Παράξενα, αστεία και περίεργα album covers, part 3

 Anna Russell – In darkest Africa

Η Anna Russell ήταν τραγουδίστρια και κωμικός με καταγωγή από την Αγγλία και τον Καναδά. Στην πρώτη της επιτυχημένη σεζόν ως κωμικός, που πραγματοποιήθηκε σε 37 πόλεις στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά, μέτρησε πάνω από 100.000 ακροατές! Έγραψε στίχους και μουσική για το Anna Russell’s Little Show το 1953 και ανέβασε αυτή την παράσταση στο Broadway ενώ το 1965 ανέβασε το Quality Street στο Bucks County Playhouse της Pennsylvania. Ακόμα, εμφανίστηκε στο The Ed Sullivan Show, σε μια σειρά από θεατρικά έργα και τηλεοπτικών επεισοδίων. Έλαβε το 1956 το βραβείο Canadian Women’s Press Club ως η καλύτερη Καναδή κωμική συγγραφέας της χρονιάς, πράγμα που επικύρωσε το μεγάλο της ταλέντο αλλά και την απήχηση που είχε! Επομένως, ένα τέτοιο εξώφυλλο από μια τέτοια καλλιτέχνιδα δεν ήταν δυνατόν να απουσιάζει από την λίστα μας!

The Electric Amish – A hard day’s work

Οι Electric Amish είναι ένα ροκ συγκρότημα παρωδιών που πήρε γνωστά πρότυπα ροκ και τα αναδιατύπωσε σε ένα μεγάλο βαθμό σύμφωνα με την γλώσσα, την σκέψη και την προοπτική του! Το συγκρότημα αποτελείται από τρεις φανταστικούς χαρακτήρες: τον Graeber Goodman (ηλεκτρική κιθάρα και φωνητικά), τον Carl Goodman ( ηλεκτρικό μπάσο και φωνητικά) και τον Barry Goodman (ντραμς και φωνητικά). Οι πραγματικές τους ταυτότητες, πίσω από αυτές τις περσόνες είναι, αντίστοιχα : Dean Metcalf και οι αδερφοί Barclay και Kyle Grayson. Ένα μεγάλο μέρος του χιούμορ στους στίχους τους, προϋποθέτει ένα πέρασμα στην κατανόηση των Amish και Mennonite πολιτισμών! Η μπάντα ανήλθε στο καλλιτεχνικό στερέωμα μετά την εκτέλεση στο The Bob & Tom Show, όπου μπορούν περιστασιακά ακόμα ακούγεται! Κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ, Barn to Be Wild το 1995, ακολουθούμενo από το Milkin It το 1996 και το A hard day’s work το 1999. Έχουν, επίσης, ένα τραγούδι, “Farmageddon,” από την κυκλοφορία τους Back in ’98 το 1998, το οποίο διαθέτει τα στοιχεία από την παράσταση Bob & Tom. Παρόλο που η μπάντα δεν έχει κυκλοφορήσει τίποτα από το 1999, συνεχίζουν να εμφανίζονται περιστασιακά, στις Upper Midwest περιοχές των ΗΠΑ. Το εξώφυλλο του αυτό, έκτος από χιουμοριστικό ηχητικό περιεχόμενο έχει και ανάλογη εικόνα, καταλαμβάνοντας άξια την θέση τους στο θέμα μας!

The Bee Gees – Life in a tin can

Οι Bee Gees ήταν ένα μουσικό συγκρότημα που ιδρύθηκε το 1958. Την ομάδα του line-up αποτέλεσαν οι αδελφοί Barry, Robin και Maurice Gibb. Το τρίο ήταν επιτυχημένο για τις περισσότερες από τις δεκαετίες της μουσικής τους ύπαρξης, αλλά είχαν δύο διακριτές περιόδους εξαιρετικής επιτυχίας: ως ένα pop act στα τέλη της δεκαετίας 1960-1970, και ως εξέχοντες καλλιτέχνες της ντίσκο εποχής στα τέλη της δεκαετίας του 1970-1980. Έγραψαν οι ίδιοι όλες τους επιτυχίες όπως και συνεργάστηκαν σε αρκετές μεγάλες επιτυχίες άλλων καλλιτεχνών. Η συνεχόμενα ανοδική καριέρα των Bee Gees που με ρεκόρ συνολικών πωλήσεων, περισσότερα από 220 εκατομμύρια, τους κατατάσσει ανάμεσα στους καλύτερους σε πωλήσεις καλλιτέχνες μουσικής όλων των εποχών! Εισήχθησαν στο Rock and Roll Hall of Fame το 1997 με την εξής παραπομπή : «Μόνο ο Elvis Presley , οι Beatles , ο Michael Jackson , ο Garth Brooks και ο Paul McCartney έχουν ξεπέρασει τους Bee Gees». Μετά απροσδόκητο θάνατο του Maurice τον Ιανουάριο του 2003, ο Barry και Robin αποσύρθηκαν από την δισκογραφία και τον χώρο της μουσικής, μετά από 45 χρόνια δραστηριότητας. Το 2009 ο Robin ανακοίνωσε ότι ο ίδιος και ο Barry είχαν συμφωνήσει πως οι Bee Gees θα επανεκκινήσουν τις εμφανίσεις τους, όμως το όνειρο δεν κράτησε πολύ αφού ο Robin πέθανε τον Μάιο του 2012 μετά από μια παρατεταμένη μάχη με τον καρκίνο. Αυτή ήταν μια σύντομη παρουσίαση ενός γκρουπ που όλοι λίγο πολύ έχουμε αγαπήσει μέσα από τους ήχους τους. Πρόκειται για ένα συγκρότημα γεμάτο ζωντάνια, επιτυχίες, πολλά βραβεία, πολλούς θαυμαστές και απίστευτη αναγνώριση. Έτσι, ανάμεσα στις επιτυχίες, τσαλάκωσαν λίγο την εικόνα τους για να χωρέσει στην τρύπα του tin can, ώστε να μας ωθήσει να βάλουμε αυτό το εξώφυλλο, για την τσαχπινιά του και μόνο, στην λίστα μας!!

