Rapunzel
Ώσπου μια μέρα, η γυναίκα μένει τελικά έγκυος και την ίδια μέρα, παρατηρεί στον διπλανό κήπο της κακιάς μάγισσας ένα πολύ παράξενο φαινόμενο: Ένα περίεργο πανέμορφο λουλούδι που ονομαζόταν «ραπουνζέλ» είχε φυτρώσει, και η γυναίκα το θεώρησε σημάδι σταλμένο από τον Θεό, που θα σήμαινε τον ερχομό του αγαπημένου τους παιδιού. Ο άντρας, κάθε βράδυ από τότε, έμπαινε κρυφά στον κήπο της μάγισσας, έκοβε τα ευωδιαστά άνθη και τα πρόσφερε στην γυναίκα του.
Μέχρι που ένα βράδυ, για κακή του τύχη, τον είδε η μάγισσα περιπλανώμενη καθώς ήταν, τον έπιασε και τον κατηγόρησε για κλοπή. Θα τον άφηνε ελεύθερο μόνον υπό έναν όρο: Να της παρέδιδε το παιδί αμέσως μετά την γέννηση του. Έτσι και έγινε. Η μάγισσα πήρε το παιδί, και μόλις το όμορφο κορίτσι έγινε 12 ετών, το έκλεισε μέσα σε έναν πανύψηλο πύργο στα βάθη του δάσους, που δεν είχε ούτε πόρτες ούτε σκάλες. Μόνον ένα παράθυρο και ένα δωμάτιο.
Μόνο που δεν σας είπαμε όλη την αλήθεια! Γιατί στην μουσική μας πραγματικότητα, η ηρωίδα του παραμυθιού μας (που τελικά ψαλίδισε τα μακριά υπέροχα ξανθά μαλλιά της) δεν ήταν άλλη από την lead singer των «Hooverphonic», ή αλλιώς Geike Arnaert. Δεν χρειάζεται να πούμε για μια ακόμη φορά πως είναι σχεδόν σίγουρο να έχετε ακούσει δουλεία των Hooverphonic εν αγνοία σας, σε κάποια νυχτερινή σας έξοδο, πρίν από αυτήν καθώς ετοιμαζόσασταν με την παρέα του ραδιόφωνου ή και μετά το φαγητό σας, σε κάποιο μπάρ που να λατρεύει την «ψαγμένη μουσική»… Συστάσεις για τους Hooverphonic δεν χρειάζονται… Θα κάνουμε όμως μερικές για εσάς και μόνο. Τους γνωρίσαμε για τα καλά κάπου το 2000 με την κυκλοφορία του single : “Mad about you” που συνόδευε για καιρό και πασίγνωστη διαφήμιση. Παρ’ όλα αυτά, την πορεία τους ξεκίνησαν το 1995.
Γκρουπ Βελγικών καταβολών, τους ξεχωρίσαμε αμέσως γιατί ασχολούνται μαεστρικά με μπόλικα διαφορετικά μουσικά είδη όπως με την rock-pop, την trip hop, την alternative και electronic αλλά και με την electropop. Κι όλα αυτά με έναν μοναδικό τρόπο. Μας θυμίζουν τους Portishead και τους Cocteau Twins αλλά και τους Enigma, αφού είναι εμφανώς επηρεασμένοι από αυτούς. Η μαγική φωνή της lead singer μας ταξιδεύει αλλού στην κυριολεξία. Τα κομμάτια τους, κατά βάση σε ήχους και ρυθμούς αισθησιακούς (2 wicky) μετατρέπονται άλλοτε σε καταθλιπτικές μπαλάντες (vinegar & salt) και άλλοτε σε “glamorous soundtracks” όπως το (mad about you).
http://www.youtube.com/watch?v=XTN0V7mNJhg
Πώς θα μπορούσαμε να μην αναφέρουμε επίσης το κομμάτι τους «Visions» το οποίο ηχογράφησαν ειδικά για την τελετή έναρξης του European Football Championship 2000. Ένα κομμάτι δυναμικό σαν και τα άλλα, γεμάτο ενέργεια και μουσικό «νεύρο». Έχοντας συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως οι Massive Attack, η Sarah Brightman και με τους Depeche Mode, καταλαβαίνουμε αμέσως την ουσιαστική τους επιτυχία.
Η δισκογραφική τους δουλειά, συνοψίζεται ως εξής: «A new stereophonic sound spectacular» (1996), «Blue wonder power milk» (1998), «The magnificent tree» (2000), «Hooverphonic presents Jackie Cane» (2002), «No more sweet music» (2005), «The president of the LSD Golf Club» (2007). Κυκλοφόρησαν επίσης ένα live album : «Sit down and listen to Hooverphonic» (2003), ενώ για τα singles τους που ξεχώρισαν μιλήσαμε παραπάνω. Παρόλο που το γκρουπ δεν «εμφανίζεται» πλέον και τόσο πολύ στα μουσικά δρώμενα, εξακολουθεί να υπάρχει, και πόσο μάλλον τα τραγούδια του που δεν χορταίνουμε να ακούμε.
Τον Οκτώβριο του 2008 , η lead singer Geike Arnaert δήλωσε πως θα σταματούσε την συνεργασία της με το γκρουπ, προκειμένου να αναζητήσει την επιτυχία αυτήν την φορά «σόλο». Αυτό και πραγματοποίησε για μερικούς μήνες, ενώ η τελευταία της συναυλία μαζί με το γκρουπ, πραγματοποιήθηκε τον Δεκέμβριο του 2008 στην Ρωσία. Από τότε το γκρουπ ψάχνει την νέα του lead singer διεξάγοντας μάλιστα και οντισιόν διαδικτυακά μέσω του site τους. Όπως και να χει, εμείς τους αγαπάμε για τις υπέροχες μουσικές που μας έχουν κατά καιρούς χαρίσει, για την μοναδικότητα και το μουσικό τους στυλ.
Επιστρέφοντας στο παραμύθι μας, η κακιά μάγισσα, φρόντισε η Ραπουνζέλ να ναι δυστυχισμένη… Κλείνοντας την στον πύργο, δεν μπορούσε να δει τους γονείς της, κακοπερνούσε και έκλαιγε μέρα νύχτα… Μέχρι να εμφανιστεί στην ζωή της ένα πανέμορφο πριγκιπόπουλο, που κάθε μέρα, περνούσε κάτω από τον πύργο και άκουγε την Ραπουνζέλ να τραγουδά. Μαγεμένος από την φωνή της, και παρά τα όποια εμπόδια παρουσιαζόντουσαν, εκείνος κατάφερε να την σώσει και να την κάνει γυναίκα του, χάρη σε τι άλλο? Τα υπέροχα μαλλιά της! Και ζήσαν αυτοί καλά, και εμείς τραλαλά! Σας αποχαιρετώ, με ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια.