Πάμε Θέατρο: «Ξημερώνει Κυριακή» | Είδαμε την παράσταση!

Η μουσικοθεατρική παράσταση «Ξημερώνει Κυριακή» είναι μια σπουδαία ευκαιρία να ξαναθυμηθούμε τις σημαντικότερες μουσικές πινελιές του δημιουργού. Ο «Δρόμος» άφησε ένα μοναδικό αποτύπωμα στον πλούσιο καμβά της ελληνικής δισκογραφίας. Αλλά η παράσταση αυτή, το κείμενό της και ο λόγος της, είναι μια πνευματική πρόκληση για τη μιζέρια και το άδικο που μας περιβάλλει. Και αυτό είναι ένα τεράστιο κίνητρο για να τρέξετε αμέσως στο «Θέατρον», στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» της οδού Πειραιώς.

Αυτή η παράσταση είναι κυριολεκτικά «γροθιά στο στομάχι». Είναι σκληρή, σαν την αλήθεια που ζούμε. Δεν έχει σχέση με το ψεύτικο σελοφάν που τυλίγονται τα ψέματα. Δεν αφήνει περιθώριο στο μυαλό και την καρδιά να δραπετεύσει στο παραμύθι. Αντίθετα, σου «σερβίρει» σχεδόν με τρόπο σοκαριστικό το παραμύθι μέσα στο οποίο ζούσαμε τόσα χρόνια. Αναστατώνει και συγκλονίζει μέσα από τραγικές βιωματικές στιγμές και συνέπειες που πληρώνονται ακριβά. Μιλάει για την ανεργία, για τους νέους που τους κλέβουν τα όνειρα, για χαμένα ιδανικά, για τα παιδιά που αναγκάζονται να συντηρούν τους γονείς τους, για τη βία, τον εξευτελισμό της αξιοπρέπειας, το ξεπούλημα της ψυχής, την δύναμη του χρήματος. Και επειδή η ζωή κάνει κύκλους, η ιστορία επαναλαμβάνεται με τον πιο δυσοίωνο τρόπο. Σαν το γνωστό τραγούδι που τονίζει πως «όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν»… Η αναλυτική δουλειά είναι το κύριο προσόν της παράστασης. O Mάνος Πετούσης έθεσε τους δικούς του σκηνοθετικούς όρους και απέδωσε ένα ενδιαφέρον κράμα που συνδέει το χθες με το σήμερα, χωρίς να φαίνεται τίποτα αλλοπρόσαλλο και ξένο. Τα κομμάτια του παζλ ενώθηκαν εύστοχα, δίνοντας τροφή στο νου για σκέψη και περαιτέρω συζήτηση. Η Μάρω Μπουρδάκου και ο Παναγιώτης Μπρατάκος που ασχολήθηκαν με τα κείμενα του έργου στάθηκαν με σεβασμό απέναντι στο έργο των Λευτέρη Παπαδόπουλου – Μίμη Πλέσσα και έγραψαν μια ιστορία η οποία ενώθηκε με τραγούδια που δημιουργήθηκαν σχεδόν μισό αιώνα πριν! Κι όμως, όλα αυτά που μας διηγούνται είναι συγκλονιστικό πόσο επίκαιρα είναι, γιατί όλοι βρισκόμαστε ακριβώς στην ίδια δύνη με τότε αλλά με έναν κοινό στόχο: την ελευθερία μας.

Είναι από τις παραστάσεις που διακρίνεις ότι ο κατάλληλος άνθρωπος βρίσκεται στην κατάλληλη θέση. Και δεν εννοώ απλά πως κάθε ηθοποιός ταιριάζει γάντι με τον ρόλο του και έχει ανακαλέσει από τη μνήμη του βιωματικά στοιχεία για να καταφέρει να σε κατακτήσει υποκριτικά. Εννοώ πως – από τον πιο μικρό ως τον πιο μεγάλο ρόλο – κανείς ηθοποιός δεν βρίσκεται τυχαία σε αυτή την παράσταση. Έχει αγαπήσει αυτό που του έχει δοθεί, έχει εισχωρήσει σε αυτό με αφοσίωση και στέκεται με μαεστρία απέναντι στην αλήθεια του ρόλου του. O ήρωας που υποδύεται ο Μιχάλης Μητρούσης είναι ένας άνθρωπος που βρίσκεται στο απόλυτο σκοτάδι. Κουβαλάει στις πλάτες του γενιές ολόκληρες που μεγάλωσαν με έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής, που πολύ δύσκολα αλλάζει. Δεν μπορεί να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες, του είναι αδύνατον και δεν θέλει να το δεχθεί. Οδηγείται σε ένα τέλος, απόλυτο όσο το σκοτάδι του. Και αν είναι λυτρωτικό για τον ίδιο, σίγουρα δεν είναι για τον περίγυρό του. Aπολαύσαμε όμως μια συνταρακτική και συγκινητική ερμηνεία. Ο Δημήτρης Αλεξανδρής αποτέλεσε μία από τις αγαπημένες μου παρουσίες επί σκηνής: Απολαυστικός καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης, ο ρόλος του απαιτούσε να εισβάλλει με επιβλητικό τρόπο στην ψυχολογική του παράκρουση αλλά και να γίνεται ο «κυρίαρχος του παιχνιδιού» ανεβάζοντας αδρεναλίνη με την ηδονή που του προσφέρει η εξουσία και πατώντας επί πτωμάτων ανάμεσα σε προδοσίες και συμφέροντα.

