Συνέντευξη | Claydee: «Όταν νιώθω μοναξιά γράφω μουσική, για μένα αυτό είναι το αντίδοτο της!»
Τον γνωρίσαμε πριν περίπου 3 χρόνια και ταυτίσαμε – κυρίως – τα καλοκαίρια μας, με νότες που μένουν ανεξίτηλες στον μουσικό μας ορίζοντα. Το 2012 ήταν η πιο ακμαία επαγγελματικά χρονιά, μέχρι τώρα γι’ αυτόν και φέτος έχει σκοπό με το νέο του single να ξαναζήσουμε super dance στιγμές. Ώρα να απολαύσουμε τον Claydee λοιπόν…
Claydee επιστρέφεις με νέο τραγούδι που ακούγεται δυνατά με τίτλο «Sexy papi» και ένα εξίσου sexy video clip. Μίλησε μας γι αυτό.
Να σου πω, η αλήθεια είναι πως άρεσε πολύ στην μητέρα μου, που μου είπε «αυτό το τραγούδι μ’ αρέσει και θα ήθελα να το ακούσει ο κόσμος» και καθώς το δούλευα στην πορεία σκέφτηκα να το ονομάσω «sexy papi». Το video clip ήθελα να είναι sexy αλλά και με αρκετό χρώμα. Βρήκαμε ωραίους χώρους και μαζί με τον σκηνοθέτη του clip, Βαγγελη Τσαουσόπουλο, περάσαμε ένα πολύ ωραίο 2μερο, με πολύ χορό, πολύ γέλιο και πολύ όμορφες παρουσίες! Το αποτέλεσμα υπάρχει στο youtube για όσους δεν το έχουν δει ακόμα!
Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Αναστάτωσες την ελληνική μουσική σκηνή με το τραγούδι «Last Summer» (στο οποίο έγραψες την μουσική) και άναψες φωτιές με το «Mamacita Buena»! Ένιωσες ότι η επιτυχία σου έγινε κάπως απότομα;
Το «Last Summer» ήταν το πρώτο μου τραγούδι που πήγε στο Νο 1 κι έγινε το hit του καλοκαιριού. Ταυτόχρονα με το Last Summer έγινε hit κι άλλο ένα τραγούδι μου, το «The End» του Reckless, όπου εκεί έχουμε υπογράψει ως beetkraft, και στην πορεία ακολούθησε το «Call Me» με Dimension-x και το «Τonight» με τους Playmen. Τότε ήταν που με πλησίασαν για συνεργασία και καλλιτέχνες όπως ο Σακης Ρουβάς, ο Κώστας Μαρτάκης, η Τάμτα, και πολλοί άλλοι ακόμη. Το «Last Summer» ήταν απλά το πρώτο μου νούμερο 1, που μάλιστα στο ρεφρέν τραγουδάω εγώ, κάτι ¨που ο περισσότερος κόσμος δεν το γνωρίζει. Ωστόσο, το «Mamacita Buena» ήταν το τραγούδι με το οποίο με έμαθε ο περισσότερος κόσμος, γιατί το video clip του ήταν το πρώτο στο οποίο εμφανίστηκα αρκετά στην κάμερα! Όσο για την επιτυχία, μπορεί να προκύψει απότομα αλλά και να πάψει να ισχύει ακόμη πιο γρήγορα, αν δεν ξέρεις να την διαχειρίζεσαι και αν δεν εξελίσσεσαι σε ότι κάνεις…
Όλα ξεκίνησαν, όμως, όταν βρήκα το δικό μου ήχο και αυτό έγινε με το “Last Summer” πριν περίπου 3 χρόνια. Ήταν το τραγούδι με το οποίο έγινα γνωστός στο χώρο, ως συνθέτης και παραγωγός.
