Πάμε Θέατρο για παιδιά | «Το μυστήριο της πολιτείας Χάμελιν»: Είδαμε την παράσταση!

Γράφει η Βρισηίδα Αρβανίτη

Μυστήριο… μυστήριο που αρέσει στα παιδιά, αρέσει στους μεγάλους. Το μυστήριο ξεκινά με τη θερμή υποδοχή των θεατών από τους ίδιους τους ηθοποιούς στο θέατρο. Η σύζευξη του θεάτρου με το θεατρικό παιχνίδι στη σκηνή αποτελεί ξεχωριστή και εκπληκτική προσπάθεια των ηθοποιών να ταξιδέψουν στην πολιτεία Χάμελιν, στην Κάτω Σαξωνία, την περίοδο του Μεσαίωνα μαζί με τους θεατές, μικρούς και μεγάλους. Ο ήχος του αυλού μας ακολουθεί σε όλη την παράσταση με σκοπό να μας μαγέψει και να μας συνεπάρει. Γονείς και παιδιά μαγεύονται και ακολουθούν τη μαγική μελωδία του αυλού σε κάθε γωνιά της πολιτείας Χάμελιν. Σκηνικά απλά που αλλάζουν εν δράσει οι ηθοποιοί την ώρα της παράστασης και κοστούμια έξυπνα που αλλάζουν μπροστά στα μάτια των θεατών. Χρώματα ζωηρά που κεντρίζουν την προσοχή των παιδιών και μουσική που συνεπαίρνει. Η φαντασία των παιδιών παίρνει σάρκα και οστά πάνω στην σκηνή σε μία διαδραστική παράσταση που το φινάλε του μυστηρίου το συναποφασίζουν θεατές και ηθοποιοί.

Μηνύματα πολιτικά και κοινωνικά περνάει η παράσταση αυτή σε μικρούς και μεγάλους. Ο καθένας τα αντιλαμβάνεται ξεχωριστά ανάλογα με τις εμπειρίες και τα βιώματά του. Σημαντικά μηνύματα για τους μικρούς θεατές η συμβίωση με πολλούς ανθρώπους σε έναν κόσμο που η διαφορετικότητα κυριαρχεί. Κανείς δεν είναι ίδιος με κανέναν. Κάποιοι είναι ψηλοί και άλλοι κοντοί, κάποιοι έχουν μαύρα μαλλιά και άλλοι καστανά. Έτσι, κάποιοι μπορεί να ακούν και άλλοι να μην ακούν, κάποιοι να περπατούν και άλλοι να μην μπορούν, κάποιοι να βλέπουν και άλλοι να μην μπορούν να δουν τον κόσμο αυτό. Μηνύματα ανθρωπιστικά που συνοδεύουν τα παιδιά και στην ενήλικη ζωή τους. Όλα αυτά ενεργοποιούν τα συναισθήματά τους και με τη βοήθεια της φαντασίας τους ακολουθούν τους ηθοποιούς στο ταξίδι τους στην μακρινή πολιτεία Χάμελιν για να λύσουν το περίεργο μυστήριο με τρόπο μαγικό και μοναδικό.

Μία παράσταση για όλη την οικογένεια. Παιδιά όλων των ηλικιών δύνανται να παρακολουθήσουν την παράσταση. Το κάθε παιδί ανάλογα με τις εμπειρίες του και την ηλικία του θα αντλήσει από την παράσταση νοήματα με τον δικό του διαφορετικό τρόπο για να τα χρησιμοποιήσει όταν του δοθεί η ευκαιρία σε κατάλληλες συνθήκες.

