Πάμε θέατρο: “Ι Love U”| Είδαμε την παράσταση!

Είναι μια παράσταση βασισμένη στη μεγάλη δημιουργό Λούλα Αναγνωστάκη που με τη ρεαλιστική και δυνατή γραφή της έχει διαμορφώσει τη σύγχρονη θεατρική έκφραση. Η Ελένη Ουζουνίδου κάνει ένα ταξίδι μέσα από κάποια αποσπάσματα έργων της μεγάλης συγγραφέως, ερμηνεύοντας πολλούς διαφορετικούς και αντικρουόμενους ρόλους και το μυστηριώδες είναι ότι στο τέλος της παράστασης έχεις την αίσθηση ότι έχεις δει ένα ενιαίο έργο σε απόλυτη συνοχή. Ίσως γιατί οι ιδέες που ενώνουν τους αποσπασματικούς μονολόγους έχουν μια αλληλουχία και κάτι κοινό. Η Ελένη Ουζουνίδου μεταμορφώνεται με την αλλαγή κάθε θεατρικού έργου και γίνεται έξι διαφορετικές γυναίκες που στη βάση τους έχουν όλες ένα παράπονο. Την αδικία, την ευθύνη που τους αποδόθηκε, την ισοπέδωση από το «μέσο όρο» που ήθελε να τις απορροφήσει. Κάποιες από τις γυναίκες υποτάχθηκαν στη μοίρα τους, κάποιες αντιστάθηκαν και κάποιες πολέμησαν σθεναρά.

Τα «θραύσματα» που ερμηνεύει η Ελένη Ουζουνίδου προέρχονται από τα έργα «Σ’ εσάς που με ακούτε», «Αντόνιο ή το μήνυμα», «Η πόλη», «Διαμάντια και μπλουζ», «Ο ήχος του όπλου» και ολόκληρο το «Ο ουρανός κατακόκκινος». Και σε όλη την παράσταση ο «αόρατος» συμπρωταγωνιστής είναι ο ήχος του πιάνου από τον Σταμάτη Κραουνάκη. Ο ήχος παίρνει ρόλο και νιώθεις την παρουσία του σαν μια φιγούρα που κάτι θέλει να πει. Άλλοτε ήπιος συνοδευτικός, άλλοτε συμπάσχει, θρηνεί, συμφωνεί, θυμώνει, σωπαίνει. Η μουσική δίνει ζωή στην παράσταση και συνδέει τα κείμενα δίνοντας την αίσθηση του όλου αλλά ταυτόχρονα οριοθετώντας τα.

Σε αυτή την παράσταση- σύνθεση αποδεικνύεται ότι το θέατρο γίνεται με απλά πράγματα. Γιατί το θέατρο εξάλλου είναι «σύμβαση». Το σκηνικό είναι λιτό με μια πολυθρόνα από πλεξιγκλάς που σου δίνει την αίσθηση του γυάλινου και δυο φωτιστικά. Η Ελένη Ουζουνίδου μεταμορφώνεται είτε βγάζοντας την καπαρντίνα και μένοντας με μια κόκκινη φούστα, είτε μένοντας με ένα μαύρο φόρεμα, είτε με λίγο νερό στα μαλλιά της. Μικρά στοιχεία που βοηθούν στην αλλαγή.

Έτσι στην αρχή ανεβαίνει στη σκηνή ντροπαλή με το «Σ’ εσάς που με ακούτε», μια γυναίκα χωρίς βούληση και αυτοπεποίθηση, που έχει φορτωθεί με τύψεις και ενοχές από την οικογένειά της για ένα φοβερό ατύχημα που τους άλλαξε τη μοίρα. Το παράπονο ξεχειλίζει και η εξαρτημένη γυναίκα έχει βρει λιμάνι στον άντρα της. Ιδιαίτερα δυνατή είναι η ερμηνεία τη στιγμή της περιγραφής του ατυχήματος.

Όταν το μαύρο παλτό ανοίξει και η μουσική μας ταξιδέψει στο επόμενο απόσπασμα η ηρωίδα πνίγεται από τη νωθρότητα και την εκτός ορίων λαιμαργία του συζύγου της. Στο «Αντόνιο ή το μήνυμα» εκείνη πνίγεται, καταπιέζεται. «Ακόμα και τα μικρά σπίτια σε φοβίζουν». Η εισβολή που περιγράφει, τα μαύρα γυαλιστερά κράνη και ο πανικός της κλείνουν με τη δύναμη της διαίσθησης. «Είχα πάντα κάτι εδώ μέσα… Διαίσθηση…», θα πει.

Στην «Πόλη» το παράπονο είναι διάχυτο. Παράπονο για την έλλειψη ενδιαφέροντος, «τι έχεις προσέξει ποτέ από μένα;». Αίσθηση ανεμελιάς ανά σημεία, νοσταλγίας, αναμνήσεις με αρώματα και στιγμές. Στιγμές που κάποιες φορές δε θέλει να θυμάται.  Αξίζει ίσως να σημειωθεί ότι η «Πόλη» ως ολόκληρο κείμενο ανεβαίνει φέτος στο θέατρο «Επί Κολωνώ».