Γράφοντας στο στούντιο το «Mamacita Buena» είχες στο μυαλό σου ότι αυτό θα σε φτάσει τόσο ψηλά και θα κάνει το όνομα σου ευρέως γνωστό και εκτός Ελλάδας;
Όταν γράφω μουσική δεν έχω συγκεκριμένο στόχο, για μένα η μουσική είναι ένα ταξίδι χωρίς προορισμό! Απλώς κάνω αυτό που αισθάνομαι χωρίς κανόνες και πρέπει. Η αλήθεια είναι πως πάντα μέσα μου πίστευα πως θα έρθει μια μέρα που θα μπορώ να ταξιδεύω σε όλο τον κόσμο, αυτό ήταν το όνειρο μου. Δεν πίστευα όμως ποτέ πως αυτό θα το πετύχαινα μέσω της μουσικής. Το «Mamacita Buena» είναι ένα τραγούδι που με βοήθησε να πλησιάσω ακόμα πιο κοντά στο όνειρο μου… μέχρι στιγμής έχω ταξιδέψει για να παίξω μουσική και να τραγουδήσω σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Ρωσία, η Ιταλία, η Σουηδία και η Αυστραλία και διαπιστώνω πως το ταξίδι αυτό θα συνεχιστεί.
Υπάρχει τελικά συνταγή για την επιτυχία ή κάποια κομμάτια που θεωρούνται “απρόβλεπτα” μπορούν να κάνουν την διαφορά;
Δεν πιστεύω πως είναι τυχαία η επιτυχία ενός καλλιτέχνη όταν συμβαίνει ξανά και ξανά, σίγουρα όμως υπάρχουν και περιπτώσεις τραγουδιών που σκάνε από το πουθενά, γιατί είναι πολύ διαφορετικά και αγγίζουν τον κόσμο τη συγκεκριμένη στιγμή που κυκλοφορούν. Στη μουσική, όπως και με πολλά πράγματα στη ζωή, όλα είναι θέμα timing.
Υπάρχουν καλλιτέχνες με τους οποίους επιθυμείς στο μέλλον να συνεργαστείς;
Είναι πάρα πολλοί και πιστεύω ότι τελικά η μουσική μου θα με οδηγήσει κάποια στιγμή σε αυτές τις συνεργασίες. Δεν βάζω προτεραιότητες πάντως, συνήθως το κάθε τραγούδι με οδηγεί από μόνο του. Όσο περισσότερο πιστεύεις σε κάτι, τόσα περισσότερα σου δίνει πίσω.
Επειδή είσαι ένας άνθρωπος που βρίσκεσαι και πίσω από την παραγωγή τραγουδιών… Πόσο πιστεύεις ότι επηρέασε η οικονομική κρίση την μουσική βιομηχανία;
Φαντάζομαι αρκετά και λέω φαντάζομαι γιατί δεν μπορώ να καταλάβω και τόσο τη διαφορά όταν έχω συνηθίσει από το πρώτο μου τραγούδι να δουλεύω χωρίς budget! Κάθε μεγάλη αλλαγή στην οικονομία του πλανήτη μας επηρεάζει, κάποιους αρνητικά και κάποιους θετικά. Εγώ νιώθω ότι βρίσκομαι κάπου στη μέση!
Όταν γράφω μουσική δεν έχω συγκεκριμένο στόχο, για μένα η μουσική είναι ένα ταξίδι χωρίς προορισμό!