Γράφει ο Αναστάσης Πινακουλάκης

Σημαντικό κομμάτι της σκηνοθεσίας του Μοσχόπουλου είναι η αλληλεπίδραση με το κοινό την οποία υποστήριξαν με κάθε μέσο και με αστείρευτη ενέργεια οι ερμηνευτές της παράστασης. Οι ανήλικοι και οι ενήλικοι θεατές της παράστασης δεν σταματούν στιγμή να «συζητούν» με το θίασο για την εξέλιξη της παράστασης, να συμφωνούν για τη θεατρική συνθήκη και τελικά να σκέπτονται οι ίδιοι τι είδους συνέχεια θέλουν. Από τα μαγικότερα σημεία αν μη τι άλλο είναι ο τρόπος με τον οποίο περνούμε στο διάλειμμα της παράστασης όπου τα παιδιά έχουν κατά κάποιο τρόπο «ρόλο στο μύθο». Για να γίνουμε κατανοητοί, βρισκόμαστε στην πολιτεία Χάμελιν, όπου ο ξένος μουσικός με το μαγεμένο του αυλό παρασύρει έξω από την πόλη όλα τα παιδιά της πολιτείας. Σε εκείνο το σημείο λοιπόν, οι ηθοποιοί(/εμψυχωτές) καλούν όσα παιδιά το επιθυμούν ν’ ακολουθήσουν τον ήχο του αυλού και να περάσουν στο φουαγιέ του θεάτρου για το διάλειμμα της παράστασης. Το θέαμα ήταν ιδιαιτέρως συγκινητικό και πρωτόγνωρο τόσο για τα ενήλικα μάτια μας όσο και για την ανήλικη καρδιά μας.

 Στην ίδια λογική τα κοστούμια της παράστασης είναι πολυλειτουργικά δίνοντας στους ηθοποιούς το περιθώριο να παίξουν και να οξύνουν τη φαντασία του ανήλικου θεατή. Ο Γιώργος Παπαγεωργίου σαν ένα άλλο παιδί (ή έναν ηθοποιό) επιθυμεί σφοδρά να γίνει ένας ιππότης, όπως εκείνος φαντάζεται τους ιππότες. Δεν έχει σπαθί, δεν το υπονοεί η υπόθεση, αλλά τελικά καταφέρνει να γίνει έστω για λίγο. Για μένα αυτή η μεταμόρφωση έχει μεγάλα παιδαγωγικά οφέλη για το ανήλικο κοινό και εξιτάρει τη φαντασία μικρών και μεγάλων. Στον αντίποδα της παρωχημένης ιδέας πως το θέατρο για παιδιά πρέπει να εντυπωσιάζει με πλούσια σκηνικά και κοστούμια, το “Χάμελιν” είναι ένας βιόκοσμος όπου το μεγαλύτερο φτιασίδι είναι η παιδική φαντασία.

 Το «μυστήριο της πολιτείας Χάμελιν» είναι αυτό που θα λέγαμε η «μαγεία του θεάτρου» κι αισθάνομαι τυχερός που βρέθηκα ανάμεσα σε παιδιά που μπορεί να είναι η πρώτη τους φορά που βιώσαν μια θεατρική εμπειρία. Μακάρι όλοι οι καλλιτέχνες που αποφασίζουν να κάνουν θέατρο για παιδιά να είναι εξίσου συνειδητοποιημένοι με το Θωμά Μοσχόπουλο, τον Κορνήλιο Σελαμσή, το θίασο και το δυναμικό του θεάτρου Πόρτα.

Συντελεστές της παράστασης:

Κείμενο-Σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος
Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής
Σκηνικά: Ευαγγελία Θεριανού
Κοστούμια: Κλαίρ Μπρέσγουελ
Kίνηση: Χαρά Κότσαλη
Φωτισμοί: Σοφία Αλεξιάδου
Βοηθός Σκηνοθέτης: Άννα Μιχελή

Ερμηνεύουν
Άννα Καλαϊτζίδου, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Χαρά Κότσαλη, Γιώργος Παπαγεωργίου, Σωκράτης Πατσίκας, Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος, Ana Chifu

Προτεινόμενο για παιδιά 6-96 ετών

ΘΕΑΤΡΟ ΠΟΡΤΑ
Μεσογείων 59,
115 26 Αθήνα
τηλ. 210 77 11 333
www.porta-theatre.gr

ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
Σάββατο15.00
Κυριακή 11.00 & 15.00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Γενική είσοδος 10 €

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
120 λεπτά (με διάλειμμα)