Συνέντευξη | Ανδρέας Λάμπρου : «Το μόνο πράγμα που δεν φοβάμαι πως θα χάσω είναι η έμπνευσή μου»

Με αφορμή τη συγκεκριμένη κυκλοφορία, ήρθαμε σε επαφή με το δημιουργό Ανδρέα Λάμπρου που έχει συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής δισκογραφίας και ο ίδιος μας μίλησε τόσο για την πορεία του μέχρι τώρα στο χώρο ως δημιουργός και τραγουδιστής, όσο και για τις συνεργασίες που θέλει να κάνει μελλοντικά αλλά δεν παρέλειψε να μας πει τη γνώμη του και για το ελληνικό τραγούδι σήμερα.

Φέτος είναι η χρονιά σου αφού συμπληρώνεις 10 επιτυχημένα χρόνια πορείας στη δισκογραφία. Τί σε ώθησε να δημιουργήσεις αυτό το διπλό συλλεκτικό cd; Είναι σαν μια μορφή γιορτής για σένα;

Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.
Πάντα θαύμαζα και ζήλευα καλοπροαίρετα τους δημιουργούς που μετά από χρόνια κυκλοφορούσαν συλλογές με τραγούδια τους και έλεγα μία μέρα θα το κάνω κι εγώ αυτό.
Θεωρώ ότι ο κόσμος πρέπει να γνωρίζει ποιος κρύβεται πίσω από τα τραγούδια και μία συλλογή πάντα βοηθάει σε αυτό.
Πιο πολύ όμως είχα ανάγκη να δώσω συγκεντρωμένα κάποια κομμάτια της ψυχής μου στους ανθρώπους που με αγαπάνε και με στηρίζουν χρόνια.

Σε αυτό το διπλό cd που κυκλοφορεί από την Polymusic με τίτλο «Ανδρέας Λάμπρου – 10 χρόνια τραγούδια» υπάρχουν συνολικά 40 τραγούδια, ερμηνευμένα από 40 διαφορετικούς τραγουδιστές. Είκοσι από αυτά τα τραγούδια έχουν παιχτεί στα ραδιόφωνα και έχουν αγαπηθεί από τον κόσμο και 20 ακόμα είναι καινούρια και έγιναν για τη συγκεκριμένη δισκογραφική δουλειά!

Θέλω να ευχαριστήσω τις δισκογραφικές εταιρίες που μας έδωσαν απλόχερα τις άδειες, για να κυκλοφορήσουμε τα παλιά τραγούδια, αλλά και τους τραγουδιστές που ήρθαν αμέσως και με πολύ μεγάλη χαρά για να τραγουδήσουν τα νέα τραγούδια.
Τέλος ευχαριστώ πολύ τον παραγωγό και φίλο μου Βίκτορα Πολυδώρου που ήτανε δίπλα μου σε αυτό το ταξίδι.

Βεβαίως και θεωρώ ότι είναι μία μορφή γιορτής για εμένα αυτό το cd, όπως και για όλους τους φίλους που με αγαπάνε και τους αγαπάω αλλά και μία ευκαιρία για να δω ποιοί είναι πραγματικά οι φίλοι μου! Οι φίλοι δεν φαίνονται μόνο στα δύσκολα αλλά και στις χαρές!

Δέκα χρόνια γεμάτα μουσική και δημιουργία. Τι συναισθήματα σου έχει προκαλέσει η πορεία σου μέχρι σήμερα και τι γεύση σου έχει αφήσει;

Νιώθω πάρα πολύ χαρούμενος και υπερήφανος για τη μέχρι τώρα πορεία μου γιατί τα κατάφερα μόνος μου, χωρίς να ανήκω σε παρεάκια και κλίκες. Αυτό είναι κάτι που πλήρωσα γιατί δεν ήταν λίγες οι φορές που με βγάλανε έξω από δουλειές, κάτι που εγώ δεν έκανα ποτέ σε συνάδελφό μου αν και μου δόθηκε η ευκαιρία. Ίσως γ’ αυτό κοιμάμαι ήσυχος τα βράδια μου.