Δεν ξέρουμε για σένα σχεδόν τίποτα. Μόνο την ιδιότητα σου ως songwritter, παραγωγός, dj. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να κάναμε μια αναδρομή στην μέχρι τώρα πορεία σου από τα παιδικά σου χρόνια και μετά. Ήταν πάντα στις προτεραιότητές σου το τραγούδι;
Μικρός ασχολήθηκα πιο πολύ με αθλήματα, ποδόσφαιρο και κάποια στιγμή με την κολύμβηση, η μουσική μπήκε στη ζωή μου στην εφηβεία. Περνούσα αρκετές ώρες μπροστά στον υπολογιστή παίζοντας παιχνίδια, σερφάροντας στο ίντερνετ μέχρι που έπεσε στα χέρια μου ένα μουσικό πρόγραμμα. Από την πρώτη στιγμή ένιωσα ότι η μουσική με έκανε να ξεχνιέμαι και να χάνομαι με τις ώρες προσπαθώντας να μάθω πως μπορώ να φτιάχνω τις δικές μου μελωδίες και τα δικά μου τραγούδια. Πήγα και γράφτηκα σε μια σχολή ηχοληψίας, οι γονείς μου έπαθαν σοκ όταν τους το ανακοίνωσα πως θα ασχοληθώ σοβαρά… Το επόμενο βήμα ήταν να περνάω πολλές ώρες στο σπίτι προσπαθώντας να μάθω να ακούγονται τα τραγούδια μου όπως αυτά που άκουγα στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση… Όλα ξεκίνησαν, όμως, όταν βρήκα το δικό μου ήχο και αυτό έγινε με το «Last Summer» πριν περίπου 3 χρόνια. Ήταν το τραγούδι με το οποίο έγινα γνωστός στο χώρο, ως συνθέτης και παραγωγός. Η επόμενη επιτυχία ήρθε πολύ γρήγορα και μάλιστα το χειμώνα της ίδιας χρονιάς, και με άλλη δισκογραφική εταιρία. Το επόμενο τραγούδι ήταν το «Call Me», που κι αυτό έγινε πολύ γρήγορα νούμερο ένα. Ξαφνικά άκουγα την μουσική μου παντού και αυτό με έκανε πολύ χαρούμενο γιατί έβλεπα πως αυτό που έκανα άρεσε και ο κόσμος το ήθελε. Στην συνέχεια ήρθαν πολλοί καλλιτέχνες όπως ανέφερα και πιο πάνω και μου ζήτησαν να γράψω τραγούδια για αυτούς και να συνεργαστούμε, όπως κι έγινε. Σάκης Ρουβάς, Ταμτα, Κώστας Μαρτάκης, Reckless, Stan, Κατερίνα Στικούδη, Dimension-x, Playmen και πολλοί άλλοι. Με τους περισσότερους γίναμε και πολύ καλοί φίλοι. Συνειδητοποίησα τότε πως μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα είχα δώσει πάρα πολλά τραγούδια και αρκετός κόσμος με πλησίαζε και ήθελε να δουλέψει μαζί μου… Τότε σκέφτηκα να στήσω ένα δικό μου label όπου θα μπορώ να κυκλοφορώ όσα τραγούδια θέλω και να μπορώ να βγάλω στη δισκογραφία περισσότερους νέους καλλιτέχνες, με ταλέντο και προτεραιότητα πάντα το τραγούδι. Έτσι δημιουργήθηκε η Down2Earth Records.
Τι θυσίες θα έκανες για να πετύχεις σε αυτό το χώρο;
Τις θυσίες που έκανα έτσι κι αλλιώς! Όταν οι φίλοι μου έκαναν διακοπές, εγώ δούλευα τα καλοκαίρια δώδεκα ώρες την ημέρα, ήταν πάρα πολλές ώρες τότε, αλλά δεν υπήρχε άλλος τρόπος για να μπορέσω να πληρώσω την σχολή. Θυμάμαι ότι δεν μπορούσα να βγω βόλτα με την παρέα μου, γιατί δεν ήθελα να χαλάσω τα λεφτά της σχολής… Ήταν δύσκολη περίοδος και την θυμάμαι πολύ καλά. Αλλά πιστεύω πως τίποτα δεν είναι εύκολο στον κόσμο μας πλέον. Μπορώ να πω πως ήμουν από τα τυχερά παιδιά, γιατί είχα γονείς που με δίδαξαν εξαρχής πως για να καταφέρω να πετύχω τους στόχους μου, θα χρειάζονταν θυσίες και δουλειά. Τίποτα δεν είναι εύκολο και τίποτα δεν σου χαρίζεται πια, αν θέλεις να είσαι και πετυχημένος και ok, ώστε να κοιμάσαι ήσυχος τα βράδια.
