Η Μαρία Μαρκεσίνη κατάγεται από την Κεφαλονιά και από πολύ μικρή ηλικία φάνηκε το ταλέντο της στις τέχνες και ιδιαίτερα στη μουσική. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές της στο πιάνο άρχισε σολιστική καριέρα δίνοντας κονσέρτα.
Όλα αυτά τα χρόνια η τζαζ υπήρξε το κρυφό της πάθος και κάτι που έκανε στον ελεύθερο της χρόνο όμως ήρθε η στιγμή να παρουσιάσει κ αυτό της το ταλέντο.
Η γνωριμία της με το Μίμη Πλέσσα έφερε και τον πρώτο της ελληνικό δίσκο “12 sketches:the Mimis Plessas songbook”.
Η δεύτερη δουλειά της ονομάζεται «Κόσμο» και περιέχει 12 τραγούδια πρωτότυπα αλλά και διασκευές όπως τα «man gave names to all the animals» του Bob Dylan «Cinema Paradiso» του Enio Morricone, «C’est si bon» Herni Betti αλλά και τη «Φραγκοσυριανή» και το «να βρω εκείνον» που τραγουδάει μαζί με τον Richard Bona και ήδη κάνει επιτυχία στο εξωτερικό.
Η Μαρία Μαρκεσίνη είναι μία νέα καλλιτέχνης με ζωντάνια, μουσική παιδεία, ήθος, αγάπη για αυτό που κάνει, αυτοπεποίθηση και πάρα πολύ ωραία φωνή.
Παρακολουθήσαμε τη συνέντευξη και ύστερα μιλήσαμε λίγο μαζί της για την τζαζ και τις συναυλίες της.
Ο συνθέτης Μίμης Πλέσσας, γνωστός στην Ελλάδα για την αγάπη του στη Τζαζ μίλησε πρώτος για το δίσκο της Μαρίας.
Για το μεγάλο συνθέτη ελεύθερος είναι ένας άνθρωπος που μπορεί να αναθεωρεί τις πεποιθήσεις του. Έτσι είπε είναι και η Μαρία. Ύστερα απο χρόνια σπουδές, μία δεξιοτεχνία, ένα ρεπερτόριο και πολλά σκαλοπάτια σε μια καριέρα στο πιάνο αποφάσισε ότι θέλει να τραγουδήσει τζαζ.
Μπροστά σε μια τέτοια αναθεώρηση θα βρείτε έναν ελεύθερο άνθρωπο, γιατί τέτοιος είναι η Μαρία επειδή βλέπει το κάθε είδος της μουσικής στις διαστάσεις του τις ανοιχτές και το φέρνει με μια συγκλονιστική παντρειά στη δική της ευαισθησία.
Όταν άκουσε ο συνθέτης τη Μαρία να τραγουδάει, ήταν στο σπίτι του και μας είπε ότι αμέσως, άρπαξε μια αγκαλιά δίσκους και της είπε «πάρε και κάνε ότι θες».
Το αποτέλεσμα ήταν για εκείνον πολύ σημαντικό, γιατί όπως είπε «βρέθηκαν τα τραγούδια μας, λέω μας γιατί τα τραγούδια είναι και των στιχουργών να είναι στα charts της Ευρώπης, να έχουν κριτικές που ούτε είχαμε φανταστεί και τα τραγούδια που επέλεξε το ευαίσθητο αυτό παιδί να είναι αυτά που στην Ελλάδα είχαν κατακριθεί, αν και τα είχαν τραγουδήσει από φωνές όπως της Νάνας Μούσχουρη ή της Τζένης Βάνου». Διστακτικός για το επιφυλακτικό ως προ τη τζαζ κοινό στην Ελλάδα ο συνθέτης παλιά αλλά βλέποντας και ακούγοντας το σήμερα συνειδητοποίησε πως δεν μπορεί και στη χώρα μας η τζαζ παρά να θεωρείται η κλασσική μουσική του 21ου αιώνα.
Στη συνέχεια μιλώντας με πάρα πολύ καλά ελληνικά και προφορά η Μαρία Μαρκεσίνη που μόλις εχθές έφτασε στη χώρα μας μίλησε για τη δεύτερη δουλειά της.
«Σήμερα θα παρουσιάσουμε το «Κόσμος» που είναι η δεύτερη μου δουλειά σαν τραγουδίστρια Είμαι μια κλασσική πιανίστα που μια Δευτέρα ξύπνησε και αποφάσισε να τραγουδήσει. Όταν πήρα αυτή την απόφαση δεν ήθελα καθόλου σύνορα σε αυτό που κάνω. Ήθελα στην κυριολεξία να κάνω ότι μου καπνίσει
Η πρώτη μου ενστικτωδώς τάση ήταν η τζαζ. Όταν το πρωτοείπα στους δικούς μου, στο κοινό μου στους φίλους μου είπαν οκ αλλά ψάξε τις δικές σου ρίζες. Αυτό μας ενδιαφέρει. Αυτό μ έφερε στην Ελλάδα πάλι και είχα την πολύ μεγάλη χαρά και τη τύχη να γνωρίζω τον κ Πλέσσα, ο οποίος αν μπορώ να ανταποδώσω κάτι για τα καλά που είπε για μένα είναι λέγοντας κάτι που δεν είναι γνωστό στο κοινό δηλαδή το με πόση γενναιοδωρία μου έδωσε τη μουσική του για να κάνω τζαζ. Γιατί στη τζαζ ξεκινάς με τη μελωδία σαν ένα ταξίδι και μετά φεύγεις. Πας δεξιά αριστερά, και ένας συνθέτης για να σου επιστρέψει αυτό, πρέπει ο ίδιος να είναι τζαζ».
Μια ακόμα συνάντηση που επηρέασε τη δουλειά της ήταν η γνωριμία και τελικά η συνεργασία με τον διεθνούς τραγουδιστή από το Καμερούν Richard Bona.
Ο γνωστός παραγωγός δούλεψε μαζί της με τον όρο να είναι εθνική μουσική και να τραγουδήσει ο ίδιος ελληνικά. Έτσι παρόλο που η ίδια προσπάθησε να τον αποτρέψει υπάρχουν στο δίσκο τραγούδια που λένε μαζί κ αποφάσισαν να αφήσουν τυχόν λάθη (στη γλώσσα) που έκανε επειδή είναι πιο αυθεντική δουλειά.
Η γνωριμία με έναν Αμερικανό συνθέτη τον Πήτερ Μάγιερς έδωσε και τον τίτλο σε αυτό το Cd. Ανάμεσα στα διάφορα τραγούδια που είχε υπήρχαν και κάποια ιδιαίτερα προσωπικά. Ένα απο αυτά ήταν για τον αδερφό του. Αυτό το κομμάτι εμπιστεύθηκε στη Μαρία και το ίδιο έδωσε τον τίτλο στο cd. Ο αδερφός του Τζέφρυ Μάγιερς είναι ένας πολύ γνωστός γλύπτης στην Αμερική. Η δική του ιστορία είναι το ομώνυμο τραγούδι.
Τη δική του αναφορά έκανε και ο κύριος Πανταζής Τσάρας μιλώντας αναλυτικά για το κάθε cd του δίσκου.
Η Μαρία δίνει στα τραγούδια που ερμηνεύει μία άλλη μορφή, μια άλλη διάσταση, όχι τόσο τετραγωνισμένη όπως είναι γραμμένα τα περισσότερα τραγούδια γενικώς. Μπορεί άνετα να αποδομήσει ένα τραγούδι, μια μελωδική γραμμή χωρίς να τη χαλάσει. Μαζί με την πολύτιμη σύμπραξη του Richard Bona. Όπως σημειώνει και η ίδια αυτή η δουλειά είναι επηρεασμένη απο τον εικαστικό καλλιτέχνη Τζέφρυ Μάγιερς μια κατάσταση όπου ο δημιουργός αγωνιά και αγωνίζεται με τα εργαλεία του. εκφραστικότητα και λυρισμός. Στο ομώνυμο κομμάτι μια ευαίσθητη μπαλάντα όπου η τραγουδίστρια και η μπάντα δείχνει την ερμηνευτική της δεινότητα.
Έκπληξη οι δυο διαφορετικές ερμηνείες στο «να βρω εκείνον», του Μιμη Πλέσσα. Η μια με περισσότερο αφροαμερικάνικη διάθεση και η άλλη σε πιο τζαζ. Ένας πολύ ενδιαφέρον τρόπος να ερμηνεύσεις ένα τραγούδι, να αποδομείς χωρίς να χαλάς και να επανέρχεσαι στη γραμμή του τραγουδιού.
Είμαστε τυχεροί που η Μαρία είναι ελληνίδα, μας τιμά και ας είναι μακριά μας.
