Πάμε Θέατρο | «Το ΚΤΕΛ» των Νίκου Μουτσινά και Τζένης Διαγούπη | Είδαμε την παράσταση
Το δίδυμο αυτό επιστρέφει στη θεατρική Αθήνα μετά το έργο «Βαφτίσια», που είχε την περσινή χρονιά μεγάλη εμπορική επιτυχία. Η υπόθεση του «ΚΤΕΛ» είναι κάπως παράδοξη για τα ελληνικά δεδομένα. Ένα σπίτι στη μέση του πουθενά στο οποίο μένουν ένα ζευγάρι των Αντώνη και Μαίρης Τόνγκα γίνεται ο χώρος εξέλιξης της ιστορίας μας. Το «σατανικό» αυτό ζευγάρι προκειμένου να σωθεί από «κάποια» απειλή καταστρώνει ένα σχέδιο για να βρουν ανθρώπινα όργανα και να τα εμπορευτούν. Στην παγίδα τους πιάνεται ένα πούλμαν με κατεύθυνση τη Φλώρινα και πέντε αθώοι άνθρωποι, ένας γυμναστής (Θανάσης Αλευράς), μια στάρ Πελλοπόνησος (Αθηνά Οικονομάκου), μια ακτιβίστρια (Τζένη Διαγούπη), μια ιερόδουλη ( Ματίνα Νικολάου) και η οδηγός του πούλμαν (Φωτεινή Ντεμίρη), έρχονται να συμπληρώσουν την πλοκή.
Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Σεναριακά, πρόκειται για ένα «πρωτότυπο» έργο των Μουτσινά και Διαγούπη, οι οποίοι έχουν ξανασυνεργαστεί και την περασμένη σεζόν στα «Βαφτίσια». Η αρχική ιδέα, οφείλω να παραδεχτώ, δημιουργεί κάποιο ενδιαφέρον στο θεατή και είναι ιδιαίτερα φιλόδοξη. Αυτό το εμπόριο οργάνων θυμίζει κάτι από εξωτερικό και είναι αυτό που σε προκαλέι να δεις πως θα μεταφερθεί στα ελληνικά δεδομένα. Πρόκειται για μια κωμωδία χωρίς πολύ έξυπνο χίουμορ σε κάποια σημεία, με πολύ τραβηγμένους χαρακτήρες, που από γραφής δεν έχουν να προσφέρουν άφθονο γέλιο και με περιττό υβριστικό λεξιλόγιο. Οι σεναριογράφοι, που κατά την ταπεινή μου άποψη είναι άνθρωποι έξυπνοι και με χιούμορ, «πούλησαν» από μόνοι τους την αρχική τους ιδέα στο βωμό της κωμωδίας. Δε θα πω ψέματα, γέλασα σε αρκετά σημεία του έργου αλλά σαν ιστορία είχε πολλά περισσότερα συναισθήματα να προσφέρει που οι δημιουργοί δεν εκμεταλλεύτηκαν. Ένα ακόμη μελανό σημείο της παράστασης είναι η παρουσία κάποιων εμβόλιμων ανάμεσα στις σκηνές χορευτικών που δεν έχουν να προσθέσουν κάτι στην παράσταση και νομίζω, πως θύμιζαν παλιά επιθεώρηση. Ο μόνος λόγος που δικαιολογείται αυτή η παρουσία είναι για τις αλλάγες κοστουμιών αλλά μιας και μιλάμε για πρωτογενές έργο οι δημιουργοί έπρεπε να είχαν φροντίσει να το καλύψουν πιο περίτεχνα αυτό το κενό.
Σκηνοθετικά, η παρουσιά του κύριου Μουτσινά είναι καθολική. Τραβηγμένοι χαρακτήρες με στοιχεία σουρεάλ, πολλές περούκες και παράξενα κοστούμια είναι κάτι που επιλέγει να κάνει σε κάθε έργο του, μιας και το είδαμε και στο «Ποιος ψέκασε την Ελίζα» και στα «Βαφτίσια».