Τα αρνητικά σχόλια πως τα αντιμετωπίζεις ; Σε στενοχωρούν, τα προσπερνάς, τα μελετάς ίσως;
Όταν βρίσκω χρόνο εννοείται πως παρακολουθώ τι γράφουν. Με νοιάζει η γνώμη του κόσμου, υπάρχουν σχόλια τα οποία μπορείς να μελετήσεις και να σε κάνουν καλύτερο και υπάρχουν σχόλια τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με την μουσική ή την δουλειά σου. Καμιά φορά μάλιστα διάφοροι τσακώνονται μεταξύ τους, γράφοντας σχόλια για την καταγωγή του τραγουδιστή και όλοι χωρίς εξαίρεση υποστηρίζουν τόσο πολύ τον τόπο που γεννήθηκαν, κι αυτό είναι ok και πολύ καλά κάνουν, αλλά δεν έχει καμία σχέση με την μουσική και τα videos που βλέπουν στο youtube. Η μουσική για μένα δεν έχει όρια, ούτε σύνορα, η δημιουργία δεν έχει πατρίδα κι όταν βλέπω πως γράφουν και ποστάρουν σχόλια τέτοιου είδους, δεν δίνω σημασία, γιατί δεν μου προσφέρει κάτι. Αν και, για να είμαι ακόμη πιο ειλικρινής, μπορεί να μην προσφέρει κάτι σε αυτόν που τα διαβάζει, αλλά στο video και τον καλλιτέχνη χαρίζει αρκετά views, οπότε από αυτήν την άποψη, μάλλον πρέπει να ευχαριστήσω όσους ασχολούνται με την μουσική μου και γράφουν τόσο «καλά» όσο και «κακά» σχόλια, γιατί εάν δεν υπήρχαν αυτά ίσως το «Mamacita Buena» να μην είχε γίνει το βίντεο με τα περισσότερα views που έγιναν ποτέ στην Ελλάδα!
Tο “Mamacita Buena” ήταν το τραγούδι με το οποίο με έμαθε ο περισσότερος κόσμος, γιατί το video clip του ήταν το πρώτο στο οποίο εμφανίστηκα αρκετά στην κάμερα!
Πάμε σε κάτι άλλο πιο επίκαιρο. Ποια είναι η άποψη σου για τον διαγωνισμό της Eurovision; Κάποια στιγμή θα μπορούσαμε να σε δούμε και εσένα σε έναν τέτοιο διαγωνισμό, το έχεις σκεφτεί;
Οτιδήποτε έχει να κάνει με την μουσική μ’ αρέσει πάρα πολύ, Η Eurovision για μένα είναι σαν ένα πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, και κάτσε τώρα να σου πω για το ποδόσφαιρο, που το αγαπώ! Προσωπικά βλέπω ποδόσφαιρο επειδή μου αρέσει η μπάλα, άλλοι επειδή θέλουν να κερδίσει η ομάδα τους. Το σημαντικό για μένα είναι πως και στις δυο περιπτώσεις υπάρχει αγωνία. Για μένα η αγωνία έχει να κάνει με το αν θα παιχτεί καλό παιχνίδι, με θέαμα, πολλές φάσεις και πολλά γκολ. Για τους οπαδούς, η αγωνία έχει να κάνει με το πόσο ψηλά θα φτάσει η ομάδα τους κάθε χρονιά και αν θα κερδίσει το πρωτάθλημα και το κύπελλο. Το καλό είναι πως και στις δυο περιπτώσεις, υπάρχει κάτι κοινό, απλά καθένας επιλέγει τον τρόπο με τον οποίο θέλει να συμμετέχει σε όλο αυτό. Κάπως έτσι βλέπω και την Eurovision.
Το τραγούδι που μας εκπροσώπησε στον φετινό διαγωνισμό πως σου φάνηκε;
Μου άρεσε γιατί είχε χαρακτήρα και αυτό είναι πολύ σημαντικό για ένα τραγούδι, να ξεχωρίζει από την ενορχήστρωσή του κιόλας. Στην ερώτηση σχετικά με το πώς μου φάνηκε, θα σου απαντήσω πάλι με αναγωγή στο ποδόσφαιρο: Νομίζω πως όταν έχεις μια καλή ομάδα σίγουρα θα παιχτεί ωραίο ποδόσφαιρο!