Αυτά τα 10 χρόνια δεν ήταν καθόλου εύκολα. Έπρεπε να τα κάνω όλα μόνος μου και έτσι από πολύ νωρίς εκπαιδεύτηκα να μπορώ να κάνω τα πάντα και να αντέχω. Αυτό μπορεί να με κούρασε, όμως με έκανε περισσότερο υπεύθυνο απέναντι στον εαυτό μου και στους άλλους.

Σε αυτή την πορεία όμως υπήρξαν και άνθρωποι που με πίστεψαν και βοήθησαν να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα και αυτούς τους ανθρώπους θα τους ευγνωμονώ και θα τους θυμάμαι πάντα με αγάπη.
Επίσης, θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό και ευλογημένο γιατί από το ξεκίνημα της καριέρας μου συνεργάστηκα με πολύ σπουδαίους ανθρώπους και αμέσως τα τραγούδια μου αγαπήθηκαν και τραγουδήθηκαν από τον κόσμο.

Σε αυτό το νέο σου δισκογραφικό βήμα, συμμετέχουν και αμέτρητοι καλλιτέχνες. Πώς κατάφερες να το οργανώσεις όλο αυτό και να βρεις για τον καθένα ένα τραγούδι που πραγματικά του ταιριάζει;

Δεν δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα γιατί οι περισσότεροι από τους τραγουδιστές ήτανε φίλοι μου και άνθρωποι που εκτιμώ και με εκτιμάνε. Δεν μου αλλάξανε τίποτα από τα τραγούδια που τους πρότεινα να τραγουδήσουν, φαντάζομαι γιατί κι εγώ προσπάθησα να αφουγκραστώ και να ψυχανεμιστώ το τι θα ήθελαν να πουν. Έτσι κατά τη διάρκεια της δουλειάς υπήρξε πολύ ωραίο κλίμα και χημεία μεταξύ μας και αυτό είναι κάτι που ακούγεται!

Ποιο ήταν το κριτήριο της επιλογής σου για τα 20 κομμάτια που διάλεξες για το cd σου από τις ήδη υπάρχουσες ηχογραφημένες σου δουλειές;

Ευτυχώς, ήταν μια ευθύνη που δεν την πήρα μόνος μου. Με βοήθησαν φίλοι και άνθρωποι από τον χώρο που είναι γνώστες της μουσικής και έτσι καταλήξαμε σε αυτά τα 20 τραγούδια. Δεν είναι απαραίτητα οι μεγαλύτερες επιτυχίες μου, αλλά περισσότερο τραγούδια εσωτερικά και ψυχής.

Γράφεις τραγούδια από την ηλικία των 5 ετών άρα συμπεραίνει κανείς πως η έμπνευσή σου είναι ανεξάντλητη. Ποιά είναι η πηγή της;

Η έμπνευση είναι η ίδια η ζωή, οι εμπειρίες, η καθημερινότητα, η φαντασία. Αν η έμπνευση είναι αληθινή και πηγάζει από αγνά συναισθήματα, τότε κρατάει για πάντα και αυτό που γράφεις μένει για πάντα. Η πηγή της έμπνευσης είναι το σύμπαν και σου έρχεται όταν υποσυνείδητα ή και συνειδητά προσεύχεσαι εσωτερικά και με τον δικό σου μοναδικό τρόπο. Γι’ αυτό και αυτά που γράφεις είναι μοναδικά. Είναι κάτι το ανεξήγητο. Κάτι μαγικό.

