Πάμε Θέατρο | Η Αθηνά Μουστάκα και ο Κωνσταντίνος Μπιμπής μας μιλούν για την παράσταση «Ρωμαίος & Ιουλιέτα για 2»

Οι τρεις τους μας παρουσίασαν το «Ρωμαίος & Ιουλιέτα για 2» πριν ένα χρόνο στον ιδιαίτερο χώρο του υπογείου του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης, ενώ φέτος επανέρχονται με την ίδια πρόταση, πιο ολοκληρωμένα στο 104. Η παράσταση έχει δεχθεί μεγάλη ανταπόκριση από το θεατρόφιλο κοινό γι’ αυτό και πήρε παράταση και διπλασιάστηκαν οι παραστάσεις που δίνουν ανά βδομάδα. Σε μια από τις πρώτες τους συνεντεύξεις, είχα την τιμή να συνομιλήσω μαζί τους και να μου ομορφύνουν το ήδη αγαπημένο μου έργο του Σαίξπηρ. Όσοι δεν έχετε προλάβει ακόμα να δείτε την παράσταση, γνωρίστε τους δύο πρωταγωνιστές μέσα από αυτή την συνέντευξη.

Καταπιάνεστε με ένα από τα κλασσικότερα και σπουδαιότερα έργα της παγκόσμια δραματουργίας και το μετατρέπετε σε ένα σκηνικό ντουέτο. Πως οδηγηθήκατε σε αυτή την επιλογή και πως το υποστηρίζετε;

Αθηνά: Καταρχάς, δεν οδηγηθήκαμε εμείς εκεί, η ιδέα ήταν του Κώστα Γάκη. Μας το πρότεινε πριν από ενάμιση χρόνο ξεχωριστά καθώς δεν γνωριζόμασταν τότε μεταξύ μας. Όταν μου το πρότεινε ενθουσιάστηκα πάρα πολύ με την ιδέα και για το εγχείρημα πως δύο άτομα θα κάνουν όλους τους ρόλους και για το έργο φυσικά, το οποίο ήταν ένα έργο που από πάντα μου άρεσε. Είχα δει και την ταινία με τον Leonardo di Caprio ως Ρωμαίο, οπότε ήθελα πολύ να παίξω την Ιουλιέτα. Που να φανταζόμουν πως μόνο την Ιουλιέτα δε θα παίξω! (σ.σ. γέλια). Ξεκινήσαμε λοιπόν να δουλεύουμε με τον Κωνσταντίνο, ερήμην του Κώστα, καθώς εκείνο τον καιρό είχε άλλες δουλειές και μετά ήρθε κι έβαλε το χεράκι του και τα έκανε όλα υπέροχα. Τα καταφέραμε όλα χάρη στη δική του βοήθεια.

Με τον Γάκη λειτουργείτε «σαν μια ψυχή», για να χρησιμοποιήσω τα δικά του λόγια. Πως είναι να συνεργάζεστε σε μια ομάδα;

Κωνσταντίνος: Στο θέατρο δεν μπορείς να λειτουργήσεις παρά μόνο σε ομάδα. Ακόμη και μονόλογο να κάνεις χρειάζεσαι την ομάδα σου, να συνεργαστείς με τον σκηνοθέτη σου, τον φωτιστή σου, τον ενδυματολόγο σου… Το θέατρο είναι μια Τέχνη που λειτουργεί αυστηρά με κανόνες ομαδικούς. Πέρα από αυτό όταν βρίσκεις ανθρώπους που έχεις τους ίδιους κώδικες επικοινωνίας, τα ίδια χνώτα, την ίδια αντίληψη για το θέατρο νομίζω πως είναι ο ιδανικός τρόπος για να πορευτείς σε αυτό τον χώρο.

Αθηνά: Πραγματικά αισθάνομαι πάρα πολύ τυχερή που στο δεύτερο ακόμη έτος της σχολής, προέκυψε αυτή η συνεργασία – τον Γάκη τον είχα καθηγητή στην σχολή μου- και ήρθαν όλοι αυτοί οι κώδικες οι εικαστικοί, θεατρικοί, μουσικοί, ζωής να κουμπώσουν σαν ένα παζλ. Νιώθω πολύ όμορφα που βρίσκαμε ο ένας τον άλλο.