Όσον αφορά το υποκριτικό κομμάτι, το έργο στέκεται επί σκηνής από τους ηθοποιούς του. Η Βασιλική Ανδρίτσου είναι μια πολύ καλή ηθοποιός και μια πολύ έξυπνη επιλογή για το ρόλο. Παρόλο το παράλογο του πράγματος η Βασιλική φαίνεται να είναι η νότα του πραγματικού μέσα στο παράδοξο. Ο Νίκος Μουτσινάς, η προσωπική μου τηλεοπτική αδυναμία, φαίνεται ότι το αγαπάει πολύ αυτό που κάνει στη σκηνή, το προσέχει και δίνει όλο του τον εαυτό. Πολλές φορές, επειδή τον έχω παρακολουθήσει επισταμένα, νομίζω πως είναι σαν να βλέπω αυτόν τον Νίκο της τηλεόρασης. Θα ήθελα πολύ κάποια στιγμή να τον δω σε κάτι όχι δικό του για να δει πραγματικά ο κόσμος τι μπορεί να κάνει. Ο Θανάσης Αλευράς, ένας πολυτάλαντος άνθρωπος με εξαιρετικές δυνατότητες, που προσφέρει παραπάνω στο ρόλο από ότι ο ρόλος σε εκείνον. Η Αθηνά Οικονομάκου είναι μια πολύ καλή νεαρή ηθοποιός με δυνατότητες για πολλά πράγματα, τόσο κωμικά όσο και δραματικά. Σίγουρα, με τα έργα του Μουτσινά, καθώς συνεργάζονται τα τελευταία χρόνια, έχει λυθεί επί σκηνής. Η Φωτεινή Ντεμίρη κρατά το ρόλο της οδηγού του πούλμαν, ένας ρόλος μικρός που σε περιορίζει να δεις ποιες είναι πραγματικά οι δυνατότητες της ηθοποιού. Η Τζένη Διαγούπη, φαίνεται πως έχει βρει έναν καλό συνεργάτη στο πρόσωπου του Μουτσινά, κράτησε για τον ευατό έναν σχετικά μικρό ρόλο, τον οποίο σαφώς και βελτιώνει με την ερμηνεία της. Τέλος, η Ματίνα Νικολάου στην πρώτη της ολοκληρωμένη απόπειρα στη σκηνή είναι αξιοπρεπής και σαγηνευτική.
Ολοκληρώνοντας, μπορώ να αναγνωρίσω στον Μουτσινά και στη Διαγούπη πως έχουν επιλέξει ένα είδος κωμωδίας, το οποίο υπηρετούν σωστά. Επίσης, έχουν φτιάξει κάτι σαν δικό τους θίασο και επιλέγουν να συνεργάζονται με τους ίδιους πάνω κάτω ανθρώπους. Αυτό μπορεί να έχει τα θετικά του για τους ίδιους τους ηθοποιούς, σίγουρα όμως ενέχει και αρνητικές επιπτώσεις. Προσωπικά, το έργο το ανέλυσα στο μέγιστο βαθμό, μιας και έχω ακούσει πολλές αντικρουόμενες μεταξύ τους απόψεις. Εγώ πέρασα καλά, έχοντας πάντα στο μυαλό μου όλα τα παραπάνω και φυσικά τις προσωπικές μου αδυναμίες που θα είναι διαχρονικές.
Εσείς θα μπείτε στο ΚΤΕΛ…;;;;;
Συντελεστές της παράστασης:
Κείμενο: Νίκος Μουτσινάς – Τζένη Διαγούπη
Σκηνοθεσία: Νίκος Μουτσινάς
Σκηνικά: Λία Ασβεστά
Κοστούμια: Γιώργος Σεγρεδάκης
Χορογραφίες: Χριστίνα Φωτεινάκη
Μουσική Επιμέλεια: Νίκος Μουτσινάς
Αrtwork & video design: Grou3
Φωτογραφίες: Ρούλα Ρέβη
Βοηθός Σκηνοθέτη, oργάνωση παραγωγής: Αγγελική Γεώργα
Διεύθυνση Παραγωγής: Χαρά Μαγαλιού
Παραγωγή: Live2 (Διονύσης Ποτσολάκης, Πασχάλης Μουχταρίδης, Γιώργος Ισαάκ)
Πρωταγωνιστούν με σειρά εμφάνισης:
Νίκος Μουτσινάς, Βασιλική Ανδρίτσου, Τζένη Διαγούπη, Ματίνα Νικολάου, Θανάσης Αλευράς, Αθηνά Οικονομάκου, Φωτεινή Ντεμίρη
Info
Η παράσταση «ΚΤΕΛ» παίζεται από Τετάρτη έως Κυριακή στο Θέατρο Κιβωτός, Πειραίως 115, Γκάζι.