Πάμε Θέατρο: «Ληστές» από την Ιώ Βουλγαράκη και την ομάδα ΠΥΡ | Είδαμε την παράσταση!
Ένα από τα νεανικά έργα του μεγάλου συγγραφέα μετουσιώνει η Ι. Βουλγαράκη σε μια 3ωρη θεατρική παράσταση σεβόμενη τον ποιητικό λόγο και την αφηγηματικότητα του έργου με τους Αργύρη Ξάφη και Γιώργο Γάλλο στους κεντρικούς ρόλους. Το ρομαντικό έργο με τις επικές διαστάσεις του ασχολείται με την ανθρώπινη πάλη κόντρα στην κοινωνική αδικία και λόγω της κεντρικής θέσης που έχει η αφήγηση θυμίζει μυθιστόρημα. Βλέπουμε δυο αδερφούς, γόνους αριστοκρατικής οικογένειας να επιλέγουν δυο διαφορετικούς δρόμους που έχουν ωστόσο κοινό άξονα και κοινό παρονομαστή. Ο μεν Φραντς (Αργύρης Ξάφης) δε θα δίσταζε να κάνει και το πιο χυδαίο έγκλημα για να κερδίσει την εξουσία, ακόμη και πατροκτονία κι αδελφοκτονία που σε κάθε εποχή αποτελούν τα πιο θανάσιμα αμαρτήματα. Ο Φραντς θα μπορούσε να παραλληλιστεί και με το Ριχάρδο ΙΙ του Σαίξπηρ. Ο δε Καρλ (Γιώργος Γάλλος) γίνεται αρχηγός των «Ληστών», αλλά παρά τον αλήτικο τρόπο ζωής που έχει επιλέξει, διακρίνεται για την ευγένεια και το μεγαλείο του πνεύματος του. Αυτοί οι δύο ήρωες, τα δυο αδέρφια δε συναντούνται κατά το μεγαλύτερο μέρος του έργου αλλά η «απουσία» του άλλου, τους βοηθά να δρουν και τους καθορίζει. Με μια σειρά παρεξηγήσεων, οι ήρωες παίρνουν καθοριστικές αποφάσεις για τους εαυτούς αναμετρώμενοι με τους προσωπικούς τους δαίμονες μες την παρορμητικότητα της νιότης τους και τον επικό χαρακτήρα της φύσης τους.
Η σκηνοθεσία της Βουλγαράκη χάνει ελαφρώς στην ποίηση, στην εικονοπλασία, στο ρυθμό, αποθαρρύνοντας το ενδιαφέρον του θεατή καθώς μιλάμε για μια παράσταση 3 ωρών που σηκώνει πιο επικές στιγμές, αλλά «παίζει» ωραία με τους ηθοποιούς της, αγγίζοντας κάποιες στιγμές με περισσότερο ευφάνταστο τρόπο όπως το «θάνατο» του πατέρα (Δημήτρη Ήμελλου) που ελαφραίνει το βαρύ κι επιβλητικό κλίμα του λόγο του Σίλλερ ή την αέρινη παρουσία της Δέσποινας Σκούρτη που κινείται σαν αεράκι ανάμεσα στα μη-εικαστικά σκηνικά. Τα κουστούμια της Άννα Φιοντόροβα είναι εκλεπτυσμένα και καλαίσθητα, δίνοντας ευφρόσυνες πινελιές στην παράσταση, «κεντώντας» τους πρωταγωνιστικούς ρόλους σε συνδυασμό με το αξιέπαινο μακιγιάζ της Εύης Ζαφειροπούλου. Ωστόσο, αισθάνομαι πως οι επιλογές στα κοστούμια των «Ληστών» δίνουν μια πιο ποπ punk εικόνα που ξεφεύγει από το αναμενόμενο κι όχι απαραίτητα με τρόπο που σε συνεπαίρνει. Η Ι. Βουλγαράκη μεταχειρίζεται πολύ ωραία το κόκκινο σακάκι που συνδέει τα δυο αδέρφια, δίνοντας του «χώρο» στην παράσταση. Ο Γάλλος κι ο Ξάφης φορούν και οι δυο ένα κόκκινο σακάκι, ενώ δε τους βλέπουμε μαζί σχεδόν καθόλη τη διάρκεια του έργου. Όταν ειπώνεται πως ο Καρλ πέθανε, έχει πολύ ενδιαφέρον πως μεταχειρίζονται ο Ήμελλος και η Σκούρτη το «κόκκινο σακάκι» που συμβολίζει τον Καρλ.