Ποιο θα μπορούσατε να πείτε πως είναι το μεγαλύτερο μάθημα που πήρατε από τον Γάκη;

Αθηνά: Πραγματικά αισθάνομαι πάρα πολύ ευγνώμων που βρέθηκε αυτός ο άνθρωπος στο δρόμο μου. Χάρης τον Κώστα έμαθα να αγαπώ το θέατρο, γιατί παρόλο που προέρχομαι από μια θεατρική οικογένεια και είχα μια αντίληψη για του τι είναι θέατρο, δεν το είχα δει σοβαρά μέχρι τώρα. Κατάλαβα με τον Κώστα πως στο θέατρο πρέπει να είσαι προσηλωμένος στρατιώτης προκείμενου να γίνει η δουλειά. Αυτός ο άνθρωπος με ενέπνευσε σε όλους τους τομείς και πραγματικά πιστεύω πως είναι ευλογημένος.

Κωνσταντίνος: Εμένα ο Κώστας με εξέλιξε πολύ σαν ηθοποιό. Ερχόμουν με το βάρος του Θεάτρου Τέχνης και με ένα εσωτερικό βάθος και μου άνοιξε μια νέα κατεύθυνση, μια Comedia De L’ Arte που αντιμετωπίζει το θέατρο σαν ένας παλιάτσος που είναι πολύ συγκινητικό και πολύ ουσιώδες.

 Στήνετε ένα όμορφο θεατρικό παιχνίδι, που είναι ταυτόχρονα κωμικό και τραγικό. Πόσο εύκολο ήταν να κρατήσετε τις ισορροπίες;

Αθηνά: Είναι πάρα πολύ δύσκολο γιατί κινδυνεύει να γίνει γελοίο. Εμείς προσπαθήσαμε να έχουμε μια κατεύθυνση, καθώς ξέραμε πως από την τρίτη σκηνή και μετά σοβαρεύει το έργο, οπότε έπρεπε να κρατήσουμε τις ισορροπίες. Στο πρώτο κομμάτι είναι αφέλεια, ελαφράδα, ομορφιά, ενώ στο δεύτερο κομμάτι οι χαρακτήρες παίρνουν μια πιο βίαιη μορφή. Ζυγίσαμε αυτά τα κομμάτια και βγάλαμε ένα αποτέλεσμα, τώρα αν είναι αντάξιο ή όχι, αυτό θα μας το πείτε εσείς.

Κωνσταντίνος: Τα μεγάλα κλασικά έργα όπως το «Ρωμαίος & Ιουλιέτα» και την «Αντιγόνη» τα έχουμε στο μυαλό μας ως βαριές τραγωδίες κι έχουν γίνει κλασικά γιατί ακριβώς έχουν γραφτεί με βάση την ανθρώπινη ζωή κι η ανθρώπινη ζωή περιέχει το γέλιο και το γκροτέσκο. Δεν αποκλίναμε από αυτό με την παράστασή μας.

Ο λόγος του Σαίξπηρ είναι ιδιαίτερα ποιητικός και σήμερα δημιουργεί πολλές δυσκολίες στο ανέβασμα των έργων του. Εσείς πως αντιμετωπίσατε αυτό τον λόγο;

Αθηνά: Καταρχάς, εμείς δε θέλαμε να υπονομεύσουμε καθόλου τον ποιητικό του λόγο. Ίσα-ίσα ο λόγος του Σαίξπηρ ήταν για μας μια ώθηση για να τον κάνουμε ακόμη πιο ποιητικό.

Κωνσταντίνος: Ο λόγος της αγάπης εμφανίζεται τις σκηνές που είναι μόνοι τους οι δύο πρωταγωνιστές. Σε εκείνες τις στιγμές, δεν προσθέσαμε τίποτα υπονομευτικό γιατί είναι τα πιο όμορφα λόγια που έχουν γραφτεί ποτέ για τον έρωτα. Αυτά τα λόγια μιλούν κατευθείαν στην ψυχή του κοινού.

Οι δυο ήρωες ερωτεύτηκαν παράφορα κι όντας καταδικασμένοι στον έρωτά τους αποφάσισαν να καταδικάσουν οι ίδιοι τις ζωές τους. Πιστεύετε πως δύο άνθρωποι είναι πραγματικά ελεύθεροι να ερωτευτούν και να ευτυχήσουν πέρα από τους άλλους ανθρώπους του περίγυρου τους;

Αθηνά: Ναι αυτό συμβαίνει σε κάθε εποχή. Ο έρωτας είναι το τελειότερο πράγμα στον κόσμο.

Κωνσταντίνος: Ο Έρωτας είναι η δύναμη που κάνει τον κόσμο να γυρίζει. Παρά τη φθορά του σύγχρονου ανθρώπου, ο Έρωτας είναι ακόμη η ηλιαχτίδα που μας δίνει δύναμη κι ελπίδα. Βλέπεις ακόμα ερωτευμένους ανθρώπους που δεν λογαριάζουν τίποτα, δηλαδή είναι οι δυο τους κι απέναντι ο κόσμος.