Το μόνο πράγμα λοιπόν που δεν φοβάμαι πως θα χάσω, είναι η έμπνευση. Είναι κάτι που με θυμάμαι να το έχω από τότε που γεννήθηκα, όπως το οξυγόνο. Νομίζω πως αυτό θα το πάρω μαζί μου. Αλλά ακόμα και αν μου τέλειωνε, νομίζω πως στο συρτάρι μου έχω αρκετά τραγούδια… ίσως και για ακόμα μια ζωή!
Σίγουρα όμως αυτό είναι και κάτι που με τα χρόνια και με την τριβή το εκπαιδεύεις. Μαθαίνεις τον τρόπο. Μαθαίνεις τον μηχανισμό και το κάνεις και μηχανικά αν η περίσταση το απαιτεί. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αυτό που θα κάνεις δεν έχει συναίσθημα. Μπορεί να έχει και περισσότερο κάτω από συνθήκες πίεσης και αυτό συμβαίνει γιατί έχεις αποθέματα! Φυσικά μιλάμε πάντα και εφόσον έχεις το χάρισμα και το ταλέντο.

Μου έχει συμβεί να μου δώσουνε 16 στίχους και μέσα σε μία ώρα να τους έχω βάλει μουσική. Αυτό όμως δεν συνέβη από την μία μέρα στην άλλη. Όπως όλα στη ζωή, έτσι και αυτό θέλει πίστη, υπομονή και επιμονή και λίγο ψώνιο, για τους δύσκολους καιρούς της κατάθλιψης.

Στα τόσα χρόνια πορείας σου, υπάρχει κάποιο τραγούδι σου που ξεχωρίζεις και αγαπάς λίγο περισσότερο;

Όλα μου τα τραγούδια τα αγαπάω, όπως και τους τραγουδιστές που έχω συνεργαστεί! Ξεχωρίζω πολλά, όμως θα σου πω δύο για να απαντήσω και στην ερώτησή σου. Το «Δώσε στη χαρά» που τραγουδάει ο Γιώργος Νταλάρας μαζί με τον Μιχάλη Δημητριάδη και το «Ο Παράδεισος μπορεί να περιμένει» που τραγουδάει η Άλκηστις Πρωτοψάλτη. Και στα δύο έχει γράψει στίχους η φίλη μου Ρεβέκκα Ρούσση.

Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείς όταν γράφεις τραγούδια για κάποιον ερμηνευτή; Είναι μια διαδικασία που διαφέρει από αυτήν που κάνεις όταν ετοιμάζεις τις δικές σου δισκογραφικές δουλειές;

Δεν ακολουθώ κάποια συγκεκριμένη διαδικασία. Επειδή όμως η έμπνευση δεν έρχεται κατά παραγγελία, έχω πάντα μαζί μου το κινητό και όταν μου έρθει μία ωραία ιδέα τη καταγράφω και μόλις πάω σπίτι την εξελίσσω και την τελειοποιώ.
Παλιά πριν μπω στην δισκογραφία, σκεφτόμουνα κάποιους τραγουδιστές και τους ετοίμαζα τη νέα τους δισκογραφική δουλειά, χωρίς αυτό να υφίσταται στην πραγματικότητα! Ήτανε κάτι σαν παιχνίδι! Αυτό με εκπαίδευσε και με έκανε να μπορώ να γράφω οτιδήποτε, οπουδήποτε και σε οποιονδήποτε! Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι γράφω όπου να ‘ναι. Γράφω πάντα και μόνο σε ανθρώπους που εκτιμώ, θέλω και έχω λόγο.
Μπορεί να μου δοθεί η ευκαιρία να γράψω σε έναν πάρα πολύ μεγάλο τραγουδιστή, που ξέρω πως θα κάνω σίγουρα επιτυχία μαζί του και να μη του γράψω γιατί εμένα δεν μου κάνει απολύτως κανένα κλικ και σε κάποιον άλλο που ξέρω από την αρχή ότι δεν υπάρχει περίπτωση να τον ακούσει άνθρωπος, να θέλω να του κάνω ολόκληρο cd.