Το λόγο πήρε ο κύριος Βάνιας Απέργης μουσικός και ραδιοφωνικός παραγωγός.
Σχολίασε το όμορφο εξώφυλλο του δίσκου που με το χαμόγελο της η Μαρία, σε προσκαλεί να το ακούσεις. Ο ίδιος είπε ότι το ακούει συνέχεια στο αυτοκίνητο όπως ταξιδεύει γιατί και το ίδιο το cd σε ταξιδεύει. Η Μαρία είπε ακούς ότι είναι χαρούμενη να τραγουδάει, το ευχαριστιέται, το ζει, είναι κάτι που δεν το κάνει σαν δουλειά. Έχει μοναδικό έλεγχο στη χροιά της φωνή της, πως να χρησιμοποιήσει την κίνηση μέσα και έξω απο τις νότες, μου έκανε εντύπωση πόσο αρμονικά μοιράζεται η φωνή της στους υπόλοιπους μουσικούς, πως είναι ένα όργανο με διακριτό ρόλο μέσα στο μουσικό σύνολο, πως παρουσιάζεται χωρίς να αυτοπροβάλλεται αλλά να ξεχωρίζει.
Τελευταίος μίλησε ο κύριος Ηλίας Ποτουρίδης που αναφερόμενος στο εξώφυλλο του Cd είπε πως μπορεί κάποιος μετά απο τόσα χρόνια σ αυτή τη δουλειά να καταλάβει απο το εξώφυλλο αν ο δίσκος είναι αξιόλογος και ικανός για να φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα δηλαδή στο κοινό στο οποίο απευθύνεται. Με περιεχόμενα καινούργια αλλά και standard κομμάτια μας εκπλήσσει ευχάριστα και με βοηθούς συνθέτες και μουσικούς όπως ο Ντυλαν, ο Μπόνα, ο Βαν ντε Μπρικ, ο Βαμβακάρης, ο Πλέσσας Η Μαρία θα τα καταφέρει και εμείς την ευχαριστούμε.
Η παρουσίαση έκλεισε με τη Μαρία στο πιάνο και τον πολύ γνωστό Έλληνα σαξοφωνίστα Αντώνη Λαδόπουλο που έπαιξαν για μας (χωρίς πρόβα) δυο κομμάτια απο το δίσκο.
Μετά τη συνέντευξη η Μαρία Μαρκεσίνη πολύ ευγενική και ζεστή μας κάθησε μαζί μας και απάντησε σε λίγες ερωτήσεις που της κάναμε.
Πως αισθάνεστε στη σημερινή παρουσίαση;
Εδώ στην Ελλάδα και βλέποντας όλους εσάς πολύ ωραία. Αυτή η χώρα είναι για μένα η χώρα του ονείρου.
Σε αυτή τη δουλειά, δένεται τη Τζαζ με την Ελλάδα
Φέτος έχω την τύχη να παίξω στο “north sea jazz festival” και μου είπαν θα βάλεις όσο μπορείς Ελλάδα. Το ίδιο ένοιωθα κ εγώ όταν επέλεγα το πρόγραμμα. Κράτησα όσο μπορούσα περισσότερο ελληνικά κομμάτια και όχι τα standard τζαζ.
Η ελληνική μουσική έχει τέτοιο βάθος και πλούτο και μήκος και ύψος και πλάτος που εντυπωσιάζει τους ξένους. Όταν όμως έρχομαι στην Ελλάδα ξαναθυμάμαι γιατί τόσοι έλληνες δεν παίζουν ελληνική μουσική. Είναι τέτοια η παραποίηση και οι φτηνές ερμηνείες πολλών που αυτό δημιουργεί ένα άσχημο κλίμα και πολλοί συνάδελφοι επιλέγουν την ξένη μουσική που δεν έχει τίποτα σε τίποτα σχέση με την Ελλάδα που έχει τόσο ωραία πράγματα. Ίσως πρέπει να φύγεις απο την Ελλάδα για να καθαρίσουν τ αυτιά σου.
Εσείς τελειώσατε κλασσική μουσική που έχει απόλυτο ρυθμό όπως για παράδειγμα οι συνθέσεις του Μπαχ, ενώ η τζαζ είναι απολύτως ελεύθερη. .
Εδώ διχάζονται οι γνώμες. Αναφέρατε το Μπαχ, το μπαρόκ έχει πάρα πολύ αυτοσχεδιασμό μέσα του και δεν είναι ακριβώς οι φράσεις, όλες αυτές οι τρίλιες, η διακόσμηση της μουσικής, ή για παράδειγμα στο Μότσαρτ η καντέντσα που είναι το κεντρικό σημείο ήταν όλη μία τζαζ. Μια δική του τζαζ. Όλοι οι μουσικοί με τους οποίους συνεργάζομαι εκτός απο τον Μπονα είναι κλασικοί μουσικοί. Βέβαια μιλάμε για ευρωπαϊκή τζαζ και όχι για την αμερικάνικη που έχει τις ρίζες της στο γκοσπελ και το μπλουζ. Εμείς που κάνουμε αυτοσχεδιαζόμενη μουσική στην Ευρώπη συχνά ξεκινάμε απο τις ακαδημίες που κάνουμε κλασική μουσική.
Έχετε πάρα πολύ καλή τοποθέτηση φωνή και φοβερή εκφορά του λόγου. Αυτό είναι πραγματικά σπάνιο…
Είμαι κόρη ποιήτριας και η μητέρα μου με μεγάλωσε με σημασία στο λόγο.
Μεγάλωσα με το να ακούω τη μαμά μου να διαβάζει τα ποιήματα της, πως τονίζει τις λέξεις, που σταματάει, αυτό είναι κάτι που με επηρέασε. Στη τζαζ πολύ συχνά τα λόγια περνάνε σε ρόλο δεύτερο γιατί πάει μόνο στη μελωδία και τον αυτοσχεδιασμό αλλά για μένα είναι πάρα πολύ σημαντικός ο λόγος.
Τώρα μιλάμε για τζαζ αλλά εγώ δεν θέλω καμία ταμπέλα. Κάνω και κλασική και τζαζ, και chanson απλά μουσική. Ένας άνθρωπος που απορροφάει τις επιρροές απ’ όπου έρχονται
Έχετε προγραμματίσει εμφανίσει το καλοκαίρι στην Ελλάδα;
Θα κάνω μία εμφάνιση στις 23 Αυγούστου με το Μιμη Πλέσσα, είμαστε στη διοργάνωση
Υπάρχει σε αυτή τη δουλειά πάρα πολύ έντονη η τέχνη με τις διάφορες μορφές.
Θα έλεγα ότι σαν καλλιτέχνης έλκεσαι και εμπνέεσαι απο άλλους καλλιτέχνες και τους ψάχνεις και τους βρίσκεις, έτσι κ αλλιώς κουβαλάς μια ιδιορρυθμία.
Αν είχαμε μερικές ζωές ακόμα σίγουρα θα έκανα μία ακαδημία καλών τεχνών γιατί ζωγραφίζω, μία φιλολογία γιατί γράφω, μια αρχιτεκτονική οπωσδήποτε γιατί μ ενδιαφέρουν πολύ τα κτίρια…
Πως γνωριστήκατε με το Μιμη Πλέσα;
Την εποχή που αποφάσισα ν αρχίσω και να τραγουδάω γιατί είμαι κλασική πιανίστα και κάνω ακόμα κοντσέρτα, ξαφνικά ξύπνησα και είπα θα τραγουδάω είχα έρθει εκείνη την εποχή εδώ και πήγα στην Παιανία στο κατάστημα του Νάκα να αγοράσω ένα πιάνο να το έχω εδώ στο σπίτι που ερχόμαστε για διακοπές. Εκεί άρχισα να δοκιμάζω τα πιάνα, να παίζω και πήγαινα απο το κλασσικό στη τζαζ.
Ήρθε ένας κύριος πάνω μου και μου είπε είμαι ο Κώστας Νάκας κ αυτό που ακούω είναι καταπληκτικό. Αρχίσαμε να μιλάμε και του είπα ότι θα ήθελα να ασχοληθώ με τη τζαζ και να κάνω κάτι ελληνικό αλλά δε γνωρίζω κανέναν συνθέτη εδώ, έρχεται ο Μιμης Πλέσσας στο μυαλό μου αλλά πως να πλησιάσεις αυτό τον άνθρωπο.
Βγάζει λοιπόν το μπλοκάκι του και μου λέει εδώ είναι το τηλέφωνό του κ. Πλέσσα.
Έτσι άρχισαν όλα.
Ευχαριστούμε πολύ και ευχόμαστε καλή επιτυχία
Κ εγώ σας ευχαριστώ
Διαβάστε επίσης
