Πάμε Θέατρο: «Μήδειας Μπούρκα» | Είδαμε την παράσταση!

Η παράσταση «Μήδειας Μπούρκα» σε κείμενο και σκηνοθεσία του Α. Φλουράκη παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Επί Κολωνώ στο πλαίσιο του θεατρικού φεστιβάλ Off Off Athens. Η Μήδεια είναι ένα από τα αρχαιοελληνικά αρχέτυπα με το οποίο καταπιάνονται ακατάπαυστα σκηνοθέτες, ηθοποιοί και θεατρικοί συγγραφείς. Θα μπορούσε να καταμετρήσει κανείς τουλάχιστον 10 παραστάσεις από το περσινό καλοκαίρι μέχρι αυτή την περίοδο που έχουν βασιστεί στη Μήδεια. Ο Ανδρέας Φλουράκης δεν περιορίζεται στη Μήδεια που σκοτώνει τα παιδιά της, στη Μήδεια που παραλογίζεται από έρωτα, ή ακόμη και σε μια σύνδεση με την «ανθρωποφαγία» του πολιτισμού μας, αλλά συνθέτει ένα καθαρό κείμενο που αφενός θίγει το σύγχρονο ζήτημα της «μπούρκας» κι αφετέρου παρομοιάζει τον έρωτα με τη Μήδεια (γιατί για μένα η Μήδεια εκφράζει τον Έρωτα στη μεγαλύτερη του έκταση).

«Όταν κάνεις μετωπική με τον έρωτα, μπορεί να καταστραφείς…. Προσπαθούν να κάνουν μετωπική με τη Μήδεια». Στη θεώρηση των περισσότερων, η Μήδεια είναι «η τρελή που σκότωσε τα παιδιά της», ένας «Ηρώδης», όμως η Μήδεια είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό, είναι μια γυναίκα πληγωμένη και προδομένη από τον Έρωτα, μια ξένη που εκπατρίζεται και χάνει κάθε πολιτικό δικαίωμα και το (αναφαίρετο) αγαθό της ελεύθερης βούλησης. Ο Ανδρέας Φλουράκης «κεντά» στο κείμενο του μια Μήδεια που είναι ταυτόχρονα βαθιά αρχετυπική και αρκετά αναγνωρίσιμη στον περίγυρο του σημερινού θεατή. Είναι η γυναίκα που θα δικαστεί αυθαίρετα, που θα κριθεί αυστηρότερα από τον άντρα, που θα λογοκριθεί, που θα εκδιωχθεί και θα δεχτεί τα πυρά σαν «μάγισσα του Μεσαίωνα».

Για να φωτίσει αυτό το σκοτεινό κι αδικημένο αρχέτυπο, βρίσκει τη Μήδεια στις σημερινές ανατολίτισσες γυναίκες που επιθυμούν/υπηρετούν την «μπούρκα». Κάνοντας ένα περίπατο στους δρόμους της Αθήνας, πολλοί συμπολίτες μας θα δουν με μισό μάτι ή θα κακοχαρακτηρίσουν μια γυναίκα που φοράει μπούρκα. Άλλοι θα θεωρήσουν ακόμη και υποδεέστερη του άντρα ή θύμα την ίδια γυναίκα. Τα όρια της προσωπικής επιλογής και της φυσικής αναγκαιότητας είναι ρευστά όταν μιλάμε για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τη διαφορετικότητα του κάθε ανθρώπου στο πως αντιλαμβάνεται τον κόσμο και πως τελικά επιβιώνει σε αυτόν. Η Μήδεια είναι μια από αυτές τις ετερότητες που θα δούμε στο μετρό, στο σινεμά, στο σούπερ μάρκετ, αλλά τείνουμε ν’ απορρίψουμε πρωτού τη γνωρίσουμε.

Η Μίνα Λαμπροπούλου ανταποκρίνεται με συνέπεια και ετοιμότητα το μονόλογο του σκηνοθέτη της, ισορροπώντας εκεί που χάνονται οι ισορροπίες. Η ερμηνεία της είναι ένας αγώνας μετ’ εμποδίων, αλλά καταφέρνει να σταθεί αξιοπρεπώς στη Μήδεια όπως τη βλέπει ο Α. Φλουράκης. 

Η παράσταση δίνει την αίσθηση ενός έργου που εξελίσσεται στο τώρα, αλλά ταυτόχρονα ταξιδεύει το θεατή σε ένα παραμυθικό πλαίσιο με όχι και τόσο άγνωστα μοτίβα. Προσωπικά, βρίσκω το «Μήδειας Μπούρκα» ένα από τα πιο ενδιαφέροντα προς μελέτη νεοελληνικά έργα των τελευταίων χρόνων και συνάμα την παράσταση του Α. Φλουράκη ένα από τα πιο δυνατά χαρτιά του Επί Κολωνώ.

Συντελεστές
Κείμενο & Σκηνοθεσία: Ανδρέας Φλουράκης
Κίνηση: Μαργαρίτα Τρίκκα
Art Direction: Αλέξανδρος Μαυρόγιαννης

Σκηνικά/Βοηθός Σκηνοθέτη: Δήμητρα Κρητικού
Κοστούμια: Μαρί Τραμπούλη

Φωτογραφία/Εικονολήπτης: Oltjon Lipe
Μουσική: Ηλίας Βαφειάδης

Ερμηνεία
Μίνα Λαμπροπούλου

Info:

Η παράσταση παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15 στην κεντρική σκηνή του Επί Κολωνώ.