Πάμε Θέατρο: “Η Πάπισσα Ιωάννα” | Είδαμε την παράσταση

Είναι ένας από αυτούς τους θεατρικούς χώρους, που είναι μικροί, ζεστοί και βρίσκει κανείς εξαιρετικά πετράδια που λαμπυρίζουν… Στο προκείμενο, λοιπόν, το ανέβασμα μιας παράστασης σε καθαρεύουσα δεν είναι ό,τι πιο εύκολο μπορεί να αντιμετωπίσει κανείς είτε είναι ηθοποιός, είτε σκηνοθέτης της παράστασης είτε ακόμα και θεατής αυτής.

Παρ’ όλα αυτά το αποτέλεσμα που βγήκε από την παράσταση που παρακολούθησα το περασμένο Σάββατο ήταν εξαιρετικό. Το έργο είναι γραμμένο από τον Εμμανουήλ Ροΐδη το 1866 με το χαρακτηρισμό «μεσαιωνική μελέτη». Αφηγείται την ιστορία της Ιωάννας, μιας γυναίκας που προσποιούμενη τον άντρα κατάφερε να αναρριχηθεί στην ιεραρχία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και να φτάσει μέχρι το αξίωμα του Πάπα.  Πιθανολογείται ότι το γεγονός που εξιστορείται, είναι βασισμένο στο μεσαιωνικό θρύλο της Πάπισσας Ιωάννας που θέλει το συγκεκριμένο γεγονός να έχει όντως λάβει χώρα στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία την περίοδο 855-858.  Το μυθιστόρημα δε θα μπορούσε φυσικά να περάσει απαρατήρητο από τους κόλπους της εκκλησίας. Αφορίστηκε “ως αντιχριστιανικόν και κακόηθες”, με απόφαση της Εκκλησιαστικής Συνόδου ενώ ο ίδιος Ροΐδης διώχθηκε δικαστικά.

Η ομάδα του Studio Νέμεσις αποφάσισε να ανεβάσει την εν λόγω παράσταση τιμώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο το λόγο του Ροΐδη, κρατώντας τα σκηνικά και τα κοστούμια σε μινιμαλιστικούς τόνους, ενσωματώνοντας κατά τη διάρκεια της παράστασης αυτολεξεί αποσπάσματα του έργου. Το αποτέλεσμα ήταν απλά εξαιρετικό… Μεγάλη εντύπωση μου προξένησε η καθαρότητα του λόγου τους, αποτελέσμα προφανώς πολλών προβών, αλλά και συστηματικής εξάσκησης στην ορθοφωνία, καθώς η απαγγελία ενός κειμένου στην καθαρεύουσα δεν αποτελεί εύκολο πόνημα.

Η Νάντια Σπανού στο ρόλο της Ιωάννας κατάφερε να αποδώσει με περισσή μαεστρία την παιδικότητα της ηρωίδας, την μετεξέλιξη της σε γυναίκα, αλλά και την ψυχολογία της κατά τη διάρκεια της παραβατικής της συμπεριφοράς όταν βρίσκεται ως άντρας στο μοναστήρι.

Ο Γιώργος Καψάλης πεπειραμένος ηθοποιός, στο σύνολο των ρόλων που ερμήνευσε, τόσο ως καλόγερος όσο και ως ηγούμενος του μοναστηριού στο οποίο μετέβη η Ιωάννα ως άνδρας την πρώτη φορά, κατάφερε κάθε φορά να πείσει το κοινό για την αλήθεια των λόγων του.

Τέλος, ο Δάνης Πετρίδης ως «φίλος» της Ιωάννας, ερμήνευσε το ρόλο του με ιδιαίτερη τέχνη, δίνοντας την αίσθηση στο κοινό ότι το σανίδι είναι ο φυσικός του χώρος.

Ένα μεγάλο μπράβο σε όλους τους συντελεστές και ηθοποιούς της παράστασης για το αποτέλεσμα που έβγαλαν επι σκηνής και μια μικρή παράκληση για τους θεατρόφιλους της Θεσσαλονίκης: μην επαναπαύεστε στα μεγάλα εμπορικά ονόματα και τους θιάσους, η πόλη έχει πλούσιο θεατρικό υλικό, αρκεί να το ανακαλύψετε!!!

Παίζουν: Γιώργος Καψάλης, Μαρία Κοκορότσκου, Αναστάσης Μαυρομιχάλης, Αργυρώ Νουβάκη, Δάνης Πετρίδης, Νάντια Σπανού

Συντελεστές:

Διασκευή-Σκηνοθεσία: Αφρούλη Μπέρσου

Μουσική-Διδασκαλία: Έφη Ράτσου

Σκηνικά-Κοστούμια: Ειρήνη Χριστοφορίδου

Φωτισμοί: Αλέξης Κοέν

Επιμέλεια κίνησης: Χριστίνα Πρεφτίτση

Τεχνική υποστήριξη: Μαρία Γιαννούλη, Χριστίνα Πρεφτίτση

Ψηφιακή επεξεργασία εικόνων: Στέφανος Τσακίρης

Κατασκευή κοστουμιών: Ξανθή Διαμαντοπούλου

Αφίσα-Πρόγραμμα: Φωτεινή Φιλοξενίδου

Φωτογραφίες: Χρήστος Δημητρίου, Δήμος Θωμαΐδης, Νατάσα Κουφάκη, Τζωρτζίνα Κρεβάικα

Επικοινωνία-Δημόσιες σχέσεις: Νίκος Αβραμίδης

Μέχρι τέλη Φεβρουαρίου κάθε Σάββατο και Κυριακή