“Recycling Medea”: Μία βραδιά με μουσική διά χειρός Στέφανου Κορκολή σε μελωδίες Μίκη Θεοδωράκη | Φωτορεπορτάζ

Ηλέκτρα Λήμνιου Posted On 22 Ιουλίου, 2013

691 Προβολές

Κοινοποιήσεις

Ο Στέφανος Κορκολής σε συνθέσεις του Μίκη Θεοδωράκη

Την εμφάνισή του έκανε στις 20:30 ο Μίκης Θεοδωράκης. Η παρουσία του γέμισε τον χώρο, παρά το γεγονός ότι μεταφέρθηκε πάνω στο αναπηρικό του αμαξίδιο. Η κορμοστασιά του και η μεγαλοπρέπεια του παρουσιαστικού του κέντρισε το ενδιαφέρον όλων και φυσικά κέρδισε το μεγαλύτερο χειροκρότημα. Στην σκηνή βγήκε αμέσως μετά ο Στέφανος Κορκολής, ντυμένος με απλά μαύρα ρούχα, κάθισε στο πιάνο που ήταν ήδη στημένο στον χώρο από ώρα πριν και ξεκίνησε να παίζει συνθέσεις του Μίκη Θεοδωράκη, τελειώνοντας με το “Συρτάκι του Ζορμπά”. Κάπου εκεί το κοινό ξεκίνησε δειλά δειλά να χειροκροτάει ρυθμικά τον Στέφανο Κορκολή την ώρα που έπαιζε, αποθεώνοντάς τον μόλις ολοκλήρωσε το μικρό αυτό πρόγραμμα.

Ο σκηνοθέτης Αστέρης Κούτουλας

Ο Αστέρης Κούτουλας, ο σκηνοθέτης της ταινίας και Έλληνας της Διασποράς, βγήκε στην σκηνή και όπως είπε: “Θα μιλήσω για εγωιστικούς λόγους, μέχρι να πέσει ο ήλιος για να μπορέσουμε να δούμε την ταινία.”. Ξεκινώντας τον λόγο του, μας ανακοίνωσε πως η ταινία φτιάχτηκε για προσωπικούς λόγους, χωρίς να μας το αναλύσει περισσότερο. Όπως δήλωσε: “Ένας συνθέτης έφτιαξε έναν σκηνοθέτη”, αναφερόμενος βεβαίως στον Μίκη Θεοδωράκη και τον εαυτό του.

Η ταινία “Recycling Medea”

Η ταινία, λοιπόν, επονομάζεται “Recycling Medea” (=Ανακυκλώνοντας την Μήδεια) και πραγματεύεται την καθημερινότητα του 2013, όπου οι γονείς έχουν φράξει τους δρόμους των παιδιών τους, καταλήγοντας να τα “σκοτώνουν” ακριβώς όπως και η Μήδεια σκότωσε τα δύο της παιδιά. Ένας παραλληλισμός του παρελθόντος με το παρόν, το οποίο μας μεταφέρει η Μαρία Κουσουνή στον ρόλο της Μήδειας, εναλλάσσοντας ένα μαύρο φόρεμα για το παρελθόν και άσπρο για το παρόν. Η μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, όντως αποδείχθηκε υποβλητική όπως άλλωστε έχει χαρακτηριστεί. Με την έναρξη της ταινίας το κοινό ήταν σε διαρκή ρίγη, η οποία υποβοηθήθηκε από τα φαντασμαγορικά χορευτικά των πρωταγωνιστών που ακολούθησαν πιστά τις οδηγίες του χορογράφου Renato Zanella.

Bella Oelmann

Στην σκηνή ανέβηκε και η νεαρή ξανθιά πρωταγωνίστρια που εκπροσωπεί την νέα γενιά, Bella Oelmann. Συγκρατημένη και με ένα τεράστιο χαμόγελο μας ευχαρίστησε όλους που παραβρεθήκαμε στον χώρο για την πρεμιέρα της ταινίας και μας ευχήθηκε να την απολαύσουμε. Να σημειώσω πως πρόκειται για το κινηματογραφικό ντεμπούτο της νεαρής καλλιτέχνιδας.

Ο σκηνοθέτης έχοντας στο πλευρό του την Bella, μας παρέθεσε ένα κείμενο που έγραψε ο ίδιος κι επειδή αξίζει να το διαβάσετε κι εσείς, θα σας το παραθέσω ευθύς αμέσως:

Το μέλλον εξακολουθεί να δολοφονείται

Σκέψεις αναφορικά με την ταινία “Recycling Medea” («Ανακυκλώνοντας την Μήδεια»)

Γιατί σκοτώνει μια μητέρα τα παιδιά της; Γιατί σκοτώνει η Ελλάδα τα παιδιά της; Γιατί τα παιδιά κατεβαίνουν στους δρόμους, προκειμένου να πολεμήσουν τους γονείς τους; Γιατί παρόλα αυτά διατηρείται το όνειρο της ευτυχίας; Γιατί εξακολουθεί να υπάρχει η επιθυμία για έναν καλύτερο κόσμο; Έκανα την ταινία έχοντας συνεχώς αυτές τις ερωτήσεις στο μυαλό μου. Στο Βερολίνο, όπου ζω. Στην Αθήνα, όπου βρίσκεται η πατρίδα μου. Η έντονη συναισθηματική φόρτιση της ταινίας αντιστοιχεί στην ένταση της φονικής πράξης, όταν η μητέρα σκοτώνει τα παιδιά της. Η ταινία μας είναι ένα ποιητικό έργο αφιερωμένο στα θύματα. Είναι έκφραση ενός ισχυρού δεσμού με εκείνους που αναγκάζονται να αγωνίζονται για τη ζωή τους, και υπ’ αυτή την έννοια αποτελεί ταυτόχρονα μια απάντηση στην κυριαρχούσα βία.

Η ταινία μας είναι μια πέτρα στο χέρι ενός αγοριού που αντιστέκεται οργισμένο.

Η ταινία μας είναι ένα βρέφος που αποκοιμιέται στην αγκαλιά της μάνας του.

Η ταινία μας είναι ένα δέντρο στα τραχιά βουνά της Κρήτης.

Η ταινία μας είναι ένα κορίτσι που τρώει τα νύχια του.

Το παιδί μας δείχνει την ταινία του.

Η ταινία μας επικαλείται το ποίημα του Χαλίλ Γκιμπράν: “Τα παιδιά σας είναι τα παιδιά σας”.

Η ταινίας μας κολλάει πάνω στο κράνος ενός αστυνομικού, το οποίο – μετά το τέλος της υπηρεσίας – κλειδώνεται σε ένα ντουλάπι.

Η ταινία μας είναι ο καθρέφτης που μακιγιάρεται η Μαρία Κάλλας.

Η ταινίας μας είναι ένα ημερολόγιο, γραμμένο σ’ ένα κρησφύγετο στη σοφίτα ενός σπιτιού στο Άμστερνταμ.

Η ταινίας μας είναι ένα ξανθό γαλανομάτικο κορίτσι που πηγαίνει στο κάστινγκ.

Η ταινίας μας είναι η ιστορία πίσω από την οποία εξαφανιζόμαστε.

Η ταινία μας είναι μια ταινία που για μια στιγμή είναι μια ταινία.

Και το μέλλον εξακολουθεί να δολοφονείται.

Η κινηματογραφική προβολή

Κάπως έτσι μας άφησαν και στις 21:00 ξεκίνησε η προβολή του πρωτοποριακού “Recycling Media”. Μία ταινία που πρέπει οπωσδήποτε να δείτε οι περισσότεροι από εσάς, αν όχι όλοι μιας και μας αφορά όλους, όσους τουλάχιστον είναι ευαισθητοποιημένοι πολίτες του 2013! Από τις 18 Ιουλίου παίζεται στους κινηματογράφους Λαϊς – Ταινιοθήκη της Ελλάδος και Τριανόν.