Ο Κώστας Αρζόγλου στο ρόλο του αφηγητή, αφήνει την προσωπική του υποκριτική υπογραφή. Αναμενόμενη μεν, χωρίς να παύει να είναι απαραίτητη δε αλλά συγχρόνως πειστική και εύστοχη. Σπουδαία η παρουσία του ανάμεσα στα τραγούδια αλλά και σε στιγμές που βρισκόταν στη σκηνή, χωρίς καν να χρειάζεται να μιλά. Η Μαρία, η ηρωίδα που ενσαρκώνει η Γιώτα Φέστα, είναι μια γυναίκα με αντιφάσεις. Μια γυναίκα κουρασμένη που όμως υπερασπίζεται τα ιδανικά της, μια γυναίκα που μάχεται, παραμένει πιστή στα «θέλω» της και «κρούει τον κώδωνα του κινδύνου» στην οικογένειά της αλλά εριστική και τις περισσότερες φορές με ελεγχόμενη επαναστατική διάθεση. Η απογοήτευση της ηρωίδας της είναι έκδηλη στο πρόσωπό της, όπως και η τραγικότητα του ρόλου της στο τελευταίο στάδιο, την ώρα που μετρά απώλειες και κάνει τον απολογισμό της ζωής της. H Δώρα Χρυσικού, γοητευτική, με ντελικάτη κίνηση και με αναπτυγμένη τεχνική, ερμήνευσε με ακρίβεια και ορμή αυτό που της δόθηκε και απέδειξε πως η εμπειρία σε αυτή τη δουλειά είναι τόσο σημαντική όσο και το ταλέντο.

Ο Βασίλης Παλαιολόγος είναι ο Αλέξανδρος, ένας νέος πολιτικός που πέφτει θύμα της πλάνης, της ευκολοπιστίας και του «στρουθοκαμηλισμού» του, προκειμένου να κατακτήσει το όνειρό του. Ειδικότερα δε, όταν στο αποκορύφωμα του ρόλου του αναμετριέται πρόσωπο με πρόσωπο με την εξουσία του χρήματος, μας τραβάει από το χέρι για να εισβάλλουμε στα υπόγεια της ψυχής του ήρωα με μια απίστευτη ένταση και εσωτερικότητα, που εκφράζεται πολύ στοχευμένα μέσα από κάθε του έκφραση, κίνηση και χειρονομία. Αναμφίβολα λοιπόν η στιγμή που μοιράζεται τη σκηνή με τον Δημήτρη Αλεξανδρή αποτελεί μια από τις κορυφαίες στιγμές της παράστασης. Γιατί βλέπουμε να σμιλεύει κομμάτι-κομμάτι τον ήρωα που χάνει κάθε είδος αξιοπρέπειας, βγαίνοντας τσακισμένος από τον κυκεώνα των επιλογών του και αναζητά απελπιστικά την λύτρωση για να επουλώσει τις πληγές της χαμένης του συνείδησης. Η Αννίτα Κούλη ερμηνεύει με σπάνια ευαισθησία την Μυρσίνη, οι υποκριτικοί της κώδικες αναδεικνύουν όλες τις πτυχές του ρόλου της ενώ το ξέσπασμά της, όταν χάνει τον συνοδοιπόρο της ζωής της, δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί ως αυθεντικό, συγκινητικό, γεμάτο ρωγμές. Τέλος, αποκαλυπτικό θα χαρακτήριζα το ταλέντο του Γιάννη Καραούλη που έλαμψε υποκριτικά, κατέκτησε μια πλήρη, μεστή και παθιασμένη ερμηνεία και συγκλόνισε με το φινάλε του δικού του ήρωα, ένας ήρωας που παρέμεινε πραγματικός επαναστάτης ως το τέλος της ιστορίας του. Το καστ συμπληρώνουν αξιόλογοι τραγουδιστές και ηθοποιοί της νέας γενιάς που γεμίζουν τη σκηνή του θεάτρου με δύναμη και ταλέντο, ενώ είναι σχεδόν περιττό να τονίσουμε πως δεν υπάρχουν λόγια για τον Δημήτρη Μπάση. Ανέβασε ψηλά τον πήχη και μας χάρισε μοναδικές ερμηνείες (το αντίθετο θα μας άφηνε έκπληκτους), ενώ πολύτιμη αποδείχθηκε και η μουσική συμβολή της Δήμητρας Σταθοπούλου που ανέλαβε τα τραγούδια που έχει ερμηνεύσει στο παρελθόν η Ρένα Κουμιώτη και πραγματικά με προϊδέασε πολύ θετικά από τη πρώτη στιγμή με τη παρουσία της. Θα ήθελα να δω πως αυτή η ωραία φωνή (με την πολύ ενδιαφέρουσα χροιά) θα αποφασίσει να κινηθεί στο μέλλον.

