Πάμε Θέατρο: Κ. Γάκης, Α. Μουστάκα & Κ. Μπιμπής μας συστήνουν την Ιδέα και μιλούν για την επιτυχία του «Ρωμαίος & Ιουλιέτα για 2»

Πριν δύο χρόνια ο Κώστας Γάκης μαζί με δύο νέα παιδιά, την Αθηνά Μουστάκα και τον Κωνσταντίνο Μπιμπή παρουσίασαν το «Ρωμαίος κι Ιουλιέτα για 2» μια ιδέα που δίνει στους δύο ερμηνευτές όλους τους ρόλους της κλασικής και πολυπαιγμένης τραγωδίας του Σαίξπηρ. Πέρσι η παράσταση παίχτηκε για μια ολόκληρη σεζόν στο 104 με sold-out παραστάσεις και πολύ θετικά σχόλια, για να έρθει φέτος σαν τον πρώτο καρπό της νέας θεατρικής ομάδας που ονόμασαν Ομάδα Θεάτρου Ιδέα με τον ενεργότερο ρόλο του μουσικού Κώστα Γάκη επί σκηνής και με σαφή σημειολογική κι ερμηνευτική πρόοδο. Λίγες μέρες μετά την πρεμιέρα της παράστασης, οι τρεις ψυχές της Ιδέας, ο Κ. Γάκης, ο Κ. Μπιμπής και η Αθηνά Μουστάκα μας μίλησαν για την παράσταση και για τη νέα τους ομάδα που ξεκίνησε με όρεξη και δημιουργικά σχέδια για το εγγύς μέλλον.

Ρωμαίος κι Ιουλιέτα για 2, μια παράσταση-ιδέα που αγαπήσατε κι αγαπήσαμε. Κάντε μας μια μικρή περιγραφή του ταξιδιού της από το γκαράζ του Κακογιάννη μέχρι τις παραστάσεις σας στο Θησείον. Τι ανταπόκριση είχε η ιδέα αυτή στα εκτός Αθηνών κι εκτός συνόρων ταξίδια σας;

Κ. Μπιμπής: Η παράσταση μας ξεκίνησε το ταξίδι της στο 3ο Low Budget Festival στο Γκαράζ του Κακογιάννης, μετά από ένα μήνα ολοήμερων και πολύ συχνά ολονύχτιων σκληρών προβών όπου και οι τρείς μας δώσαμε όλο μας το κέφι, όλη μας τη τρέλα και καθαρά κομμάτια απ’ την ψυχή μας. Επόμενος σταθμός ήταν 2 παραστάσεις στο θέατρο Πορεία. Εκεί είδε την παράσταση ο Γιώργος Παπαγεωργίου -τότε διευθυντής του ΘΟΚ- και μας πρότεινε να κατέβουμε ως ομάδα στην Κύπρο και να το σκηνοθετήσουμε για δύο άλλους ηθοποιούς στη Νέα Σκηνή. Κατεβήκαμε για δύο μήνες στη Κύπρο και φτιάξαμε μια πολύ όμορφη παράσταση που ταξίδεψε σε όλη την Κύπρο και αγαπήθηκε και εκεί πολύ από τον κόσμο με αποτέλεσμα να παρατείνει της παραστάσεις της στη Νέα Σκηνή. Έπειτα είχαμε μια συγκινητική σεζόν στο 104 όπου με 3 παρατάσεις φτάσαμε ως το Πάσχα με γεμάτο το θέατρο.. Ταξιδέψαμε στην Ικαρία ,στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα, στη Σερβία, στη Σαντορίνη με τον κόσμο να ανταποκρίνεται παντού θερμά και να μοιράζεται μαζί μας λόγια που θα κρατάμε για πάντα στις καρδιές μας. Από κάθε προορισμό μας έχουμε μια όμορφη ιστορία. Ήταν πολύ σημαντική εμπειρία για εμάς και αισθανόμαστε ευγνώμονες. Οι πρόβες δε σταμάτησαν ποτέ όλο αυτό το καιρό, ακόμη κάνουμε πρόβες. Τώρα βρισκόμαστε στο “Θησείον” ένα θέατρο με πολύ βαριά “φανέλα” την οποία θα τιμήσουμε με τον ιδρώτα και όλη μας τη ψυχή μας επί σκηνής και οι τρείς μας φέτος!

