Συνέντευξη | Ανδρέας Μανθόπουλος: “Make love not war”
Μπορεί να τον έχεις πετύχει σε συνοικιακά μαγαζιά να ερμηνεύει τραγούδια από την προσωπική του δισκογραφική δουλειά, αλλά και να διασκευάζει με μοναδικό τρόπο κομμάτια αγαπημένων μας Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών. Αρκετές είναι οι φορές που θα τον δεις στο πλευρό των φίλων του, Miss Cherry. Πέρα από αυτά, ο Ανδρέας Μανθόπουλος είναι ένα παιδί τόσο προσβάσιμο από το κοινό, χωρίς κανένα τουπέ και υφάκι. Προσγειωμένος στην πραγματικότητα κάνει αυτό που αγαπάει και το αποτέλεσμα είναι τουλάχιστον αξιοσημείωτο.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε την πρώτη του δισκογραφική δουλειά, με τίτλο “Οι ήρωες που δεν παίζουνε σωστά” και το tralala.gr ήρθε σε επικοινωνία μαζί του και μάθαμε τα πάντα για την μέχρι τώρα πορεία του, αλλά και για τα επόμενα επαγγελματικά του σχέδια.
Η πρώτη σου ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά έχει τίτλο “Οι ήρωες που δεν παίζουνε σωστά”. Τι θα ακούσει ο κόσμος σε αυτόν τον δίσκο;
Ο κόσμος θα ακούσει 4 κομμάτια στα οποία συμπεριλαμβάνονται οι ήρωες που δεν παίζουν σωστά σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Πρόκειται για τους ήρωες που βρίσκονται μέσα ή έξω από μας..
Τραγούδι σταθμός: “Με της ψυχής μου τα φτερά”. Πες μας δύο λόγια για το πρώτο σου single, αλλά και για το πιο πρόσφατο “Τέσσερις Εποχές”.
Με της ψυχής μου τα φτερά, χμμ… για την ακρίβεια είναι το μόνο κομμάτι που δεν είναι εμπνευσμένο από κάποια πραγματική κατάσταση. Είναι μια ιστορία ενός αγοριού και ενός κοριτσιού που αποχωρίζονται ο ένας τον άλλο σε πολύ μικρή ηλικία. “η μουσική μπορεί να δώσει αισιοδοξία σε κάτι πολύ θλιβερό”.
Όσο για το πιο πρόσφατο κομμάτι , μια ιστορία σε τέσσερις διαφορετικές εποχές…
Αν όχι μόνος σου, τότε μαζί με τους Miss Cherry. Ένα εξίσου εναλλακτικό και νεανικό συγκρότημα. Μίλησέ μας για αυτή σας την συνεργασία.
Ήταν μια καλή συνεργασία. Με τους Miss Cherry συνδυάσαμε δυο διαφορετικά είδη μουσικής. Θα μπορούσε να ήταν και ρίσκο… Νομίζω, όμως, πως εξελίχθηκε σε μία πολύ ωραία προσπάθεια. Είναι μια πολύ δυνατή νεανική μπάντα και ελπίζω τα καλύτερα γι αυτούς.
Ανήκεις στην νέα γενιά καλλιτεχνών. Γεμάτος όνειρα κι ελπίδες, πώς φαντάζεσαι το μουσικό σου μέλλον;
Έχω πολύ καλές σχέσεις με το παρόν και μου αρέσει αυτό που ζω τώρα! Προφανώς μου εύχομαι τα καλύτερα (χαχα!) για το μέλλον, χωρίς να ξεχνάω το παρελθόν…
Πόσο εύκολο είναι για έναν νέο καλλιτέχνη να μπει και να μείνει στην μουσική βιομηχανία; Πόσο μάλλον όταν διανύουμε μια εποχή που οι δισκογραφικές κλείνουν η μία μετά την άλλη.
Η αλήθεια είναι ότι περνάμε δύσκολες εποχές, αλλά θα πρέπει να υπάρχει επιμονή και υπομονή σε αυτά που κάνουμε, όχι μόνο στην μουσική βιομηχανία, αλλά γενικά στην ζωή μας. Οι δισκογραφικές μπορεί να κλείνουν η μια μετά την άλλη, όμως ας ελπίζουμε ότι η δημιουργικότητα των καλλιτεχνών θα μένει ανεπηρέαστη.
Η Ελλάδα είναι σε μία δύσκολη φάση. Πώς αντιμετωπίζεις εσύ τα δρώμενα και πως αυτά σε επηρεάζουν επαγγελματικά;
Προσπαθώ να τα αντιμετωπίζω με χιούμορ. Φυσικά με επηρεάζουν, όπως και όλο τον κόσμο και μου κάνουν την ζωή δυσκολότερη, αλλά δεν παύει να αποτελεί για μένα πηγή έμπνευσης…
Πολλοί είναι οι συνάδελφοί σου που προωθούν την δουλειά τους μέσω internet. Το ίδιο κι εσύ. Ποια θεωρείς ότι είναι τα πλεονεκτήματα και ποια τα μειονεκτήματα (εάν υπάρχουν) αυτής της νέας “μεθόδου”;
Κακά τα ψέματα, εάν δεν υπήρχε το internet, θα ήταν πολύ πιο δύσκολη η προώθηση των τραγουδιών για τους νέους καλλιτέχνες. Πάλι καλά που υπάρχει κι αυτό κι αναδεικνύονται νέα ταλαντούχα πρόσωπα κι ανακυκλώνεται λίγο ο χώρος. Υπάρχει βέβαια μεγαλύτερος ανταγωνισμός, αλλά και αυτό είναι κάτι που σε ωθεί στο να γίνεσαι καλύτερος.
Τι συνεργασίες θα ήθελες να πραγματοποιήσεις και ποιες ενδεχομένως θα δούμε σύντομα από εσένα;
Όντως… θα δείτε σύντομα!
Το επόμενο επαγγελματικό σου βήμα-σχέδιο;
Έχω πολλά στο μυαλό μου… Προς το παρόν κάποιες περιοδείες στην επαρχία και σε κάποια νησιά με την μπάντα μου, με την οποία κάνουμε μια πάρα πολύ ωραία δουλειά και περνάμε όμορφα και αυτό είναι το πιο σημαντικό.
Μία ευχή-συμβουλή που θα έδινες σε όσους μας διαβάζουν αυτή την στιγμή;
Νομίζω ότι κάπου εδώ το μπλουζάκι της τριήμερης χρησιμεύει: Make love not war!
Συνέντευξη στην Ηλέκτρα Λήμνιου