Το κλαρίνο και η ηλεκτρική κιθάρα συνομιλούν σε δρόμους παράλληλους, με τη βοήθεια και των τυμπάνων και των ινδικών τάμπλα που παίζει ο Κώστας Καλογήρου, πάνω σε παραδοσιακά κυρίως κομμάτια της ηπειρώτικης μουσικής παράδοσης. Ένας αυτοσχεδιαστικός διάλογος, από δύο σπουδαίους στο είδος τους μουσικούς, ένα απολαυστικό μουσικό ντοκουμέντο!
Ο Τάκης Μπαρμπέρης διηγείται:
«Σχεδόν είχα ξεχάσει ότι υπήρχε μια στερεοφωνική ηχογράφηση από την εμφάνισή μας τη Μεγάλη Πέμπτη του ’96 στο jazz club Παράφωνο, αν και στη μνήμη μου χαράχτηκε ως μια απ’ τις καλύτερες στιγμές που έζησα στη σκηνή –ίσως λόγω της ιδιομορφίας της συγκεκριμένης συναυλίας που έγινε με μια μάλλον γρήγορη προσυνεννόηση παρά πρόβα με τον κυρ- Πέτρο, όπως αποκαλώ αυτόν το μεγάλο ζωντανό «μύθο» της μουσικής μας.
Με βάση κάποια γνωστά παραδοσιακά κομμάτια της ηπειρώτικης μουσικής ως αναφορά, αφεθήκαμε εκείνη τη νύχτα του Απρίλη με τον κυρ- Πέτρο σε έναν αυτοσχεδιαστικό διάλογο. Δειλά στην αρχή και σιγά σιγά όλο και πιο άνετα, έχοντας τη στήριξη του φίλου και μόνιμου συνεργάτη μου εκείνη την εποχή Κώστα Καλογήρου στα ινδικά τάμπλα και τα τύμπανα.
Παραβλέποντας τα διάφορα τεχνικά προβλήματα και τα όποια λαθάκια, που ίσως για τόσα χρόνια με έκαναν να μη σκεφτώ ποτέ μια έκδοση όπως αυτή, αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας αυτό το μουσικό ντοκουμέντο με ένα μεγάλο Έλληνα μουσικό, τον Πέτρο Χαλκιά, δείχνοντας έτσι πως μπορούν διαφορετικοί άνθρωποι με διαφορετικά μουσικά βιώματα να συνυπάρξουν με μόνη τους δύναμη την αγάπη για τη μουσική. Όλα τα κομμάτια είναι όπως ακριβώς παίχτηκαν στις 11.4.96 με μερικές προσμίξεις, προσθέσεις κάποιων οργάνων από εμένα και πολύ κοπιαστική τεχνική επεξεργασία ώστε αυτή η πρόχειρη ηχογράφηση να ακουστεί καλύτερα.
Κάποιες φορές, οι παράλληλοι δρόμοι είναι σαν να συναντιούνται…»
Διαβάστε επίσης