Εσείς πως «ερωτευτήκατε» με το θέατρο;

Αθηνά: Εγώ είχα δει πριν μερικά μια παράσταση, πάλι του Κώστα, τον Διχοτομημένο Ιπποκόμη και πραγματικά ερωτεύτηκα τους ηθοποιούς, τον ρυθμό της παράστασης, το πώς αυτοσχεδίαζαν οι ηθοποιοί. Από μικρή βέβαια ήμουν ξετρελαμένη με τα μιούζικαλ και ήθελα να δοκιμάσω τις υποκριτικές μου ικανότητες. Αγαπημένες αναμνήσεις τα West Side Story, Sound of Music, Mary Poppins, Annie, Oliver Twist.. Προέρχομαι κι από θεατρική οικογένεια κι είχα μεγαλώσει μέσα σε αυτό, έβλεπα από μικρή παραστάσεις.

Κωνσταντίνος: Εγώ δεν ήθελα από μικρός να γίνω ηθοποιός. Κάπου στην Γ’ Λυκείου αποφάσισα πως δε θέλω να γίνω δικηγόρος κι άρχισε να φαίνεται πως ήθελα να εκφραστώ κάπως. Πάντα μου άρεσε να γράφω, με την μουσική δεν το είχα δοκιμάσει, και το θέατρο ήρθε κάπως έτσι στη ζωή μου.

Μπήκατε σε έναν αβέβαια επαγγελματικά χώρο σε μια εποχή που η ανεργία έχει σπάσει κάθε ρεκόρ. Σας αγχώνει αυτό;

Αθηνά: Μπαίνοντας σε αυτό τον χώρο ξέραμε την κατάσταση, αλλά εδώ είμαστε, ακόμη κι αν κάτι δεν πάει καλά, κάπως θα ζήσουμε. Το θέμα είναι να μην ευτελίσεις τις αξίες σου και να διατηρήσουμε την αξιοπρέπειά μας.

Κωνσταντίνος: Εμένα με αγχώνει ότι ζούμε σε μια περίοδο που πολλοί καλλιτέχνες μπορεί να κάνουν πράγματα που δεν τους εκφράζουν για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Από εκεί και πέρα είναι δύσκολα τα πράγματα, αλλά θα το παλέψουμε.

Δημιουργήσατε την παράσταση σας με έναν ευφάνταστο τρόπο που κάνει το έργο πιο άμεσο στο κοινό. Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη σκοπιμότητα από πίσω;

Αθηνά: Σίγουρα, όταν ετοιμάσαμε την παράσταση θέλαμε να είναι ένα λαϊκό θέαμα. Όταν συμμετέχει ο κόσμος, αισθανόμαστε πως είναι το καλύτερο δώρο που μπορεί να μας κάνει.

Κωνσταντίνος: Γενικά, για εμάς δεν υπάρχει τοίχος με το κοινό κι αν υπάρχει θέλουμε να τον σπάσουμε. Αν με ρωτάς, το κοινό ψοφάει να του δίνεις σημασία και να μπαίνει μέσα στο έργο.

Υπάρχουν τελικά όρια στον Έρωτα και το Όνειρο;

Κωνσταντίνος: Ούτε στο ένα ούτε στο άλλο. Έχω ένα τατουάζ που γράφει «οριστικά ονειροπόλος». Νομίζω πως πρέπει να είμαστε αδυσώπητοι στον έρωτα και στα όνειρά μας.

Αθηνά: Καλά, κάποια στιγμή πρέπει να βάζουμε όρια όταν θέλουμε να συμβιώσουμε με τον άλλο.

Κλείνοντας, θα ήθελα να μου πείτε τι είναι για εσάς έρωτας και τι είναι ζωή…

Αθηνά: Ο έρωτας είναι η ουσία της ζωής και το θέατρο είναι η ίδια η ζωή.

Κωνσταντίνος: Ο έρωτας είναι για μένα κάποια στοιχεία από την ζωή που επιλέγονται εν αγνοία μας και παίρνουν μια θεϊκή ουσία, ενώ το θέατρο είναι τα στοιχεία εκείνα που εμείς επιλέγουμε και τους δίνουμε αυτή την θεϊκή ουσία.

Να ευχηθούμε ολόψυχα στην Αθηνά και στον Κωνσταντίνο να συνεχίσουν να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα και να συμμετέχουν πάντα σε όμορφες παραστάσεις!

Info:

Η παράσταση «Ρωμαίος & Ιουλιέτα για 2» από το Σάββατο 14 Δεκεμβρίου θα παίζεται κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 19:00 και κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:00 στο 104.