http://www.youtube.com/watch?v=OO-LNbax9a8&feature=youtu.be

Τα δύο φαντάσματα της ιστορίας επιστρέφουν μες την αγνότητα και την ομορφιά της ήβη τους. Πως πιστεύετε πως νιώθουν σήμερα;

Κ. Μπιμπής: Τα δύο φαντάσματα είναι δύο επαναστάτες. Βάζουν τον έρωτα πάνω από τον Εμφύλιο σπαραγμό ακόμη εν τέλει και πάνω από το θάνατο. Η αγνότητα και τα νιάτα σε όλες τις εποχές ήταν αυτά που έδιναν τη λύση. Σήμερα τα φαντάσματα αισθάνονται ότι είναι επιτακτικό για την βασανισμένη αποπροσανατολισμένη εποχή μας, να ακουστεί δυνατά η ιστορία τους σαν μια κραυγή για βαθιά επικοινωνία και ουσιαστική αγάπη.

Από την ιδέα οδηγηθήκατε στην ομάδα σας, την άλλη Ιδέα. Συστήστε μας τα συστατικά και τον ιδεατό σας θεατρικό βιόκοσμο.

Κ. Μπιμπής: Η ομάδα που ιδρύσαμε οι τρεις μας ήδη μας έφερε ένα μεγάλο βήμα πιο κοντά στον ιδανικό θεατρικό μας βιόκοσμο. Έναν βιόκοσμο γεμάτο αγάπη, κοινά χνώτα, συντροφικότητα που θα συμβάλλουν μαζί με την αφοσίωση και τη σκληρή δουλειά για τη δημιουργία θεατρικών παραστάσεων που θα απευθύνονται σε όλο το κόσμο και θα εμπεριέχουν ολάκερες και ολάνοιχτες τις ψυχές μας γεμάτες με τα λάθη μας, την ποίηση μας, τους έρωτες μας, τα πάθη μας, τη τρέλα μας, τη ζωη μας.

Επόμενος καρπός σας θα είναι όπως διαβάζω η Τελευταία Μαύρη Γάτα για εφηβικό κοινό, ένα κοινό που σιγά σιγά παίρνει το χώρο του στη θεατρική σκηνή. Πως εξηγείτε και πως νιώθετε με αυτό; Τι απαιτήσεις έχει;

Κ. Γάκης: Η “Τελευταία μαύρη γάτα” είναι ένα καταπληκτικό έργο του Ευγένιου Τριβιζά μέσω του οποίου ο συγγραφέας στέκεται με τόλμη ενάντια στην μιασαλλοδοξία και ρατσισμό. Είναι ένα έργο που επικοινωνεί όσο κανένα άλλο με τη Ελλάδα του σήμερα που έχει γονατίσει. Αλλά είναι γραμμένο με τέτοια ευαισθησία, χιούμορ και φρεσκάδα που στις ψυχές των παιδιών και των εφήβων πρόκειται να συμβεί ένα πανηγύρι. Το έργο ανταποκρίνεται απόλυτα στις απαιτήσεις του εφηβικού κοινού για ανεπιτήδευτο λόγο, κοφτερό ρυθμό, περιπετειώδη πλοκή. Επίσης, είμαστε σίγουροι ότι οι νέοι θα ταυτιστούν με τον κεντρικό χαρακτήρα του έργου ο οποίος διακατέχεται από απίστευτη ενέργεια χιούμορ αλλά και πηγαίο και καθάριο αίσθημα δικαιοσύνης, στοιχεία που συναντούμε συχνά στους εφήβους.

