έφυγαν από τη ζωή το 2012… (Μέρος Πρώτο)

Σήμερα σας παραθέτουμε το πρώτο μέρος του αφιερώματος μας…

Νίκος Απέργης  (2 Ιουλίου 1947 – 3 Φεβρουαρίου 2012)

Αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου (1969). Ασχολήθηκε με το θέατρο, την τηλεόραση, τον κινηματογράφο και το ραδιόφωνο, όχι μόνο ως ηθοποιός αλλά και ως συγγραφέας, σκηνογράφος, βοηθός σκηνοθέτη και θεατρικός επιχειρηματίας. Πρωταγωνίστησε σε πολλές τηλεοπτικές σειρές όπως ο “Άγνωστος πόλεμος” (1971), “Γειτονιά”, “Ιστορίες αγάπης”, “Πανθέοι” (1977) ενώ οι νεώτερες γενιές σίγουρα θα τον θυμούνται από τον ρόλο του ως “Σέβος” στη “Λάμψη” (1991). Έχει βραβευθεί ως συγγραφέας για το θεατρικό του έργο “Σφουγγαράδες”.

Σμαρούλα Γιούλη (1934 – 7 Mαρτίου 2012)

Η ηθοποιός και τραγουδίστρια Σμαρούλα Γιούλη αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Δημήτρη Ροντήρη. Σε ηλικία μόλις 9 ετών έπαιξε τη “Φωνή της καρδιάς” (1943) με τον Αιμίλιο Βεάκη. Το ντεμπούτο της στο θεατρικό σανίδι έγινε το 1949 στην επιθεώρηση “Άνθρωποι” των Αλέκου Σακελλάριου – Χρήστου Γιαννακόπουλου. Η επιτυχία της σε διάφορα μιούζικαλ της δεκαετίας του ’80 είναι αξιοσημείωτη. Τα πιο γνωστά από αυτά είναι το “Σικάγο”, “Μάγκες και κούκλες” και το “Sweet charity”. Κάποιες ταινίες στις οποίες έπαιξε είναι: “Ο πειρασμός” (1957), “Καθ’ εμπόδιο για καλό”, (1958) και “Μόνο για σένα” (1965).

Χρήστος Πάρλας (1936 – 3 Απριλίου 2012)

Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια και σπούδασε στην Αθήνα, στη σχολή Κ. Μιχαηλίδη. Εμφανίστηκε στον κινηματογράφο με την ταινία “10 μέρες στο Παρίσι” . Άλλες ταινίες του είναι “Η βίλα των οργίων” (1964) και “Μοντέρνα σταχτοπούτα” (1965). Πήρε το πρώτο βραβείο ανδρικής ερμηνείας στο φεστιβάλ του Παναμά το 1986 για την ταινία “11.43”.  Διακρίθηκε και στο θέατρο παίζοντας σε πρωταγωνιστικούς ρόλους, όπως στην παράσταση “Φιλοκτήτης”. Στον χώρο της τηλεόρασης έγινε γνωστός μέσα από τη σειρά “Η εξαφάνιση του Τζον Αυλακιώτη” (1985) και πρωταγωνίστησε στις σειρές “Αμαρτίαι γονέων” (1993), “Η κραυγή των λύκων” (1981), “Καταδίωξη” (1977), “Κληρονόμοι”, “Οι μεγιστάνες” κ.α.

Κώστας Καρράς (21 Ιουνίου 1936 – 6 Μαΐου 2012)

Με σπουδές στην δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου, στην Royal Academy of Arts του Λονδίνου και στην δραματική σχολή του Πέλλου Κατσέλη, ο Κώστας Καρράς δεν θα μπορούσε παρά να έχει μια επιτυχημένη καριέρα στον χώρο του θεάματος. Μεταξύ άλλων συνεργάστηκε με την  Έλλη Λαμπέτη και έπαιξε στις παραστάσεις “Ποντικοπαγίδα”, “Γυμνοί στο πάρκο”, “Λεωφορείον ο πόθος”, “Ημερολόγιο ενός τρελού”, “Blithe spirit”. Είχε άπειρες συμμετοχές στον κινηματογράφο και ενδεικτικά θα αναφέρουμε τις ταινίες “Ιφιγένεια” (1977) του Μιχάλη Κακογιάννη, “Αιχμάλωτοι του μίσους” (1972), “Η κόρη του ήλιου” (1971), “Η ανταρσία των 10” (1970), “Η Μεσόγειος φλέγεται” (1970), “Υπολοχαγός Νατάσσα” (1970), “Δεσποινίς διευθυντής” (1964), “Ποια είναι η Μαργαρίτα” (1961) κ.α. Ακόμη, έπαιξε και σε πολλά τηλεοπτικά σήριαλ. Επίσης, ήταν ιδιαίτερα γνωστός για την φιλανθρωπική του δράση, για την οποία βραβεύθηκε από πολλούς συλλόγους και οργανώσεις.