Τι είναι αυτό που σου δίνει δύναμη να προχωρήσεις;
Όταν βλέπω τον κόσμο να τραγουδάει τα τραγούδια μου. Μου έτυχε μια μέρα να οδηγώ και στο φανάρι δίπλα από το δικό μου αυτοκίνητο, να είναι μέσα σε άλλο αυτοκίνητο μια παρέα με τέρμα την μουσική και να τραγουδάνε το «Mamacita Buena». Ήταν τόσο ωραία στιγμή που θυμάμαι χαμογέλασα και σκέφτηκα πως κάνω την πιο ωραία δουλειά του κόσμου! Αυτές είναι οι στιγμές που μου δίνουν δύναμη να συνεχίζω.
Ποιό θεωρείς ότι είναι το μεγαλύτερο μειονέκτημα που έχει το επάγγελμα αυτό;
Πιστεύω ότι το μεγαλύτερο μειονέκτημα είναι πως πρέπει συνέχεια να βρίσκεσαι σε συναισθηματική εγρήγορση, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος να γράψεις τραγούδια που θα αγγίξουν πραγματικά τον κόσμο.
Στο χώρο τελικά υπάρχουν φιλίες ή λυκοφιλίες;
Είναι πολύ δύσκολο να διατηρηθεί μια φιλία σε αυτό το χώρο. Τα πάντα στις σχέσεις των ανθρώπων έχουν να κάνουν με το πως αισθάνεσαι εσύ μέσα σου, και πόσο καλά γνωρίζεις εσύ τον εαυτό σου. Θα κλείσω λέγοντας αυτό «αν θέλεις να δεις ποιος πραγματικά είναι ο φίλος σου βρες ένα τρόπο και χάρισέ του λίγη δόξα, τότε θα δεις αν είναι δίπλα σου επειδή είναι φίλος σου ή επειδή απλώς θέλει να κερδίσει από σένα». Αυτό είναι χρήσιμο να το κάνεις γιατί πολλές φορές ούτε οι ίδιοι δεν γνωρίζουν τι είναι, κι έτσι τους βοηθάς να ανακαλύψουν τον εαυτό τους. Όπως και να το δει κανείς, ο χρόνος αποκαθιστά την αλήθεια.
Δεν έχω χρόνο να αλλάξω την δισκογραφία γιατί προτιμώ να αλλάζω την διάθεση του κόσμου με τα τραγούδια μου.
Αν σου δινόταν η ευκαιρία να αλλάξεις κάτι στη δισκογραφία τι θα ήταν αυτό;
Δεν έχω χρόνο να αλλάξω την δισκογραφία γιατί προτιμώ να αλλάζω την διάθεση του κόσμου με τα τραγούδια μου. Όλα αλλάζουν κάποια στιγμή στη ζωή μας, όμως για την οποιαδήποτε αλλαγή, όχι μόνο στην δισκογραφία αλλά γενικά, πρέπει πρώτα να αλλάξουμε εμείς οι άνθρωποι, να αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε. Η κάθε γενιά κάνει την δική της αλλαγή.
Η μεγάλη επιτυχία σε αγχώνει για το επόμενο σου βήμα ; Πόσο δύσκολο είναι να καταφέρεις να ξεπεράσεις τον εαυτό σου;
Σίγουρα το σκέφτεσαι μέσα σου αλλά το κάθε τραγούδι είναι διαφορετικό, προκύπτει από διαφορετικά συναισθήματα και από διαφορετικές εικόνες, το κάθε τραγούδι έχει τη δική του ιστορία. Νομίζω πως δεν προσπαθώ ποτέ να ξεπεράσω τον εαυτό μου, αυτό που καταφέρνω μέσα από την μουσική είναι να εκφράζω τον εαυτό μου.
Μου αρέσει το τραγούδι της Eurovision, γιατί έχει χαρακτήρα και αυτό είναι πολύ σημαντικό για ένα τραγούδι, να ξεχωρίζει από την ενορχήστρωσή του κιόλας.