Το δράμα και η πίκρα σε αυτή τη παράσταση στοχεύει καταλυτικά μες στην καρδιά μας και ίσως αυτό από μόνο του να είναι ένας «δρόμος» για να ξυπνήσουμε από την λήθη, για να γίνει το όνειρο κίνητρο και το κίνητρο πράξη. Η μόνη μου ένσταση είναι η ερώτηση με την οποία ολοκληρώνεται η παράσταση και σε κάνει να γεμίζεις ερωτηματικά αν όντως υπάρχει φως και προοπτική να αλλάξουν τα δεδομένα… Όμως πάντα υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ και αυτό το φως δεν είναι μια ψευδαίσθηση, έτσι δεν είναι; Λόγω της αυξανόμενης ζήτησης, η παράσταση πήρε παράταση και θα ολοκληρώσει το κύκλο της στην Αθήνα την Κυριακή 13 Απριλίου!

Tραγουδούν: Ειρήνη Κυρμιζάκη, Στέλιος Κέλλερης, Νικόλας Μπράβος, Γιάννης Μωραΐτης, Γιώργος Νικητόπουλος, Μάυ Χάννα, Αμαλία Ασκορδαλάκη, Κέλυ Γιακουμάκη.

Σκηνικά: Κωνσταντίνος Ζαμάνης

Xορογραφίες: Αποστολία Παπαδαμάκη

Κοστούμια: Δέσποινα Βολίδη

Φωτισμούς: Ανδρέας Μπέλλης

Βοηθός σκηνοθέτη: Κωνσταντίνος Φασιλής

Παραγωγή: Άκης Ευαγγέλου

Ημέρες και Ώρες παραστάσεων

Τετάρτη στις 7.00 μ.μ.

Πέμπτη και Παρασκευή 8.30 μ.μ.

Σάββατο 5.30 μ.μ. και 8.30 μ.μ.

Κυριακή 7.00 μ.μ.

Τιμές Εισιτηρίων:

Κανονικά Εισιτήρια: Από 10€ έως 35€

Ομαδικά Εισιτήρια: Από 8€ έως 30€

Εισιτήρια ΑΜΕΑ: 10€* – πωλούνται μόνο (και τηλεφωνικά) από το ταμείο του θεάτρου

Μειωμένες τιμές για τις πρώτες παραστάσεις:

*Για τις 5 πρώτες παραστάσεις (26, 27, 28/1 και για τις δύο παραστάσεις της 1/2) και για όσους θεατές αγοράσουν το εισιτήριό τους μέχρι την Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου ισχύει: ΠΛΑΤΕΙΑ: Γενική είσοδος 20 ευρώ

ΘΕΩΡΕΙΟ: Γενική είσοδος 10 ευρώ

Info: «ΘΕΑΤΡΟΝ» – Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» Πειραιώς 254, Ταύρος // Τηλ. 212 254 0300

www.theatron254.gr Διατίθεται δωρεάν χώρος στάθμευσης

Πληροφορίες πρόσβασης:

Λεωφορεία: 049 (Πειραιάς-Ομόνοια), στάση ΣΧΟΛΗ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ 914 (Ομόνοια-Πειραιάς-Παλαιά Κοκκινιά), στάση ΣΧΟΛΗ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ Τρένο (γραμμή ΗΣΑΠ): ηλεκτρικός σταθμός Καλλιθέας.

Προπώληση Εισιτηρίων:

«ΘΕΑΤΡΟΝ», Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», Πειραιώς 254, Ταύρος, τηλ. 212 254 0300

www.theatron254.gr & 212 254 0300 – με χρέωση πιστωτικής κάρτας

Viva.gr Καταστήματα Public

Εκδοτήρια Ticketservices – Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεσμαζόγλου)