Πρεμιέρα: Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Μιχάλης Τζουγανάκης, Κίτρινα Ποδήλατα, Τανια Κικίδη. Το tralala ήταν εκεί!

Η Τάνια Κικίδη, για όσους παρακολουθούν τον Βασίλη τα τελευταία δέκα χρόνια, είναι γνωστή παρουσία. Ξεκίνησε κάνοντας φωνητικά και αναδείχθηκε σε σημείο αναφοράς των ζωντανών εμφανίσεων του Παπακωνσταντίνου. Ξεχώρισε αμέσως, όχι λόγω της (ομολογουμένως) θελκτικότατης ροκ εμφάνισής της, αλλά λόγω της σπάνιας φωνητικής δυναμικής της και της (σπάνιας για έλληνα καλλιτέχνη) άνεσής της με τον ξένο στίχο. Και σαν να μη φτάνει αυτό, είναι και καταξιωμένη ντράμερ. Μαζί με την προσωπική της μπάντα, τους Dickens’ Zoo, έχει κυκλοφορήσει ήδη μια solo δουλειά, της οποίας την παραγωγή επιμελήθηκε ο ίδιος ο Βασίλης και ενώ έχει αυτονομηθεί σαν καλλιτέχνης , συνεχίζει να συντροφεύει τον Βασίλη στα μουσικά του ταξίδια.

Τα Κίτρινα Ποδήλατα σαν συγκρότημα έχουν πλέον μπει στη δεύτερη δεκαετία της ύπαρξής τους. Οι αδερφοί Παντελιά είναι από τα λίγα συγκροτήματα των 00’s που καταφέρνουν να παραμένουν δημοφιλή και επίκαιρα χωρίς ιδιαίτερη προώθηση από τα ΜΜΕ και χωρίς να ευτελίζουν τον ροκ χαρακτήρα τους. Παρά την τακτική δισκογραφία καθ’ όλη τη διάρκεια της πορείας τους, δεν επαναπαύτηκαν. Πέρα από τραγούδια που έχουν γράψει για άλλους μουσικούς (Δέσποινα Ολυμπίου, Ελεωνόρα Ζουγανέλη, Ελένη Πέτα) έχουν επενδύσει μουσικά τηλεοπτικές σειρές (504 χλμ Βόρεια της Αθήνας), ταινίες (Μη Φεύγεις) και θεατρικές παραστάσεις (Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού). Με πολιτικά συνειδητοποιημένο στίχο και επαναστατική ροκ διάθεση ‘δένουν’ αρμονικά με τον Βασίλη.

Η ‘έκπληξη’ της φετινής μουσικής πρότασης του Βασίλη δεν είναι άλλη από τον Μιχάλη Τζουγανάκη. Ο βιρτουόζος με το λαγούτο προσφέρει μια ιδιαίτερα ‘εθνικ’ χροιά στο κατά τα άλλα ροκ σχήμα, χωρίς όμως να το διαβάλλει. Άλλωστε η παραδοσιακή μουσική της Κρήτης είναι εκ των πραγμάτων ‘ροκ’ και ο Τζουγανάκης την μελετάει και την υπηρετεί από την εφηβεία του έχοντας ένα δικό του φανατικό κοινό. Και δεν είναι τυχαίο το ότι όπου κι αν εμφανίζεται, ο χώρος θα γεμίζει με ‘–άκηδες’.

Η πρεμιέρα του σχήματος πέφτει σε μια ‘ιδιαίτερη’ ημερομηνία. Παρασκευή 11-11-11 με μια νέα κυβέρνηση «εθνικής ενότητας/ανάγκης» να έχει μόλις ορκιστεί και με τη κοινωνία σε αναβρασμό. Συνθήκες ιδανικές για την επαναστατική ροκ του Βασίλη.

Το Γκέτο 22 είναι ένας όμορφος χώρος (το παλίο Club 22), με καλή διαμόρφωση που προσφέρει ορατότητα από παντού και διαθέτει πολύ καλή ακουστική. Στις 11 ο χώρος είχε ήδη γεμίσει και λίγο αργότερα (11:11 μμ) τα φώτα χαμηλώνουν και η σκηνή γεμίζει μουσική.

Κικίδη, Κίτρινα Ποδήλατα, Τζουγανάκης και Βασίλης τραγουδάνε «Πίστεψέ το, μόνο με πόλεμο θα σπάσουμε το γκέτο» και μέσα στο μαγαζί επικρατεί ενθουσιασμός. «Το ντέρμπι είναι στημένο» (επίσης επίκαιρο λόγω Ψωμιάδη) και η ιαχή «Ελλάς» δονεί το μαγαζί. Βασίλης, Ποδήλατα και Τζουγανάκης αφήνουν τη σκηνή στην Τάνια Κικίδη η οποία ξεκινάει με μια εντυπωσιακή απόδοση του “Show Must Go On”.

Show Must Go On:

Συνέχεια με hard rock από τον προσωπικό της δίσκο με τους Dickens’ Zoo και “How do you do” πριν παραδώσει τη σκηνή στα Κίτρινα Ποδήλατα που ξεκινάνε με “Ακόμα μια ζωή”. Ακολουθεί η “Αντίστροφη Μέτρηση” που γράφτηκε για το θεατρικό ‘Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού’ του Ντάριο Φο και το διαδραστικό (με το κοινό) “η Ζωή σου Φωνάζει” το οποίο γράφτηκε για το σύλλογο Φλόγα (για τη βοήθεια παιδιών με καρκίνο).

Αντίστροφη Μέτρηση:

Με το “Θυμάμαι όσα είχες πει” οι αδερφοί Παντελιά αφήνουν τη σκηνή στον Μιχάλη Τζουγανάκη ο οποίος άμα τη εμφανίσει προκαλεί ενθουσιασμό στο κοινό. “Φωτιά μου”, “Άστρα μη με μαλώνετε”, “Φεγγάρι μου”, “Τίγρη”, “Σεβαχ ο Θαλασσινός” και “Αυτός δεν είναι πόνος” ξεσηκώνουν τους ουκ ολίγους κρητικούς που βρίσκονται στο μαγαζί. Ο Τζουγανάκης αποχαιρετάει με μαντινάδες σε ρυθμό “Πρώτου συρτού” για να καταλάβει τη σκηνή ο ‘μοναδικός’ Βασίλης με τον “Τρίτο Παγκόσμιο”. (Και το fun-fact της βραδιάς; Στο stand μπροστά του, αντί να έχει τετράδιο με σημειώσεις έχει ipad! Πολύ μπροστά ο Βασίλης!)

Θυμάμαι Όσα Είχες Πει:

«Ωραίος χώρος, λιτός… Άρα της μόδας» αστειεύεται ο Βασίλης και συνεχίζει «Θα επιβεβαιώσω ακόμη μια φορά ότι δικαιολογημένα με λένε ‘Νονό της νύχτας’. Γιατί αυτός (το Γκέτο 22) είναι ο έκτος χώρος που ‘βαφτίζω’». Μας λέει ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά, αλλά τουλάχιστον μας έχουν μείνει τα τραγούδια μεγάλων δημιουργών για τους οποίους μπορούμε ακόμα να είμαστε υπερήφανοι.

“Φοβάμαι”, “Μπουμ”, “Γιουσουρούμ” και “Στρατιώτης” δίνουν έναν επαναστατικό ρυθμό στο πρόγραμμα με τον Βασίλη να τονίζει το πόσο επίκαιρα είναι τώρα τα τραγούδια που έγραψαν Λοΐζος και Άσιμος, τόσα χρόνια πριν.

Στρατιώτης:

Συνέχεια με “Για μένα τραγουδώ”, “Πρέβεζα”, “Θαλασσογραφία” και το “Παιχνίδι παίζεται ακόμα”. «Κράτα ρε φίλε γερά» μας φωνάζει ο Βασίλης εκτοξεύοντας τα “Έφηβα Γεράκια” προτού ηρεμήσει τα πνεύματα καλώντας την Τάνια δίπλα του.

Για Μένα Τραγουδώ:

«Ερωτευτείτε γιατί χανόμαστε» μας λέει καθώς η Τάνια ξεκινάει να τραγουδάει το “Πόσο μου λείπεις” που εξελίσσεται σε ένα συγκλονιστικό ντουέτο και συνεχίζει με ένα “Χρόνια Πολλά” αφιερωμένο στην Ελένη Ράντου που έχει γενέθλια στις 12 Νοέμβρη και πλέον η ώρα είναι περασμένες 12.

Πόσο Μου Λείπεις:

Ο Γιώργος Παντελιάς ανεβαίνει στη σκηνή μαζί με τον Βασίλη και μας διηγούνται την ιστορία πίσω από το “Μαχαίρι” και συνεχίζουν με Πανούση και “Κάγκελα”. “Μπηκαν στην πόλη οι οχτροί” στη συνέχεια με τον Τζουγανάκη να συνοδεύει τον Βασίλη. Ακολουθούν “Πώς να σωπάσω” και “Αν είσαι μάγκας” ενώ ο Βασίλης πριν αποχωρήσει μας χαρίζει ένα συγκλονιστικό “Ήτανε μια φορά”.

Στην σκηνή επιστρέφουν με τη σειρά η Τάνια Κικίδη με το “Δύση Ανατολή”, τα Κίτρινα Ποδήλατα με “Ταξιδεύω το εγώ μου” και ο Μιχάλης Τζουγανάκης με παραδοσιακά κρητικά κομμάτια που ξεσηκώνουν τον κόσμο. Η επιστροφή του Βασίλη γίνεται υπό τους ήχους του “Γάτου” και ακολουθούν “Οι Ψυχές και οι αγάπες”.

Οι Ψυχές και οι Αγάπες:

Η συνέχεια είναι αισθηματική, με “Βικτόρια”, “Μαμά”, “Πάρε με”, “Να κοιμηθούμε αγκαλιά” και ένα συγκλονιστικό “Πριν το Τέλος”.

Πριν το Τέλος:

«Ήταν λέει σα να μάκραινε ο δρόμος» ξεκινάει ο Βασίλης και ηλεκτρίζει το Γκέτο με το “Δεν υπάρχω”. Συνέχεια με “Σ’ακολουθώ” ενώ για τη “Μικρή Πατρίδα” και το “Αύγουστο” που ακολουθούν, τον συνοδεύουν Παντελιάς, Κικίδη και Τζουγανάκης.

Δεν Υπάρχω:

H Τάνια Κικίδη ‘ντύνεται’ Βιτάλη και τραγουδάει “Ένα Χειμωνιάτικο Πρωί” ενώ όλοι μαζί συνεχίζουν ‘λαϊκά’ με “Μαύρα μου Μάτια”. Κάπου εκεί το πρόγραμμα γίνεται για λίγο ‘σόκιν’ με την “Απάντηση του Καραϊσκάκη”. Πλέον με όλους πάνω στη σκηνή ακούμε “Αυτόν τον κόσμο τον καλό” και το “Καράβι”.

Καράβι:

Κάπου εκεί ο Βασίλης στηλιτεύει τη διαδικασία του encore και λέει «πείτε πως φύγαμε και ξαναγυρίσαμε. Πού να κατεβαίνουμε τώρα μέχρι τα καμαρίνια!». Έτσι λοιπόν, ακούμε “Θα πάρω φόρα” από κίτρινα ποδήλατα και “Μέλι έχουνε τα χείλη σου” από Μιχάλη Τζουγανάκη με τον Βασίλη να συμμετέχει και στα δύο, ενώ για το τέλος έχουμε τον “Ουίλι” και “Χαιρετίσματα” με τον Βασίλη να μας εύχεται (με νόημα) να «Τους χαιρόμαστε!!!!» .

Χαιρετίσματα:

«Και δεν θα πεθάνουμε ποτέ ΚΟΥΦΑΛΑ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗ!»

Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Πώς είναι να κάνεις πρεμιέρα ίδια μέρα με την νέα κυβέρνηση;

Είναι 11/11 του 2011, και ο πρωθυπουργός που ορκίστηκε σήμερα είναι ο εντέκατος πρωθυπουργός μετά τη μεταπολίτευση. Και αύριο που είναι 12 έχει γενέθλια η Ελένη! Ευχαριστώ!

Πες μου για τους συνεργάτες σου αυτόν τον χειμώνα.

Με την Τάνια είμαστε μαζί εδώ και δέκα χρόνια. Τη Τάνια τη ζηλεύω! Κάθε φορά που την ακούω σκέφτομαι ότι θα ήθελα να μπορώ να τραγουδάω έτσι τη ροκ μουσική! Είναι τα Κίτρινα Ποδήλατα με τους φρέσκους στίχους, στίχους διαμαρτυρίας, στίχους ουσιαστικούς με σπουδαία δουλειά στη κιθάρα και στα φωνητικά. Και βέβαια είναι και ο Μιχάλης ο Τζουγανάκης που μας βοηθάει να μη ξεχνάμε από πού ερχόμαστε. Αν λοιπόν αυτά τα τρία ενωθούν, όπως είδατε, προκύπτουν αριστουργήματα. Τα ‘χουμε χεσμένα όλα τα ρεύματα που έχουν ‘ταμπέλες’ και ‘ταξινομούνται’ και παρουσιάζουμε το δικό μας αποτέλεσμα.

Η προσέγγιση πώς έγινε;

Όλα τα παιδιά εγώ τα κάλεσα.

Είδα ότι στη σκηνή έχεις ένα ipad μπροστά. Η σχέση σου με την τεχνολογία πως είναι;

Το ipad το έχω τώρα στην αρχή, γιατί εκεί μου γράφουνε ορισμένες σημειώσεις. Δεν τα φτιάχνω εγώ. Όσον αφορά τη τεχνολογία, πιστεύω ότι είναι ό,τι πιο σημαντικό στη ζωή, αρκεί βέβαια να μπαίνει αυτή στην υπηρεσία του ανθρώπου και όχι ο άνθρωπος στην υπηρεσία της τεχνολογίας.

Πες μου λίγο για τον δίσκο που ετοιμάζεις και την πρωτότυπη κίνηση να δώσεις τους στίχους για να δουλευτούν από επίδοξους μουσικούς.

Αυτός ο δίσκος είναι πάρα πολύ καλός. Ακόμα δε βγήκε βέβαια, ούτε διάλεξα τα κομμάτια (γέλια) αλλά ξέρεις τι, ακούω κάθε μέρα γύρω στα εκατό τραγούδια. Είναι πάρα πολλά τα παιδιά που στέλνουν και είναι πάρα πολύ καλά τα τραγούδια. Νομίζω ότι στο τέλος θα αναγκαστώ να το παίξω κορώνα γράμματα. Μπράβο τους και τους ευχαριστώ.

Και σαν ιδέα, πως προέκυψε;

Θεωρήσαμε με τον Οδυσσέα Ιωάννου (στιχουργός) ότι θα πρέπει να δώσουμε βήμα σε νέους ανθρώπους, γιατί οι δισκογραφικές εταιρίες έχουν κλείσει την πόρτα στους νέους καλλιτέχνες.

Tα τελευταία καλοκαίρια συμμετείχατε σε πολύ δυνατά συναυλιακά πακέτα με Scorpions και Deep Purple. Ετοιμάζεται κάτι ανάλογο και για το προσεχές καλοκαίρι;

Δεν υπάρχει κάτι κανονισμένο. Το μόνο που μπορώ να πω σίγουρα είναι ότι θα κάνουμε πολλές συναυλίες.

Επί 36 χρόνια, το «Βασίλη ζούμε για σε ακούμε» είναι σύνθημα των εφήβων στις συναυλίες σας. Πώς νιώθετε γι αυτό;

Νιώθω ευτυχής που δίνω κουράγιο στους ανθρώπους που ήδη σκέφτονται και αγωνίζονται.

Σήμερα, τα επαναστατικά τραγούδια εξακολουθούν να είναι εκείνα που γράφτηκαν πριν από 30 χρόνια. Γιατί δεν υπάρχουν νέα τραγούδια να εκφράσουν το επαναστατικό πνεύμα;

Γιατί δεν έχουμε στο προσκήνιο τόσο σημαντικούς δημιουργούς. Αλλά ελπίζω και πιστεύω ότι θα βγούνε. Ήδη αναπτύσσονται σε μουσικές σκηνές νέα παιδιά που γράφουν και παίζουν αριστουργηματικά. Με πολύ ωραίους στίχους, πολύ ωραίες μελωδίες και πολύ ωραίες φωνές. Μόνο που για να τους μάθει ο κόσμος θα δυσκολευτεί λιγάκι, γιατί θα πρέπει να πάει εκεί να τους δει. Αυτά είναι παιδιά που δεν πάνε στην τηλεόραση. Είναι εναντίον της τηλεόρασης και πολύ καλά κάνουν!

Ευχαριστώ πάρα πολύ.

Να είσαι καλά.

Τάνια Κικίδη

Ο Βασίλης πριν από λίγο είπε ότι σε ζηλεύει και ότι θα ήθελε να μπορεί να τραγουδάει τη ροκ όπως εσύ…

Ναι! Λες και ο ίδιος δε τραγουδάει ροκ (γέλια)!

Μετά από τόσα χρόνια συνεργασίας, τη σχέση σας πως θα την χαρακτήριζες;

Η σχέση μας είναι κατά βάση επαγγελματική, αλλά μετά από δέκα χρόνια συνεργασίας τον βλέπω πλέον σαν οικογένεια. Γενικότερα θεωρώ ότι ο Βασίλης είναι το μεγαλύτερο ροκ αστέρι στην Ελλάδα και συνεχίζει ακάθεκτος. Δεν επαναπαύεται και πάντα μας επιφυλάσσει εκπλήξεις. Τον βλέπω στις πρόβες πραγματικά να μοχθεί πάνω στο πρόγραμμα. Ασχολείται με το ίδιο μεράκι εδώ και τόσα χρόνια και αυτό τον κάνει ξεχωριστό.

Πέρα από τη φανταστική φωνή έχεις και μια σπάνια ευχέρεια στον ξένο στίχο. Πόσο δύσκολο είναι να προωθήσεις την δουλειά σου στο εξωτερικό;

Πλέον είναι πάρα πολύ δύσκολα τα πράγματα και αυτό το λέω σαν νέα καλλιτέχνης που όμως προσπαθώ εδώ και πολλά χρόνια. Είχα τη τύχη να με στηρίξει ο Βασίλης, ο οποίος ανέλαβε και την παραγωγή στο προσωπικό μου άλμπουμ, το ‘Δύση Ανατολή’, αλλά γενικότερα οι δυσκολίες είναι μεγάλες. Πάλι καλά που υπάρχει και το internet και πλέον μπορείς να κυκλοφορήσεις τη δουλειά σου διαδικτυακά. Κάπως έτσι σκέφτομαι να πράξω στον επόμενο δίσκο. Οι δισκογραφικές εταιρίες έτσι κι αλλιώς περνούν κρίση. Άλλωστε ο περισσότερος κόσμος τώρα για τη μουσική στρέφεται στο internet.

Δηλαδή θεωρείς ότι οι εταιρίες δεν είναι πια αναγκαίες; Ούτε καν στο κομμάτι της χρηματοδότησης για την ηχογράφηση κάποιας νέας δουλειάς.

Όχι. Και μάλιστα μεγάλο! Αυτό που κάναμε με τον προηγούμενο δίσκο, και που κάνουν και οι περισσότεροι νέοι καλλιτέχνες πια, είναι να τους πας έτοιμο υλικό στο οποίο έχεις ήδη κάνει την παραγωγή, και αυτοί απλά αναλαμβάνουν τη διανομή.

Δηλαδή η μουσική σας είναι αυτοχρηματοδοτούμενη…

Ναι εδώ και χρόνια. Τα ετοιμάζουμε όλα μόνοι μας και απλά πάμε στην εταιρία γιατί με τις επαφές που έχει, μπορεί να προωθήσει τη δουλειά στα ΜΜΕ και να τη διαφημίσει. Αλλά πλέον ακόμα και τη προώθηση μπορεί να την κάνει κάποιος μόνος του, γιατί η επιρροή του internet έχει ξεπεράσει αυτήν των παραδοσιακών μέσων.

Εσύ η ίδια ασχολείσαι καθόλου με την προώθηση μέσω internet;

Ναι βέβαια. Όσο μπορώ και προλαβαίνω.

Στο ‘Δύση Ανατολή’ έχετε μερικά τραγούδια και με ελληνικό και με ξένο στίχο, εσύ πως τα προτιμάς;

Ναι, μερικά τραγούδια τα ηχογραφήσαμε και στα ελληνικά και στα αγγλικά. Στα live συνήθως αυτό που κάνω είναι τα τραγουδάω μισό-μισό.

Στα τραγούδια αυτά που έχουν ηχογραφηθεί και στις δυο γλώσσες, ποιος στίχος ήρθε πρώτος, ο ελληνικός ή ο αγγλικός;

Στο ‘Δύση Ανατολή’ το υλικό υπήρχε εδώ και πολύ καιρό. Πρώτα ήρθε ο αγγλικός στίχος τον οποίο κάναμε ελληνικό, αλλά μερικά τραγούδια που μου άρεσαν πάρα πολύ τα ηχογραφήσαμε και στις δυο γλώσσες. Επειδή μεγάλωσα ακούγοντας κλασική ροκ, όπως Deep Purple ή Led Zeppelin, έχω μια τάση να σκέφτομαι και να γράφω αγγλικά.

Το καλοκαίρι που πέρασε εμφανιστήκατε μαζί με τους Deep Purple. Είχες την ευκαιρία να συναντηθείς και να μιλήσεις μαζί τους;

Γνωριστήκαμε με το συγκρότημα αλλά μόνο τυπικά. Δεν θέλαμε να τους ενοχλήσουμε. Σε γενικές γραμμές μας είπαν καλά λόγια. Για μένα, πάντως, που είμαι μεγάλη fan ήταν μοναδική εμπειρία και πέρασα φανταστικά.

Υπηρετείς τον πολύ κλασικό ροκ ήχο. Συνάντησες κάποια αρνητική αντιμετώπιση, όντας και γυναίκα;

Το ότι είμαι γυναίκα δεν νομίζω ότι παίζει ρόλο. Αυτό που έχω εισπράξει όμως, είναι ότι γίνεται μια προσπάθεια να υπονομευτεί η ροκ μουσική και ιδιαίτερα η πιο επαναστατική ροκ. Σου λένε να γλυκάνεις τον τρόπο που τραγουδάς, να ελαφρύνεις τον στίχο και γενικότερα να είσαι όσο το δυνατόν πιο pop. Τα χρόνια που ζούμε είναι δύσκολα, και χωρίς να θέλω να ακούγομαι υπερβολική πιστεύω ότι γίνεται μια προσπάθεια να φρενάρουν το οτιδήποτε επαναστατικό, για να μην ξεσηκώνεται ο κόσμος. Είναι κάτι που παρατηρώ εδώ και χρόνια. Στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης υπάρχει η τάση να κονσερβοποιούνται τα πάντα.

Ποιο είναι το τραγούδι του Βασίλη που σου αρέσει περισσότερο να τραγουδάς;

Η “καπαρντίνα”. Το αγαπώ πολύ αυτό το τραγούδι. Και το “Σε θέλω”. Αγαπημένη μπαλάντα.

Και από ξένα τραγούδια, το αγαπημένο σου να ερμηνεύεις;

“Child in time” από Deep Purple.

Α, εύκολο!

Ου, τι να σου πω! (γέλια)

Όσον αφορά τη νέα δουλειά, είπες ότι δεν θα κυκλοφορήσει σε φυσική μορφή.

Ναι θα διατεθεί ψηφιακά μέσω internet.

Και πότε να τη περιμένουμε;

Φαντάζομαι ότι θα είναι έτοιμη να κυκλοφορήσει σε ένα μήνα.

Και για την προώθησή του;

Όταν κυκλοφορήσει θα βάλουμε κάποια από τα κομμάτια του στο πρόγραμμα της παράστασης εδώ, και θα κάνουμε και εμφανίσεις ξεχωριστά από το Γκέτο 22. Από εκεί και πέρα, θα προσπαθήσουμε να το παρουσιάσουμε και στα ΜΜΕ, είτε είναι τηλεόραση είτε ραδιόφωνο.

Ευχαριστώ πάρα πολύ.

Κι εγώ ευχαριστώ. Να είσαι καλά!