Συνάντησες δυσκολίες μπαίνοντας σε αυτό το χώρο; Βρήκες εμπόδια και κλειστές πόρτες;
Πάντα είναι δύσκολα στην αρχή, όταν δεν έχεις κάποιον να σε βοηθήσει, γιατί κάνεις πολλά λάθη. Στη συνέχεια όμως συνειδητοποιείς πως ήταν καλύτερα που ξεκίνησες μόνος, γιατί μόνο έτσι μαθαίνεις να επιβιώνεις και να εξελίσσεσαι. Δεν θα άλλαζα τίποτα από την αρχή ως τώρα.
Είπες ποτέ ότι “τέλος τα παρατάω”;
Δεν υπάρχει η λέξη παρατάω στην δουλειά μου, είναι σαν να λέω ψέματα στον εαυτό μου, ότι δηλαδή δεν μπορείς να κάνεις κάτι για αυτό και τα παρατάς. Τα πάντα μπορείς να κάνεις απλά σε κάποιες περιπτώσεις δεν θα είναι ίσως τόσο εύκολο και θα χρειαστεί χρόνος, αυτό, ναι, το έχω πει πολλές φορές.
Μετά από μια πετυχημένη εμφάνιση με πολλά χειροκροτήματα και επευφημίες και πολύ κόσμο γύρω σου, όταν ετοιμάζεσαι για το δρόμο προς το σπίτι ποιά συναισθήματα σε κυριεύουν ; Έχεις νιώσει ποτέ μοναξιά ή ματαιοδοξία;
Νιώθεις πολύ ωραία όταν ο κόσμος σε χειροκροτεί, βλέπεις πως αυτό που κάνεις αρέσει και σου δίνει δύναμη. Η μοναξιά είναι ένα συναίσθημα που όλοι μας έχουμε νιώσει ανεξάρτητα από την δουλειά που κάνουμε. Όταν νιώθω μοναξιά γράφω μουσική, για μένα αυτό είναι το αντίδοτο τις μοναξιάς.
Τι έχεις κερδίσει και τι έχεις χάσει από την δημοσιότητα που έχεις αποκτήσει;
Έχω κερδίσει fans και πολύ κόσμο που υποστηρίζει την μουσική μου, αυτό με κάνει πολύ χαρούμενο και πραγματικά τους ευχαριστώ όλους μέσα από την καρδιά μου. Όταν σε αναγνωρίζει αρκετός κόσμος λογικό είναι να σε παρατηρούν σε οποιοδήποτε μέρος βρίσκεσαι και να συζητάνε για σένα εκείνη την στιγμή. Το βρίσκω λογικό και δεν με ενοχλεί γιατί από την στιγμή που κάνεις μια δουλειά που απευθύνεται στον κόσμο πιστεύω πως ο κόσμος έχει το δικαίωμα να σε κρίνει και να αντιδράσει με όποιον τρόπο αισθάνεται, όταν σε αναγνωρίζει. Αν μπορώ να δώσω χαρά με το να βγούμε μαζί μια φωτογραφία ή να δώσω ένα αυτόγραφο, το κάνω με μεγάλη χαρά και είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω για αυτούς.
Είναι εύκολο τελικά ή όχι να σου “φουσκώσει” τα μυαλά η μεγάλη επιτυχία ; Πως διαχειρίζεσαι εσύ προσωπικά την δεδομένη στιγμή αυτή σου την εξέλιξη;
Νιώθεις ωραία, νιώθεις ξεχωριστός κι εκεί είναι που την πατάς. Όλα είναι μια ιδέα, αέρας και οι περισσότεροι το καταλαβαίνουν όταν προσγειώνονται πάλι στην πραγματικότητα. Για να μην πάρουν τα μυαλά σου αέρα χρειάζονται γερές βάσεις και πρέπει να είσαι πολύ συνειδητοποιημένος και να τα έχεις βρει πρώτα με τον εαυτό σου. Έχω δει πολλούς που την πάτησαν, μάλιστα κάποιοι ακόμα δεν το έχουν καταλάβει και πιστεύω πως όταν «ξυπνήσουν» η πραγματικότητα δεν θα τους αρέσει καθόλου! Προσωπικά έχω πολύ καλούς φίλους, μια τρομερή οικογένεια που με βοηθάει να πατάω γερά στα πόδια μου, για αυτό το λόγο, άλλωστε, ονομάσαμε τη δισκογραφική μας εταιρία “Down 2 Earth”. Για να μας θυμίζει που πρέπει να πατάμε πριν κάνουμε το οποιοδήποτε βήμα.