Τι αποκομίσατε από τα σεμινάρια που κάνατε έξω φέτος;
Κ. Γάκης: Το Βερολίνο , η Σερβία και η Νέα Υόρκη ήταν 3 τόποι στους οποίους ταξίδεψα με το θέατρο. Ήταν τρία τεράστια μαθήματα. Γνωρίστηκα και συνεργάστηκα με ουσιώδη τρόπο με καταπληκτικούς καλλιτέχνες και εμβάθυνα τόσο σε στοιχεία της δουλειάς μου όσο και στα θεμέλια του χαρακτήρα μου. Στα δυο πρώτα μέρη με έσκαψαν οι άνθρωποι και όσα είχαν να μου πουν, με μετακίνησαν. Στη Νέα Υόρκη, ειδικά το δεύτερο μήνα με έσκαψε η βαθειά βουτιά στη σιωπή και στην απόσταση από τους ανθρώπους. Ήταν μια μοναδική εμπειρία αυτό το ταξιδιωτικό καλοκαίρι – μια εμπειρία που ακόμα πάλλεται και αναδιατάσσεται μέσα μου.

Σε ανεβάσματα του Σαίξπηρ βλέπουμε συχνά να αφαιρείτε οργανικά μέρη του κειμένου, ήρωες κι άλλοτε ακόμα η ποίηση. Είστε ένας καλλιτέχνης που αγαπά να ανεβάζει Σαίξπηρ. Που πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό το ρεύμα; Τι είναι αυτό που κάνει τον Σαίξπηρ ξεχωριστό στην καρδιά σας;

Κ. Γάκης: Υπάρχει μια ανάγκη παγκοσμίως να ενταχθούν οι ιστορίες των κλασικών συγγραφέων σε νέες φόρμες. Προσωπικά δεν μου αρέσει να ασελγώ πάνω στα κείμενα ή να αδιαφορώ για την κατανόηση, τη συγκίνηση και τη ζωηρή συμμετοχή του κοινού. Αυτό που κάνει το Σαίξπηρ ξεχωριστό μέσα μου είναι αυτή η προσήνειά του στο πλατύ κοινό, η βαθειά – πανανθρώπινη σοφία που διαποτίζει τα έργα του. Η διασκευή λοιπόν που κάναμε εμείς θέλαμε να συμπεριλαμβάνει τον Σαίξπηρ, να μην καταλύει τις συμβάσεις και τους αρμούς του. Θέλαμε με σύγχρονο τρόπο να υπηρετήσουμε τα βαθιά νήματα του έργου “Ρωμαίος και Ιουλιέτα” τόσο ως πλοκή όσο και ως χαρακτηρολογία. Τέλος θέλαμε το κοινό να ακούσει και να βιώσει με πληρότητα την ποίηση του έργου, αυτό το νέκταρ συγκίνησης και πεμπτουσίας, αυτή η πένα του μεγάλου Ελισαβετιανού ποιητή που άλλοτε μας γαργαλά με την ξύπνια σπιρτάδα της κι άλλοτε μας πληγώνει γλυκά με την λεπτεπίλεπτη διείσδυση της στα έγκατα κάθε ανθρώπινης ύπαρξης..

Τι σημαίνει για εσάς και την ομάδα σας η εμπορική επιτυχία της παράστασης και οι βραβεύσεις που πήρε;

Α. Μουστάκα: Σημαίνει ότι για έναν αθλητή το μετάλλιο. Οι προσπάθειες μας και η εντατική δουλειά καρποφόρησαν και αυτό μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε να προχωράμε ακάθεκτοι.