Αθηνόδωρος Προύσαλης (1926 – 5 Ιουνίου 2012)

Σπούδασε στη δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών. Οι συνεργασίες του με σημαντικούς παράγοντες του ελληνικού θεάτρου υπήρξαν πολυπληθείς. Τα τελευταία χρόνια συνεργάστηκε με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο στις ταινίες “Ταξίδι στα Κύθηρα” (1984), “Ο μελισσοκόμος” (1986) και “Το μετέωρο βήμα του πελαργού” (1991). Οι ταινίες στις οποίες έπαιξε είναι πραγματικά πολλές και συνήθως ερμήνευε τον ρόλο του “μάγκα”. Οι πιο γνωστές είναι οι: “Πατέρα κάτσε φρόνιμα” (1967), “Καλώς ήλθε το δολλάριο” (1967), “Η καρδιά ενός αλήτη” (1968), “Τα παιδιά της πιάτσας” (1979) και “Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο” (1980). Στην τηλεόραση έπαιξε μεταξύ άλλων στα “Εγκλήματα” (1998), στο “Για μια γυναίκα και ένα αυτοκίνητο” (2001) και στους “Παππούδες εν δράσει” (2000).

Γιώργος Μούτσιος (31 Ιανουαρίου 1932 – 17 Ιουλίου 2012)

Σπούδασε τραγούδι στο Ελληνικό Ωδείο και θέατρο στο Εθνικό Ωδείο. Αργότερα πραγματοποίησε ανώτερες σπουδές φωνητικής στη Μουσική Ακαδημία της Βιέννης και θεάτρου και σκηνοθεσίας στο Reinhardt Seminar. Ξεκίνησε τη θεατρική του παρουσία με τη συμμετοχή στο χορό του έργου του Σοφοκλή “Οιδίπους Τύραννος” με το Εθνικό Θέατρο. Συνολικά εμφανίστηκε σε 8 παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου. Με το Θέατρο Τέχνης συμμετείχε στο φεστιβάλ των εθνών στο Παρίσι, παίζοντας στο έργο “Όρνιθες”. Στο θέατρο εργάστηκε και ως θιασάρχης, παίζοντας με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, την Έλλη Λαμπέτη, τη Σμαρούλα Γιούλη, κ.α. Στον κινηματογράφο ερμήνευσε κυρίως τον ρόλο του πλουσίου και ήταν πότε συμπαθής και πότε αντιπαθής προς το κοινό. Χαρακτηριστικές του συμμετοχές είναι στις ταινίες “Η αγνή του λιμανιού” (1952), “Ο κράχτης” (1966), “Μήδεια” (1968) και “Ο δρόμος των ηρώων”(1971). Συνεργάστηκε και με την Εθνική Λυρική Σκηνή κυρίως σε οπερέτες (“Το φιόρο του Λεβάντε” κ.α.) Η τελευταία του τηλεοπτική εμφάνιση έγινε με τη σειρά “Τα παιδιά της Νιόβης” (2004).

Νίκη Λινάρδου (1939 – 26 Σεπτεμβρίου 2012)

Αρχικά έγινε γνωστή με το ψευδώνυμο “Μπέμπα Κούλα” και έκανε τα πρώτα της βήματα σαν χορεύτρια. Υπήρξε η δεύτερη σύζυγος του Αλέκου Σακελλάριου, ενώ αργότερα παντρεύτηκε τον σκηνοθέτη της τηλεόρασης Θ. Χρυσοβέργη. Έχει παίξει σε πολλές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. Κάποιες από αυτές είναι οι εξής: “Ο Ηλίας του 16ου” (1959), “Τα κίτρινα γάντια” (1960), “Θα σε κάνω βασίλισσα” (1964), “Υπάρχει και φιλότιμο” (1965), “Καλώς ήλθε το δολλάριο” (1967), “Ο Ρωμιός έχει φιλότιμο” (1968).