Παρόλα αυτά, η παράσταση έχει πολύ σωστά τοποθετημένες ερμηνείες με τους δυο πρωταγωνιστές να δίνουν πολύ γοητευτικές ερμηνείες. Ο Γιώργος Γάλλος είναι ένας πολύ ευγενής «ληστής» που αναδεικνύει τον εσωτερικό πλούτο του Καρλ, την ευγένεια, το ήθος και τον αδαμάντινο χαρακτήρα του. Η απεύθυνση τόσο του Γάλλου όσο και του Ξάφη διακρίνονται από μια αμεσότητα και μια αγνή αληθοφάνεια που καταφέρνουν να «περάσουν» στο κοινό την αίσθηση των νέων εκείνων ηρώων που μέσα από τα λάθη τους –περισσότερο ή λιγότερο επιλήψιμα- γνωρίζουν μέχρι που είναι ικανοί να φτάσουν και καθορίζουν την πορεία τους. Ο Αργύρης Ξάφης δίνει μια πολύ γοητευτική ερμηνεία, καίριος και «ετοιμοπόλεμος» με έναν Φραντς που θα μείνει χαραγμένος στο θεατή, καταφέρνοντας να αναπτερώσει τα όποια «χαμένα» του συνολικού αποτελέσματος. Ο Δημήτρης Ήμελλος κατασκευάζει το χαρακτήρα του με ένα τρόπο που θυμίζει μαύρη κωμωδία και τραγικό ήρωα ταυτόχρονα, δίνοντας πολλούς λόγους για να τον θαυμάσεις. Η Δέσποινα Σκούρτη ξεχωρίζει ανάμεσα σε τόσους άντρες, με την μελωδική φωνή της και τη ρομαντικότητα που εκπέμπει, δίνοντας μια εξαιρετική Μάργκαρετ κι έναν αγέρωχο κληρικό. Θα ήθελα περισσότερο νεύρο στο κομμάτι των «Ληστών» για να νιώσω το αλήτικο πνεύμα τους σε αντίθεση με την αριστοκρατία των πρωταγωνιστών, που διαχωρίζεται σε πλουτοκρατική-εξουσιοθηρική αριστοκρατία για τον Φραντς και αριστοκρατία του πνεύματος για τον Καρλ.
Μετάφραση
Γιώργος Δεπάστας
Σκηνοθεσία
Ιώ Βουλγαράκη
Σκηνικά-κοστούμια
Άννα Φιόντοροβα
Επιμέλεια κίνησης
Ζωή Χατζηαντωνίου
Σχεδιασμός μακιγιάζ
Εύη Ζαφειροπούλου
Φωτισμοί
Αλέκος Αναστασίου
Βοηθός σκηνοθέτη
Άννα Μιχελή
Βοηθός σκηνογράφου
Άλκηστη Μάμαλη
Διανομή
Γιώργος Γάλλος
Δημήτρης Ήμελλος
Δέσποινα Κούρτη
Ηλίας Μουλάς
Αργύρης Ξάφης
Βασίλης Σαφός
Μιχάλης Τιτόπουλος
Γιώργος Τσούρμας
Info:
Η παράσταση «Ληστές» έδωσε 4 παραστάσεις (9-12 Ιουλίου) στο Κτίριο Ε της Πειραιώς 260 στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.