Τι δυνατότητες σας δίνει το Θησείον;

Α. Μουστάκα: Χωρίς υπερβολή το “Θησείον” από μόνο του είναι ένας ναός της τέχνης. Ο βιομηχανικός του χαρακτήρας δίνει την πραγματική διάσταση στο χώρο που από την αρχή θέλαμε να διαδραματίζεται η παράσταση. Μέσα σε μια σκονισμένη αποθήκη αναμνήσεων ξυπνούν τα δυο φαντάσματα και στρώνοντας τα κόκκινα χαλιά τους – με ότι υπάρχει στο χώρο- φτιάχνουν την ιστορία τους. Τόσο απλό κι όμως τόσο βασιλικό. Η απόλυτη λευκότητα του χώρου -που όμως βάφεται κόκκινη από το χρώμα του αίματος λόγω της εμφύλιας διαμάχης- θα μπορούσε να πει κανείς ότι συμβολίζει ακόμα και την αγνότητα των δυο εραστών. Τα επίπεδα που των κερκίδων που υπάρχουν δημιουργούν γρήγορα τους τόπους όπου οι δυο νέοι έζησαν, έτσι βλέπουμε το δωμάτιο στον οποίο η Ιουλιέτα έπαιζε ανέμελα με την παραμάνα της, ή την πλατεία που ο Μερκούτιο επιδινόταν στους ραπ ρυθμούς, αλλά και την εκκλησία που ο Λαυρέντιος συμβούλευε τον Ρωμαίο καθώς και το μαυσωλείο όπου τα δύο αδικοχαμένα παιδιά άφησαν την τελευταία τους πνοή

Ποια είναι τα δικά σας φαντάσματα με τα οποία προσπαθείτε να συμφιλιωθείτε;
Α. Μουστάκα: Όλοι οι φόβοι που μας εμποδίζουν από το να ζούμε.

Μοιράστε μαζί μας ένα παιδικό ή εφηβικό βιβλίο που είχατε διαβάσει και έχει κάποια θέση στο βιόκοσμό σας

Α. Μουστάκα: Γενικότερα όλα τα παραμύθια γράφουν στην καρδιά μου και στη συνείδησή μου. Κατά βάθος όλοι είμαστε παιδιά και μας γοητεύει η μαγεία που αυτά έχουν. Τελευταία διάβασα το παραμύθι του Τριβιζά- «Η Τελευταία μαύρη γάτα» και πραγματικά συγκινήθηκα πολύ. Είναι τόσο ουσιαστικό. Δεν περίμενα από μια ιστορία για γάτες τέτοιο βάθος. Είναι ένα αντιρατσιστικό μανιφέστο και τόσο αντιπροσωπευτικό της εποχής μας.

Κάτι που διαβάσατε για τον έρωτα και σας άρεσε/σας είπε κάτι. 

Α. Μουστάκα:
Ο έρωτας;

Ψάχνει να νιώσει την ψυχή να γοητεύεται

Να ερεθίσει τ’ άψυχα χωρίς ντροπή,

Να δώσει και να δώσει χωρίς ν’ αφήσει τίποτα.

Να ξεχειλίσουν οι αισθήσεις!!!!!!!!!!!

Να πνιγείς στην ηδονή!!!!

Να χάσεις και το τέλος, να ξεχάσεις την αρχή.

Ο έρωτας είναι η ανάγκη της ψυχής μας που αφουγκράζεται.

Με την πρώτη ευκαιρία θα βγει να μας θερίσει.
Ο έρωτας είναι εκείνο που παραμονεύει στην σκιά.

Το πιο μάταιο απ’ όλα τ’ άλλα.

Το τέλειο.

(Εύα Ομηρόλη)

Ομάδα Θέατρου Ιδέα,
Κώστας Γάκης, Αθηνά Μουστάκα, Κωνσταντίνος Μπιμπής

Info:
Η παράσταση «Ρωμαίος & Ιουλιέτα για 2» παίζεται στο Θησείον κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 9μ.μ. και κάθε Κυριακή στις 7μ.μ.