Boned – Up to the crack

Οι Boned είναι ένα κλασικό Βρετανικό παλιομοδίτικο hard rock συγκρότημα. Τον Μάρτιο του 2006, έγιναν το πρώτο Βρετανικό συγκρότημα που εμφανίσθηκε στο Royal Albert Hall, έχοντας κερδίσει τους Judas Priest, τους Scorpions, ακόμα και μέλη των Deep Purple, στο άνοιγμα της υποδοχής της εκδήλωσης Teenage Cancer Trust Tommy Vance Tribute Gig. Οι μουσικές επιρροές των Boned, τις οποίες τις κρατούν σαν κρυφό άσσο στο μανίκι τους, προέρχονται από κλασσικές ροκ μπάντες όπως οι AC/DC. Ο άμεσος καίριος και μεταδοτικός τους ήχος, με τον οποίο το κοινό τους λάτρεψε, ήταν έμπνευση του ροκ dj Tommy Vancy. Έχουν εμφανιστεί σε πολλές συναυλίες και οργανώσεις σε όλο τον κόσμο. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για την εξέλιξη του συγκροτήματος, παρόλα αυτά, το συγκεκριμένο εξώφυλλο είναι σίγουρα και αστείο και περίεργο, για τον προφανέστατο λόγο!

Kevin Rowland – My beauty

Ο Kevin Rowland είναι ένας Άγγλος τραγουδιστής-τραγουδοποιός και frontman του pop συγκροτήματος Dexys Midnight Runners , το οποίο είχε αρκετές επιτυχίες στις αρχές της δεκαετίας του 1980, με πιο αξιοσημείωτες το Geno και το Come On Eileen. Το πρώτο του γκρουπ, Lucy & The Lovers, επηρεάστηκε από την μουσική των Roxy, καταλήγοντας σε μια σύντομη πορεία. Στη συνέχεια, έφτιαξε το πανκ ροκ συγκρότημα The Killjoys, το οποίο ήταν ελαφρώς πιο επιτυχημένο, κυκλοφορώντας το single Johnny Won’t Get To Heaven το 1977. Αποξενωμένοι από την πανκ σκηνή, ο Rowland μαζί με τον κιθαρίστα των Killjoys, Kevin Archer , αποφάσισαν να σχηματίσουν μια νέα ομάδα με το όνομα Dexys Midnight Runners. Όταν αυτό διαλύθηκε το 1987, ο Rowland επιχείρησε να κυκλοφορήσει ένα σόλο άλμπουμ, The Wanderer , το οποίο μαζί με τα τρία singles του ήταν μια εμπορική αποτυχία. Η επόμενη κυκλοφορία του ήταν το 1999, όταν κατέγραψε μια συλλογή από ερμηνείες κλασικών τραγουδιών στον δίσκο My Beauty , στο εξώφυλλο του οποίου απεικονίζεται με φόρεμα και γυναικεία εσώρουχα! Το 2003 ανασύνταξε το συγκρότημα Dexys Midnight Runners και ξεκίνησε μια επιτυχημένη περιοδεία με τις παλιές τους κυκλοφορίες καθώς επίσης και με τα νέα τους, τότε, κομμάτια Manhood και My Life in England. Και τα δύο, παίχτηκαν δοκιμαστικά στο ραδιόφωνο όμως δεν έλαβαν αρκετά airplay για να θεωρηθούν ικανά για κυκλοφορία. Τον Δεκέμβριο του 2006, δημιούργησε την δική του σελίδα στο My Space μέσω της οποίας υποσχέθηκε νέο album των Dexys Midnight Runners, όμως εως πρόσφατα μόνο το τραγούδι It’s OK Johanna έχει δημοσιευθεί. Μέσα από την πορεία του Rowland, το εξώφυλλο αυτό, έχει καταταγεί σε πολλές λίστες ως ένα από τα χειρότερα, εμείς όμως ας το πούμε εκκεντρικό, αστείο και περίεργο!