Επίσης με εξιτάρει ιδιαίτερα να γράφω σε καλλιτέχνες που έχουνε να μας πούνε διαφορετικά πράγματα από αυτά που ακούμε συνήθως και που έχουνε έντονη προσωπικότητα, είναι διαφορετικοί και έχουνε λόγο ύπαρξης. Ας πούμε οι άνθρωποι του περιθωρίου, έχουνε μία μοναδικότητα. Με αυτούς επικοινωνώ λίγο καλύτερα.

Η διαδικασία που ακολουθώ όταν γράφω σε άλλους με το όταν γράφω στον εαυτό μου, είναι ακριβός η ίδια. Κι εγώ χρόνο με το χρόνο μεγαλώνω και αλλάζω, ζητώντας διαφορετικούς μουσικούς δρόμους και συγκινήσεις. Οπότε θα έλεγα ότι ευτυχώς που μου γράφω εγώ τα τραγούδια μου, γιατί πραγματικά είμαι πολύ δύσκολος πελάτης, ίσος ο πιο δύσκολος. Εκεί που ξέρω τι θέλω, την ίδια στιγμή δεν ξέρω κι αρχίζω πάλι από την αρχή να ψάχνω, για το διαφορετικό, το καινούριο, το ανατρεπτικό!

Είχες κάποιο καλλιτέχνη ή μουσικό ως πρότυπο όταν ήσουν μικρός και ξεκινούσες την ενασχόλησή σου με τη μουσική; Ποιες είναι δηλαδή οι μουσικές σου επιρροές;

Ο Μάνος Χατζηδάκις ήταν πάντα ο συνθέτης που με συγκινούσε!

Κατά τη διάρκεια της πορείας σου, έχεις συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα ονόματα του Ελληνικού πενταγράμμου. Υπάρχει κάποια συνεργασία που έκανες και σημαίνει κάτι παραπάνω για σένα;

Είναι πολλές οι συνεργασίες που έχω κάνει και σημαίνουν πολλά παραπάνω για μένα. Το να μελοποιήσω όμως ποίημα του σπουδαίου ποιητή μας Οδυσσέα Ελύτη, νομίζω ότι ήτανε κάτι παραπάνω από αυτά που είχα φανταστεί.

Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης με τον οποίο θα ήθελες να συνεργαστείς μελλοντικά και δεν το έχεις κάνει ακόμη;

Ο Γιάννης Πάριος, η Χάρις Αλεξίου και η Άννα Βίσση.

Στις μέρες μας, ποιό είδος μουσικής θεωρείς ότι κερδίζει τη μεγαλύτερη μερίδα των ακροατών;

Αυτό το είδος που σου σηκώνει την τρίχα! Το «Ψυχής»!

Ετοιμάζεις κάποιες εμφανίσεις για να μας παρουσιάσεις τη νέα σου δουλειά; Πού μπορούμε να σε απολαύσουμε;

Υπάρχουνε πάρα πολλές προτάσεις και συζητάω αρκετά πράγματα, για την παρουσίαση της δουλειάς, ακόμα όμως δεν έχω καταλήξει κάπου για να μπορώ να το ανακοινώσω.
Τώρα όσον αφορά τις live εμφανίσεις μου, παλιότερα είχα εμφανιστεί σε μπουάτ, μουσικές σκηνές αλλά και σε συναυλίες που είχαμε κάνει με το ωδείο “Φίλιππος Νάκας” και μάλιστα με πάνω από 1000 θεατές! Σήμερα έχω γίνει λίγο πιο δύσκολος. Θα ήθελα να γίνει έτσι όπως το έχω φανταστεί και δυστυχώς αυτά που φαντάζομαι εγώ τα τελευταία χρόνια δεν είναι και πάρα πολύ εύκολα! Πάντως και σε αυτό, είμαστε σε πολύ καλό δρόμο!