Έχω κερδίσει fans και πολύ κόσμο που υποστηρίζει την μουσική μου, αυτό με κάνει πολύ χαρούμενο και πραγματικά τους ευχαριστώ όλους μέσα από την καρδιά μου.
Ανάμεσα στη δόξα και τα χρήματα τι προτιμάς;
Την ελευθερία!!!
Πιστεύεις ότι ο πιο αυστηρός κριτής είναι το κοινό ή εσύ ο ίδιος απέναντι στον εαυτό σου;
Και τα δύο, είμαι πολύ αυστηρός και ακούω τα σχόλια του κόσμου γιατί είναι ο καλύτερος κριτής για μένα. Ο κόσμος σε ανεβάζει κι ο κόσμος σε κατεβάζει, εάν το έχεις συνεχώς μέσα στο μυαλό σου αυτό, σου κάνει καλό γιατί μαθαίνεις να σέβεσαι το κοινό σου και πρώτα απ’ όλα τον ίδιο σου τον εαυτό.
Προσέχεις ιδιαίτερα την εξωτερική σου εμφάνισή; Πιστεύεις ότι η εμφάνιση μπορεί να προσδώσει “bonus” σε έναν καλλιτέχνη;
Παίζει ρόλο στην αρχή αλλά μετά η ευφυΐα είναι αυτό που θα καθορίσει την πορεία σου και την ποιότητα των αποφάσεων που θα χρειαστεί να πάρεις. Ο τέλειος συνδυασμός είναι και τα δύο μαζί.
Συνειδητοποίησα πως μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα είχα δώσει πάρα πολλά τραγούδια σε αρκετούς καλλιτέχνες. Τότε σκέφτηκα να στήσω ένα δικό μου label όπου θα μπορώ να βγάλω στη δισκογραφία περισσότερους νέους καλλιτέχνες, με ταλέντο. Ετσι δημιουργήθηκε η Down2Earth Records.
Οι πληροφορίες μας λένε για μια μεγάλη συνεργασία που ετοιμάζεις με τον Smiley… Αληθεύει; Τι μπορείς να μας αποκαλύψεις, τι να περιμένουμε;
Συνεργάζομαι συνέχεια με διάφορους καλλιτέχνες, απλά αυτή τη χρονιά θα συνεργαστώ με περισσότερους ξένους, γιατί η μουσική μας αρέσει και στο εξωτερικό και είναι πολύ σημαντικό στις μέρες μας να μπορείς να δημιουργείς και στις ξένες αγορές. Δεν θα αποκαλύψω περισσότερα ακόμη όμως.
Θα ήθελα να αποκαλύψεις, (αν είναι εφικτό ) “αποκλειστικά” στους αναγνώστες του tralala τι τραγούδια και συνεργασίες μας ετοιμάζεις για το καλοκαίρι που έρχεται καθώς επίσης και από πλευράς εμφανίσεων.
Πάνω απ’ όλα, παραμένω πιστός στον στόχο μου. Να φτιάχνω την διάθεση του κόσμου, έστω και για τρία λεπτά. Αυτό το καλοκαίρι θα κυκλοφορήσουμε πάνω από οχτώ τραγούδια από την Down2Earth και σίγουρα θα υπάρχουν και κάποια δικά μου τραγούδια ανάμεσα σε αυτά, μετά το Sexy Papi. Ετοιμάζουμε πολλές συνεργασίες και με παραγωγούς από το εξωτερικό αλλά και με καλλιτέχνες που είναι γνωστοί στην Ευρώπη. Το καλοκαίρι έφτασε και πρέπει να δώσουμε μουσική στον κόσμο για να χορέψουμε και να περάσουμε καλά σε αυτές τις δύσκολες εποχές που ζούμε!
Συνέντυξη: Νίκος Ψωμάς-Μαριλένα Χατζησυμεού