Πάμε Θέατρο: «Επιστάτης» | Είδαμε την παράσταση!

Γραμμένο το 1951 το έργο του Χάρολντ Πίντερ μετράει ήδη 6 δεκαετίες ζωής κι έχει ταξιδέψει στα θέατρα όλου του κόσμου. Πρόκειται για ένα έργο-σχόλιο στην εξουσία, την κοινωνία που ζούμε, την έλλειψη ουσιαστικής επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων, τις αδυναμίες και τις ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου.

Στην υπόθεση του έργου, ένας άστεγος μεσήλικας βρίσκει καταφύγιο σε ένα ακατάστατο δωμάτιο ενός εγκαταλελειμμένου σπιτιού. Πρόκειται για την εισβολή ενός παρείσακτου σε ένα χώρο που τον διεκδικούν δύο αδέλφια. Ο ένας, ο Άστον, ζει σε μια συναισθηματική απομόνωση, μαστορεύοντας τις διάφορες μηχανές του και κάνοντας όνειρα ότι θα φτιάξει στην αυλή ένα υπόστεγο. Ο άλλος, ο Μικ με επιχειρηματικές ανησυχίες μοιάζει πολυάσχολος αλλά, κατά βάση ζει σε ένα δικό του εφιαλτικό κόσμο. Ο άστεγος δέχεται την δουλειά του Επιστάτη που του προσφέρουν τα δύο αδέλφια, χωριστά ο καθένας, χωρίς όμως να εμπιστεύεται κανέναν. Μισεί τους ξένους, φοβάται και κρατάει σε απόσταση τα δύο αδέλφια και νοιώθει να απειλείται ακόμη και μέσα από την προσφορά και υπονομεύει τη σχέση και των δύο αδελφών προς ίδιον όφελος.

Ο σκηνοθέτης Κιμούλης έκανε μια πολύ ορθή επιλογή έργου, διαβάζοντας σωστά τις απαιτήσεις του «Επιστάτη» και στήνοντας το θεατρικά με τον κατάλληλο τρόπο. Σημειολογικά, αξιοποιεί την επικαιρότητα σε εμφανή βαθμό επιτρέποντας στο μέσο θεατή να μπει αμέσως σε μια θεατρική συνθήκη που λειτουργεί άψογα. Οι εικόνες είναι οικείες κι (τρομαχτικά) αναγνωρίσιμες και οι διάλογοι χαρακτηρίζονται για την καυστικότητα και την αμεσότητα τους, στοιχείο που συνάδει με την εποχή μας. Κατά την εκτίμηση μου, έργα σαν τον «Επιστάτη» μπορούν είτε να προβληματίσουν είτε να προβληματιστούν από το κοινό και με αυτό εννοώ πως ανάλογα με την χρονική περίοδο και την κοινωνική περίσταση μπορούν ενίοτε να δώσουν τροφή για σκέψη κι άλλοτε να αποσιωπηθούν από μια κοινωνική συγκυρία.

Ακόμη κι όποιον δε συμπαρασύρει ο «Επιστάτης», σίγουρα θα τον γοητεύσουν οι ερμηνείες των τριών ηθοποιών. Κι ερχόμαστε στον ηθοποιό Κιμούλη, έναν από τους πρωταγωνιστές του θεάτρου μας με το μεγαλύτερο φανατικό κοινό. Ο Κιμούλης το τελευταίο διάστημα αρέσκεται μάλλον περισσότερο από ποτέ στις μεγάλες μεταμορφώσεις, καθώς μετά από ένα επιτυχημένο θεατρικό καλοκαίρι ως Μήδεια (με μια πρόταση που παραπέμπει στα αρχαιοελληνικά πρότυπα) και ένα χειμώνα ως Τζων Γαβριήλ Μπόρκμαν επιστρέφει ως «Επιστάτης». Η ερμηνεία του μπορεί να είναι εξωτερικά ιδιαιτέρως κωμική, αλλά χτίζει με άρτιο τρόπο την κωμικοτραγική φιγούρα του χαρακτήρα του και του κάθε άλλου ανθρώπου που έχει αποτυπωθεί μέσα μας σε μια ανάλογη κατάσταση, είτε είναι ο αδερφός, ο θείος, ο ξάδερφος μας, είτε είναι ο γείτονας, ο απέναντι, ο δίπλα, είτε είμαστε εμείς οι ίδιοι.

Τον «Επιστάτη» περιστοιχίζουν δύο αδέρφια, δύο αρνητικοί μεταξύ τους χαρακτήρες που τους υποδύονται αντίστοιχα ο Νίκος Γεωργάκης και ο Γιώργος Χρανιώτης. Οι δυο ηθοποιοί χειρίζονται ο καθένας με το δικό του μοναδικό τρόπο το ρόλο τους, δίνοντας ένα πολύ ενδιαφέρον συνολικό αποτέλεσμα. Ο Γιώργος Χρανιώτης πιο άμεσος, παρορμητικός, χυμώδης, «φευγάτος» καταφέρνει να γίνει ενδιαφέρον, ενώ ο Νίκος Γεωργάκης με μια αφοπλιστικά σοβαροφανή σαρκαστικότατα κερδίζει όλο και περισσότερο το θεατρόφιλο κοινό. Αν δεν ήταν τόσο διαφορετικές οι υποκριτικές προσωπικότητες των πρωταγωνιστών ίσως το συνολικό αποτέλεσμα να μην ήταν εξίσου ενδιαφέρον.

Συντελεστές:

Μετάφραση – σκηνοθεσία: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΜΟΥΛΗΣ

Σκηνικά – κοστούμια: ΜΑΙΡΗ ΤΣΑΓΚΑΡΗ

Φωτισμοί: ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗ

Μακιγιάζ: ΧΑΡΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΑΚΗΣ

Βοηθός σκηνοθέτη: ΑΜΑΛΙΑ ΝΙΝΟΥ

Βοηθός σκηνογράφου: ΒΑΣΙΑ ΒΑΠΟΡΙΔΟΥ

Παίζουν: Γιώργος Κιμούλης, Γιώργος Χρανιώτης, Νίκος Γεωργάκης.

ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΕΑΜΑΤΩΝ

Info:

Η παράσταση «Επιστάτης» παίζεται κάθε Τετάρτη και Κυριακή στις 20:00 και κάθε Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 στο Θέατρο Δημήτρης Χορν.