Κορεσμός και παράπονο αλλά με φόντο έναν πολύ διαφορετικό χαρακτήρα με άλλη δυναμική στο «Διαμάντια και μπλουζ», η ηρωίδα χωρίζει από τον παράνομο δεσμό της χωρίς να το θέλει. Χωρίς να θέλει να γυρίσει στη μίζερη καθημερινότητα που την περιβάλλει. «Πώς θα ζήσουμε τη ζωή μας έτσι». Οι ισορροπίες έχουν αλλάξει, η επανάστασή της όμως είναι κατά κάποιο τρόπο αναίμακτη.

Κάτι που δεν ισχύει στον «Ήχο του όπλου» όπου συμμετέχει με πολύ καλή ερμηνεία ο Χρήστος Γεροντίδης. Εκεί ηρωίδα είναι η παρεμβατική μητέρα που φοβάται και ο φόβος της αυτός εκφράζεται με τη διάθεση να περιορίσει, να εγκλωβίσει το γιο για να είναι προστατευμένος. Ο γιος νιώθει φόρτωμα, πάντα ένιωθε. Ανθρώπινες σχέσεις, έλεγχος, εντάσεις και ένα όπλο που ταράζει τις ισορροπίες και την πολυπόθητη ασφάλεια.

«Ο ουρανός κατακόκκινος» είναι το κείμενο που ερμηνεύεται ολόκληρο. Είναι η ιστορία μιας ζωής. Είναι η γυναίκα που είχε όλα τα προσόντα εκείνα που θα την ενέτασσαν ήσυχα στο σύνολο. Μια καθηγήτρια γαλλικών που αφού χάνει τον επαναστατικών ιδεών άντρα της γίνεται αλκοολική και συνεχίζει τη ζωή με τον «άχρωμο» και άβουλο γιο της. Η «ροπή του ανθρώπου προς το κακό» όμως, φράση που επαναλάμβανε ο άντρας της, θα τη σπρώξει να την επιβεβαιώσει. Έτσι θα ακολουθήσει την παράτολμη, επιτέλους, απόφαση του γιου της και θα επωμισθεί με σθένος τα ολέθρια αποτελέσματά της. Αναλαμβάνει την ευθύνη. Θα ακολουθήσει με δύναμη τις συνέπειες και θα φωνάζει στο τέλος ότι «δεν είμαι ο μέσος όρος». Πολύ δυνατό και έντονα φορτισμένο συναισθηματικά κείμενο.

Το I love U είναι μια εξαιρετική θεατρική σύνθεση. Ο Σταμάτης Κραουνάκης με την Αλεξάνδρα Παντελάκη συνέθεσαν ένα υπέροχο ταξίδι στη δραματουργία της Λούλας Αναγνωστάκη, που αποτελεί ορόσημο για το σύγχρονο θέατρο. Έχει επηρεάσει με το ύφος της τη σημερινή θεατρική γραφή. Η αμεσότητά της, η ειλικρίνεια του λόγου της, οι χαρακτήρες που παρουσιάζονται «γυμνοί» όπως είναι, μας αποδίδουν έναν κόσμο που ζούμε αλλά φοβόμαστε να παραδεχτούμε.

Η Ελένη Ουζουνίδου είναι πάρα πολύ καλή, η ερμηνεία της αποδίδει μέχρι λεπτομέρειας τον εκάστοτε χαρακτήρα γυναίκας. Προσαρμόζεται στη στιγμή στις δοσμένες συνθήκες και ο θεατής ακολουθεί με φυσικότητα. Ο Σταμάτης Κραουνάκης όπως πάντα εκπληκτικός ξέρει να μας ταξιδεύει με τη μουσική του ακόμα και όταν επιδιώκει η παρουσία του να είναι απόλυτα διακριτική.

Πρόκειται κατά βάση για μια σύνθεση ιδεών επάνω στη μοναξιά, στο λάθος και την ευθύνη, την ελευθερία και τις ανθρώπινες σχέσεις.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Σύνθεση κειμένων: Σταμάτης Κραουνάκης – Αλεξάνδρα Παντελάκη με τη συνεργασία της συγγραφέως
Σκηνοθεσία – μουσική σύνθεση και συνοδεία στο πιάνο: Σταμάτης Κραουνάκης
Ενδυματολόγος: Δέσποινα Χειμώνα
Βοηθός σκηνοθέτη: Χρήστος Μουστάκας
Ήχος: Δημήτρης Μουρλάς
Φωτισμοί: Δημήτρης Στίγκας
Διεύθυνση παραγωγής: Ελένη Συροπούλου
Φωτογραφίες: Κώστας Φραγκόπουλος

Υπεύθυνη προβολής& Επικοινωνίας : Δέσποινα Κραουνάκη

Την παράσταση βάφτισε η Λούλα Αναγνωστάκη.
Το πιάνο είναι ευγενική χορηγία του οίκου Νικοτιάν

Παίζει η Ελένη Ουζουνίδου.

Στο ρόλο του Μιχάλη στο έργο «Ο ήχος του όπλου»
ο Χρήστος Γεροντίδης

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 8.00 μ.μ.

Τιμές εισιτηρίων:

Προπώληση 12 ευρώ
Στο ταμείο του ΙΜΚ 15 ευρώ

Info:

Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Αίθουσα: εστιατόριο – μπαρ @ 3ος όροφος

Πειραιώς 206, (ύψος Χαμοστέρνας), Ταύρος,

Τηλ. 210 341 8550